Bir derdim var :(

cnn2009 .!.:

yaklaşık 1 ay önce çıkmaya başladığım erkek arkadasım benden ayrıldı ayrılma sebebi ise 4.5 sene askerdeyken onu bırak kız onu aramış ve ona geri dönmek istemiş onun ısrarları üzerine cıkmaya başlamıştık beni sevdiğini söylüyordu cok alışmıştım ona sewiyorum aşığım diyemem ama ayrıldıktan sonra cok üzüldüm bu sadece alışkanlık mı başkası yüzünden bırakılmanın acısı mı yoksa onu sewiyor muyum yardım edin aklımdan cıkartamıyorum uğramış olduğum haksızlığı

Genişletmek için tıkla...

Umutlu_OL_ .!.:

Burada erkeklerin güvenilmezliğine dair bir şey göremedim ben... Hatta evlendikten yıllar sonra eski sevgilisinin telefonunu bulup onunla görüşmek isteyen kadınlar da gördüm... Bu örnek, o çirkinliklerle kıyaslanamaz bile... Geleneklerimizde birbirimize uygun olup olmadığımızı görme süreçleri olan söz, nişan varken daha bir ay dolmayan bir ilişkide kalbinin sesini dinleyip tercihini unutamadığı sevgilisinden yana yapanı doğal karşılamak lazım... Yazılanlara göre karşı taraf deli divane aşık değil yahut evlilik vaatleriyle de oyalanmamış...

"Başkasını severken neden sevgili bulmuş kendine" de denilemez... Adam 4.5 yıl beklemiş, hatırasına saygı duymuş eski sevgilisinin... Heykelini dikip ömrünü onu bekleyerek geçirecek değildi ya... Elbette hayatına yön vermeye çalışacak... Kaldı ki her gün okuyoruz burada kendisini terk eden sevgililerini ertesi gün başkalarının kolunda gören kızların hikayesini... Bu, onların yanında "yedi kat" yıkanmış...

4.5 yıldır hayatına kimse almamasının nedeni eski sevgilisiymiş... Ondan umudu kesince hayatında biri olması gerektiğine inanmış (doğal)... Birilerine nispet olsun diye veya çirkin planlarla sizi kandırmamış... İlişkiniz başlayalı 1 ay bile olmadan yapamayacağını anlamış ve "yol yakınken" sonlandırmış... Eğer karaktersiz bir adam olsa hem onu hem de sizi aynı anda idare eder, renk vermezdi, örnekleri bol, değil mi?...

Madem onun ısrarları ilişkinizi başlattı, siz gönüllü değildiniz; birkaç haftalık yaşanmışlığı da yok saymak durumundasınız... Baksanıza "seviyorum, aşığım diyemem" diyorsunuz, ona değil ilgisine alışmışsınız... Halleriniz benziyormuş; o eski sevgilisini ümit ediyormuş, sizse onu gereğince sevmiyormuşsunuz... Bu şekilde ilişkiniz devam etse asıl ona haksızlık olacaktı; neticede sevmediğiniz halde sırf hayatınızda biri olsun diye "barındırmışsınız" onu yanınızda...

"Başkası yüzünden terk edilmiş, bu nedenle haksızlığa uğramış" değilsiniz, bu nedenle kendinizi böyle tanımlayarak öfkenizi körüklemeyin ve hem kendinize hem de ona haksızlık etmeyin... Herkesin hayatında sonlandırdığına pişman olduğu bir ilişki olabilir ve "geçmişte bırakılan kişi"den gelen ses kafa karıştırır... Birçokları da "o sese kulak verir" "Hangisine aşığım ben!" diye dövünür hatta burada bunu sormak için konu açar... Sözün doğrusu, bu ikileme genelde kadınlar düşer, ilgi zaafları nedeniyle on yıllık sevgilisiyle eskini kıyaslar zaman zaman...

Siz, dediğinize göre, "o ısrar etti" diye bu ilişkiye başlamışsınız, temeli sağlam, aşka dayalı bir beraberlik değilmiş... Sizden yıllarınızı yahut manevi değerlerinizi de çalmış değil... Birbirlerini deli gibi seven insanlar bile yıllar sonra birbirlerine uygun olmadıklarını anlayabiliyorken birkaç hafta içinde sizi özgür bırakmasının ikinize de zararı değil, faydası var... Kadınsı bakış açınızdan sıyrılıp akıl yoluyla bakın, göreceksiniz... Yine de bu durumdan bu denli rahatsızken bir sonraki ilişkinizde sevgilisinden ayrılıp yaklaşık 5 yıl hayatına kimseyi sokmayan bir adamı tercih etmemenizi tavsiye ederim ve umarım bir dahaki sefere siz de karşı tarafa aşık olur, böylelikle bu kez unutulmayan siz olursunuz...

Genişletmek için tıkla...