- 20 Haziran 2015
- 1.362
- 1.404
- 36
- Konu Sahibi Keremin annesi
- #1
oğluşumun 10 martta dünyaya gelmesini bekliyorduk. ama tabi ben de ilk doğum yapacak herkes gibi korkudan ölüyordum. burada hep normal doğum öyküleri okurdum simdi yazmak bana da nasip oldu. küçük mucizem tam da beklenen gününde gelmek için 9 mart sabahı hazırlıklara basladı. nişanım gelmeye baslamıstı ama ben normal akıntı sandım tabi :) saat sekiz bucukta doktorumda kontrol için sıra beklerken belime inatçı bi ağrı saplandı. saat üçte hafif kan sebebiyle gebe acile gittik ve muayene sırasında doktor bak rahim tıkacın dedi eve geri geldi saat yedi gibi hafif kan daha geldi saat dokuzda tekrar acile gittik doktor çok sancın yok artsın öyle gel dedi ama o gün nasıl gecti bi ben bi allah biliyor. annem itiraz ediyo bu kız bu gece dogacak doktor sen kac tane dogurdun acılması yok falan hafif tartıstılar bile neyse eve geldik onbir bucukta yarım saat sıcak suya oturdum ne derdim varsa :) yataga gectik tam uyuycam sancı geliyo uyanıyorum neyse kalktım lavaboya gidicem esim ne oldu diyor birsey hisstettim gidip bakıcam dedim. lavabodan kalkınca şarrrrr diye suyum bosaldı korka korka esimin yanına gittim ben panik o sakin ki bu huyunu cok taktir ederim. annemi uyandırıp düştük acilin yollarına tabi su sürekli gitmeye devam ediyo. ve yine acılmam yoktu bütün gece sancı cektim ve sancı geldikce derin nefes alıp verdim. 10 mart sabah sekizde yumusama olmus dedi saat on bucukta 6 cm acıklık olmustu ebe serumuma birsey getirdi ahaaaa dedim suni sancı sordum dogumu hızlandıracak dedi eee be ebe kadın zaten 2.5 saatte 6 cm olmus bi rahat bırak saat on biri on gece dogum masasına oturdum ama aclıktan susuzluktan zor ıkınıyordum doktorum hasta ne güzel ıkınıyo keske herkes böyle olsa diyo bi de gücüm kalsa :) oglusum yag gibi kaydı içimdeno kadar güzeldi ki onu görmek ve korktugum dogum aslında o kadar kolay birşeymiş ki keske o günü bi daha yasasam diye cok söylüyorum eşime. keremim tavana bi baktı nerdeyim der gibi sonra uyudu bir iki dakka sonra yine baktı ve yine uyudu ben gözlerim dolu dolu onu izledim ve giydirince kucagıma verdiler odamıza geldik. normal dogum o kadar mucize ve mükemmel birşey ki üstelik abartılan kadar da zor değilmiş sakın korkmayın onun ve sizin için en sağlıklısı kalkıp yürüyebiliyorsunuz hemen. onun dünyaya gözlerini actıgı ilk anı görmek mükemmel birsey lütfen ıskalamayın bu anı. bir de tavsiye ben 5. haftamda ogrendim ve hep yürüdüm o andan itibaren doğumum o nedenle cok kolay oldu diye düşünüyorum. insallah siz de benim kadar kolay bi şekilde meleğinize kavusursunuz