Bir dertten daha fazlası...

__kartanesi__

Daha fazla pozitiflik :)
Kayıtlı Üye
29 Ağustos 2014
222
915
Merhabalar.Aslında yazıp yazmamakta çok kararsız kaldım ancak en sonunda içimi dökmeye karar verdim.Üniversite öğrencisiyim.Şu ana kadar adam akıllı dostum diyebileceğim iki arkadaşım oldu ki onlar da şu an benden uzakta ayda yılda bir iki kez telefonla ancak görüşebiliyoruz o da ben ararsam.Aile hayatı deseniz yok zaten.Sevgili,aşk meseleleri hayatımda hiç olmadı.Üniversitede de arkadaşlıklar hep çıkar ilişkisi üzerine.Hoş ben de biliyorum kendimde özgüven eksikliği olduğunu.O kadar çok sıkıldım ki.Buraya yazdıklarım sadece bir kısmı.Bir dönem psikolog ya da psikiyatr desteği almayı.Ancak ileride iş hayatında karşıma çıkmasından korktum.Şimdi yine düşünüyorum ya bakalım cesaret edebilecek miyim?
 
o kadar kısa ve net yazmışsın ki nasıl bi tavsiye verilir bilemedim.
sorunun farkındasın bunu çözecek kişi sensin insanlarla kaynaşmaya çalış arkadaşlıklar kurmaya bak en basitinden sınıfa girdiğinde bi merhaba de birine..
ünide klüpler olur onlara katıl aynı iş üzerine çalıştığın kişilerle vakit geçirmek hoşuna gidebilir..
 
Neredeyse aynı durumdayım Psikiyatriye gitmem için doktor çok ısrar etti ama gidemedim malesef
 
neden kendi kendinizi hasta ediyorsunuz anlamıyorum ben.
ortada psikiyatırlık bişi yok bana kalırsa.. giidp merhaba diyin ya yolda sabah görüdğünüz insanlara gülümeseyin günaydın diyin..
 
neden kendi kendinizi hasta ediyorsunuz anlamıyorum ben.
ortada psikiyatırlık bişi yok bana kalırsa.. giidp merhaba diyin ya yolda sabah görüdğünüz insanlara gülümeseyin günaydın diyin..
Mesele arkadaş meselesi değil ki sadece Aile bende en zorlu peoblem Bu insanı çok yıpratıyor
 
psikolog desteği alman iş hayatında niye karşına çıksın ya da niye dert olsun anlamadım insanların bir uzmandan yardım alması kadar doğal ne olabilir
 
Merhabalar.Aslında yazıp yazmamakta çok kararsız kaldım ancak en sonunda içimi dökmeye karar verdim.Üniversite öğrencisiyim.Şu ana kadar adam akıllı dostum diyebileceğim iki arkadaşım oldu ki onlar da şu an benden uzakta ayda yılda bir iki kez telefonla ancak görüşebiliyoruz o da ben ararsam.Aile hayatı deseniz yok zaten.Sevgili,aşk meseleleri hayatımda hiç olmadı.Üniversitede de arkadaşlıklar hep çıkar ilişkisi üzerine.Hoş ben de biliyorum kendimde özgüven eksikliği olduğunu.O kadar çok sıkıldım ki.Buraya yazdıklarım sadece bir kısmı.Bir dönem psikolog ya da psikiyatr desteği almayı.Ancak ileride iş hayatında karşıma çıkmasından korktum.Şimdi yine düşünüyorum ya bakalım cesaret edebilecek miyim?


benimde fazla arkadaşım olmadı. 2 arkadaşım var. ünv den arkadaş yok zaten sadece eglence için bi gruba katıl iyi oluyor tabi kafanın uyduğu. zaman daha eğlenceli geçiyor o zaman hem ünv'in tadını çıkar. psikolojik destege gelince hiç gitmedim bilmiyorum ama sen istemezsen kimse çözemez sorunu. kendine meşaleler bul. bi kursa yazıl olumsuz değil olumlu düşün. çıkar arkadaşlıkları bile olsa kur ne olacak bi dönem yanındalar. hayattan zevk almaya bak...
 
Aileniz ile sorununuz nedir?
Ailemle benim bir sorunum yok aslında ama ailemin sorunu var annemle babam boşandı bundan bir sene önce bütün düzen bozuldu ve boşanma sebebi aslında çok sarstı herhalde senelerce alıştığım düzeni kaybetmek benim için en büyük sıkıntıydı
 
Ailemle benim bir sorunum yok aslında ama ailemin sorunu var annemle babam boşandı bundan bir sene önce bütün düzen bozuldu ve boşanma sebebi aslında çok sarstı herhalde senelerce alıştığım düzeni kaybetmek benim için en büyük sıkıntıydı


Aileniz ile mi yasiyorsunuz? Yanlis mi hatirliyorum üniversitede ogrenciydiniz degil mi?
 
Merhabalar.Aslında yazıp yazmamakta çok kararsız kaldım ancak en sonunda içimi dökmeye karar verdim.Üniversite öğrencisiyim.Şu ana kadar adam akıllı dostum diyebileceğim iki arkadaşım oldu ki onlar da şu an benden uzakta ayda yılda bir iki kez telefonla ancak görüşebiliyoruz o da ben ararsam.Aile hayatı deseniz yok zaten.Sevgili,aşk meseleleri hayatımda hiç olmadı.Üniversitede de arkadaşlıklar hep çıkar ilişkisi üzerine.Hoş ben de biliyorum kendimde özgüven eksikliği olduğunu.O kadar çok sıkıldım ki.Buraya yazdıklarım sadece bir kısmı.Bir dönem psikolog ya da psikiyatr desteği almayı.Ancak ileride iş hayatında karşıma çıkmasından korktum.Şimdi yine düşünüyorum ya bakalım cesaret edebilecek miyim?
Ya cok agir bi tadavi olmadigi surece meslek hayatinda falan cikmiyo karsina
Illede tedirginsen psikologa git cunku onlarda herhangi bir kayit falan alınmıyor ki zaten psikiyatrilik bir durumun yok senin
 
Hayat çok acımasız oldu. Menfaati yoksa insanların pek yaklaşmıyorlar. Senin gibi insanlar için herşey daha da zor oluyor. Çok düşünmemeye çalış. İnşallah bir iki sağlam dostluk kurabilirsin. Olmuyorsa kendi kendine yetmeye çalış.
 
Evet bende de aile sorunundan sonra daha da çoğaldı bu durum :KK43:
Malesef aynı durumdayız :KK43: ben de doktorla paylaştım sayılmaz Başka bir rahatsızlığımdan dolayı sürekli gittiğim doktorum Önemli bişeyin yok aslında senin durumun psikolojik dedi sürekli Ama hiç dinlemedim
 
bence bir uzmandan yardım almalısınız
Dinlesin sizi tavsiyelerde bulunsun emin olun yarayacaktır
 
X