Bir bunalım güncesi...

Artik siz ayrı bir hayat, aile kurdunuz.,
Eski aile sikintilarinizi bırakıp, şimdiki aile sikintinizla ilgilenmelisiniz.
Yerinizde olsam, ben eşime sim sıkı sarilirdim.
Kendi aile sıkıntılarınıda ne olursa olsa eşine anlatma.
Annenede kendinizden, evinizden, eşyalarindan bahsetmeye gerek yok...

Hiç kusura bakma ama anneniz, hata kiz kardeşinizi ben biraz dengesiz buldum.
Onlar yüzünden eşinize patlamanızda çok üzücü.

Insanlar gerçekten kendi hayatlarını bazen kendileri zorladigina inanıyorum.

Sevgili Irmak,
Yaşadığın sorunlara çok üzüldüm.
Annenin tavırlarını anlamak mümkün değil gerçekten.
Çok acımasızca davranıyor sana .
Ancak,bu yine de senin kendi hayatını bir kağıt gibi buruşturup
çöpe atman için bir sebep değil.
Malesef ki zor durumdasın hem de annen yüzünden.
Ama bence bazı şeyleri zamana bırakmayı öğrenmelisin.
Annen sana gelmek istemiyorsa gelmesin,zorla da getirtme.
Bırak bildiği gibi davransın,sen de mesafeni koru ki kendini daha fazla
hırpalanmaktan koruyabilesin.
Bu şekilde nereye kadar devam edebilirsin ki.
Hayatı kendine de eşine de zindan etmişsin.
Bişey söyleyeyim mi,acımasızca gelmesin lütfen ama değmez be canım.
Sen kendinden eminsen,bir hatan kusurun yok ise,lütfen gerisini Allah a
havale et ve kendi hayatına bak.İşini bırakmak ta ne demek.
Birgün gelecek şu an zindan ettiğin bugünler için öyle derin bir pişmanlık yaşayacaksın ki,
keşke yapmasaydım,kendimi bu kadar mahvetmeseydim diyeceksin.
Bir abla tavsiyesi olarak gör lütfen...
İnsanın anna-babası en kıymetlisidir.Onlardan gelen her darbe de bu sebeple çok ağır olur
ancak yapabileceğin bişey de yok gibi annene karşı.Değişik travmatik bir durum.
Ama çözüm kendini bu girdapa atmak değil.Çözüm ayaklarınla yere sapasağlam basıp,
hayatını ertelemeden ve kimse için harcamadan önüne bakabilmekte.
Sırf bu sebepten de şehir değiştirmeyin.şehir değiştirmekle kafandakileri de değiştirip unutabilecekmisin.
Sanki aksine içindeki yaran daha da derinleşecek gibi.
Bunun yerine gerçeklerle yüzleşmeyi ve sorunları olduğu gibi kabul etmeyi dene.
Çözemeyeceğin, senin sebep olmadığın hiçbirşeyi için de kendini suçlama...
Ailevi sorunlarla hayatını kısmen harcamış bir insanım,yazdıklarım bu sebeple..
Ne oluyor biliyormusun,geçmişe dönüp baktığında yılların nasıl geçtiğini bile hatırlayamıyorsun.
Öylesine harcıyorsun işte ömrünü...
Toparlanmak için gayret et ve eşine sarıl...

Hepinize oyle cok tesekkur ederim ki.. ailemle yada arkadaslarimla konusmadigim seyleri sizinle konusabiliyorum.. yuzyuze olmamanin bir rahatligi da var acikcasi basima kakmazlar iki gun sonra diyorum.. cunku ailemin bu tutumunu bilen bir arkadasim annem hastaneye gittiginde aglayip hastaneye gidince ben hers3yi basima kakmisti :) o yuzden arkadaslarima da anlatamiyorum...

Oyle iyi anlayan insanlar var ki beni.. tum cumleleriniz icin defalarca tesekkur ederim cunku sizin yazdiklarinizla kendime ceki duzen verebildim:)

1 haftalik tatil yaptik esimle, hastaydi esim doktor rapor vermisti ben de o vesileyle is yerimden izin aldim bir haftalik.. ne yaptiniz derseniz ankaradaydik yine sehir disina vs gitmedik:) evde kalmanin daha iyi gelecegini dusunduk.. basbasa kaldik, kitledik kapimizi, sorunlari o kapinin disinda biraktik... gerekmedikce acmadik telefonu hatta hic acmadik:)) bazen gece 1de yuruyuse ciktik parka.. bazen balkonda oturduk usuduk.. ama oyle iyi geldiki...

Ben bu bunalimdan cikamazdim yine biliyorum.. cunku psikolojim alt ust olmustu.. ama okudum yazdiklarinizi yonlendirmenizi.. evet kendime ve esime haksizlik yapiyorum ben dedim.. bunca kisi toparlan diyorsa haklilar demekki dedim..

MonaLiisa'ya da ayri bi tesekkur ederim ilk yorumunda aglamistim, cok asagiladigini hissetmistim. Sert bi tepki germistim. Sonra ikince mesajını okuyunca amacinin beni ezmek olmadigini gordum. Sert bi sekilde soyledi cumlelerini ama aklimi basima toplamama vesile oldu. Nasil da hakliymis.. sunca aydir bisey olsa da aglasam psikolojisindeymisim ben.. eskiden oyle degildim gercektrn annemin degisiminden sonra cokmustum.. ama baktim brn son 5 aydir surekli mutsuzdum.. sana da cok tesekkur ederim monaliisa, cumlelerin kendimi toplamama aklimi basima almama sebep oldu.. sayende farkettim ki cidden mutsuzluga odaklanmisim ben su son 5 aydir..

Psikologun bile gosteremedigi yonlendirmeyi ve cesareti bana verdiniz.. sayenizde o kotu ruh halinden, kabuslardan, bitmislik hissinden, olum isteginden kurtuldum.. sayenizde yuvama sahip ciktim..

Hepinizden Allah razi olsun, iyi ki varsiniz... :)