merhabalar 24 yaşında 1.5 yıllık evliyim
görücü usulu evlendim...
1-5 yılda birbirimizi tanımaya çalışıyoruz eşimle aynı ev içinde...
ama şu sıralar bunalıyorum
eşimle bazı noktalarda uyuşamıyoruz.ona göre pek sorun yok ama bana göre neden varki?
mesela eşim sürekli bana karşı muhalefet gibi büyük tartışma olmasa bile gün içinde hep atışma halinde oluyoruz bazen.
ben bişey diyorum o diyor falan böyle sürüyor.
bana 3 kere kavga sırasında ruh hastasısın sen ilaç al falan demişti bunları yuttum
halbuki ikimiz karşılıklı tartışıyorduk o lafları beni çok incitti bidaha duymaya tahammülüm yok.
mesela eşim işten geliyor eve girer girmez bilgisayara oturuyor yanımda saat 12de bırakıp yataga geçiyoruz...
böyle kendimizi 40 yıllık evli gibi hissediyorum bi iletişimimiz yok canım sıkılıyor benide çalışıyordum saglık sorunu için işten ayrıldım 1-5 yıldır evdeyim.sıkılıyorum ama yinede çabalıyorum sorumluluklarımı yerine getiriyorum.
eşim zaten hiç bişeye yardım etmez çogu erkek gibi standart ve onun üstüne düşen sorumluluklarıda benim üstüme atıyor.evde erkek işi gerekiyorsa (elektirk vs benzeri işler gibi)5 ay geçiyor ben diyorum ben işitiyorum.
diyorki niye sen yapamıyormusun.
ama ben istiyorum eşimde bu evde bişeyleri görsün.sadece eve gelip oyun oynamak bilgisayarda durmak yemek içmek yatmak giibi görüyor evliliği.
bunlar beni bunalttı iyice anladımki adamın karakteri bu .
geçen dedimki çabala lütfen diyorki kadın alttan alır!ben bunları yutmak zorunda değilimki.nezorum var.ikimizde evliyiz.sadece benim kaybedecek bişeylerim olmamalı.
neyapmalıyım ona sorsan bunlar sorun değil içkiisi yok kumarıda yok eee daha ne olsun ama demiiiiiiiiii
ya benim hissettiklerim düşüncelerimin hiçmi önemi yok..
görücü usulu evlendim...
1-5 yılda birbirimizi tanımaya çalışıyoruz eşimle aynı ev içinde...
ama şu sıralar bunalıyorum

mesela eşim sürekli bana karşı muhalefet gibi büyük tartışma olmasa bile gün içinde hep atışma halinde oluyoruz bazen.
ben bişey diyorum o diyor falan böyle sürüyor.
bana 3 kere kavga sırasında ruh hastasısın sen ilaç al falan demişti bunları yuttum

halbuki ikimiz karşılıklı tartışıyorduk o lafları beni çok incitti bidaha duymaya tahammülüm yok.
mesela eşim işten geliyor eve girer girmez bilgisayara oturuyor yanımda saat 12de bırakıp yataga geçiyoruz...
böyle kendimizi 40 yıllık evli gibi hissediyorum bi iletişimimiz yok canım sıkılıyor benide çalışıyordum saglık sorunu için işten ayrıldım 1-5 yıldır evdeyim.sıkılıyorum ama yinede çabalıyorum sorumluluklarımı yerine getiriyorum.
eşim zaten hiç bişeye yardım etmez çogu erkek gibi standart ve onun üstüne düşen sorumluluklarıda benim üstüme atıyor.evde erkek işi gerekiyorsa (elektirk vs benzeri işler gibi)5 ay geçiyor ben diyorum ben işitiyorum.
diyorki niye sen yapamıyormusun.
ama ben istiyorum eşimde bu evde bişeyleri görsün.sadece eve gelip oyun oynamak bilgisayarda durmak yemek içmek yatmak giibi görüyor evliliği.
bunlar beni bunalttı iyice anladımki adamın karakteri bu .
geçen dedimki çabala lütfen diyorki kadın alttan alır!ben bunları yutmak zorunda değilimki.nezorum var.ikimizde evliyiz.sadece benim kaybedecek bişeylerim olmamalı.
neyapmalıyım ona sorsan bunlar sorun değil içkiisi yok kumarıda yok eee daha ne olsun ama demiiiiiiiiii
ya benim hissettiklerim düşüncelerimin hiçmi önemi yok..
