kendimi okadar yalniz hissediyorum ki bir okadar mutsuz:/ sevgilim bunun sebebi ama ben okadar gucsuzum ki onu arkamda bırakıp yeni bir sayfa acamiyorum cunku bunu yapabilcek gercektn guc bulamiyorum insanlar boşanıyor onlar cok guzel baslangclar yapiyor artik emeklerimden falanda gectim ama kendi icimde okadar yalnizim ki pskolojim ayriliga izin vermiyor daha oncesinde ayrilmisligimiz var sonunda ya o doner ya ben bktim artik bu yasadiklarimdan bni sevdigindende artk emin degilim gecen gun sordum cevabi bnde bilmiyorum seviyormuyum dedi nasl onur kırıcı bir durum beni hep sevgiye ilgiye ac brakmstir bunlarla ilgili kavga cikarip duruyorum birde diyor ki seni kim sever ki boyle sanki bna sevgi ilgi veriyoda bn şımariklik yapip kavga cikariyorum.. simdi konusmuyorz ariyor ama kirginim icimden gelmiyor ama ayrilamiyorum nasl lanet bisi anlatamam. ondan ayrilmak onu arkamda brakmk istiyorum sanki ayrilinca daha kotu olcam birdaha sevemcen hep o aklimda olcak gibi unutursun unutursun... diyenler olcak elbette ama bizim son 2 yılmz birbirimizden vazgecmeye cabamakla gecti ozelkle benim aramiza kimse girmedi ama mutluda olamiyoruz iste.. icim doldu sıkıldm bir size yaziyim dedim.