Bir beyaz yakalının erken isyanı:)

Benim de büro açma hayalim var.
Dur, şimdiden yıkma :)
Yok yok mutlu olanlarımız da çok :) Bazılarımızın motivasyonu para, bazılarımızın itibar, bazılarımızın sadece meslek aşkı...
Benim motivasyonum kafamın rahat olması, o da bu meslekte çok zor. Hele benim gibi başkalarının derdini kendi derdiniz yapan biriyseniz... (ki bu bana çok müvekkil kazandırdı :) ) Ama kafam rahat değil.
 
Yok yok mutlu olanlarımız da çok :) Bazılarımızın motivasyonu para, bazılarımızın itibar, bazılarımızın sadece meslek aşkı...
Benim motivasyonum kafamın rahat olması, o da bu meslekte çok zor. Hele benim gibi başkalarının derdini kendi derdiniz yapan biriyseniz... (ki bu bana çok müvekkil kazandırdı :) ) Ama kafam rahat değil.

Benim yolum mali müşavirlikte gidiyor.
Ofis dememin sebebi de kendi kafama göre takılmak istemem.
Uzun yıllardır çalışıyorum.
Şartlar, uzun saatler, patron egosundan yıldım.
10 defter tutarım kafam rahat olsun havasındayım :))

Hele benim gibi başkalarının derdini kendi derdiniz yapan biriyseniz...

Kafamı kesmek istiyorum ben bu yüzden :))
 
Benim yolum mali müşavirlikte gidiyor.
Ofis dememin sebebi de kendi kafama göre takılmak istemem.
Uzun yıllardır çalışıyorum.
Şartlar, uzun saatler, patron egosundan yıldım.
10 defter tutarım kafam rahat olsun havasındayım :))




Kafamı kesmek istiyorum ben bu yüzden :))
O daha zormuş ya, evrak görmeyi içim almıyor artık... Mesleği seviyorsanız sorun yok, konu sahibi için de öyle. Benim sıkıntım bunca yıl geçtikten sonra, benim burada ne işim var ya? sorusunu kendime sormam...
 
Bir şey sormak istiyorum hukuk çok sıkıcı değil mi? Çevremde hukuk bitiren arkadaşlarımın çoğu pişman. Sanki bölümü yazarken yaşadıkları heves yok gibi. Hukuk için yurt dışı da çok zor oluyor bildiğim kadarıyla ülkelerin yasaları farklı olduğu için. Ülke siyaseti de malum.. bilmiyorum farklı alanları hiç düşündünüz mü?
 
O daha zormuş ya, evrak görmeyi içim almıyor artık... Mesleği seviyorsanız sorun yok, konu sahibi için de öyle. Benim sıkıntım bunca yıl geçtikten sonra, benim burada ne işim var ya? sorusunu kendime sormam...

Yani %60 diyelim sevme oranım ama başka meslek yapamam gibime geliyor.
Yılların emeği, ne gözyaşı var o evraklarda :D
Zaten sınavı kazanırken yarıldım orta yerimden.
İnsanlardan daha çok seviyorum rakamları.
Aslına bakarsan hangimiz sevdiğimiz işi yapıyoruz ki?
Çok azdır.
10-15 yıl sonra herkes kaçıp kurtulmak isteyecek.
Bu sefer de geçim sıkıntısı yakamızı bırakmayacak.

Mutsuz mutsuz yaşayacağız.
 
şeytan doğru söylüyor, aileniz destek verebiliyorsa, eğitim olanaklarını araştırın yurtdışında. hem orada geçerli olacak bir diploma sahibi olursunuz hem de öğrenciyken aldığınız vize belli süre çalışmanıza olanak sağlıyor, geçinir gidersiniz. çok pahalı bir şehir olmaması lazım tabi.
 
Yurtdisinda hersey daha iyi diye genelleme yanlis olur, sonrasinda hayal kirikligina ugramamak icin iyi arastirmak lazim.

Ben yurtdisindayim ve burda hukuk bürolarinda calisanlarin benzer sekilde calistiklarina sahit oluyorum. Genelde cok büyük ve taninmis bürolarda aksam gec saatlere kadar mesai yapiliyor. Kücük yerler biraz daha iyi olsa da yine 8-9‘a kadar calismak gayet normal.
Bence sıkıntı mesleginizde. Belki bambaska bir bölüme yönelmek lazim eger su an ki durumu hayatiniz boyunca sürdürmek istemiyorsaniz. Ne kadar erken atarsaniz bu adimi o kadar iyi bence.
 
Yani %60 diyelim sevme oranım ama başka meslek yapamam gibime geliyor.
Yılların emeği, ne gözyaşı var o evraklarda :KK70:
Zaten sınavı kazanırken yarıldım orta yerimden.
İnsanlardan daha çok seviyorum rakamları.
Aslına bakarsan hangimiz sevdiğimiz işi yapıyoruz ki?
Çok azdır.
10-15 yıl sonra herkes kaçıp kurtulmak isteyecek.
Bu sefer de geçim sıkıntısı yakamızı bırakmayacak.

Mutsuz mutsuz yaşayacağız.
İş yaşamında mutsuz olsanız özel hayatınızdaki artılarla mutlu olabilirsiniz. Ben iş yaşamını özel hayatına da taşıyorum mutsuzluğum burada devam ediyor. Gece hiç uyumadım, sabaha karşı kendimi bir davayla ilgili makale okurken buldum. Hâlâ daha da uyumadım. Bir gün bir yerlerde düşüp kalacağım gibime geliyor... Sigara bağımlılığı da cabası oldu. Biraz kk'ya bakayım dedim, okumaktan sıkıldım, tekrar dertlendim meslek değiştirme konusunda buraya başlık açayım diğer dertlerimi de dökeyim dedim. Sonra bu genç arkadaşımızın konusunu gördüm, buraya yazmak istedim. Bayağı bi konusunu işgal etmiş oldum, beni affetsin... P Papatya129
 
İş yaşamında mutsuz olsanız özel hayatınızdaki artılarla mutlu olabilirsiniz. Ben iş yaşamını özel hayatına da taşıyorum mutsuzluğum burada devam ediyor. Gece hiç uyumadım, sabaha karşı kendimi bir davayla ilgili makale okurken buldum. Hâlâ daha da uyumadım. Bir gün bir yerlerde düşüp kalacağım gibime geliyor... Sigara bağımlılığı da cabası oldu. Biraz kk'ya bakayım dedim, okumaktan sıkıldım, tekrar dertlendim meslek değiştirme konusunda buraya başlık açayım diğer dertlerimi de dökeyim dedim. Sonra bu genç arkadaşımızın konusunu gördüm, buraya yazmak istedim. Bayağı bi konusunu işgal etmiş oldum, beni affetsin... P Papatya129

Yol yakınken dön derim o zaman bu kadar sıkıntı yaratıyorsa.
Evliliğim iyi şükürler olsun.
Bebek istiyoruz araya bir iki sıkıntı girdi.
Umarım aşarız.
O kadar dert etme inan bana sigarayı başlamış bırakmış biri olarak yazıyorum.

Hiç bir şeyi çözmüyor.
 
bu kadar erken görüp isyan etmeniz bence büyük şans. bizim eğitim aldığımız ve çalışmaya başladığımız dönemde o kadar normaldi ki bu "kurumsallık", sizin gibi düşünenler çok azdı ve çoğu zaman dışlanıyorlardı.
şimdi insanlar yavaş yavaş titleların çok da önemli olmadığını, keyifle çalışmanın, huzurlu bir ortamda olmanın daha önemli olduğunu anlamaya başladı. ama çoğu 10-15 senesini harcamış oldu böyle işlerde.
 
Yol yakınken dön derim o zaman bu kadar sıkıntı yaratıyorsa.
Evliliğim iyi şükürler olsun.
Bebek istiyoruz araya bir iki sıkıntı girdi.
Umarım aşarız.
O kadar dert etme inan bana sigarayı başlamış bırakmış biri olarak yazıyorum.

Hiç bir şeyi çözmüyor.
Şansım yaver giderse seneye sınava gireceğim. Mesleği her an bırakabilmek adına tarım işine bile girdim ama ağaçların büyümesine daha çok var :)) Bu arada yükseklisans da yapıyorum ama onu da bırakabilirim her an... Umarım ileride pişman olmam :/ Ama sonuçta ruhsatım da var tecrübem de var (teselli), baktım başka türlü de kazanamadım öğretmen olamadım kürkçü dükkanına geri dönerim...
 
İş yaşamında mutsuz olsanız özel hayatınızdaki artılarla mutlu olabilirsiniz. Ben iş yaşamını özel hayatına da taşıyorum mutsuzluğum burada devam ediyor. Gece hiç uyumadım, sabaha karşı kendimi bir davayla ilgili makale okurken buldum. Hâlâ daha da uyumadım. Bir gün bir yerlerde düşüp kalacağım gibime geliyor... Sigara bağımlılığı da cabası oldu. Biraz kk'ya bakayım dedim, okumaktan sıkıldım, tekrar dertlendim meslek değiştirme konusunda buraya başlık açayım diğer dertlerimi de dökeyim dedim. Sonra bu genç arkadaşımızın konusunu gördüm, buraya yazmak istedim. Bayağı bi konusunu işgal etmiş oldum, beni affetsin... P Papatya129

o kadar çok çalışılıyor ki kurumsal olup başarılı olacağız diye, özel hayat kalmıyor ki insan dengelensin. kendinize haksızlık etmeyin, bizlere öğretilmiş bir çaresizlik bu.

sözüm ona kurumsal yerlerde iş-özel hayat dengesi önemli derler fakat bizim direktörümüz de sürekli "iş yerinde işi geliştirmek için araştırmaya zaman kalmaz, evde boş zamanlarınızda çalışmak zorundasınız" diyor.
evde neden çalışayım ? para almadığım zaman diliminde hem de ? :)
 
o kadar çok çalışılıyor ki kurumsal olup başarılı olacağız diye, özel hayat kalmıyor ki insan dengelensin. kendinize haksızlık etmeyin, bizlere öğretilmiş bir çaresizlik bu.

sözüm ona kurumsal yerlerde iş-özel hayat dengesi önemli derler fakat bizim direktörümüz de sürekli "iş yerinde işi geliştirmek için araştırmaya zaman kalmaz, evde boş zamanlarınızda çalışmak zorundasınız" diyor.
evde neden çalışayım ? para almadığım zaman diliminde hem de ? :)
Ben kendi hesabıma çalışıyorum kurumsal değilim :)
 
Cok bunaltıcı ama bence sabredin iyice işleri öğrenene kadar. Sonra daha iyi şartlarda o tecrübe ile iş bulursun inşallah.
 
Daha ilk deneyiminiz ve malesef stajyerler in baskı gördüğü bir ülkedeyiz.Çok yakınım kendi hukuk bürosunu açtı stajı biter bitmez ve büyüdü.Şimdi altında çalışan birçok avukat var.Ama mesai saatleri belli.
Onlara karşı gayet töleranslı.
Maaşlarında gayet iyi
misal ben ilk mezun olduğumda iki yıl ücretli öğretmenlik yaptım.Sonra kurumsal bir koleje girmiştim.Yediğim baskıları,verilen iş yükünü ve aldığım maaşı bilseniz..Hastalık sahibi olmuştum,bunca sene bu kullara köle olmak içinmi okudum diyip çıktım işten kpssyi zorladım atandım.Sonrası mutlu son..özetle seçenekler arasında iyisini seçebilmek bizim elimizde
 
o kadar çok çalışılıyor ki kurumsal olup başarılı olacağız diye, özel hayat kalmıyor ki insan dengelensin. kendinize haksızlık etmeyin, bizlere öğretilmiş bir çaresizlik bu.

sözüm ona kurumsal yerlerde iş-özel hayat dengesi önemli derler fakat bizim direktörümüz de sürekli "iş yerinde işi geliştirmek için araştırmaya zaman kalmaz, evde boş zamanlarınızda çalışmak zorundasınız" diyor.
evde neden çalışayım ? para almadığım zaman diliminde hem de ? :)
Çünkü o direktöre göre sizin varoluş amacınız "iş geliştirmek". Dışarıda bir hayat varmış siz bir insanmışsınız falan önemli değil. Benim eski yöneticim de akşam 6 olunca hemen çıkıyorsunuz diye kızan, habire akşam hafta sonu mesaisine çağıran, gece 3'te mailler atan, gece iş yerinde kalarak sabaha kadar çalıştığından gizli bir gururla bahseden biriydi. Ve burası bir kamu kurumu idi :KK70:
 
Yok yok mutlu olanlarımız da çok :) Bazılarımızın motivasyonu para, bazılarımızın itibar, bazılarımızın sadece meslek aşkı...
Benim motivasyonum kafamın rahat olması, o da bu meslekte çok zor. Hele benim gibi başkalarının derdini kendi derdiniz yapan biriyseniz... (ki bu bana çok müvekkil kazandırdı :) ) Ama kafam rahat değil.

şimdi bir karar geldi

isyanlardayım

dükkanı kapatıp gidelim modundayım

zira artık ne yaparsan yap mesleki tatmin yok....
 
Ben kendi hesabıma çalışıyorum kurumsal değilim :)

o daha beter ki

yıllarca büyük bir ofiste çalıştım

arada pazarları eve iş getirirdim eşim söylenirdi

ofiste kağıtları fazla harcamayın derdi patron biz kızardık vs

sonra eşimle birlikte çalışmaya başladık, pazarları iş yapıyorum diye aferin demeye başladı

yine o kağıtlar ne çok gidiyormuş, o masraf ne kadar fazlaymış öğrendim

ha bu pandemi döneminde evet rahattık zira bir yılı aşkın süredir evdeyim ve hiçbir işim aksamadı

gece gündüz tüm anlarda iş yapan bir ben var sadece
 
Back
X