yaşadığım ev,içindekiler,arkadaş çevresi,iş çevrem,maddiyat,maneviyat...neden amaaaa sinir oluyorum mutlu insanları gördükçe artıkk
(( ne annem kafama göre.ya bir insanın annesi onu temsil eder mi sizce.bir ortama girdiğinizde onun tavırlarına,şahsiyetine,kılık kıyafetine bakılarak sizede muamele yaparlar değil mi??...ben bunları yaşamaktan bıktım artık.annem le gittiğim heryede rezil oluyorum.kendisi psikolojik rahatsız.ama deli gibi davranıyo adeta.sokakta gezen deliler gibi:S ,ne babamın mesleği düzgünn, ne arkadaş ortamım düzgün,ne annem,ne iş hayatım düzgün gitti,ne okul hayatım,ne manevaiyat olarak bişeyler yaşayabildim...bende modern arkadaşlarım gibi olmak istiyorum.bir türlü olamaıyorum.bende bu aile varken bu koşullar varken hiçbir halt olmaz biliyorum.kim kabul ederkii
(size soruyorummmmm ben yaşamak istemiyorum...neden böyle oluyooo her şeyy...niye istemediğim ot burnumun dibinde bitiyoo
((


