benimsenemeyen evlat

Ristretto .!.:

Niye bakırköy hastanesinde tedavi görenler kötü insanlar mı ? Size ruh ve sinir hastalıkları ne demek olduğunu öğretecek vaktim yok. Siz şuanda resmen bakırköy hastanesinde tedavi görenlere hakaret etmiş oldunuz. Bakırköyde tedavi olmak eziklik yada aşağılık bir şey değil erdemliktir.

Genişletmek için tıkla...

ella_- .!.:

dıger msjlarında yazmıştı yanlış hatırlamıyosam

Genişletmek için tıkla...

laila27 .!.:

Hepinize selamlar. Uzun süredir birçok konu hakkında bu siteyi takip ediyordum. Ama burada konu açıp açmamak konusunda tereddüt içerisindeydim. Dört yıllık güzel devam eden bir evliliğim var. Tabii son iki yılı saymazsak. iki yaşlarında ikiz bebek sahibi bir anneyim. 27 yaşındayım bu arada. bi kızım bir de oğlum bile diyemediğim bi oğlum var. diyemiyorum çünkü benimseyemiyorum.
Aslında neden derseniz inanın ben de bilmiyorum. kızıma aşırı bi düşkünüm onu sevmiyorrum da diyemem. ben işin içinden çıkamıyorum ve bu eşimle de aramda problem yaratıyor
geleyim oğlanın özelliklerine. kızımın aksine sakin, sessiz, sevecen bir çocuk. bu zamana kadar bana hiç problem çıkartmadı. ama kızım ufak bir cadı. ağlar, yemek yemez, hatta bu yaşta burun bile kıvırıyor bazı şeylere.
oğlan çirkin kız güzel mi acaba diye düşünürsünüz diye görünüşlerini de anlatayım. çok benziyorlar ama oğlanın farkı şu gözleri kızımınkinden daha büyük ve yemyeşil. yani bna çok benziyor ama yine de ısınamıyorum. her gören sevmek öpmek istiyor, birlikte fotoğraf çekiniyorlar.
düşünün bu ufaklık bana şimdiden yardım bile etmeye çalışıyor. kendi yemeğini bitirince daha doğru düzgün kendi yiyemeyen çocuk kardeşine yedirmeye çalışıyor. toz alırken beni izlemiş galiba. geçen temizlik yaparken toz almaya çalıştığını fark ettim. gece kardeşi uyanınca o da uyanıp kendince kardeşine ninniler söylüyor. kısacası herkes hayran, benim dışımda. eşim iyice sinirlenmeye başladı. oğlanın bana karşı sevgisini görünce de beni merhametsiz olarak tanımlıyor. geçen gece sabaha kadar ağladm. ben ne yapacağım şimdi? dünyanın en kötü en lanet annesi benim. ama böyle anlattım diye çocuğa eziyet ettiğimi sanmayın lütfen. bir gün dahi kardeşine aldığımdan kötü şeyler almadım. kardeşine sarıldıysam ona daha çok sarıldım. ama bu hissizlik niye?
randevu alıp bir psikoloğa görüneceğim. ama buraya da içimi dökmek istedim. uzun oldu özür dilerim

Genişletmek için tıkla...

MeryL .!.:

Bu sözlerinizde hic degismez - belki hatadir 2 sene gitmedi ama sizinde faydaniz dokunmadigi acik ve net ortada.. heleki bakirköy devlet hastanesi demeniz ne tür bir tiynetiniz oldugunu gösteriyor malesef..

Genişletmek için tıkla...

laila27 .!.:

Hepinize selamlar. Uzun süredir birçok konu hakkında bu siteyi takip ediyordum. Ama burada konu açıp açmamak konusunda tereddüt içerisindeydim. Dört yıllık güzel devam eden bir evliliğim var. Tabii son iki yılı saymazsak. iki yaşlarında ikiz bebek sahibi bir anneyim. 27 yaşındayım bu arada. bi kızım bir de oğlum bile diyemediğim bi oğlum var. diyemiyorum çünkü benimseyemiyorum.
Aslında neden derseniz inanın ben de bilmiyorum. kızıma aşırı bi düşkünüm onu sevmiyorrum da diyemem. ben işin içinden çıkamıyorum ve bu eşimle de aramda problem yaratıyor
geleyim oğlanın özelliklerine. kızımın aksine sakin, sessiz, sevecen bir çocuk. bu zamana kadar bana hiç problem çıkartmadı. ama kızım ufak bir cadı. ağlar, yemek yemez, hatta bu yaşta burun bile kıvırıyor bazı şeylere.
oğlan çirkin kız güzel mi acaba diye düşünürsünüz diye görünüşlerini de anlatayım. çok benziyorlar ama oğlanın farkı şu gözleri kızımınkinden daha büyük ve yemyeşil. yani bna çok benziyor ama yine de ısınamıyorum. her gören sevmek öpmek istiyor, birlikte fotoğraf çekiniyorlar.
düşünün bu ufaklık bana şimdiden yardım bile etmeye çalışıyor. kendi yemeğini bitirince daha doğru düzgün kendi yiyemeyen çocuk kardeşine yedirmeye çalışıyor. toz alırken beni izlemiş galiba. geçen temizlik yaparken toz almaya çalıştığını fark ettim. gece kardeşi uyanınca o da uyanıp kendince kardeşine ninniler söylüyor. kısacası herkes hayran, benim dışımda. eşim iyice sinirlenmeye başladı. oğlanın bana karşı sevgisini görünce de beni merhametsiz olarak tanımlıyor. geçen gece sabaha kadar ağladm. ben ne yapacağım şimdi? dünyanın en kötü en lanet annesi benim. ama böyle anlattım diye çocuğa eziyet ettiğimi sanmayın lütfen. bir gün dahi kardeşine aldığımdan kötü şeyler almadım. kardeşine sarıldıysam ona daha çok sarıldım. ama bu hissizlik niye?
randevu alıp bir psikoloğa görüneceğim. ama buraya da içimi dökmek istedim. uzun oldu özür dilerim

Genişletmek için tıkla...

laila27 .!.:

Hepinize selamlar. Uzun süredir birçok konu hakkında bu siteyi takip ediyordum. Ama burada konu açıp açmamak konusunda tereddüt içerisindeydim. Dört yıllık güzel devam eden bir evliliğim var. Tabii son iki yılı saymazsak. iki yaşlarında ikiz bebek sahibi bir anneyim. 27 yaşındayım bu arada. bi kızım bir de oğlum bile diyemediğim bi oğlum var. diyemiyorum çünkü benimseyemiyorum.
Aslında neden derseniz inanın ben de bilmiyorum. kızıma aşırı bi düşkünüm onu sevmiyorrum da diyemem. ben işin içinden çıkamıyorum ve bu eşimle de aramda problem yaratıyor
geleyim oğlanın özelliklerine. kızımın aksine sakin, sessiz, sevecen bir çocuk. bu zamana kadar bana hiç problem çıkartmadı. ama kızım ufak bir cadı. ağlar, yemek yemez, hatta bu yaşta burun bile kıvırıyor bazı şeylere.
oğlan çirkin kız güzel mi acaba diye düşünürsünüz diye görünüşlerini de anlatayım. çok benziyorlar ama oğlanın farkı şu gözleri kızımınkinden daha büyük ve yemyeşil. yani bna çok benziyor ama yine de ısınamıyorum. her gören sevmek öpmek istiyor, birlikte fotoğraf çekiniyorlar.
düşünün bu ufaklık bana şimdiden yardım bile etmeye çalışıyor. kendi yemeğini bitirince daha doğru düzgün kendi yiyemeyen çocuk kardeşine yedirmeye çalışıyor. toz alırken beni izlemiş galiba. geçen temizlik yaparken toz almaya çalıştığını fark ettim. gece kardeşi uyanınca o da uyanıp kendince kardeşine ninniler söylüyor. kısacası herkes hayran, benim dışımda. eşim iyice sinirlenmeye başladı. oğlanın bana karşı sevgisini görünce de beni merhametsiz olarak tanımlıyor. geçen gece sabaha kadar ağladm. ben ne yapacağım şimdi? dünyanın en kötü en lanet annesi benim. ama böyle anlattım diye çocuğa eziyet ettiğimi sanmayın lütfen. bir gün dahi kardeşine aldığımdan kötü şeyler almadım. kardeşine sarıldıysam ona daha çok sarıldım. ama bu hissizlik niye?
randevu alıp bir psikoloğa görüneceğim. ama buraya da içimi dökmek istedim. uzun oldu özür dilerim

Genişletmek için tıkla...

beyazbegonvil .!.:

Bu duygu karmaşasına çok üzülüp tedavi görmek isteseydin eger ki olmasın o kuzucuk mutlaka hissedecektir, coktaaan bir doktora giderdin.

Buralarda oyalanmazdı içi acıyan bir anne. İşte ben hep korkuyorum bu anormal olaylardan annenin evladını beninsememesi nedir ya kıyamet alameti gıbı

Sizi kınıyorum sinir oldum gece gece benim eşimide sevmemiş annesi hiç hep ayırmış ablasından ağlar bayramda seyranda kırkta yılda bir görüşür . Babası ölünce anamda öldü babamda diyerek ağlamıştı. Yapmayın ya sevmicekseniz çocuk yapmayın.

Genişletmek için tıkla...

witch hunt .!.:

Ayyyyy iyiki cikti su psikolojik tedavi modasi her bokumuzu boyle ortebiliyoruz artik ne mutlu
Canim yemek yapmak istemiyo,killarimi bile alamiyorum cevap ayyyyy kusum sen psikolga git ,
Cocugumu sevmiyorum ,o cocuk gozumun icine bakiyor,iki yasinda toz aliyor,ben uhuhuhuhu sevemiyorum ,ayyyyy fistigim yazik sana senin psikolojin bozuk
ne psikolojiymis mubarek cin mali gibi zart bozuluveriyo..ama ayni psikolijiye sahip insan kizini seviyo Allah Allah..
Psikiyatrist ne diyecek merak ediyorum hmmmmmmmmmm hanimefendicim sizin vicdaniniza giden yollar tikanmis,Allah korkunuz kalmamis,utanmiyorsunuz o iki yasindaki masumdan dur ben iki doz prozact yazayim sip diye duzelirsiniz pehhhhhhhhhhhh

Genişletmek için tıkla...

denizbhrm .!.:

...

Genişletmek için tıkla...

laila27 .!.:

Hepinize selamlar. Uzun süredir birçok konu hakkında bu siteyi takip ediyordum. Ama burada konu açıp açmamak konusunda tereddüt içerisindeydim. Dört yıllık güzel devam eden bir evliliğim var. Tabii son iki yılı saymazsak. iki yaşlarında ikiz bebek sahibi bir anneyim. 27 yaşındayım bu arada. bi kızım bir de oğlum bile diyemediğim bi oğlum var. diyemiyorum çünkü benimseyemiyorum.
Aslında neden derseniz inanın ben de bilmiyorum. kızıma aşırı bi düşkünüm onu sevmiyorrum da diyemem. ben işin içinden çıkamıyorum ve bu eşimle de aramda problem yaratıyor
geleyim oğlanın özelliklerine. kızımın aksine sakin, sessiz, sevecen bir çocuk. bu zamana kadar bana hiç problem çıkartmadı. ama kızım ufak bir cadı. ağlar, yemek yemez, hatta bu yaşta burun bile kıvırıyor bazı şeylere.
oğlan çirkin kız güzel mi acaba diye düşünürsünüz diye görünüşlerini de anlatayım. çok benziyorlar ama oğlanın farkı şu gözleri kızımınkinden daha büyük ve yemyeşil. yani bna çok benziyor ama yine de ısınamıyorum. her gören sevmek öpmek istiyor, birlikte fotoğraf çekiniyorlar.
düşünün bu ufaklık bana şimdiden yardım bile etmeye çalışıyor. kendi yemeğini bitirince daha doğru düzgün kendi yiyemeyen çocuk kardeşine yedirmeye çalışıyor. toz alırken beni izlemiş galiba. geçen temizlik yaparken toz almaya çalıştığını fark ettim. gece kardeşi uyanınca o da uyanıp kendince kardeşine ninniler söylüyor. kısacası herkes hayran, benim dışımda. eşim iyice sinirlenmeye başladı. oğlanın bana karşı sevgisini görünce de beni merhametsiz olarak tanımlıyor. geçen gece sabaha kadar ağladm. ben ne yapacağım şimdi? dünyanın en kötü en lanet annesi benim. ama böyle anlattım diye çocuğa eziyet ettiğimi sanmayın lütfen. bir gün dahi kardeşine aldığımdan kötü şeyler almadım. kardeşine sarıldıysam ona daha çok sarıldım. ama bu hissizlik niye?
randevu alıp bir psikoloğa görüneceğim. ama buraya da içimi dökmek istedim. uzun oldu özür dilerim

Genişletmek için tıkla...