Aileler arası kültür farkı

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Of çok fena ya..... Bebislerinizle eskisinden çok daha mutlu olursunuz umarim
Fena değil realite. Siz sanıyorsunuz ki kapıyı kapatacağım onlar olmayacak biz sarılıp film izleyeceğiz romantik romantik oturacağız. Ama öyle olmayacak. Arayacaklar, gelecekler, karışacaklar. Eşin öyle demesen öyle yapmasan onlar varken idare et diyecek. Bir iki edeceksin belki ama bir yerde patlayacaksın. Aranız gerilecek.
Zaten evlilikte bir süre sonra her şey monotonlaşıyor. Aşk değil daha stabil bir sevgi oluyor. O aşamaya geldiğinde işte elinde sadece pişmanlıkların olacak.
Aksi mümkün değil.
Üstelik çocuklarınıza vereceğiniz baba tarafı da böyle olacak. Büyüdükçe onu giymesin bunu yapmasın diyecekler. Belki erken yaşta istemediğiniz eğitimlere maruz kalacaklar. Belki değil olacak bu. Sadece kendinize değil gelecekteki çocuğunuza da yapıyorsunuz aslında
 
Fena değil realite. Siz sanıyorsunuz ki kapıyı kapatacağım onlar olmayacak biz sarılıp film izleyeceğiz romantik romantik oturacağız. Ama öyle olmayacak. Arayacaklar, gelecekler, karışacaklar. Eşin öyle demesen öyle yapmasan onlar varken idare et diyecek. Bir iki edeceksin belki ama bir yerde patlayacaksın. Aranız gerilecek.
Zaten evlilikte bir süre sonra her şey monotonlaşıyor. Aşk değil daha stabil bir sevgi oluyor. O aşamaya geldiğinde işte elinde sadece pişmanlıkların olacak.
Aksi mümkün değil.
Üstelik çocuklarınıza vereceğiniz baba tarafı da böyle olacak. Büyüdükçe onu giymesin bunu yapmasın diyecekler. Belki erken yaşta istemediğiniz eğitimlere maruz kalacaklar. Belki değil olacak bu. Sadece kendinize değil gelecekteki çocuğunuza da yapıyorsunuz aslında
Çocuk konusu daha da hassas bilhassa..
 
Hoşuma gitmedi annesinin yorumlarını iletip durması. Annesini susturup karıştırmamak, arada duvar gibi durmak zorunda yoksa zor. Yoksa olabilir böyle yaşam farkları aileler arasında. Bizimkiler de zıt kutup. Eminim benim eşimin ailesi de birçok yorum yapmıştır giyimime kuşamıma, ama ben duymadım hiç. Yanlarında içmeyiz ama evimize gelince de içki şişelerini saklamayız, bilirler alkol aldığımızı, eşimden çekinirler yorum yapmazlar. Şimdi çok seviyorsunuz ama evlilikte sevgi gerçekten yetmiyor. Kendin olamadığın, başka birine dönüştüğün evlilik de cehennem azabından farksız olur eminim. Kadın da erkek de eşini karıştırmadan herkesi dışarda bırakmayı becerebilmeli. Birden pat diye ayrılamıyorsunuz belki ama hemen evlenmeyin, size annem şunu dedi bunu dedi dediğinde de tepkisiz kalmayın. O pasif olursa sizi de ezerler. İş sizde değil onda bitiyor aslında. Çelik gibi durursa, net olursa huzurlu olursunuz yoksa zor.
 
ailelerin anlaşması lazım önce..aileler anlaşamayacak ve size de yansıyacak bence..hatta bir kaç ay sonra siz de anlaşamazsınız gibi geliyor..çok zor ama bence yol yakınken bir daha düşünün..
 
Hoşuma gitmedi annesinin yorumlarını iletip durması. Annesini susturup karıştırmamak, arada duvar gibi durmak zorunda yoksa zor. Yoksa olabilir böyle yaşam farkları aileler arasında. Bizimkiler de zıt kutup. Eminim benim eşimin ailesi de birçok yorum yapmıştır giyimime kuşamıma, ama ben duymadım hiç. Yanlarında içmeyiz ama evimize gelince de içki şişelerini saklamayız, bilirler alkol aldığımızı, eşimden çekinirler yorum yapmazlar. Şimdi çok seviyorsunuz ama evlilikte sevgi gerçekten yetmiyor. Kendin olamadığın, başka birine dönüştüğün evlilik de cehennem azabından farksız olur eminim. Kadın da erkek de eşini karıştırmadan herkesi dışarda bırakmayı becerebilmeli. Birden pat diye ayrılamıyorsunuz belki ama hemen evlenmeyin, size annem şunu dedi bunu dedi dediğinde de tepkisiz kalmayın. O pasif olursa sizi de ezerler. İş sizde değil onda bitiyor aslında. Çelik gibi durursa, net olursa huzurlu olursunuz yoksa zor.
Teşekkür ederimm. Evet dediğiniz gibi aynı örnek benim en yakınimda var zaten kuzenim. Onun da erkek arkadaşı ve ailesi tamamen zıt idi. Ama ortada saygı ve anlayış vardı o yüzden sorun olmadı hiçbir şey, şuan 3 yillik evliler
 
Öncelikle herkese merhabalar.

Yıllardır okurum burayi ama üyelik hiç aklıma gelmemişti. Düşünmekten işin içinden cikamadigim için fikir almaya da ihtiyacim olduğu için sırf bu konu için üye olmak istedim. Ozellikle de evli bayanların fikirlerine ihtiyacim var.

Konuya gireyim, ben 26 yaşındayım ve 18 yaşımdan beri birlikte olduğum bir erkek arkadaşım var, o da benden 2 yaş buyuk. Arada ayrılık vs olmadı, ilk ve tek sevgilim. 18 yaş kafasıyla suanki kafa bir olmuyor bilirsiniz ki. O yaşlarda hep gelecek hayali kursak da asıl mühim olan şeyleri düşünmedik hiç hep anı yaşadık. Taa ki okullarımız bitti askerlik iş güç her şey tamam e geriye bir tek evlenmek kalıyor. Bir de uzun süreli ilişki olunca etraftan da baskı çok oluyor:) neyi bekliyorsunuz diye..

Erkek arkadaşımla aramızda sevgi-saygi bağı var bu konuda sorun yok fakat aile meselesi çok ama çok kafamı kurcaliyor. Biz tavan tabana zıt ailelere sahibiz. Ama öyle böyle bir zıtlık değil siyahla beyaz gibi. Kısa özetleyeyim; benim ailem cok açık görüşlü çok rahat demokrat denebilecek türden, misal hiçbir giyimime olsun başka bir seyime olsun hiç karisilmadi şu zamana kadar (hatta fazla rahatlar diyebilirim:) ) aileme ilk alkol denedigim zaman söylemiştim mesela böyle şeyler abartmaya kacmadigi sürece bir sorun olmuyor.gibi gibi örnekleri çoğaltabilirim..

Gelelim erkek arkadaşımın ailesine. Aşırı ötesi muhafazakar bir ailesi var, erkek arkadaşıma küçüklüğünden beri ben kapalı gelin istiyorum ona göre dermiş hep annesi. Sülale yemeklerinde bile erkekler kadınlar ayrı oturur. Siyasi görüşlerimiz tavan tabana zıt oraya girmiyorum bile. (Ki benim ailem her ortamda siyaset yapan insanlar değiller hatta hiç yapmazlar. Sadece kendi aramizda, ama erkek arkadaşımin ailesi fanatikler. Futbol takımı tutar gibi her ortamda konuşuyorlarmis) ailesi beni en başından beri biliyor. Kapanmami istemişler o zamanlar küçüktüm çok ciddiye almiyordum böyle seyleri halbuki ne büyük hata aklım bir karış havadaymis diyorum geçmişi düşününce. Şuan böyle değil tabi erkek arkadaşım fikirlerimi çok net biliyor ve kimse için böyle bir şey yapmayacagimi da. Buna çok tepkili olduğumu da. Kendisi de bana hak veriyor ben öyle bir şey istemiyorum diyor. Ama gel gelelim ki annesi aşırı aşırı baskın bir insan. Her dediğini bir şekilde yaptiriyor, yaptiramiyorsa eğer trip atıyor, küsüyor vs. Kapalılık vs bu konuları çoktan aştık, kimse böyle bir şey isteyemez diyor. Ama şuan gündemimiz farklı. Annesi bizim alt katimizda oturun evlenince diyormuş.

(Şimdi burada bir kısa parantez açıp size biraz annesinden bahsetmek istiyorum. Temizlik obsesyonu olan,dediği olana kadar pes etmeyen, evlatlarını asla bir birey olarak görmeyen sürekli hayatlarına müdahale eden, alıngan, sürekli ilgi bekleyen biri. Erkek arkadasim evin tek oğlu bir de ablası var. Ablası iyi bir kız ondan yana bir sıkıntı yok. Annesi oğluna takık ama maalesef. Takık dediğim düşkün olmanın ötesinde bir şey. Her an hep yanında olsun istiyor, hayatına her an müdahale halinde. Erkek arkadaşım annesine karşı pasif biraz. Bunları onunla konuştuğumda ilerde sıkıntı olmaz ben evlendiğimde karışmaz diyor. Ama bana hiç öyle gelmiyor nedense. Daha nişanlı değiliz bir şey değiliz hiçbir resmiyetimiz yok, annesi şimdiden bana karışmaya başladı gibi hissediyorum. Kuzenimin düğünü için uzun yere kadar elbise giymiştim sadece kollarım açikti. Fotoğraf paylaşmıştım orada görmüş, çok açık elbise demiş. İnanın hiç ama hiç açık değildi özellikle de kapalı aramıştım hatta. Her bayramını kandilini anneler gününü vs kutlarim hiç aksatmam. Geçen kadir gecesinde yazmadigim için bozulmuş erkek arkadaşıma söylemiş. O da kadir gecesi kandil değil ki vs diye gecistirmis. Biz şuan daha hiç içli dişli değiliz hiç bulusmalar vs yok resmiyet yok bir şey yok. Şimdiden ufak ufak bunlarin olması gelecek açısından beni çok korkutuyor. Ben çok serbest büyüdüm birinin bana karışma düşüncesi bile tüylerimi urpertiyor. Hadi esler birbiri hakkında kısmen söz hakkına sahiptir bunu anlarım ama bir 3.Kisinin bize müdahale etmesi düşüncesi beni mahvediyor. Şu zamana kadar erkek arkadaşımla kişisel hiçbir problemimiz olmadı birbirimizi seviyoruz zaten böylesine bir sevgi olmasaydi bu kadar zitliga bile gerek yok kalsın diyip ayrılık yasardim muhtemelen. Ama biz birbirimizin cocukluguyuz. Sadece ailevi olarak değil kisisel olwrak da çok zıddız.

Ben eğlenmeyi seven neşeli pozitif biriyim erkek arkadaşım tam tersi ruhu 95 yaşında gibi. Çok konuşmaz eğlenmeyi bilmez pek, toplum icine girmeyi de sevmez. Bir evin içinde yasayip gitsek gıkı cikmaz. Ama bana olan sevgisinden eminim değer verdiğini hem hissettirir hem de dile getirir hiç gocunmaz. Ne yapacağımı bilmiyorum kafam çok karisik herkes bizim evlenmek için adım atmamizi bekliyor ama benim kafamda bin türlü tilki dönüyor. Kendimi ne onsuz dusunebiliyorum ne de evlenmek için hevesim kaldi. Bir yandan da dünyadaki en büyük istegim evladımın olması.

Bir an gözümü karartıp evlen gitsin en büyük hayaline kavuşmak için çabala ailen olsun vs toz pembe düşünüyorum, bir yanım da saçmalama bu çok ciddi bir karar her şey içine sinmeden olur mu sonuçta bir ömür için söz veriyorsun diyorum.... Çok uzun yazdım sanırım vakit ayırıp okuyan herkese teşekkür ederim..
Öncelikle merhaba. Ben 28 yaşında 1.5 senelik evli bi kadınım. Bahsettiğin şeyler benim hayatıma çok benzediği için birkaç yorum yapmak istedim. Eşimle bundan 7 sene önce tanıştık o çalışıyordu ben üniversite okuyordum. 2 sene sevgili kaldık sonrasında benim okulum bitip memleketime dönünce ayrıldık. Daha doğrusu ben ayrılığı seçtim. Çünkü ben izmirliyim. Benim ailem açık görüşlü eşimin ailesine göre çok daha rahat bi aileydi. Eşimin ailesi de tam tersi baya muhafazakar bir aileydi. Dediğin gibi kadınlarla erkekler bile yemeklerini ayrı yer. Bizden olmaz olsa bile aileler anlaşamaz diyerek (ki eşimin ailesi ankaralı ve ankarada yaşıyor) bitirdim. 2 sene ayrılık süreci geçirdik ne o aradı ne ben ama ikimizinde hayatına biri girmedi. Çünkü unutamadık. Sonunda da barıştık ve aman nolcaksa olsun diyerek evlendik. Şuan çok mutluyum şükürler olsun. Ama sana şöyle söyleyim benim eşim ne ailesini bana ezdirir ne de beni onlara ezdirir. Aradaki dengeyi çok iyi kurdu. Ben onun ailesinin yanında biraz daha kılık kıyafet hal hareket vs dikkat ediyorum, o da benim ailemle olunca kendi ailesinde gördüklerini yansıtmıyor daha rahat davranıyor. Herkes yerine göre davranıyor anlayacağın. Allah için eşimin ailesinden de bugüne kadar tek bir laf duymadım ya da çirkin bi davranışları hiç olmadı. Ha belki eşim biraz pısırık anneci dolduruşa gelen bi insan olsaydı onlarda beni ezmeye çalışabilirlerdi ya da kapanmamı vs isteyebilirlerdi. Demek istediğim eğer ki güveniyorsan, bu adam beni ezdirmez bana saygı duyar diyorsan evlen derim. Yalnız kesinlikle ve kesinlikle çok çok emin olman gerek çok iyi düşünmelisin… Aklında en ufak bir soru işareti bile kalacaksa sakın evlenme. Soru işaretleriyle korkularla acabalarla yuva kurulmamalı bence. Umarım biraz olsun fikir verebilmişimdir 🙏🏼 Hakkınızda hayırlısı olsun inşallah 🙏🏼
 
Öncelikle herkese merhabalar.

Yıllardır okurum burayi ama üyelik hiç aklıma gelmemişti. Düşünmekten işin içinden cikamadigim için fikir almaya da ihtiyacim olduğu için sırf bu konu için üye olmak istedim. Ozellikle de evli bayanların fikirlerine ihtiyacim var.

Konuya gireyim, ben 26 yaşındayım ve 18 yaşımdan beri birlikte olduğum bir erkek arkadaşım var, o da benden 2 yaş buyuk. Arada ayrılık vs olmadı, ilk ve tek sevgilim. 18 yaş kafasıyla suanki kafa bir olmuyor bilirsiniz ki. O yaşlarda hep gelecek hayali kursak da asıl mühim olan şeyleri düşünmedik hiç hep anı yaşadık. Taa ki okullarımız bitti askerlik iş güç her şey tamam e geriye bir tek evlenmek kalıyor. Bir de uzun süreli ilişki olunca etraftan da baskı çok oluyor:) neyi bekliyorsunuz diye..

Erkek arkadaşımla aramızda sevgi-saygi bağı var bu konuda sorun yok fakat aile meselesi çok ama çok kafamı kurcaliyor. Biz tavan tabana zıt ailelere sahibiz. Ama öyle böyle bir zıtlık değil siyahla beyaz gibi. Kısa özetleyeyim; benim ailem cok açık görüşlü çok rahat demokrat denebilecek türden, misal hiçbir giyimime olsun başka bir seyime olsun hiç karisilmadi şu zamana kadar (hatta fazla rahatlar diyebilirim:) ) aileme ilk alkol denedigim zaman söylemiştim mesela böyle şeyler abartmaya kacmadigi sürece bir sorun olmuyor.gibi gibi örnekleri çoğaltabilirim..

Gelelim erkek arkadaşımın ailesine. Aşırı ötesi muhafazakar bir ailesi var, erkek arkadaşıma küçüklüğünden beri ben kapalı gelin istiyorum ona göre dermiş hep annesi. Sülale yemeklerinde bile erkekler kadınlar ayrı oturur. Siyasi görüşlerimiz tavan tabana zıt oraya girmiyorum bile. (Ki benim ailem her ortamda siyaset yapan insanlar değiller hatta hiç yapmazlar. Sadece kendi aramizda, ama erkek arkadaşımin ailesi fanatikler. Futbol takımı tutar gibi her ortamda konuşuyorlarmis) ailesi beni en başından beri biliyor. Kapanmami istemişler o zamanlar küçüktüm çok ciddiye almiyordum böyle seyleri halbuki ne büyük hata aklım bir karış havadaymis diyorum geçmişi düşününce. Şuan böyle değil tabi erkek arkadaşım fikirlerimi çok net biliyor ve kimse için böyle bir şey yapmayacagimi da. Buna çok tepkili olduğumu da. Kendisi de bana hak veriyor ben öyle bir şey istemiyorum diyor. Ama gel gelelim ki annesi aşırı aşırı baskın bir insan. Her dediğini bir şekilde yaptiriyor, yaptiramiyorsa eğer trip atıyor, küsüyor vs. Kapalılık vs bu konuları çoktan aştık, kimse böyle bir şey isteyemez diyor. Ama şuan gündemimiz farklı. Annesi bizim alt katimizda oturun evlenince diyormuş.

(Şimdi burada bir kısa parantez açıp size biraz annesinden bahsetmek istiyorum. Temizlik obsesyonu olan,dediği olana kadar pes etmeyen, evlatlarını asla bir birey olarak görmeyen sürekli hayatlarına müdahale eden, alıngan, sürekli ilgi bekleyen biri. Erkek arkadasim evin tek oğlu bir de ablası var. Ablası iyi bir kız ondan yana bir sıkıntı yok. Annesi oğluna takık ama maalesef. Takık dediğim düşkün olmanın ötesinde bir şey. Her an hep yanında olsun istiyor, hayatına her an müdahale halinde. Erkek arkadaşım annesine karşı pasif biraz. Bunları onunla konuştuğumda ilerde sıkıntı olmaz ben evlendiğimde karışmaz diyor. Ama bana hiç öyle gelmiyor nedense. Daha nişanlı değiliz bir şey değiliz hiçbir resmiyetimiz yok, annesi şimdiden bana karışmaya başladı gibi hissediyorum. Kuzenimin düğünü için uzun yere kadar elbise giymiştim sadece kollarım açikti. Fotoğraf paylaşmıştım orada görmüş, çok açık elbise demiş. İnanın hiç ama hiç açık değildi özellikle de kapalı aramıştım hatta. Her bayramını kandilini anneler gününü vs kutlarim hiç aksatmam. Geçen kadir gecesinde yazmadigim için bozulmuş erkek arkadaşıma söylemiş. O da kadir gecesi kandil değil ki vs diye gecistirmis. Biz şuan daha hiç içli dişli değiliz hiç bulusmalar vs yok resmiyet yok bir şey yok. Şimdiden ufak ufak bunlarin olması gelecek açısından beni çok korkutuyor. Ben çok serbest büyüdüm birinin bana karışma düşüncesi bile tüylerimi urpertiyor. Hadi esler birbiri hakkında kısmen söz hakkına sahiptir bunu anlarım ama bir 3.Kisinin bize müdahale etmesi düşüncesi beni mahvediyor. Şu zamana kadar erkek arkadaşımla kişisel hiçbir problemimiz olmadı birbirimizi seviyoruz zaten böylesine bir sevgi olmasaydi bu kadar zitliga bile gerek yok kalsın diyip ayrılık yasardim muhtemelen. Ama biz birbirimizin cocukluguyuz. Sadece ailevi olarak değil kisisel olwrak da çok zıddız.

Ben eğlenmeyi seven neşeli pozitif biriyim erkek arkadaşım tam tersi ruhu 95 yaşında gibi. Çok konuşmaz eğlenmeyi bilmez pek, toplum icine girmeyi de sevmez. Bir evin içinde yasayip gitsek gıkı cikmaz. Ama bana olan sevgisinden eminim değer verdiğini hem hissettirir hem de dile getirir hiç gocunmaz. Ne yapacağımı bilmiyorum kafam çok karisik herkes bizim evlenmek için adım atmamizi bekliyor ama benim kafamda bin türlü tilki dönüyor. Kendimi ne onsuz dusunebiliyorum ne de evlenmek için hevesim kaldi. Bir yandan da dünyadaki en büyük istegim evladımın olması.

Bir an gözümü karartıp evlen gitsin en büyük hayaline kavuşmak için çabala ailen olsun vs toz pembe düşünüyorum, bir yanım da saçmalama bu çok ciddi bir karar her şey içine sinmeden olur mu sonuçta bir ömür için söz veriyorsun diyorum.... Çok uzun yazdım sanırım vakit ayırıp okuyan herkese teşekkür ederim..

Bu kadar zıtlığa rağmen nasıl oldu da birlikte oldunuz ben onu merak ettim. Ayrıca söyleyeyim sadece eş ile değil, ailesiyle de evleniyorsunuz eğer vazgeçmeyecekseniz söylemiş olayım sizi çook zor bir ömür bekliyor, kolaylıklar diliyorum.
 
Öncelikle merhaba. Ben 28 yaşında 1.5 senelik evli bi kadınım. Bahsettiğin şeyler benim hayatıma çok benzediği için birkaç yorum yapmak istedim. Eşimle bundan 7 sene önce tanıştık o çalışıyordu ben üniversite okuyordum. 2 sene sevgili kaldık sonrasında benim okulum bitip memleketime dönünce ayrıldık. Daha doğrusu ben ayrılığı seçtim. Çünkü ben izmirliyim. Benim ailem açık görüşlü eşimin ailesine göre çok daha rahat bi aileydi. Eşimin ailesi de tam tersi baya muhafazakar bir aileydi. Dediğin gibi kadınlarla erkekler bile yemeklerini ayrı yer. Bizden olmaz olsa bile aileler anlaşamaz diyerek (ki eşimin ailesi ankaralı ve ankarada yaşıyor) bitirdim. 2 sene ayrılık süreci geçirdik ne o aradı ne ben ama ikimizinde hayatına biri girmedi. Çünkü unutamadık. Sonunda da barıştık ve aman nolcaksa olsun diyerek evlendik. Şuan çok mutluyum şükürler olsun. Ama sana şöyle söyleyim benim eşim ne ailesini bana ezdirir ne de beni onlara ezdirir. Aradaki dengeyi çok iyi kurdu. Ben onun ailesinin yanında biraz daha kılık kıyafet hal hareket vs dikkat ediyorum, o da benim ailemle olunca kendi ailesinde gördüklerini yansıtmıyor daha rahat davranıyor. Herkes yerine göre davranıyor anlayacağın. Allah için eşimin ailesinden de bugüne kadar tek bir laf duymadım ya da çirkin bi davranışları hiç olmadı. Ha belki eşim biraz pısırık anneci dolduruşa gelen bi insan olsaydı onlarda beni ezmeye çalışabilirlerdi ya da kapanmamı vs isteyebilirlerdi. Demek istediğim eğer ki güveniyorsan, bu adam beni ezdirmez bana saygı duyar diyorsan evlen derim. Yalnız kesinlikle ve kesinlikle çok çok emin olman gerek çok iyi düşünmelisin… Aklında en ufak bir soru işareti bile kalacaksa sakın evlenme. Soru işaretleriyle korkularla acabalarla yuva kurulmamalı bence. Umarım biraz olsun fikir verebilmişimdir 🙏🏼 Hakkınızda hayırlısı olsun inşallah 🙏🏼
Çok teşekkür ederim bu iyi niyetli mesaj için🙏🏻 siz sorun olmamasının asıl sebebini yazmışsınız zate 'benim eşim ne ailesini bana ezdirir ne de beni onlara ezdirir. Aradaki dengeyi çok iyi kurdu.
Bu olduktan sonra gerisi boş.. benim erkek arkadaşim iyidir hoştur fakat ailesinden daha doğrusu annesinden çekiniyor maalesef
 
Öncelikle herkese merhabalar.

Yıllardır okurum burayi ama üyelik hiç aklıma gelmemişti. Düşünmekten işin içinden cikamadigim için fikir almaya da ihtiyacim olduğu için sırf bu konu için üye olmak istedim. Ozellikle de evli bayanların fikirlerine ihtiyacim var.

Konuya gireyim, ben 26 yaşındayım ve 18 yaşımdan beri birlikte olduğum bir erkek arkadaşım var, o da benden 2 yaş buyuk. Arada ayrılık vs olmadı, ilk ve tek sevgilim. 18 yaş kafasıyla suanki kafa bir olmuyor bilirsiniz ki. O yaşlarda hep gelecek hayali kursak da asıl mühim olan şeyleri düşünmedik hiç hep anı yaşadık. Taa ki okullarımız bitti askerlik iş güç her şey tamam e geriye bir tek evlenmek kalıyor. Bir de uzun süreli ilişki olunca etraftan da baskı çok oluyor:) neyi bekliyorsunuz diye..

Erkek arkadaşımla aramızda sevgi-saygi bağı var bu konuda sorun yok fakat aile meselesi çok ama çok kafamı kurcaliyor. Biz tavan tabana zıt ailelere sahibiz. Ama öyle böyle bir zıtlık değil siyahla beyaz gibi. Kısa özetleyeyim; benim ailem cok açık görüşlü çok rahat demokrat denebilecek türden, misal hiçbir giyimime olsun başka bir seyime olsun hiç karisilmadi şu zamana kadar (hatta fazla rahatlar diyebilirim:) ) aileme ilk alkol denedigim zaman söylemiştim mesela böyle şeyler abartmaya kacmadigi sürece bir sorun olmuyor.gibi gibi örnekleri çoğaltabilirim..

Gelelim erkek arkadaşımın ailesine. Aşırı ötesi muhafazakar bir ailesi var, erkek arkadaşıma küçüklüğünden beri ben kapalı gelin istiyorum ona göre dermiş hep annesi. Sülale yemeklerinde bile erkekler kadınlar ayrı oturur. Siyasi görüşlerimiz tavan tabana zıt oraya girmiyorum bile. (Ki benim ailem her ortamda siyaset yapan insanlar değiller hatta hiç yapmazlar. Sadece kendi aramizda, ama erkek arkadaşımin ailesi fanatikler. Futbol takımı tutar gibi her ortamda konuşuyorlarmis) ailesi beni en başından beri biliyor. Kapanmami istemişler o zamanlar küçüktüm çok ciddiye almiyordum böyle seyleri halbuki ne büyük hata aklım bir karış havadaymis diyorum geçmişi düşününce. Şuan böyle değil tabi erkek arkadaşım fikirlerimi çok net biliyor ve kimse için böyle bir şey yapmayacagimi da. Buna çok tepkili olduğumu da. Kendisi de bana hak veriyor ben öyle bir şey istemiyorum diyor. Ama gel gelelim ki annesi aşırı aşırı baskın bir insan. Her dediğini bir şekilde yaptiriyor, yaptiramiyorsa eğer trip atıyor, küsüyor vs. Kapalılık vs bu konuları çoktan aştık, kimse böyle bir şey isteyemez diyor. Ama şuan gündemimiz farklı. Annesi bizim alt katimizda oturun evlenince diyormuş.

(Şimdi burada bir kısa parantez açıp size biraz annesinden bahsetmek istiyorum. Temizlik obsesyonu olan,dediği olana kadar pes etmeyen, evlatlarını asla bir birey olarak görmeyen sürekli hayatlarına müdahale eden, alıngan, sürekli ilgi bekleyen biri. Erkek arkadasim evin tek oğlu bir de ablası var. Ablası iyi bir kız ondan yana bir sıkıntı yok. Annesi oğluna takık ama maalesef. Takık dediğim düşkün olmanın ötesinde bir şey. Her an hep yanında olsun istiyor, hayatına her an müdahale halinde. Erkek arkadaşım annesine karşı pasif biraz. Bunları onunla konuştuğumda ilerde sıkıntı olmaz ben evlendiğimde karışmaz diyor. Ama bana hiç öyle gelmiyor nedense. Daha nişanlı değiliz bir şey değiliz hiçbir resmiyetimiz yok, annesi şimdiden bana karışmaya başladı gibi hissediyorum. Kuzenimin düğünü için uzun yere kadar elbise giymiştim sadece kollarım açikti. Fotoğraf paylaşmıştım orada görmüş, çok açık elbise demiş. İnanın hiç ama hiç açık değildi özellikle de kapalı aramıştım hatta. Her bayramını kandilini anneler gününü vs kutlarim hiç aksatmam. Geçen kadir gecesinde yazmadigim için bozulmuş erkek arkadaşıma söylemiş. O da kadir gecesi kandil değil ki vs diye gecistirmis. Biz şuan daha hiç içli dişli değiliz hiç bulusmalar vs yok resmiyet yok bir şey yok. Şimdiden ufak ufak bunlarin olması gelecek açısından beni çok korkutuyor. Ben çok serbest büyüdüm birinin bana karışma düşüncesi bile tüylerimi urpertiyor. Hadi esler birbiri hakkında kısmen söz hakkına sahiptir bunu anlarım ama bir 3.Kisinin bize müdahale etmesi düşüncesi beni mahvediyor. Şu zamana kadar erkek arkadaşımla kişisel hiçbir problemimiz olmadı birbirimizi seviyoruz zaten böylesine bir sevgi olmasaydi bu kadar zitliga bile gerek yok kalsın diyip ayrılık yasardim muhtemelen. Ama biz birbirimizin cocukluguyuz. Sadece ailevi olarak değil kisisel olwrak da çok zıddız.

Ben eğlenmeyi seven neşeli pozitif biriyim erkek arkadaşım tam tersi ruhu 95 yaşında gibi. Çok konuşmaz eğlenmeyi bilmez pek, toplum icine girmeyi de sevmez. Bir evin içinde yasayip gitsek gıkı cikmaz. Ama bana olan sevgisinden eminim değer verdiğini hem hissettirir hem de dile getirir hiç gocunmaz. Ne yapacağımı bilmiyorum kafam çok karisik herkes bizim evlenmek için adım atmamizi bekliyor ama benim kafamda bin türlü tilki dönüyor. Kendimi ne onsuz dusunebiliyorum ne de evlenmek için hevesim kaldi. Bir yandan da dünyadaki en büyük istegim evladımın olması.

Bir an gözümü karartıp evlen gitsin en büyük hayaline kavuşmak için çabala ailen olsun vs toz pembe düşünüyorum, bir yanım da saçmalama bu çok ciddi bir karar her şey içine sinmeden olur mu sonuçta bir ömür için söz veriyorsun diyorum.... Çok uzun yazdım sanırım vakit ayırıp okuyan herkese teşekkür ederim..
Aynı benim evliliğim
Sevgililik döneminde önemli değil dedi
Benim ailemde bu konularda rahat
Onun ailesi de muhafazakar
İnce ince ne laflar yiyorum
Eşimde pasif ayrıca evlenelim diye deliren adam evlendiğimiz gün itibari yargılamaya başladı
Bu giyimi mi yakıştırıyosun kendini, yok yakan açık, yok poponu örtsün giydiğin bambaşka bir adama dönüştü
Bu kendisi değil ailesinin yönlendirmesi
Neyse pasifse işin çok zor
İmalı sözler alt yapıda öyle yetişmiş biri zamanla senden bunları isticektir diye düşünüyorum
Ben defalarca kez bizden olmaz dedim ayrıldım alkol bile içiyodu benimle, bunlar benim için sorun değil dedi
Evlendikten sonra da değişebileceğimi düşündüğünü söyledi.
Sessiz sakindir vs vs anlattıkların benim ilişkim evliliğim tek farkı benim kaynanam göstere göstere yapmaz mağduru oynar seviyomuş gibi yapar ince ince laf sokar binbir türlü burnundan alır en ufak bişeyde ağlar beni çok sevdiğini söyler
Çok neşeli, kendine güvenen, hayattan zevk alan, fitne fücürla işi olmayan, tek derdi yeni yerler keşfetmek, deniz doğa kendi halinde biriydim.
Şimdi özgüvensiz, sürekli şuçlu hisseden, mutsuz, kin ve nefreti öğrenmiş kalbi kararmış biriyim.
Bitmek bilmez bi yetersizlik hissi.
Dini inancımdan dolayı içten içe kötü şeyler istemedğini biliyorum ama buna o karar veremez ben karar vermeliyim ve henüz hazır değilim bunu da biliyorum o yüzden sürekli suçlı hissediyorum.
Tüm bunlardan bi haber öutlu mesut yaşıyodum.
Ayrıca sessizliği sinir bozucu, konuşmak yerine trip atıyo sevgiliyken böyle değildi.
Ek olarak cinsel problemimiz var evlendiğimizden beri.
 
Buradaki sorunlardan birisi de sevgilinizin size sürekli annesinden laf taşıması. Annem elbiseni açık buldu, kadir gecesini kutlamamana bozuldu vb şeyler söylemesi aslında gereken cevabı verdim diyor olsa da annesinin beklentisinden sizi haberdar etmek amacıyla yapılıyor gibi. Yani “bak kristal annem bunlara takılıyor ben cevabını verdim AMA habern olsun” demek içten içe ona göre davranmanızı beklemekten. İleride bu “cevabını verdim”ler “e idare ediver ne istiyor sanki kadıncağız”a dönüşecekler gibi.
 
Çok teşekkür ederim bu iyi niyetli mesaj için🙏🏻 siz sorun olmamasının asıl sebebini yazmışsınız zate 'benim eşim ne ailesini bana ezdirir ne de beni onlara ezdirir. Aradaki dengeyi çok iyi kurdu.
Bu olduktan sonra gerisi boş.. benim erkek arkadaşim iyidir hoştur fakat ailesinden daha doğrusu annesinden çekiniyor maalesef
İşte bu gerçekten çok zor bir durum. Bunun örneklerini hep görüyoruz çevremizde sonu hüsran 😞 Senin önceliğin kendin olmalı. Mutsuz olmayı, ezilmeyi, üzülmeyi hak ediyor muyum diye sor mutlaka kendine… Şimdi ilişkini bitirsen yine üzüleceksin belki ama en azından göz göre göre bir yanlışa adım atmayacaksın. Bugünlerin geri gelmez o yüzden lütfen çok iyi düşün. Mutsuz olmayı kimse hak etmez 🙏🏼
 
Aynı benim evliliğim
Sevgililik döneminde önemli değil dedi
Benim ailemde bu konularda rahat
Onun ailesi de muhafazakar
İnce ince ne laflar yiyorum
Eşimde pasif ayrıca evlenelim diye deliren adam evlendiğimiz gün itibari yargılamaya başladı
Bu giyimi mi yakıştırıyosun kendini, yok yakan açık, yok poponu örtsün giydiğin bambaşka bir adama dönüştü
Bu kendisi değil ailesinin yönlendirmesi
Neyse pasifse işin çok zor
İmalı sözler alt yapıda öyle yetişmiş biri zamanla senden bunları isticektir diye düşünüyorum
Ben defalarca kez bizden olmaz dedim ayrıldım alkol bile içiyodu benimle, bunlar benim için sorun değil dedi
Evlendikten sonra da değişebileceğimi düşündüğünü söyledi.
Sessiz sakindir vs vs anlattıkların benim ilişkim evliliğim tek farkı benim kaynanam göstere göstere yapmaz mağduru oynar seviyomuş gibi yapar ince ince laf sokar binbir türlü burnundan alır en ufak bişeyde ağlar beni çok sevdiğini söyler
Çok neşeli, kendine güvenen, hayattan zevk alan, fitne fücürla işi olmayan, tek derdi yeni yerler keşfetmek, deniz doğa kendi halinde biriydim.
Şimdi özgüvensiz, sürekli şuçlu hisseden, mutsuz, kin ve nefreti öğrenmiş kalbi kararmış biriyim.
Bitmek bilmez bi yetersizlik hissi.
Dini inancımdan dolayı içten içe kötü şeyler istemedğini biliyorum ama buna o karar veremez ben karar vermeliyim ve henüz hazır değilim bunu da biliyorum o yüzden sürekli suçlı hissediyorum.
Tüm bunlardan bi haber öutlu mesut yaşıyodum.
Ayrıca sessizliği sinir bozucu, konuşmak yerine trip atıyo sevgiliyken böyle değildi.
Ek olarak cinsel problemimiz var evlendiğimizden beri.
Çok neşeli, kendine güvenen, hayattan zevk alan, fitne fücürla işi olmayan, tek derdi yeni yerler keşfetmek, deniz doğa kendi halinde biriydim... Sanki beni anlattınız. Ve görünen o ki siz benim evli halimsiniz... En istemediğim şey kin nefreti ogrenmek ve kayinavlide elti görümce boş boş muhabbetlerin içinde olmak...
 
Çok neşeli, kendine güvenen, hayattan zevk alan, fitne fücürla işi olmayan, tek derdi yeni yerler keşfetmek, deniz doğa kendi halinde biriydim... Sanki beni anlattınız. Ve görünen o ki siz benim evli halimsiniz... En istemediğim şey kin nefreti ogrenmek ve kayinavlide elti görümce boş boş muhabbetlerin içinde olmak...
4 senem gitti ve artık bende gidicem inşallah.
Siz epey bilinçlisiniz ben karşı çıkışlarına ikna oldum eşimin ve evlendim.
Şimdi ayrılsam bile nasıl düzelirim bilmiyorum.
Kendinize bunu yapmayın!
Kayınvalide tarafından akıl edemiyeceğiniz kadar saçma, küçük hesapların içinde buluyosunuz kendinizi.Belki başka evliliklerde de kayınvalide sorunu vardır ama temel konudan sarsılmak, yaftalanmak aşılabilir bişey değil.
Eşinizin pasifliği en can yakanı ayrıca seni değiştirmeye çalışıp, değişmediğin sürece uzaklaşan, kötü hissettiren şaçma sapan bir girdap.
Hep bir manipülasyon.Manipülasyon o kadar tehlikeli bişey ki kendinden sürekli şüphe duyuyosun ve şuçluluk hissi peşini hiç bırakmıyo.
Oysa insan hayat arkadaşı olmak için evleniyo, eşinin arkasında olduğunu, benimsediği bi ilişkide olmak istiyor.
Ayrık otu muamelesi görmek için değil değil
Baba olsun diye değil.
Fikirleri ve istekleri aşağılansın, küçümsensin diye değil.
Hayatta keyif alıcak tonla şey varken sorundan beslenilen bir hayat yaşamak için değil.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X