- 17 Şubat 2020
- 10.722
- 28.213
- 598
Maalesef eminim..Yaşadığınız üzücü tabi desteğe ihtiyaç duymuşsunuz ve yanınızda yokmuş. Sadece günlük hayatin yoğunluğuysa yaşadığı haklı değil o yoğunluk hic bitmeyecek. Mola verip yanınızda olabilirdi. Ancak yazıyı size yazdığından emin misiniz? Bende bir kere bir paylaşımım sebebiyle aramızın limoni olduğu arkadaşımın arayıp ,bana mi diyorsun onu sözüyle karşılaşmıştım da şok olmustum. Begendigim yazıları paylaşırım karşı tarafa laf atma amacım yok. Eğer bundan eminseniz sizeyse yazdığı zaten üzülmeye değecek kadar bir hatır bile yokmuş ortada.
O kadar güzel anlatmışsınız ve beni anlamışsınız ki öncelikle teşekkür ederimdemek ki sizin sıkıntılarınızı ciddiye almamış, benim de sorunlarım vardı o beni aramadı kafasına girmiş.
onun da hayatında problemler olabilir ama sizin yaşadıklarınız da az buz değil, dost dediğin zaten kendi sıkıntısı olsa da yanında olmayı bırakmaz.
gelemese de arayabilir, ki pandemi döneminde zaten gelmesin. ama bir mesaj atmak, aramak bile yetiyor cidden.
yakın zamanda ben de böyle bir şey yaşadım. bir eğitim vesilesi ile tanıştığımız bir arkadaş, 2020de pandemi nedeniyle amerikadan türkiyeye geldi, oradaki eğitim sürecini dondurdu burada ailesiyle olmak için.
o dönemden sonra 1 sene bahsettiğiim eğitim grubu vesilesiyle de sık sık konuştuk. aramızda dostluk gelişti. bir sürü mevzumuzu paylaştık, konuştuk. ki ilişkileri, o dönem amerikaya dönecek diye ülkeye özel app'lerden tanıştığı kişilerle muhabbetleri, ailesiyle sorunları...
sürekli fikrimi sordu, ağladı dinledim, saatlerce yazdı okudum, samimiyete inandığım için elimden geleni yaptım.
amerikaya döndü orada yaşadıkları, evini kurma macerası, ilişkileri.. gene elimden gelen desteği sağladım. ki bu destek sadece manevi idi.
evini, eğitimi yeniden düzenledi. bir sosyal medya hesabı açtı, o hesap büyüdü. kız da ilgi çekici, hoş bir tip. baktım çekinmeden gayet iddialı pozlar eklemeye başladı. takipçiler arttı, mesajlar gelmeye başladı.
ve tanıştığı her adam için "astro doğum haritasına bakalım, uyumumuz nasıl ? soru haritası açalım arayacak mı beni gene?" diyen, sürekli yazan eden kız bir anda kesti.
en son 1 ay önce yine her yerini gösterdiği iddialı pozları üzerinden soru-cevap yaparken birine "insanlara değer veriyorum" diyen uzun bir cevap yazmış. ekran görüntüsü altına bunu derken bana olan tavrının hangi kapsamda olduğunu sordum.
bunu telefonda konuşalım haftasonu müsait misin dedi. ben de haberleşiriz, tam saat veremem ama istediğinde konuşuruz dedim.
ve tahmin edin ne oldu ? aramadı hatta müsait misin diye bile sormadı :)
ha aramasa nolacak, hiçbir şey. ama ben de sanki gerçekten mükemmel insan ilişkileri yürütüyormuş gibi yansıtıp insanlara beylik cevaplar vermesine kızmıştım o an.
sonra düşündüm, sosyal medya çoğu insan için bir maske.
arkadaşınız için de öyle olmuş. aslında kendisinde farkettiği hatayı kabullenemeyecek kadar aciz olduğu için, herkesin gördüğüne inandığı sosyal medya üzerinden kendisini aklamaya çalışmış.
boş verin :)
benim yazı da çok uzun oldu kusura bakmayın
O kadar güzel anlatmışsınız ve beni anlamışsınız ki öncelikle teşekkür ederimevet derdim aslında aramış aramamış değil.Sosyal medyada böyle beylik laflar etmesi.Bi tarafım aynı sizin yaptığınızı yapıp aç sor bakalım derdi neymiş diyordum ama sonra da dedim ki daha çok bir şey sanmasın kendini.O kadar önemsemiyorum ne yazdıklarını ne paylaşımlarını..Ki size benzer çok şey yaşamıştık.İşten ayrıldı.Hep yanında oldum.Evde sıkıldı anladım aradım çıkardım.Eşiyle problemler yaşadı hep yanındaydım.Şimdi bunların hiç biri problem değilmiş benim yaşadıklarımın yanında diyorum.Tabi herkesin derdi kendine.Ama işin içine anne ve sağlık girince her şey kenara çekiliyor.Ben de çok doluyum.Yazdıkça yazarım ama benim minik canavar beni çağırıyor
İşe sosyal medya hesaplarını ve telefon numarasını silerek başlayabilirsiniz. Bazen mesafe koymak yeterli olmayabilir. Madem size laf sokulduğunu ve haksız olduğunu düşünüyorsunuz çıkarın hayatınızdan olsun bitsin.Yakın dediğim bi arkadaşım vardı.2 sene birlikte çalışmıştık.Ailecek görüşüyorduk.2 yıl önce ben çalışırken o bir sene evdeydi.O zaman sürekli arardım İşte napıyorsun nasılsın diye..Onun şimdi 3.sınıfa giden bir oğlu var.İşte sürekli yoğun olduğundan çocuğun ödevlerinden falan arayamadığından bahsederdi.Ben de çok takmazdım kim aramış diye…Geçen sene de ben hamilelikten dolayı çalışmadım.Ayrıldığım yerle sorunlar yaşadım falan yine görüşmeye devam ettik.O geçen sene işe girmişti hem de benim sorunlu ayrıldığım yere benim referans olmamla.
Geleyim sorunuma.Yazın doğum yaptım.Çok zorlu bir lohusalık yaşadım ki çok da iyi biliyor.Sonra annemin kanser olduğunu öğrendim,yıkıldım..Ama bu süreçte sadece bir kez bebek görmeye geldi.Sonra hiç gelmedi.Çok nadir aradı.Bi kaç kez sitem ettim.İşte çok yoğunum falan dedi.Ben de kestim arayıp sormayı.Ki gerçekten desteğe ihtiyacım olduğu bi dönem ama İşte..Geçen gün instada bir yazı paylaşmış.Siz hiç sen aradın ben aramadın dostlukları bilir misiniz şeklinde bir yazı.Kendi de üstüne yorum yazmış.Yok bilmem hep onlar aranmayı bekledi.Sanki padişah torunu şeklinde bir yorum.Çok bozuldum.Bir yanım diyor ki sus boşver.Diğer yanım ara içinden geçenleri söyle say.Zor zamanımda yanımda değilsen adın niye dost şeklinde.Alınganlık mı yapıyorum bilmiyorum.Ama çok taktım.Siz olsanız ne yapardınız?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?