Nisanlim benden ayrildi. Cok stressli donemlerden gectik ve istemeyerek birbirimizi kirdik , benimki daha agir basti galiba. Ayrilirken seviyorum ama anlasamiyoruz, bosanmaktansa simdi ayrilalim, daha cok yillar yakmiyalim dedi. Inshallah pisman olmam dedi, pisman olursamda is isten gecmis olur dedi. Bende zorlaniyorum bu karari verirken, ama kararim kesin dedi. Bazi arkadaslarina sormus, onlarda demis suanda problemleriniz varsa bu duzelmez bosanmaya kadar gidersiniz. Ama nisanlilik donemi zaten sikintili gecio bu normal degilmi. 1,5 ay sonra bulustugumuzda arada aklima geliyorsun dedi, ama suanda bu karardan dolayi kendimi iyi hissediyorum dedi. Cok guzel kizsin, akillisin, fit’sin, caliskansin, mutfak konusunda iyisin dedi. Sende mutlu olmayi hak ediyorsun dedi. Suanda hersey daha taze belki bir zaman sonra kararim degisir denemek isterim dedi, ama Şu an istemiyorum diyor. Belki 1 2 sene sonra geriye donup baktigimda pisman olacam dedi. Seni birakip hop baskasina kostum diye dusunme sakin dedi, neden bu aciklama geregini duydugunu anlamadim. Fakat kendisi, inatci , gururcu ve gecmisinde yara almis bir insan. Artik en ufak seylere bile tahamullu yok. Benim kafami karistiran, sanki kararindan 100 de 100 emin degil, ama gururu inadi herseyin onune gecio. Eger bir adam inshallah pisman olmam demesi kararindan emin olmadigina bir isaretmidir. benimle iliski konusunda geldigii seviyeye artik kimseyle gelemiceni dusunuyor. Ailesinin yaninda kaliyordu ev alip kendi evine yerlesecekmis. Bana boyle bosanmaktan korktugu icin ayrilio gibi. Anlatigina gore beni ozluyor ama neden boyle korkak davranirki bi insan. Ve belki bizaman sonra yine isterim diyip durmasi. Kafam cok karisik. Niye bukadar dusunuyon demeyin insan seviyor iste, halden anlayin. Durumu kabul ettim, onume baktim. Ama sanki geri donecegini dusunuyorum, ama bendede ona karsi duygularimin azaldigini hissetmeye basladim.