benım gibi kendi verdiği karar altında ezılen varmı hiç?

artık yaşım geçiyordu.ama evlenememıştım.onunla tanıştığımda çok mutluydum.ondan başka hiçbişirşey görmedı gözüm.artık evlenmem gerekiyordu.aşık oldum ona.çok güvendim.işte bu yüzden doğdum buyuğum şehri, anamı babamı, çocukluk arkadaşlarımı, anılarımı, sevdiğim mekanları, işimi bıraıp onun peşinden onun yaşadığı yere gittim.anneme babama bile benım yerim eşimin yanı dedım.annem babam hiç karışmadılar bana.zaten hiç bir zamanda karışmadılar hiçbirkararda da.onlarda sevdi güvendi eşime.halada çok severler.eşimin benım yaşadığım şehre gelmesi benım gitmemden daha zordu ama imkansz deildi.hiç bir çaba sarfetmedi ama.çünkü meleketinden anasının babasının yanından ayrılmak ıstemıyordu.bende saf saf bu fedakarlığı yaptım.sankı madalya takıcaklardı.eşim nerdeyse hiç uğraşmadı kendi için.çok güzel bir şehirden ufacık bir şehre taşındım.ama tüm dünyam kocamdı.sonra yavaş yavaş haftalar geçmeye başladı tabi.gözüm açılmayada başladı.ben ailemi silkip atmıştım.ama eim elinden gelse herean yine ailesiyle birlikte olmak istıyorudu.mutlaka aklı hep onlardaydı.ne işleri olsa koşuyor neye ihtiyaçları olsa benı evde bıakıyordu.çoooook kavga ettik.hep kendi kendime buna sen karar verdın dedim.buranın ıyı yanlarını bulmaya çalıştım.aradan 4 sene geçti.şuan keşke anam babam bana karışsaydı dıyorum.tekbaşıma verdiğim bu kararı kaldırabilecek olgunlukta deilmişim meğer.şuan pişmanlık evresındeyım.bu şehre girdiğim an efsunlanmış gibi moralım bozuluyor.hayattan zevk almamaya başlıyorum.sonum sonumuz nolcak bilmiyorum.evliliğiminde eski neşesi kalmadı.hep sankı uzerımde fil ouruyor gibi.burda kimseyı şöyle candan sevemedim.yaptığım hiç bişiydende zevk lamıyorum burda.benım gibi tekbaşına verdiği kararın yükünü taşıyamıyan varmı böyle

Allah yardımcınız olsun
yaşınız kaçtı ki evlendiğinizde?
bide çocuğunuz var mı?
eşinizle kavga etmeyerek çözmeye çalışsanız?

Çalışsanız ve bir iki arkadaş edinseniz, durumunuz bayağa farkeder, bu kadar bunalıp, elinizde olmayana takılmazsınız diye düşünüyorum.

Ben varIm:)evlilik bana gore degilken ve hic evlenmeyi dusunmuyorken bi anlik bosluk(basiretim mi baglandi ne) evleniverdim...simdi de arpacI kumrusu gibi duşunuyorum ne yapsam diye..

yalnız olman imkansız bu konuda çünkü genelde erkeğin işi neredeyse oraya gider kız...yani bu ülkemizde bu şekilde kafalara işlenmiş bir konu...eğer ailesiyle bir problemin yoksa işe gir çalış kurslara git bulunduğun yerde mutlu olmaya çalış ki evindede mutluluk olsun..umarım atlatırsın..

çalışıyorum.işiimi buraya aldım.ben çok rahat bir oramda büyüdüm.akrabamız hiç yoktu oturduğumuz yerde.özgürdüm.yiyorum içiyordum alışveriş yapıyordum bol bol.ama burda zihniyetler çok dar.eşim sanki beni kandırdı gibi geliyor.onu sindiremiyorum.eşim en baştan beri benım yaşadığım şehre gelmem demedi.ama çabada sarfetmedı.benı kandırdı gibi geliyor.ailesini benım onume kattı gibi geliyor

Çok üzüldüm Allah yardımcın olsun canım.. Bence eşini al karşına Konuş ortak bir yol bulun yoksa intihara kadar gidersin Allah korusun depresyon hali iyi değildir aile danışmanıda yardımcı olabilir..

fromrainforest .!.:

Ben varIm:)evlilik bana gore degilken ve hic evlenmeyi dusunmuyorken bi anlik bosluk(basiretim mi baglandi ne) evleniverdim...simdi de arpacI kumrusu gibi duşunuyorum ne yapsam diye..

Genişletmek için tıkla...

Ben de ((

buldum delisi olmuşsunuz ama şöyle düşünün evlenemeseydiniz daha büyük bunalım yaşayacaktınız

4 sene geçmiş şu saatten sonra sorgulasan faydası ne depresyona sokmaktan öteye gitmez.

Zararin neresinden donsen kardir. Bende evlenince bana gore bazi hatalar yaptim ama suan herkese karsi restimi cektim. Bir hata yaptim diye omur boyu kendim ettim kendim buldum demeyecegim. Sende boyle yapabilirsin

gulisk .!.:

Zararin neresinden donsen kardir. Bende evlenince bana gore bazi hatalar yaptim ama suan herkese karsi restimi cektim. Bir hata yaptim diye omur boyu kendim ettim kendim buldum demeyecegim. Sende boyle yapabilirsin

Genişletmek için tıkla...

ne yapabilirim.herşeyi salmış durumdayım.hep mutsuzum memnuniyetsizim.

çoğu bayan eşinin oturduğu yere taşınıyor zaten bunda bu kadar büyütülcek ne varki.yaşım geçiyor gibi evlenmişsiniz sanki bunun ezikliğini daha çok yaşıyor gibi geldiniz bana.eşiniz sizi hiç umursayıp ailesine koşuyorsa sürekli hatalı olabilir ama neden hep koşuyor ailesine.inan koşucağı varsa uzaktanda koşar öylesi daha zor olurdu sizin için.çalışmıyorsanız çalın derim yada farklı hobiler bulun canınızı çok çok sıkıcak bir durum yok ortada tabi gerçkten eşinizi seviyorsanız sevmiyorsanız herşey ağır gerlir.

Neredeyse birebir aynısını yaşadım. Ama ben küçük bir şehre değil ve hatta bir çok insanın aşık olduğu izmire gitmiştim eşimin yanına. Ona rağmen yaşadığım şehirden nefret ettim :)
Bir diğer farkımız da ben baştan bu durumu yapamayacağımı eşimle defalarca tartıştım ama o da işini bırakıp gelemiyordu, en kısa sürede benim bulunduğum şehire taşınmak üzere anlaşarak evlendik.

Tam 4 sene dayandım ama ciddi psikolojik sorunlar yaşadım ki zaten artık rest çekecek, ben tayinimi istiyorum istersen sen de gel diyecek duruma gelmiştim. Eşim de benimle birlikte geldi çok şükür ama o psikolojimde gelmese de umrumda değildi.
İnsanların yapısı çok farklı. Çevremdeki birçok insan bu kadar etkilenmemi anlamıyordu. Bırakın bu kadar takacak, önemsenecek hiçbir şey görmüyordu çoğu ortada.
Ama bütün dünyanızı, ailenizi, tüm arkadaşlarınızı, alışkanlıklarınızı bırakıp geliyorsunuz. Bir de ben ailesi ile aynı apartmandaydım. Eşim işten gelir bazı günler, dur bi yukarı çıkayım, annemi bugün hiç görmedim derdi, ben kendi annemi aylardır görmemişken, bu lafın canımı nasıl acıtacağını düşünmeden.

Eşimi çok seviyorum. Ama ikimiz de aynı düşüncedeyiz ki, farklı şehirlerden evlenmek çok zor ve çok kere demişizdir Keşke birbirimizi tanımasaydık diye.
Arkadaşım ya bu durumu yok sayıp kabulleneceksin, ki bu hiç kimsenin değil sadece senin elinde. Ya da sağlığın elinden gider, Çünkü eşim çaba sarf etmiyor diyorsun. Allah yardımcın olsun.

2k1 .!.:

Neredeyse birebir aynısını yaşadım. Ama ben küçük bir şehre değil ve hatta bir çok insanın aşık olduğu izmire gitmiştim eşimin yanına. Ona rağmen yaşadığım şehirden nefret ettim :)
Bir diğer farkımız da ben baştan bu durumu yapamayacağımı eşimle defalarca tartıştım ama o da işini bırakıp gelemiyordu, en kısa sürede benim bulunduğum şehire taşınmak üzere anlaşarak evlendik.

Tam 4 sene dayandım ama ciddi psikolojik sorunlar yaşadım ki zaten artık rest çekecek, ben tayinimi istiyorum istersen sen de gel diyecek duruma gelmiştim. Eşim de benimle birlikte geldi çok şükür ama o psikolojimde gelmese de umrumda değildi.
İnsanların yapısı çok farklı. Çevremdeki birçok insan bu kadar etkilenmemi anlamıyordu. Bırakın bu kadar takacak, önemsenecek hiçbir şey görmüyordu çoğu ortada.
Ama bütün dünyanızı, ailenizi, tüm arkadaşlarınızı, alışkanlıklarınızı bırakıp geliyorsunuz. Bir de ben ailesi ile aynı apartmandaydım. Eşim işten gelir bazı günler, dur bi yukarı çıkayım, annemi bugün hiç görmedim derdi, ben kendi annemi aylardır görmemişken, bu lafın canımı nasıl acıtacağını düşünmeden.

Eşimi çok seviyorum. Ama ikimiz de aynı düşüncedeyiz ki, farklı şehirlerden evlenmek çok zor ve çok kere demişizdir Keşke birbirimizi tanımasaydık diye.
Arkadaşım ya bu durumu yok sayıp kabulleneceksin, ki bu hiç kimsenin değil sadece senin elinde. Ya da sağlığın elinden gider, Çünkü eşim çaba sarf etmiyor diyorsun. Allah yardımcın olsun.

Genişletmek için tıkla...

yaşadıklarımız bu kadar aynı olamaz.bende rest çekmek üzereyim.

Ben varim..neden evlendim sanki. Yasim daha 23 tú. Okuldan haziranda daha mezun olur olmaz bir ay sonra temmuzda GORUCU USULU nişan, ve agustosta dugun. Sacmalikti, sanki basiretim baglanmisti, sanki muska yapilmisti. Evlenir evlenmez ver elini amerika..ne oldugumu sasirdim, 20 gunluk evliyken amerikaya yerlestik.aileden daha ne kadar uzaga gidilebilinir ki ..kocami tanimadan evlendim veeee..amerikada 1 sene yasadik, bana zehir olan 1 sene.. evimi cihazlarla dinliyormus meger..aldattigimi imaa etti.. ben buna ragmen adam gibi korunmamisim demek ki, kizim oldu..simdi kizim 14 aylik. Esimle kac kez bosanacak oldum, yapamadim. Sanki o zamanki gibi basiretim bagli. Buyu yapilmis gibiyim. Esim ne yapsa eyvallah diyorum sanki.. anneme selam dahi vermeyen, yanimda annem var diye Beni , bebegimi otogardan almaya bile gelmeyen, ne yapiyorsan yap diyen bu adami hala seviyor ve hala onunla evliyim. Veee Beni ailesinin memleketine gitmeye de zorladi ama oraya tayin olamadi.. simdi de baska bir sehirde yasamaya zorluyor, 5 sene sonrada o baska sehirden istanbula girmek istiyormus. Plani buymus. Benim planlarimin onemi yok..ben de kendi secimimin altinda ezildim.

aybeniz15 .!.:

Ben varim..neden evlendim sanki. Yasim daha 23 tú. Okuldan haziranda daha mezun olur olmaz bir ay sonra temmuzda GORUCU USULU nişan, ve agustosta dugun. Sacmalikti, sanki basiretim baglanmisti, sanki muska yapilmisti. Evlenir evlenmez ver elini amerika..ne oldugumu sasirdim, 20 gunluk evliyken amerikaya yerlestik.aileden daha ne kadar uzaga gidilebilinir ki ..kocami tanimadan evlendim veeee..amerikada 1 sene yasadik, bana zehir olan 1 sene.. evimi cihazlarla dinliyormus meger..aldattigimi imaa etti.. ben buna ragmen adam gibi korunmamisim demek ki, kizim oldu..simdi kizim 14 aylik. Esimle kac kez bosanacak oldum, yapamadim. Sanki o zamanki gibi basiretim bagli. Buyu yapilmis gibiyim. Esim ne yapsa eyvallah diyorum sanki.. anneme selam dahi vermeyen, yanimda annem var diye Beni , bebegimi otogardan almaya bile gelmeyen, ne yapiyorsan yap diyen bu adami hala seviyor ve hala onunla evliyim. Veee Beni ailesinin memleketine gitmeye de zorladi ama oraya tayin olamadi.. simdi de baska bir sehirde yasamaya zorluyor, 5 sene sonrada o baska sehirden istanbula girmek istiyormus. Plani buymus. Benim planlarimin onemi yok..ben de kendi secimimin altinda ezildim.

Genişletmek için tıkla...

canım herkezın ne kadar farklı hikayeleri var.ailenle paylaşıyormusun bunları.onların yorumu ne?sen çalışmıyormusun?Allah yardımcın olsun