Beynimi Kemiren Düşünceler

BalYapanSinek

BalYapanSinek

Aktif Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
18 Şubat 2018
367
461
53
Eskişehir
Arkadaşlar merhaba. Merak ettiğim bir konu var sizlere danışmak istiyorum. Hamileliğim bugün kesinliğe kavuştu,cuma günü de doktor randevum var. Ama ben çok korkuyorum sanırım. Çok istiyorduk bir bebeğimiz olsun diye. Ama bu ay beklemiyordum ne yalan söyleyeyim,hamile olabileceğim aklıma bile gelmedi son zamanlara kadar. Eşimin ayakları yerden kesildi zaten haberi alınca. Ama ben bir an çok mutlu oluyorum gülümseyerek geziyorum, bir an aklıma sorumluluklar geliyor.
Yani yapabilir miyim acaba, yeterince istiyor muydum, maddi olarak yetebilir miyiz, ya sokakta tramvayda ağlamaya başlarsa bebeğim naparım, hasta olunca ne yapılır, ya iyi bakamazsam ya altını değiştirmeyi beceremezsem v.s bir sürü soru geçiyor aklımdan. Daha çok yeni. Şu an bir bebeğe sahip olma fikri çok uzak geliyor. Yani hiç olmayacakmış gibi gelirdi bana. Yeni olduğu için böyle değil mi? Sonradan bu duyguya sahip olur muyum? Mesela diyorum bir daha hiç istediğim saatte yatamayacağım,kalkamayacağım falan.
Anlayacağınız ufak tefek şeyler beynimi kemiriyor. Beklenmedik olduğu için şokta mıyım yoksa hala inanın çözemiyorum. İçimde bir yerde mutluyum evet. Ama bir yerlerde de şüpheyle yaklaşıyorum. Normal mi bu duygular? Bebeğimi gerçekten çok sever miyim? Şu an içimde hiçbir duygu olmadığı için bomboş hissediyorum. Çok da istiyordum şimdi niye böyle oldu anlamıyorum.
Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah.
 
Beklenmedik bir hamilelik değilmiş ki istemişsiniz, Allah da nasip etmiş ne güzel.
Endiseleriniz gayet normal bir çok anne adayının yaşadığı şeyler, zamanla geçer, bebeğinizi herkesten ve onu her şeyden çok seveceksiniz merka etmeyin:emir_bebek:
 
Yazdıklarınız çok normal ve çoğu anne adayı aynı şeyleri yaşıyor. Tadını çıkarın. Hayırlısıyla kucağınıza alın inşAllah:)
 
Kadınlar kulubu aynı sizin konunuz benzerleri ile dolu.
Hepside doğurdu ve boşunaymış kaygılar korkular yazıyor.
Merak etmeyin kimse anne karnında öğrenmiyor.
Kucağınıza aldığınız anda etrafınızda kimse olmasa bile ona en güzel siz bakacaksınız.
 
Çok normal :) ben de isteyerek olduğu halde bu duygulara kapıldım. Hamileliğe alıştıkça rahatladım. Şimdi yine bazen kaygı oluyor ama kısa sürüyor:KK66: özellikle ultrasonda bebeğimin hareket ettiğini görünce her şey değişti:)
 
Kımıldamaya başlayınca düşünceler daha yoğun oluyor merak etmeyin.. Annelik iç güdüsel birşey hayvanlarda anne oluyor en basiti öyle.düşünün ne yapması gerektiğini biliyorlar , koruyorlar kaybedince acı çekiyorlar. Şimdiden bu kaygıları yasıyor olmanız zaten iyi bir anne olacağınıza işaret..
 
DertLy .!.:
Kımıldamaya başlayınca düşünceler daha yoğun oluyor merak etmeyin.. Annelik iç güdüsel birşey hayvanlarda anne oluyor en basiti öyle.düşünün ne yapması gerektiğini biliyorlar , koruyorlar kaybedince acı çekiyorlar. Şimdiden bu kaygıları yasıyor olmanız zaten iyi bir anne olacağınıza işaret..
Genişletmek için tıkla...
Şimdi bir şey hissetmiyorum ya ilerleyen zamanlarda da böyle olur diye korkuyorum açıkçası ister istemez. İnşallah dediğiniz gibi olur çok teşekkür ederim
 
Saglikla kucaginiza alin insallah
Bu endiseleriniz varsa bu iyi bir anne olacaginiza isarettir bu kaygilar bebek dogunca buyurken heep olacak degiserek devam edecek cunku hayata bir birey getirmek onun sorumlulugu onun icin endiselenmek cok normal
Annelik anne olmadan anlasilmiyor bunu da yasayinca goreceksiniz ama zorluklari oldugu kadar guzellikleri de cok fazla ve anlatilamaz ve vazgecilmez bir duygu ;)
 
sen onu bir doğur hayırlısıyla bir kucağına alda.. uykusuzluk muş açlıkmış hiiçç koymaz valla bir gülüşleri var dünyaya bedel.. benim 3 yaşında bir oğlum var birde ikinci geliyor inşallah oğluma süt veriyorum karnımdakininde canı çekmiştir belki diye bende içiyorum öyle bir psikoloji yani :))) Allah herkese versin bu duyguyu annelik çok başka bişey şimdi hormonlar yeni alışıyo daha normal bu yaşadıkların
 
Blankinfinity .!.:
Ben yazdım sandım :)
Geçecek bu telaşların onun yerine başka tatlı telaşlar olacak bu seferde. Hayırlı olsun :KK25:
Genişletmek için tıkla...
Herkesin aynı şeyleri hissetmesi insanı rahatlatıyor ya. Gerçekten bir destek hissettim sanki. Çok teşekkür ederim. İnşallah bebeklerimizi sağlıklı bir şekilde kucağımıza alırız.
 
Dusunceleriniz cok normal alisirsiniz daha yolun basindasiniz:) Anne olmak kolay degil cok sorunluluk istiyor bir gün boyunca cok yorulsaniz bile o minigin gulusunu gorunce nefesini duyunca hepsini unutuyosunuz cok şükür :))
 
Emin ol geçecek bu duygular
Ben gün sayıyorum artık görmeden bile o kadar özledim ki resmen kokusu burnumda tütüyo

Bide 3. Bu benim ama inan kendinden ödün verdiğine deyiyo annelik tamam başşka bişey için uykundan uyanmak koyar mesela ama onu n en ufak haraketinde uyanıyosun ağlamadan farkediyosun altını alıyosun bi gülüyo o kokuya değiyo yeri geliyo saçını tarayamıyosun ev desen savaş alanı daha akşama yemek yok o sana anne deyince dünyalar senin oluyo

Bebişin hayırlı olsun Rabbim sağ salim kucağına almayı nasip etsin
Hep hormonlardan bunlar bir güler bin ağlarız
 
BalYapanSinek .!.:
Arkadaşlar merhaba. Merak ettiğim bir konu var sizlere danışmak istiyorum. Hamileliğim bugün kesinliğe kavuştu,cuma günü de doktor randevum var. Ama ben çok korkuyorum sanırım. Çok istiyorduk bir bebeğimiz olsun diye. Ama bu ay beklemiyordum ne yalan söyleyeyim,hamile olabileceğim aklıma bile gelmedi son zamanlara kadar. Eşimin ayakları yerden kesildi zaten haberi alınca. Ama ben bir an çok mutlu oluyorum gülümseyerek geziyorum, bir an aklıma sorumluluklar geliyor.
Yani yapabilir miyim acaba, yeterince istiyor muydum, maddi olarak yetebilir miyiz, ya sokakta tramvayda ağlamaya başlarsa bebeğim naparım, hasta olunca ne yapılır, ya iyi bakamazsam ya altını değiştirmeyi beceremezsem v.s bir sürü soru geçiyor aklımdan. Daha çok yeni. Şu an bir bebeğe sahip olma fikri çok uzak geliyor. Yani hiç olmayacakmış gibi gelirdi bana. Yeni olduğu için böyle değil mi? Sonradan bu duyguya sahip olur muyum? Mesela diyorum bir daha hiç istediğim saatte yatamayacağım,kalkamayacağım falan.
Anlayacağınız ufak tefek şeyler beynimi kemiriyor. Beklenmedik olduğu için şokta mıyım yoksa hala inanın çözemiyorum. İçimde bir yerde mutluyum evet. Ama bir yerlerde de şüpheyle yaklaşıyorum. Normal mi bu duygular? Bebeğimi gerçekten çok sever miyim? Şu an içimde hiçbir duygu olmadığı için bomboş hissediyorum. Çok da istiyordum şimdi niye böyle oldu anlamıyorum.
Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah.
Genişletmek için tıkla...
35+3 günlük hamileyim ama aynu sorular benimde hala aklıma geliyor . Bir an herşeyin üstesinden gelebilecekmişim gibi cesur ve mutlu sonra bir bakmışsın ben nasıl yapacağım ya yapamazsam yetemezsem sorumluluklarıma yetişemezsem .. karamsar bir ruh hali . Kucağımiza alınca annelik güç verecek diye düşünüyorum. Kolay mı asla değil etrafimizda bir çok örneği var ama hep ne derler en güzel zorluk ve tadilabilecek en güzel duygu bunu düşün yaşanabilecek en güzel duyguyu yaşayacağız Allahın izniyle :anneadayı::KK200:
 
Zamanı gelince yapmaktan başka çareniz olmayınca, endişelenmeyi, yapabilir miyim düşüncelerini bir kenara bırakıp, kolları sıvıyor ve yapıyorsunuz, merak etmeyin. Şuan endişelenecek bol bol zamanınız var, bebek doğunca zamansızlıktan bu kadar endişelenmeye bile fırsat bulamayacak ve yapacaksınız. =)) Bilinmeyenler insanı korkutur, başınıza gelince korku odaklı değil, çözüm odaklı oluyorsunuz.

Hamile kadınların hepsinde ama az ama çok var benzer endişeler, öyle kendinizi sorgulamaya filan gerek yok. Sadece siz çocuğu eğitmiyorsunuz, çocuk da sizi eğitiyor. Onunla yaşadıkça ebeveyn olmayı öğreniyorsunuz, her şeyi şimdiden bilmenize gerek yok ve imkansız da zaten. Bazen çok yorulacaksınız, yorgunluktan isyan ettiğiniz anlar olacak muhtemelen ama asla keşke çocuğum olmasaydı dediğiniz bir an gelmeyecek. Azıcık uyumak istiyorum diye ağlarken bile onun şapşik suratına bakınca içinizin yağları eriyecek.

Ayrıca ağır psikolojik bir vaka değilseniz, bebeğinizi sevmemeniz gibi bir ihtimal yok. Kucağımıza geldikleri andan itibaren hormonlarımız bile kendilerine aşık olmamız üzerine salgılanıyor. Ah, o ilk an, o ilk gözlerine bakış... O an gelince, acaba çok sever miyim endişenizi bir daha düşünüp, kendinize gülün tamam mı? =))
 
Dun tvde denk geldigim bir dizide su cumle gecti. "Kadin, anne olunca, evvela anne. Tabiatin kanunu bu." Cok dogru. Anne olduktan sonra hem icguduleriniz hem bebeginiz size zaten yol gosterecek. Biraz daha buyusun siz zaten ona sanki hep sizinleymis gibi alisacak, ne yapmaniz gerektigini cok iyi bileceksiniz. Tabi ki ilk etapta acemilikler oluyor. Benim ilk bebegimde keske sunu yapmasaydim dedigim seyler var. Bu sayede ogreniyorsunuz zaten. Insallah saglikla gelir bebeginiz.
 
Inan tüm anneler bu duyguyu yaşıyor bana cok da uzak değil bu soylediklerin oğlum 3 aylık şu an. Doğana kadar bu düşüncelerle bogustum biraz daha mı bekleseydik ne yapicam şimdi diye diye 9 ayı bitirdim doğduğu an ne aptalmısım dedim o mucize var ya dunyalara bedel:)) şimdi beşiğinde uyusun diye sallıyorum o da inatla kahkahalar atarak sesler çıkarıyor içine sokasın geliyor:) demem o ki geçecek endişelenme ve sen çok güzel bir anne olacaksın:))
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

motherofcat
Hamilelikte Kıskançlık
2 3 4
Yorumlar
74
Görüntüleme
4K
motherofcat
motherofcat
Biordanbiburdan
Annemle Devam Eden Anlaşmazlık..
2 3 4
Yorumlar
64
Görüntüleme
3K
matmazelli
matmazelli
Aleda__
  • Kilitli
Konuşmayı kesmeli miyim?
2 3
Yorumlar
50
Görüntüleme
2K
Honkiponkitorino
Honkiponkitorino
U
Rızam dışında ilişkiye zorlandım bakireliğim bozuldu
6 7 8
Yorumlar
154
Görüntüleme
10K
ladylena
ladylena
Y
Aşk, ölüm, evlilik... Her şey kader mi yoksa biz mi seçiyoruz? Aklım karışık kalbim kırgın.
4 5 6
Yorumlar
109
Görüntüleme
6K
yildizligece8
Y
Back
X