Mesela işleri sürekli erteleme halim var,şartların daha iyi olmasını bekliyorum sanırım,bişey yapıyosam en iyisi olmalı,ama bu beni mutsuz ediyo
Birde tembellik,ünideyken şehir dışındaydım,
Görev paylaşımı yapmıştık,hiçbir işimi aksatmadım,eğer yapamıycaksam ev arkadslarımla hallettik,ama sorumsuzluk yaptığımı düşünmüyorum
Mezun olduktan sonra ailemle yaşamaya devam ettik,her işi annem yapıyo.küçüklüğümden beri öyle,kendi düzeni var,onun dışına çıktığımda laf ederdi
Neden perdeyi düzgün çekmedin,nden örtüyü kaydırdın,neden tozları almaya şurdan baslamadın vs diye uzayıp gider.
Üni dönüşünde,dört yıldan sonra,kendi düzenimi kurup ona göre yaşadıktan sonra ağır geldi bunlar,önlemimi hiçbişeye karışmamakla aldım
Ama bakıyorumki ruhum daralıyo,olumsuz etkiliyo beni.bi kere ait hissetmiyorum böyle olunca,eşya alıncak mesela...amaaan diyorum annemler istedikleri gibi alsınlar,ben gidiciyim zaten. annem çok fedakardır,herşeyi yapar
Hatta o da işlere çok müdahil olmadığımdan şikayetçi şu sıralar,bende işimi beğenmediğinden...
şuan nişanlıyım,evlendiğimde kendi düzenim olacak ama ben kendi düzenimi unuttum dört yıldır,ev sorumluluğunu taşıyabileceğimden endişeliyim.mezun olduğumda evlenseydim daha iyi yönetirdim evimi,ama şuan...
Benim ruhumu sıkan rahatşığa,tembelliğe,ertelemeye çok alıştım,hiç hoşnut değilim halimden
Mükemmeliyetçi kişiliğim olduğu için şartların oldunlaşmasını bekliyormuşum,bu da hep erteleme hali...nişanlımda biraz sert biri,dürtü kontrolü zayıf.bişeyi istiyosa olmalı,olur cevabını alana kadar defalarca kez sorar,saatlerce belki.boğuluyorum böyle olunca,
Şimdi kendi düzenim olsun diye evlenip mutsuz olmaktan korkuyorum,nişan atıp bikaç yıl daha ait hissetmeden yaşamaktanda korkuyorum..