Biliyorum tedavi ol diyeceksiniz.

sumrucuk · 13 Ağustos 2018

Ben çok duygusal birikimdir bu yüzden hep böyle şeyler aklıma gelir belki sizin de öyle. Hiç unutmam lise zamanımda Ankara’ya yarışmaya gidiyorduk, annem bile küçük bir kağıda vasiyet yazmıştım insanın yola çıkınca başına türlü türlü hadiseler gelebiliyor, ya da bu tarz düşüncelere dalıyor.psikolojik bir sorun değil bence. Sadece varacağınız yeri ve yapacaklarınızı falan düşünün , yolculuğu düşünmeyin. Bir de benim o halim uçak/otobüs kalkınca geçer , sizinki nasıl bilmiyorum.

sumrucuk · 13 Ağustos 2018

Spizella .!.:
Şu an tatile gidiyoruz kedimi 1 haftalığına eve bıraktım arkadaşım bakacak arada gidip
Bu konuyu okumam hiç iyi olmadı

Kamera sistemi kurdum, her gün bağlanıp bakıcam napiyim

Benim kedim 3 gün evde tek kalmıştı yeterince mama ve suyla . Ama üç günü aşan durumlarda hep yanımda götürürdüm. Sizin bakacak biriniz varmış, kamera sisteminiz varmış bir şey olmaz inşallah korkmayın.

flower world · 13 Ağustos 2018

RIVAVIRA .!.:
Uzun zamandır kendime bile itiraf edemediğim durum canımı sıkıyor. Kimseye bahsetmedim, eşime bile.
Bayadır her evden uzaklaşacağımızda (Şehirdışı, uzun yol) çok canım sıkılıyor. Aklıma yolda ölmek geliyor ve eve geri dönememek geliyor. Eskiden aklımın ucundan geçmezdi.

Evde bir kedim var. Ben ölürsem ve sokaklarda sefil kalırsa diye korkuyorum ve anneme " birsey olursa kedime bak" demistim daha once ama bu ciddi bir muhabbette olmadi ve anlam veremedi sanirim ve kadına ben ölürsem gibi muhabbetler yapip korkutmak istemiyorum durduk yere ama ben ciddiydim. Ona bakacağına söz verse sanki daha iyi hissedecek gibiyim.
İçimde hep bir sıkıntı oluyor.

Cok savunmasiz bir hayvancagiz, arkamdan bensiz rezil sefil aç olsa cok uzulurum.

kedıne değil olan annene olur , o hertürlü karnını doyurur ama annenın yanan ciğerini hiçbirşey söndürmez

Spizella · 13 Ağustos 2018

doris192 .!.:
Benim kedim 3 gün evde tek kalmıştı yeterince mama ve suyla . Ama üç günü aşan durumlarda hep yanımda götürürdüm. Sizin bakacak biriniz varmış, kamera sisteminiz varmış bir şey olmaz inşallah korkmayın.

İnşallah
Bizimki de 3 gün rahat kalıyor da sonrasında üzülüyor. Çok insan canlısı değil ben ve eşimden başkalarından da korkuyor

Daha önce kamera olayını denedik facetime dan, sesimizi duyunca bilgisayarın önüne gelip miyavlayınca dayanamadık gittiğimiz yerden bi gün erken döndük

Valla insan çok bağlanıyor ya

sumrucuk · 13 Ağustos 2018

Spizella .!.:
İnşallah
Bizimki de 3 gün rahat kalıyor da sonrasında üzülüyor. Çok insan canlısı değil ben ve eşimden başkalarından da korkuyor
Daha önce kamera olayını denedik facetime dan, sesimizi duyunca bilgisayarın önüne gelip miyavlayınca dayanamadık gittiğimiz yerden bi gün erken döndük
Valla insan çok bağlanıyor ya

Bilirim. Benim kedim de dost canlısı değildi çok. Üç gün bırakmıştım bir kez geri geldiğimde üzerime atladı kucağıma yattı tshirtümü emdi saatlerce o halini hiç unutmam , demek beni beklemiş demiştim. Öldü tabi toprağı bol olsun. Sizin gibi iyi kalpli insanlar oldukça dünya hep güzel bir yer olmaya devam edecek. İnanıyorum.

sibelizim · 13 Ağustos 2018

Bende de benzer şeyler var.. Oğlumun Odasını ayırdık 1 ayı geçti, ,aklıma Allah korusun ya deprem olursa oğlumu kurtaramazsam korkusu oluyor sanki aynı odada yatarak daha güvendeyiz..
2.olarak da yine bebeğimle ilgili hava alsın diye çıkardığımda korkuyorum ya biri yanaşıp bana vurup bebeğimi kaçırırsa? Vs vs... Sebebini galiba bilmiyorum . 99 depreminde gardolap yatagıma düşmüştü altından geçmiştim.. Annem gelmişti... Kaçırılma korkusu ise Allah korusun tayvanda mı ne öyle bir olay olmuş o aklıma yer etti

esra92li · 13 Ağustos 2018

RIVAVIRA .!.:
Uzun zamandır kendime bile itiraf edemediğim durum canımı sıkıyor. Kimseye bahsetmedim, eşime bile.
Bayadır her evden uzaklaşacağımızda (Şehirdışı, uzun yol) çok canım sıkılıyor. Aklıma yolda ölmek geliyor ve eve geri dönememek geliyor. Eskiden aklımın ucundan geçmezdi.

Evde bir kedim var. Ben ölürsem ve sokaklarda sefil kalırsa diye korkuyorum ve anneme " birsey olursa kedime bak" demistim daha once ama bu ciddi bir muhabbette olmadi ve anlam veremedi sanirim ve kadına ben ölürsem gibi muhabbetler yapip korkutmak istemiyorum durduk yere ama ben ciddiydim. Ona bakacağına söz verse sanki daha iyi hissedecek gibiyim.
İçimde hep bir sıkıntı oluyor.

Cok savunmasiz bir hayvancagiz, arkamdan bensiz rezil sefil aç olsa cok uzulurum.

Bende de ben olursem esimi cok ozlerim korkusu var. Soyle yani iki sene oldu ben kanser atlattim. Hastayken bu korkuya sahip oldum daha da gecmedi. Öldügümü dusunuyorum. Sonra icime oyle bir ozlem dusuyorki. Esimi ozlemekten icim yaniyor. Hasret oyle kavuruyor yani. Ama olmedim esim yanimda. Garip bir his. Hastayken biz eşimle sevgiliydik o zamandan basladi daha da artti. Psikologa gidiyorum hastaligi atlattiktan sonra ama psikologa bu korkumdan hic bahsetmedim. Ufaak ufak sorunlarim azaldi belki bahsetsem bu da gecer.

Alys · 13 Ağustos 2018

bana mı normal geldi tek.
evcil hayvan çocuğu gibidir insanın derler ya.
bende de iki tane sıpa var, düzenli güncellerim eşime vasiyetimi. o da ölürsem şöyle şöyle yaparsın diye benim önümüzdeki 15 yılımı planlar sağolsun, ona sorduk sanki

eşim dışında da kimseye güvenmiyorum, ikimiz birlikte göçersek diye düşünmek bile istemiyorum.

wendy · 13 Ağustos 2018

sibelizim .!.:
Bende de benzer şeyler var.. Oğlumun Odasını ayırdık 1 ayı geçti, ,aklıma Allah korusun ya deprem olursa oğlumu kurtaramazsam korkusu oluyor sanki aynı odada yatarak daha güvendeyiz..
2.olarak da yine bebeğimle ilgili hava alsın diye çıkardığımda korkuyorum ya biri yanaşıp bana vurup bebeğimi kaçırırsa? Vs vs... Sebebini galiba bilmiyorum . 99 depreminde gardolap yatagıma düşmüştü altından geçmiştim.. Annem gelmişti... Kaçırılma korkusu ise Allah korusun tayvanda mı ne öyle bir olay olmuş o aklıma yer etti

bende aynen bu korkuları ara ara yaşıyorum, sanırım en hassas noktalarımız evlatlarımız ve evladımız yerine koyduğumuz miniklerimiz.

ilk doğum yaptığımda beşiğine koyduğum bebeğime deprem esnasında yetişemezsem diye korkuyodum, lohusalıktan herhalde diyodum, geçti çünkü zamanla.

sibelizim · 13 Ağustos 2018

cutemommy .!.:
bende aynen bu korkuları ara ara yaşıyorum, sanırım en hassas noktalarımız evlatlarımız ve evladımız yerine koyduğumuz miniklerimiz.

ilk doğum yaptığımda beşiğine koyduğum bebeğime deprem esnasında yetişemezsem diye korkuyodum, lohusalıktan herhalde diyodum, geçti çünkü zamanla.

Cute? Senmisin ege ye kardeş geldi mi bu 3. Mü

H E · 13 Ağustos 2018

Bende ne zaman uzun yola çıksam . Sürekli bir efkarlanırım . benımde 2 kedim var.
Etrafımda kim varsa. Olurda ölürsem kedılerıme bakmazsanız iki elim yakanızda derim.
Annem harııcınde çoğu kişiden sözünü aldım .

Onların sokaklara düşmesini düşündükce deli gibi oluyorum .
Çok zor..

berlin8982 · 13 Ağustos 2018

RIVAVIRA .!.:
Uzun zamandır kendime bile itiraf edemediğim durum canımı sıkıyor. Kimseye bahsetmedim, eşime bile.
Bayadır her evden uzaklaşacağımızda (Şehirdışı, uzun yol) çok canım sıkılıyor. Aklıma yolda ölmek geliyor ve eve geri dönememek geliyor. Eskiden aklımın ucundan geçmezdi.

Evde bir kedim var. Ben ölürsem ve sokaklarda sefil kalırsa diye korkuyorum ve anneme " birsey olursa kedime bak" demistim daha once ama bu ciddi bir muhabbette olmadi ve anlam veremedi sanirim ve kadına ben ölürsem gibi muhabbetler yapip korkutmak istemiyorum durduk yere ama ben ciddiydim. Ona bakacağına söz verse sanki daha iyi hissedecek gibiyim.
İçimde hep bir sıkıntı oluyor.

Cok savunmasiz bir hayvancagiz, arkamdan bensiz rezil sefil aç olsa cok uzulurum.

Aynı durum bende de var . Benim de bir köpeğim var . Özellikle her uçağa binişimde, 2 gün önceden daha artıyor bu düşünceler . Ve her seferinde , anneme , abime , teyzelerime eşime eğer uçak düşerse köpeğimi anneme verin derim. Bunun kavgası olur her seferinde , ‘ne saçmalıyorsun’ filan derler ...
Beni de çok rahatsız ediyor bu düşünce . Hatta bendeki ölüm korkusu öyle abartı oluyor ki bazen ‘keşke hiç doğmasaydım , o zaman ölmezdim.’ Gibi şeyler saçmalıyorum :/

1Sen · 13 Ağustos 2018

Vasiyetinizi yazarsınız. Eve bırakırsınız. Anneniz , ailenizden biri sahiplenir.

Korumasiz olduğu için bu hissiniz var,çok doğal.

wendy · 13 Ağustos 2018

sibelizim .!.:
Cute? Senmisin ege ye kardeş geldi mi bu 3. Mü

sanırım nick benzerliği durumu var, ben bahsettiğiniz cute değilim.

tuce_tuce · 13 Ağustos 2018

Bende evlendikten sonra böyle bir his geldi ama seninkinden biraz farklı . Eşimin işi sebebi ile aşırı korku yaşıyorum ona birşey olursa hayatta yanlız kalacağım hissi aşırı şekilde yaşıyorum . Hani derler ya iliklerime kadar hissediyorum aynen öyle sürekli bunu hissediyorum. Böyle giderse tedavi lazım olacak bana . Hele geçen gece arkadaşlarımıza çaya gittik eşim orada afrine ilk girdikleri gece yaşananları anlattı daha çok korku geldi . Elimin tersi ile vurmak istedim sus artık sus duymak istemiyorum :mad:

Hayallidya7 · 13 Ağustos 2018

Yaa sizin tatlı kalbinizi yerim:))

Bazen bu şekilde takıntılar başlayabiliyor. Kendi kendinize kontrol etmeye çalışın sanırım okb olarak geçiyor.

Ben kitaplar okuyordum, kafaya takmama sanatı, eyvah başıma kötü bir şey gelecek beni daha olumsuz etkiledi. Orada yazan olayı düşündükce bile gerildim. Ama zeynep sevil çarmıklı pembe fili düşünme bunu keyifle okudum tedx konuşmalarıda var yumuşacık harika bir ses tonu bir izleyin bence. Beni rahatlatmıştı o biraz :)

Bende de şöyle şeyler var mesela renkli renkli tv battaniyem var ilk önce mavi olan kareyi görürsem başıma bir şey gelecek :)) yok kahvemin son yudumunu 3 seferde içemezsem şu ölcek gibi saçma saçma düşünceler :)) töbe est. Bazı dönemler oluyor. Geçiyor sonra :)) eşim şey diyor ya rabbim ne kadar güzel dertlerin var :)))))

Blueberrytimes · 13 Ağustos 2018

RIVAVIRA .!.:
İşin ilginci ailem veya akrabalarim icin endiselenmiyorum. Endiselenmiyorum derken tabiki onemsiyorum ve gercekten onlari kaybetmek istemem bu beni cok uzer ama korkum onlari kaybetme korkusu degil. Ben ölürsem kediye ne olacak diye uzuluyorum. Ben ölsem herkes basinin caresine bakar kimse bana muhtac degil ama kedicigim bana muhtac, savunmasiz garibim... Aç sefil arkada kalirsa...

Kedi başının çaresine bakamaz mı, cidden çöpleri karıştırıp yemek bulamayacak kadar içgüdüsü yok mudur , o kadar merak etmeyin sonuçta ardınızda bebek bırakmıyorsunuz onu da bebek ağzına biberon verilmezse kendi kendini besleyemez diye örnek olarak verdim yoksa can karşılaştırması yapmıyorum. Kediniz gayet de başının çaresine bakar ama sizin ince düşünceniz hoşuma gitti
Bir de anneniz kediyi bırakmaz sahiplenir diye düşünüyorum ben olsam öyle yapardım.

Blueberrytimes · 13 Ağustos 2018

Bu arada bu his bana Doğum sonrası gelmişti ama sonra düşünmemeye çalışarak bastırdım atlattım diyemem ama

Bitttter · 13 Ağustos 2018

Kedinizi geçici bi süre başkasınamı verseniz aşırı bağlılık olmuş sanki odak noktanız olmuş hiç hayvan beslemedim tamamen varsayımla yorumluyorum sizden uzak olduğundada yaşayabildiğini görüp saplantıdan kurtulabilirsiniz belki

ozelbir_i · 13 Ağustos 2018

Kuzum bizler olumluyuz birgun mutlaka olecegiz ama bunu vesvese haline getirmissiniz bence bu dusunceler gelince akliniza itibar etmeyin takinti haline gelir is uzar,baska seylere yonlenin akliniza gelince dikkatinizi dagitin ilk başta zor olur ama geciyor

Biliyorum tedavi ol diyeceksiniz.

Aktif Üye

Aktif Üye

Nirvana

Realist

Aktif Üye

Kağanin annesi

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Nirvana

Nirvana

Kağanin annesi

Nirvana

🌸

Nirvana

Nirvana

Sen ne yaparsan yap olacak olan zaten oluyor

Aktif Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Guru

la la la la.......

Benzer Konular