Merhabalar.Şu yaşıma kadar hayatıma çok insan girdi..İlk aşkım hariç kimse beni bu kadar etkilememişti.
Duygularım o kadar yoğun geldi ki bu kişiye karşı..Yaşadıklarımı hala sindiremiyorum..Kolay bir hayatım olmadı.Herşeyin üstesinden gelsem de aşkı beceremiyorum ben..Neden bilmiyorum..
Beceremiyorum.Toksik miyim acaba diye düşünüyorum.Yoksa insanlar mı sorunlu.
Bir hafta sadece online da konuştuğum kişiden çok etkilendim.Ama bunu ona hiç belli etmedim..O da çok etkilendi.O kadar güzel bir şekilde duygularını ifade etti ki..Kırmadan incitmeden..Hiç beğenmemiştim oysa ki resmini..Sadece bakışlarından etkilenmiltşmu.Çok kibardı..Donanımlıydı..İlk defa bir flörtümle sohbet ederken sıkılmıyordum.üç dört gün içinde o kdar şey konuştuk ki görüntülğ olarak..İkimizin de yaraları vardı.Benzer yollardan geçmişiz.Dilimiz birdi..
Yine de korktum..Kaygılandım..Yüzyüze görüştüğümüzde etkilenemeyip onu incitmekten çok korktum..O da 8 ay önce 4 senelik ilişkisini bitirmişti.Nişandan dönmüştü..Kalbi kırıktı.Bunu hissettiğim için de korktum.Hassastı..Hassaslığından korktum.Online daki perde arkası güzelliğin bozulmasından korktum..
Ama ilk defa biriyle ilk mesajlaşma beni çok heyecanlandırmıştı..O kdar çok heyecanlanmıştım ki..Normalde umursamam.Ama ilk mesajda ,”Mutlu kızım,sonunda duaların kabul oluyor galiba..”dedim..Sevinçle uyandım ..
Görüşme zamanı geldiğinde karnıma sancılar girdi..Ağlamak istiyordum..İlişki içinde olmak çok ağır geliyordu.Artık adını koyacaktık..Onun bana olan duygularından emindim ama kendimden emin değildim.
Buluşma zamanında gerçekten büyü bozuldu..Ama ben ilk buluşmalarımda kaygılı olduğumu düşünüp önemsemeye çalıştım..Ama ondan da ilgi göremedim.Ğzmekten korktuğum kişi tarafından üzüleceğimi düşğnemedim..
Yani benim eneejim mi onu itti,yoksa o mu benden elektrik alamadı anlamadım..
Fotoğraflarımdan daha yapılı bulduğunu çekinerek de olsa söyledi.
Kilomu sordu.
Otoparka kendim gidip gidemeyeceğimi sordu.Neyse ısrar etmiş olup geldi.Gerçekten kaybolacakmışım.İyi ki geldi..
Diyet yapmak istemediğimi,halimden memnun olduğumu,fotoğraflarımda bir oynama olmadığını ,kendisininden göründüğünden minyon olduğunu söyledim.
Sima olarak beni güzel bulurlar ama 15e yakın fazlalığım var.
Bu sebepler reddetmen için yeterli diyecekseniz ama,online da gazı verip birden frene basınca zoruma gitti..Tabiki hiç bir şey belli etmedim.
Eve gelince yazdı ama kısa ve net..Sevinmişmişmiş gelmeme uyuyacakmış,iyicelermiş filan.Ve üç gün boyunca yazmadı..
Onun tarafından olumsuz galiba dedim..Ama beklemek de istemedim..
Bir şeyler söylemek istedim.Söyleyeceklerimi söyledim ve her yerden engelledim.(Kabul ediyorum çocukça ama o anki kafam onu yapmak istedi.Toksik bir durum)
Yazdıklarım da şu şekildeydi.
“Sevgili X...
O günden sonra sana bir şeyler söylemek isterdim.Ama ne sen sordum ne de ben söyleyebildim.İçimde kalmaması adına.Mğsaadenle bir kaç şey söyleyeveğim.
Seni bana yaklaştıran çok şey oldu,bir o kadar da seni benden uzaklaştıran.
Senin acılarını gördüm,korkularını gördüm,çırpınışlarını gördüm..Yüzeye çıkmak için gösterdiğin çabayı gördüm..Nezaketini gördüm,saygını gördüm.İnsana verdiğin değeri gördüm.İncinsem de incitmeyeyim deyişini gördüm.Bir insanı sevebilceğini gördüm.
Kayboluşunu gördüm,karanlığını gördüm,aydınlığı arayışını gördüm..Üzgünğm ama sen de beni gördüm.Çünkü sen bir zamanlar bendin.Kendimden korktuğum kadar senden de korktum.Acılarımızı birleştirmekten korktum.Yapamamaktan çok korktum.Adım gibi eminim sen de korktun.Biz o buluşmaya bunlarla geldik.Kendi yaralarımı bile zar zor sarmışken seni sarıp sarmalayamamaktan çok korktum.İncitmekten çok korltum ama incinmekten hiç korkmadım.Çğnkü ben bununla başa çıkmayı öğrendim.Senin yolun var daha,önün aydınlık.O ışığı görmüşsün,nereden geldiğini bilmiyorsun sadece.Öğreneceksin.Bu süreçte sana bir şey kalabildiysem be mutlu bana..Beni kendimle yeniden karşılaştırdığın için sana çok Teşekkür ederim..
Sen gerçekten çok kıymetli bir insansın..Yolun ışıklarla dolsun..Kendine iyi bak..Güle güle
Ve engelledim..Her yerden.Bana ulaşabileceği her yerden.Bu kadar kısa sürede o kadar çok analiz ettim ki onu..Çok kırıldım..Yazmamasına,sormamasına,bir görüşme daha teklif etmemesine..Yüzyğze de yaptığı kabalıklara..Duymak istemedim.
Bir kaç dakika sonra fotoğrafı kayboldu..Belli ki o da beni engelledi..
Deli misin kızım diyenler olacak..Kendine az değer ver yahu diyecekseniz..Yapamıyorum..Bu kişi de bir şeyler vardı..Bir hafta da yıllarca tanıdım onu...Tekrar olur muyuz bilmiyorum?Ama ona ulaşmayı düşünmüyorum..Belki bir gün başka bir şekilde..Allah yazdıysa..Ya da unutmak dileğiyle..
Duygularım o kadar yoğun geldi ki bu kişiye karşı..Yaşadıklarımı hala sindiremiyorum..Kolay bir hayatım olmadı.Herşeyin üstesinden gelsem de aşkı beceremiyorum ben..Neden bilmiyorum..
Beceremiyorum.Toksik miyim acaba diye düşünüyorum.Yoksa insanlar mı sorunlu.
Bir hafta sadece online da konuştuğum kişiden çok etkilendim.Ama bunu ona hiç belli etmedim..O da çok etkilendi.O kadar güzel bir şekilde duygularını ifade etti ki..Kırmadan incitmeden..Hiç beğenmemiştim oysa ki resmini..Sadece bakışlarından etkilenmiltşmu.Çok kibardı..Donanımlıydı..İlk defa bir flörtümle sohbet ederken sıkılmıyordum.üç dört gün içinde o kdar şey konuştuk ki görüntülğ olarak..İkimizin de yaraları vardı.Benzer yollardan geçmişiz.Dilimiz birdi..
Yine de korktum..Kaygılandım..Yüzyüze görüştüğümüzde etkilenemeyip onu incitmekten çok korktum..O da 8 ay önce 4 senelik ilişkisini bitirmişti.Nişandan dönmüştü..Kalbi kırıktı.Bunu hissettiğim için de korktum.Hassastı..Hassaslığından korktum.Online daki perde arkası güzelliğin bozulmasından korktum..
Ama ilk defa biriyle ilk mesajlaşma beni çok heyecanlandırmıştı..O kdar çok heyecanlanmıştım ki..Normalde umursamam.Ama ilk mesajda ,”Mutlu kızım,sonunda duaların kabul oluyor galiba..”dedim..Sevinçle uyandım ..
Görüşme zamanı geldiğinde karnıma sancılar girdi..Ağlamak istiyordum..İlişki içinde olmak çok ağır geliyordu.Artık adını koyacaktık..Onun bana olan duygularından emindim ama kendimden emin değildim.
Buluşma zamanında gerçekten büyü bozuldu..Ama ben ilk buluşmalarımda kaygılı olduğumu düşünüp önemsemeye çalıştım..Ama ondan da ilgi göremedim.Ğzmekten korktuğum kişi tarafından üzüleceğimi düşğnemedim..
Yani benim eneejim mi onu itti,yoksa o mu benden elektrik alamadı anlamadım..



Diyet yapmak istemediğimi,halimden memnun olduğumu,fotoğraflarımda bir oynama olmadığını ,kendisininden göründüğünden minyon olduğunu söyledim.
Sima olarak beni güzel bulurlar ama 15e yakın fazlalığım var.
Bu sebepler reddetmen için yeterli diyecekseniz ama,online da gazı verip birden frene basınca zoruma gitti..Tabiki hiç bir şey belli etmedim.
Eve gelince yazdı ama kısa ve net..Sevinmişmişmiş gelmeme uyuyacakmış,iyicelermiş filan.Ve üç gün boyunca yazmadı..
Onun tarafından olumsuz galiba dedim..Ama beklemek de istemedim..
Bir şeyler söylemek istedim.Söyleyeceklerimi söyledim ve her yerden engelledim.(Kabul ediyorum çocukça ama o anki kafam onu yapmak istedi.Toksik bir durum)
Yazdıklarım da şu şekildeydi.

O günden sonra sana bir şeyler söylemek isterdim.Ama ne sen sordum ne de ben söyleyebildim.İçimde kalmaması adına.Mğsaadenle bir kaç şey söyleyeveğim.
Seni bana yaklaştıran çok şey oldu,bir o kadar da seni benden uzaklaştıran.
Senin acılarını gördüm,korkularını gördüm,çırpınışlarını gördüm..Yüzeye çıkmak için gösterdiğin çabayı gördüm..Nezaketini gördüm,saygını gördüm.İnsana verdiğin değeri gördüm.İncinsem de incitmeyeyim deyişini gördüm.Bir insanı sevebilceğini gördüm.
Kayboluşunu gördüm,karanlığını gördüm,aydınlığı arayışını gördüm..Üzgünğm ama sen de beni gördüm.Çünkü sen bir zamanlar bendin.Kendimden korktuğum kadar senden de korktum.Acılarımızı birleştirmekten korktum.Yapamamaktan çok korktum.Adım gibi eminim sen de korktun.Biz o buluşmaya bunlarla geldik.Kendi yaralarımı bile zar zor sarmışken seni sarıp sarmalayamamaktan çok korktum.İncitmekten çok korltum ama incinmekten hiç korkmadım.Çğnkü ben bununla başa çıkmayı öğrendim.Senin yolun var daha,önün aydınlık.O ışığı görmüşsün,nereden geldiğini bilmiyorsun sadece.Öğreneceksin.Bu süreçte sana bir şey kalabildiysem be mutlu bana..Beni kendimle yeniden karşılaştırdığın için sana çok Teşekkür ederim..
Sen gerçekten çok kıymetli bir insansın..Yolun ışıklarla dolsun..Kendine iyi bak..Güle güle
Ve engelledim..Her yerden.Bana ulaşabileceği her yerden.Bu kadar kısa sürede o kadar çok analiz ettim ki onu..Çok kırıldım..Yazmamasına,sormamasına,bir görüşme daha teklif etmemesine..Yüzyğze de yaptığı kabalıklara..Duymak istemedim.
Bir kaç dakika sonra fotoğrafı kayboldu..Belli ki o da beni engelledi..
Deli misin kızım diyenler olacak..Kendine az değer ver yahu diyecekseniz..Yapamıyorum..Bu kişi de bir şeyler vardı..Bir hafta da yıllarca tanıdım onu...Tekrar olur muyuz bilmiyorum?Ama ona ulaşmayı düşünmüyorum..Belki bir gün başka bir şekilde..Allah yazdıysa..Ya da unutmak dileğiyle..