Bir erkeğe bağlanmak akıl isi mi ?

busratuna26

Bü$oOo$
Kayıtlı Üye
4 Mayıs 2015
239
205
34
Birine değer verdiğin zaman, taviz de verirsin. Kimseye gereğinden fazla değer verme. Hak etmediği halde, hak ettiğinden fazlasını verdiğin insan şımarır. İnsanoğlu nankördür. Onun için yaptığın her şeye bakar ama kördür. Çabuk unutur. Çabuk yok sayar. Çabuk bıkar. Kendinden verdiğin kadar azalırsın. Onunla çoğaldığını sanarsın ama azalırsın. Gittiği gün, bittiğin gün olmasın istiyorsan gerektiğinden fazla fedakarlık yapma. Gerektiğinden fazla bağlanma. Aşık ol ama tutsak olma.
O seni terk edecek. Belki kalben belki bedenen. Bazen bedenleri yanında olsa da akılları başkasında kalır. Bazen sadece mecburiyetten yanınızdadır. Senden gittiği gün sudan çıkmış balığa dönmemek için, çaresiz hissetmemek ve hayata küsmemek için hayatı onun üzerine kurma. Temellerini onun harcıyla karma. O gittiğinde hayatının temelden çökmemesi için kendine has bir hayat yaşamaya devam et. Bir insana adanma. Ömrünü adadığın insan için değdiğini düşünsen de bunu yapma.

Kendi hayatın olsun. Arkadaşların, uğraştığın hobilerin, işin, mesleğin ve kazancın olsun. Kişiliğini koru. Pasif ve silik bir insan değilsin. Onun seni hayattan silmesine izin verme. Kimseye kendini bağışlama. Kimse senin bu kadarını hak etmiyor. Sevebilirsin, bağlana da bilirsin. Onun için pek çok şey yapabilirsin. Ama aşırı olma. Aşırı sevme. Aşırı bağlanma ve katlanma.

Katlanmak nedir?

Seni kırdığında, aldattığında, üzdüğünde ve yorulduğunu hissettiğinde buna mecbur olduğunu düşünme. Fazlasına izin verme. Onu sevmen demek onun için yaşayacağın anlamına gelmiyor. Ve bilmen lazım ki kimse bu kadarını hak etmiyor.

Diyelim ki aldattı, diyelim ki terk etti…Her zaman B planın olsun ve her zaman ayakta kalacağın, tutunacağın bir dalın da…

Bütün dallarını ona budarsan, o gittiğinde düşersin.

Unutma. Kimse bu kadarını hak etmiyor.
 
''Bütün dallarını ona budarsan, o gittiğinde düşersin.''
Bu hatayı çok defa yaptım..Muhteşem bi yazı,cümlesi cümlesine uygulamamız gereken..
 
evet malesef ki en büyük aşklarda bile sonuç hiç değişmiyor. İnsan kimse için kendi hayatından ve hayallerinden taviz vermemeli.
 
Kimseye bağlanmak ne akıl ne de gönül için iyi değil. Ama insan yine de dünyaya geldiği ilk günlerden itibaren bağlanacak bir şey arar. Önce annedir. Sonra annenin büyüsü çözülür, dağılır. Ne kardeş, ne arkadaş, ne eş... Yine de insan bağlanmalıdır ki güven bulsun, sakinleşsin. Yoksa çıldırtır bu dünya adamı.
 
Bağlanmayacaksın..

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin onu sevdiğinden…
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları…
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
“O benim.” diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasın istiyorsan birşeylerin…
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, ya da pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak…

Can YÜCEL
 
Birine baglanmak akil isi degil gönül isidir bence. Tabi bagimli olmamak lazim , bağlılık yerine göre iyidir ,sadakat konusunda.
 
X