[B]Allahım,
Artik genç değilim ve arkadaşlarımın anneleri tektek ölmeye başladı. Arkadaşlarım annelerinin değerini anladıklarında, bunu onlara söyleyemeyecek kadar geç kaldıklarını dile getiriyorlar. Benim hala hayatta olan kusursuz bir annem var.Onun değerini her geçen gün daha iyi anlıyorum. Annem değil, ben değişiyorum. Yasım ilerledikçe, onun ne kadar olağanüstü bir insan olduğunu daha iyi anlıyorum. Bu sözleri annemin kendisine söyleyemiyorum ne yazık, oysa duygularımı kaleme almak ne kolay.
Bir evlat kendisine yasam veren annesine nasıl teşekkür edebilir? Bir çocuk büyütürken gösterdiği sevgiye, sabra ve onca çabaya? Bebekken arkasından koştuğu, asabi bir ergeni anladığı, her şeyi bildiğine inanan üniversite öğrencisini hoş gördüğü için şükranlarını nasıl dile getirebilir?
Kızının annesinin ne kadar akilli bir insan olduğunu anladığı günü sabırla beklediği için nasıl minnet duyabilir? Anne olmuş bir evlat hala kendisine annelik yapan bir insana nasıl teşekkür edebilir? Her zaman öğüt vermeye hazır olduğu halde, istendiğinde, ya da gerektiğinde sessiz kalmayı başardığı için..
Binlerce kez söyleyebileceği durumlarla karsılaşmasına karsın, "Ben sana dememiş miydim?" demediği için.. Kendisi olduğu için.. Sevgi dolu, düşünceli,sabırlı ve bağışlamayı bilen kendisi olduğu için, nasıl teşekkür edebilir? Allahım, Senden onu hak ettiğince esirgemeni istemekten başka bir şey gelmiyor elimden.. ve onun bana örnek olmasında, bana yardımcı
olmana şükretmekten başka. Kendi çocuklarımın gözünde, annemin benim gözümde olduğu kadar iyi bir anne olabilmek için sana dua ediyorum Allahım.
Bir kız evlat[/B]
arkadaşlar gözyaşları ile okudum yazıyı bende bir kız evlat ve anne olarak.sizlerle de paylaşmak istedim.haydi hemen şu an annelerimize seni seviyorum diyelim,yakınımızda değillerse bile telefon açalım.
Artik genç değilim ve arkadaşlarımın anneleri tektek ölmeye başladı. Arkadaşlarım annelerinin değerini anladıklarında, bunu onlara söyleyemeyecek kadar geç kaldıklarını dile getiriyorlar. Benim hala hayatta olan kusursuz bir annem var.Onun değerini her geçen gün daha iyi anlıyorum. Annem değil, ben değişiyorum. Yasım ilerledikçe, onun ne kadar olağanüstü bir insan olduğunu daha iyi anlıyorum. Bu sözleri annemin kendisine söyleyemiyorum ne yazık, oysa duygularımı kaleme almak ne kolay.
Bir evlat kendisine yasam veren annesine nasıl teşekkür edebilir? Bir çocuk büyütürken gösterdiği sevgiye, sabra ve onca çabaya? Bebekken arkasından koştuğu, asabi bir ergeni anladığı, her şeyi bildiğine inanan üniversite öğrencisini hoş gördüğü için şükranlarını nasıl dile getirebilir?
Kızının annesinin ne kadar akilli bir insan olduğunu anladığı günü sabırla beklediği için nasıl minnet duyabilir? Anne olmuş bir evlat hala kendisine annelik yapan bir insana nasıl teşekkür edebilir? Her zaman öğüt vermeye hazır olduğu halde, istendiğinde, ya da gerektiğinde sessiz kalmayı başardığı için..
Binlerce kez söyleyebileceği durumlarla karsılaşmasına karsın, "Ben sana dememiş miydim?" demediği için.. Kendisi olduğu için.. Sevgi dolu, düşünceli,sabırlı ve bağışlamayı bilen kendisi olduğu için, nasıl teşekkür edebilir? Allahım, Senden onu hak ettiğince esirgemeni istemekten başka bir şey gelmiyor elimden.. ve onun bana örnek olmasında, bana yardımcı
olmana şükretmekten başka. Kendi çocuklarımın gözünde, annemin benim gözümde olduğu kadar iyi bir anne olabilmek için sana dua ediyorum Allahım.
Bir kız evlat[/B]
arkadaşlar gözyaşları ile okudum yazıyı bende bir kız evlat ve anne olarak.sizlerle de paylaşmak istedim.haydi hemen şu an annelerimize seni seviyorum diyelim,yakınımızda değillerse bile telefon açalım.
Son düzenleme: