Öncelikle güzel yorumunuz için teşekkür ederimÖncelikle şunu unutma ki sen kendini sevmezsen kimse seni sevmez. O ağzı laf yapabilen arkadaşlarının senden farkı bu.
Önce kendini sev. Seni mutlu eden şey ne ise onu yap. Yürüyüş yap ve doğa ile buluş bol bol . Pikniğe git mesela . Muhakkak komşun vardır. Bir kahve içmeye git. Onları çağır. Çok konuşmak zorunda hissetme kendini konu konuyu açsın bırak. Sakin ol heyecan yapma arkadaşsızlıktan ve yapacak pek birşeyin olmamasından kaynaklı bu sorunun . Merak etme düzelir. Ha bu arada önyargılı olma kimseye , arkadaşlık kurmakta zorlanırsın.
Kendimi bazen seviyorum bazen sevmiyorum
Doğru söylüyorsun fakat günümün çoğunluğu iş yerinde geçiyor
Bir araya gelmek zorunda olunduğu zamanlarda hepsi grup oluşturuyor
Ben yokmuşum gibi
Böyle zamanlarda ben de mi anormallik var diyorum
Çoğu o kadar ikiyüzlü ki tahammül ediyorum
Arkasınsından konuştuğu kişiyle samimi olan Kişiler birbiriyle samimi
Nasıl oluyor anlamıyorum