Ya belki de gerçekten hiç parası yoktur? Neden böyle düşünmüyorsunuz?
5 lirası da mı yok diyeceksiniz, belki gerçekten yok?
Benim de senenin başında bir yurtdışı isim olmuştu, euro olmus dört buçuk TL, vize istiyor dörtyüz beş yüz lira, ona bütçe ayiriyorum noter kağıt istiyor,üçtür beştir zannederken öğreniyorum ki yüz liraymis, ona butce ayırıyorum seyehat sigortası şusu busu... Ailemin de pek gönlü yoktu gitmeme , onlardan da isteyemiyorum. Düzgün bir isim de yok...
Gerçekten kuruslarimi sayıyordum. Vizeci kadın 'su belgeden bir nüsha daha lazim' deyince acentada kağıt başı 1 lira almasinlar diye sokağın başındaki copycentere gitmiştim yani, o derece
Aynı günlerde dil kursundayim, evden 5 lirayla çıktım, '2+2 4 lira minibüse vereceğim, 1 liraya da çay alırım' dedim kendi kafamda. Dönüşte aynı minibüse binecegim kadin yağmur yağınca 'ayy yağmur yağıyor, araba da yarım saatte bir geliyor zaten. Gel taksiye binelim' dedi, durduracak taksi arıyor!
Şimdi ben bu kıza ne diyim?
'Yok yok yok, kemer sıkma politikasındayim, ben bekleyecegim' dedim. Kadın da arkamdan 'gezmeye tozmaya gelince Fink Fink, şurada taksi parama ortak olmadı, üç kuruş için...' diye konuşmuştur bence. Ama ne yapayım?
Para ile imanın kimde olduğu belli olmaz derler.
Madem öyle siz de bir daha hiçbir şey almayın ona, olsun bitsin yani...
Gerçekten bu tavrı hak etmiş aslında ama tabi size yakışmazdı.
