Bir Küçük Evlilik, Boşanma Meselesi

4,5 yıllık evliydim, şuan boşanıyorum, çocuk yok, davamız çekişmeli.
Ve ben sırf inadına onu maddi zarara uğratmak istiyorum. 4,5 yılın birikmişliğiyle. Bu düşünce ne kadar doğru, onu duymak istiyorum?
Onun için evliliğimizi bi anlatayım..

19 yaşındaydım, çok aşıktım, okuyordum. Sevdiğim 600 km uzaktaydı, net üzerinden tanışmıştık. Aileme söyledim görüşmemi istemediler en azından azalt dediler ama ben yapamadım, çok aşıktım. Bi delilik yaptım okulumu bırakıp ona kaçtım. 600 km uzağa.

Evliliğimizin ilk ayında şiddet başladı. Ondan çok kötü dayaklar yedim, 2 kez burnum kanadı, vücudumdan morluklar eksik olmazdı o derece. Sonra dayanamadım aileme söyledim. Ayrılmamı istediler, arkandayız dediler. Ama sonra eşim pişman oldu çok, yalvardı, yakardı. Çok aşığım ya dayanamadım şans verdim. Eşimin olduğu şehre döndüm yine. Bir süre iyi oldu ama yine şiddet devam etti. Çaresiz kaldım, ayrılamadım. Çünkü onun dışında sürekli benimle ilgilenen, çok aşık biriydi. Ailemin çok faydası oldu bu süreçte. Bu arada onun ailesi var ama yok gibi bir şey. Süs aile diyelim. Anne babası ayrı.
Bir yıldan sonra şiddet azaldı. Kavga sürelerimiz bazen arttı bazen azaldı. Çok rezillikler yaşadık. Kavga ettiğimizde şiddet hep baş roldeydi. Bu sefer bende ona karşılık verirdim kendimi korumak için. Birbirimize girerdik kısaca. Tabi en çok zararı gören bendim. Böyle böyle yıllar geçti. Aşıkken çok aşık, kavga ederken iki düşman olarak bi evlilik yaşadık.

Geçen yıl bu zamanlar biz ayrıydık. O sırada eşimin eve bi kadın aldığını öğrendim. Birlikte oturmuş sohbet ediyorlarmış. Komşum söylemişti. Ben arayınca önce yalan söyledi, sonra bildiğimi söyleyince telefonu kapatıp evden koşarak çıkmışlar. Sonra hesabını sordum, arkadaşının sevgilisi olduğunu, uçakla geldiğini, havaalanından onu kendisinin aldığını, arkadaşının da yolda olduğunu söyledi. Ama ne arkadşını aradı ne bir şey bende pek kurcalamadım zaten.
(Bu arada bunun konusunu açmıştım aylar önce eski üyeliğimle bu konu tanıdık gelecektir bazı arkadaşlara, o üye benim. Nickimi yazmayın lütfen eşim o üyeliği biliyordu. Hatta boşanalım ama arada bi görüşelim diye bi konumda vardı. Bahsi geçen o eş.)

Bu olay üzerine yani olayı öğrendikten sonra bi hışımla dava açtım. Eşim sonra geldi açıklama yaptı, özürler diledi. Her şeyi yaparım senin için dedi. Bana güven dedi.
Zaten ayrılmak isteyen eşimdi. Bir hafta boyunca benden boşanmak istediğini söyleyip duruyordu. Gidelim imza atalım veriyim sana 15-20 bin herkes yoluna dedi bana. Ben kabul etmedim biraz kafa dinleyelim acele ediyosun dedim. Sonra ayrıyken yukardaki olay yaşandı.

Eşime güvenim sarsıldığı ve hala salak gibi onu sevdiğim için. Evi üzerimize ortak yaparsak geri dönerim dedim. Yaptık sonra geri döndüm. Ve yine kavgalar ettik. Artık karşımdaki adam değişmişti. Belki artık benimde psikolojim bozulmuştu.
Ev savaş alanına dönerdi, mutfaktan bıçak alması benim bi hışımla komşuya kaçmam, boğazımı sıkması. Ayrı zamanlarda yaşanan olaylar.

Sonra tekrar ayrılık aşamasına geldik. Bana bu sefer arabayı al boşanalım demeye başladı :)
Ben yine kabul etmedim. Biraz ayrı kalalım düşünelim dedim, memlekete geldim. Onun üzerine dava açmış anlaşmalı, benim haberim yok. Bende çekişmeliye çevirdim.
Atladığım çok şey vardır. Çünkü dolu dolu bi 4,5 yıl oldu. Yaşanmayan kalmadı. En mutlu anlardan en mutsuz anlara.

Bi olayı daha anlatıcam. 3 yıl önce biz yine kavgalar falan ben memlekete dönmüştüm. O ara eşimin annesinin evi satılacaktı. 90 bin falan. Biz o eve güvenerek kredi çekip ev almıştık, sevdiğimiz semtten. (Bizim evim şu anki değeri 140 bin, biz 90a aldık) Ben eşime sürekli ev satılınca evin borcunu kapayıp, evi annesine verip , kendimize küçük bi araba alalım derdim. Ama eşim iyi bi araba isterdi.
Neyse biz ayrıyken ev satıldı. Eşim kendine 55 bin değerinde araba almış. Anneside biz ayrılırız falan diye kendi üzerine yapmış. Evin 10 yıllık kredi borcu duruyor tabi, nasılsa evi alamaz diye düşündü sanırım. O kadın hep isterdi bizim boşanmamızı bu arada.
Anlatmak istediğim bi yandan diyorum ilahi adalet bu? Benim onların parasında gözüm olmadığı halde, bugün bi şekilde o evin yarısı bende.

Arkadaşlar 4,5 yıl maddi sıkıntının dibini yaşadık bu arada. Sürekli borç ödedik. Üstüme başıma , evime bir şey almazdım. Hep indirimden takılırdım. Allah var eşim olmadığı halde sakınmazdı , istediğini al, ben öderim bi şekilde derdi. Ama ben almazdım. Düşüncesiz biri değildim yani.

Bu aralar eşim benim canımı çok yakıcak şeyler yaptı, yapıyor. Onlara hiç girmiyim çünkü konu çok uzadı. Benim sadece intikam duydum var şu anda. Büyük bi hıncım var ona karşı. Tek intikam noktam mahkeme.. Ben evin yarısını alsam kötü mü olurum? Nafaka alıcam inadına, saçma mı olur?

Bu evlilik için çok emekler verdim. İlla ki benim de hatalarım olmuştur. Ben eşimi tahmin edemeyeceğiniz kadar çok sevdim. Onunla yaşlanmak istedim ama şu anki durumum bu. İçler acısı. Hırsım da bundan zaten..
Çok uzattım okuyup yardımcı olanlara şimdiden teşekkürler. Lütfen bana bi akıl :)
Canim senle epeydir yazisiyoruz burdan, konularina az cok vakıfım ama su an agzim acik.. Neden? Cunku siddete ugradigini hic bilmiyordum, bahsetmemistin.. Cok uzuldum inan..
Bu heriften hakkin olan her seyi al ve lutfen artik asla iletisime gecme..
 
Delirmedin akıllandın desek daha doğru olur. Hayatının en güzel senelerini bi b.k uğruna Yok saydın. Şimdi delirmiş olmuyorsun esas o zaman deliymişsin yeni akıllanmışsın. Kendine gelmen güzel bundan sonraki atacağın adımlar da daha temkinli davranırsın

Evet akıllandım sonunda :) Bunun için çok senemi verdim. Hep düzeliriz diye baktım ama olmadı.
Bu sefer onu gözden çıkardım, hiç kıyamıyordum hep acaba diyordum ama bugün ok yaydan çıktı.
Avukatım dilekçe vericek nafaka için. Umarım en kısa sürede cevap gelir. Ona buna harcaması değil işte, biraz zorlansın..
 
Canim senle epeydir yazisiyoruz burdan, konularina az cok vakıfım ama su an agzim acik.. Neden? Cunku siddete ugradigini hic bilmiyordum, bahsetmemistin.. Cok uzuldum inan..
Bu heriften hakkin olan her seyi al ve lutfen artik asla iletisime gecme..

Gerçekten mi, söylemedim mi onu.. Aslında diğer üyelikte açtığım konularda yazmıştım ama hatırlayamadım. Yoksa senden saklamam lavanta biliyosun.
O hatayı bir ay aradan sonra iki gündür yapıyorum. Mailleşmiş bulundum. Pişmanım, muhattap olmaya değmezdi ama yaptım işte. Sondu.. Son mailimi attım bi saat önce.
Sanırım hakkımı almalıyım, o bana hiç acımadı sıra bende.
Zaten o hal ve hareketleri yaptığımın doğru olduğunu gösteriyor da işte.. Ama sabrım tükendi artık.
 
eski konunuda okumuştum fazla bile şans vermişsin artık senin de mutlu olma zamanın gelmiş bence
hakkında hayırlısı olsun inşallah :kahve:
 
Arada sen calistinmi, orasini kacirdim sanirim?

Bende anlasmali bosanmadim, bosanmak istemedim. Cok gerekte yoktu sanirim bizim durumumuzda (uzun sure evli kalmamistim). Acikcasi hakkim olmayani almak istemedim.
Evlendikten sonra birlikte ne aldiysaniz, onda hakkiniz vardir bence.
 
Gerçekten mi, söylemedim mi onu.. Aslında diğer üyelikte açtığım konularda yazmıştım ama hatırlayamadım. Yoksa senden saklamam lavanta biliyosun.
O hatayı bir ay aradan sonra iki gündür yapıyorum. Mailleşmiş bulundum. Pişmanım, muhattap olmaya değmezdi ama yaptım işte. Sondu.. Son mailimi attım bi saat önce.
Sanırım hakkımı almalıyım, o bana hiç acımadı sıra bende.
Zaten o hal ve hareketleri yaptığımın doğru olduğunu gösteriyor da işte.. Ama sabrım tükendi artık.
Maddi manevi tazminat hakkinin pesini birakma lutfen.. Kolayca siyrilamasin, sonra pisman olursun..
Ve artik cidden muhatap olma.. Bu herifle mutlu filan olamazsin ne yazikki.. Aşık adam nasil kiyar, dahasi "adam" olan nasil vurur? Aciz yaratık..
 
Arada sen calistinmi, orasini kacirdim sanirim?

Bende anlasmali bosanmadim, bosanmak istemedim. Cok gerekte yoktu sanirim bizim durumumuzda (uzun sure evli kalmamistim). Acikcasi hakkim olmayani almak istemedim.
Evlendikten sonra birlikte ne aldiysaniz, onda hakkiniz vardir bence.

Çalıştım. Birinde 4 ay çalıştım, uğradığım şiddetten sonra, işi bırakıp darp raporu aldım. Sonuç yine affettim tabi. Yeni evliyken işte. Ondan sonra 2,3 ay çalıştım arada. En son geçen sene bi işe girdim sevdim de orayı ama eşimin boşanıcam baskılarıyla baş edemedim, işten çıktım, memlekete döndüm. Zaten çalışırken de hiç yardım etmezdi. İstersen yapma derdi pişkin pişkin, tabi nasıl yapma.. Yani huzurla çalışamadım bile.
Para getirmedin eve hakkın yok mu demeye getiriyosun? Ev de yaptıklarım, kendimden kısmam da hak değil mi?
Bizim 4,5 yıl.. ve türlü çirkinlikler.. Evlendikten sonra alındı zaten,
 
4,5 yıllık evliydim, şuan boşanıyorum, çocuk yok, davamız çekişmeli.
Ve ben sırf inadına onu maddi zarara uğratmak istiyorum. 4,5 yılın birikmişliğiyle. Bu düşünce ne kadar doğru, onu duymak istiyorum?
Onun için evliliğimizi bi anlatayım..

19 yaşındaydım, çok aşıktım, okuyordum. Sevdiğim 600 km uzaktaydı, net üzerinden tanışmıştık. Aileme söyledim görüşmemi istemediler en azından azalt dediler ama ben yapamadım, çok aşıktım. Bi delilik yaptım okulumu bırakıp ona kaçtım. 600 km uzağa.

Evliliğimizin ilk ayında şiddet başladı. Ondan çok kötü dayaklar yedim, 2 kez burnum kanadı, vücudumdan morluklar eksik olmazdı o derece. Sonra dayanamadım aileme söyledim. Ayrılmamı istediler, arkandayız dediler. Ama sonra eşim pişman oldu çok, yalvardı, yakardı. Çok aşığım ya dayanamadım şans verdim. Eşimin olduğu şehre döndüm yine. Bir süre iyi oldu ama yine şiddet devam etti. Çaresiz kaldım, ayrılamadım. Çünkü onun dışında sürekli benimle ilgilenen, çok aşık biriydi. Ailemin çok faydası oldu bu süreçte. Bu arada onun ailesi var ama yok gibi bir şey. Süs aile diyelim. Anne babası ayrı.
Bir yıldan sonra şiddet azaldı. Kavga sürelerimiz bazen arttı bazen azaldı. Çok rezillikler yaşadık. Kavga ettiğimizde şiddet hep baş roldeydi. Bu sefer bende ona karşılık verirdim kendimi korumak için. Birbirimize girerdik kısaca. Tabi en çok zararı gören bendim. Böyle böyle yıllar geçti. Aşıkken çok aşık, kavga ederken iki düşman olarak bi evlilik yaşadık.

Geçen yıl bu zamanlar biz ayrıydık. O sırada eşimin eve bi kadın aldığını öğrendim. Birlikte oturmuş sohbet ediyorlarmış. Komşum söylemişti. Ben arayınca önce yalan söyledi, sonra bildiğimi söyleyince telefonu kapatıp evden koşarak çıkmışlar. Sonra hesabını sordum, arkadaşının sevgilisi olduğunu, uçakla geldiğini, havaalanından onu kendisinin aldığını, arkadaşının da yolda olduğunu söyledi. Ama ne arkadşını aradı ne bir şey bende pek kurcalamadım zaten.
(Bu arada bunun konusunu açmıştım aylar önce eski üyeliğimle bu konu tanıdık gelecektir bazı arkadaşlara, o üye benim. Nickimi yazmayın lütfen eşim o üyeliği biliyordu. Hatta boşanalım ama arada bi görüşelim diye bi konumda vardı. Bahsi geçen o eş.)

Bu olay üzerine yani olayı öğrendikten sonra bi hışımla dava açtım. Eşim sonra geldi açıklama yaptı, özürler diledi. Her şeyi yaparım senin için dedi. Bana güven dedi.
Zaten ayrılmak isteyen eşimdi. Bir hafta boyunca benden boşanmak istediğini söyleyip duruyordu. Gidelim imza atalım veriyim sana 15-20 bin herkes yoluna dedi bana. Ben kabul etmedim biraz kafa dinleyelim acele ediyosun dedim. Sonra ayrıyken yukardaki olay yaşandı.

Eşime güvenim sarsıldığı ve hala salak gibi onu sevdiğim için. Evi üzerimize ortak yaparsak geri dönerim dedim. Yaptık sonra geri döndüm. Ve yine kavgalar ettik. Artık karşımdaki adam değişmişti. Belki artık benimde psikolojim bozulmuştu.
Ev savaş alanına dönerdi, mutfaktan bıçak alması benim bi hışımla komşuya kaçmam, boğazımı sıkması. Ayrı zamanlarda yaşanan olaylar.

Sonra tekrar ayrılık aşamasına geldik. Bana bu sefer arabayı al boşanalım demeye başladı :)
Ben yine kabul etmedim. Biraz ayrı kalalım düşünelim dedim, memlekete geldim. Onun üzerine dava açmış anlaşmalı, benim haberim yok. Bende çekişmeliye çevirdim.
Atladığım çok şey vardır. Çünkü dolu dolu bi 4,5 yıl oldu. Yaşanmayan kalmadı. En mutlu anlardan en mutsuz anlara.

Bi olayı daha anlatıcam. 3 yıl önce biz yine kavgalar falan ben memlekete dönmüştüm. O ara eşimin annesinin evi satılacaktı. 90 bin falan. Biz o eve güvenerek kredi çekip ev almıştık, sevdiğimiz semtten. (Bizim evim şu anki değeri 140 bin, biz 90a aldık) Ben eşime sürekli ev satılınca evin borcunu kapayıp, evi annesine verip , kendimize küçük bi araba alalım derdim. Ama eşim iyi bi araba isterdi.
Neyse biz ayrıyken ev satıldı. Eşim kendine 55 bin değerinde araba almış. Anneside biz ayrılırız falan diye kendi üzerine yapmış. Evin 10 yıllık kredi borcu duruyor tabi, nasılsa evi alamaz diye düşündü sanırım. O kadın hep isterdi bizim boşanmamızı bu arada.
Anlatmak istediğim bi yandan diyorum ilahi adalet bu? Benim onların parasında gözüm olmadığı halde, bugün bi şekilde o evin yarısı bende.

Arkadaşlar 4,5 yıl maddi sıkıntının dibini yaşadık bu arada. Sürekli borç ödedik. Üstüme başıma , evime bir şey almazdım. Hep indirimden takılırdım. Allah var eşim olmadığı halde sakınmazdı , istediğini al, ben öderim bi şekilde derdi. Ama ben almazdım. Düşüncesiz biri değildim yani.

Bu aralar eşim benim canımı çok yakıcak şeyler yaptı, yapıyor. Onlara hiç girmiyim çünkü konu çok uzadı. Benim sadece intikam duydum var şu anda. Büyük bi hıncım var ona karşı. Tek intikam noktam mahkeme.. Ben evin yarısını alsam kötü mü olurum? Nafaka alıcam inadına, saçma mı olur?

Bu evlilik için çok emekler verdim. İlla ki benim de hatalarım olmuştur. Ben eşimi tahmin edemeyeceğiniz kadar çok sevdim. Onunla yaşlanmak istedim ama şu anki durumum bu. İçler acısı. Hırsım da bundan zaten..
Çok uzattım okuyup yardımcı olanlara şimdiden teşekkürler. Lütfen bana bi akıl :)
nafakada evin yarısı da hakkın alabilirsin
 
Maddi manevi tazminat hakkinin pesini birakma lutfen.. Kolayca siyrilamasin, sonra pisman olursun..
Ve artik cidden muhatap olma.. Bu herifle mutlu filan olamazsin ne yazikki.. Aşık adam nasil kiyar, dahasi "adam" olan nasil vurur? Aciz yaratık..

Bir şey çıkar mı bilmem ama talepte bulunmuştum. İki gündür sinirim tepemde zaten öyle iğneleyici laflar ediyo ki. Mutluluğu geçtim yan yana duramam artık.
Bir aylık evliyken başladı. Yani ben ona bir şey yapmadan, ailemi bırakıp ona gittikten sonra.
Aşk değildi bu lavanta, benim saplantımdı. Kurtuldum şükür ki.
 
Çalıştım. Birinde 4 ay çalıştım, uğradığım şiddetten sonra, işi bırakıp darp raporu aldım. Sonuç yine affettim tabi. Yeni evliyken işte. Ondan sonra 2,3 ay çalıştım arada. En son geçen sene bi işe girdim sevdim de orayı ama eşimin boşanıcam baskılarıyla baş edemedim, işten çıktım, memlekete döndüm. Zaten çalışırken de hiç yardım etmezdi. İstersen yapma derdi pişkin pişkin, tabi nasıl yapma.. Yani huzurla çalışamadım bile.
Para getirmedin eve hakkın yok mu demeye getiriyosun? Ev de yaptıklarım, kendimden kısmam da hak değil mi?
Bizim 4,5 yıl.. ve türlü çirkinlikler.. Evlendikten sonra alındı zaten,

Bu konular herkesin kendisinin bilecegi sey aslinda. Cok calismadim, ama benimle evli oldugu donemdeki birikimleriyle aldigi ev diyorsan, ozaman hakkin elbette var. Birazda vicdanina kalmis. Simdi evini sattigi zaman evsiz barksiz kalacaklarmi? Durumlari cokmu kotulenecek? Kalkip o paraya araba almasida aslinda biraz tuhaf, onun kredisine sen ortak oluyormusun peki evli oldugunuz icin hala?
Anladigim kadariyla biraz vicdanina dokunuyor bu konu..yoksa bukadar tereddut etmezsin. Hakkin olan senin gozunde eger X miktar para ise, onu iste. Vermezlerse evin yarisini al, sanirim hukuksal hakkin var zaten.
Buyuklerine danis, annen babanla ayni fikirdeyseniz, karariniz neyse onu iste. Ben acikcasi o sekilde daha rahat ettim.
 
Bir insan önce kendini sevmeli, kendine deger vermeli kusura bakma ama adam sizi kum torbasına çevirmiş hala almam doğru mu diyorsunuz. Ben olsam alabildiğim herşeyi alırdım gider bir hayır kurumuna bir kısmını bağışladım.
Bunu laf olsun diye söylemiyorum gerçekten hayır kurumuna bağışlarım.
 
Benim anladigim seviyesiz saygisiz bir evlilik

İnadina maddi zarara ugratmak neyin nesi?
Ihtiyaciniz varsa paraya yada hakkiniz olani zaten mahkeme verir.
İnadina nedir.

Ne yani sana evini arabasini verse sana muhtacmi kalacak bu adam.yada bitip tukencekmi
Yapmayin Allah askiniza ya

Kendinizi kurtarin yeter

Dayak yediginiz halde evliliginizi surdurmeye devam etmissiniz
Hak etmissiniz ozaman kusurabakmayin.
Dayak yiyipde hala asigim diyenleri ben anlamiyorum
Anlamicamda.
 
Ben cok yeniyim ama uzun yillardir okuyordum.nacizane bir sey soylemek istiyorum.
Ben ayrildigimda kizim 2 yas civariydi.evden sadece minik 1 cantaya kizimin iki 3 parca kiyafetini alip ciktim.kaldi ki butun evimi benim ailem dosemisti.ben kendi kiyafetlerimi dahi almadim.nafaka istemedim.tazminat istemedim.ihtiyacim olsa farkli olurdu bilmiyorum.kendimi asagilarim eger 1 cop alirsam gibi hissettim.
Ama alsaydim ihtiyac sahiplerine verseydim.alsaydim cöpe atsaydim.
Bunu diyebilirsiniz belki.
Ben demedim cok sukur bitti dedim.
Ama hic bir sey almayip sonrasinda afedersiniz simdi ki aklim olsa donuna kadar alirdim diyenleri gordum.
Bunu diyecekseniz alin hakkinizi.
 
Bu konular herkesin kendisinin bilecegi sey aslinda. Cok calismadim, ama benimle evli oldugu donemdeki birikimleriyle aldigi ev diyorsan, ozaman hakkin elbette var. Birazda vicdanina kalmis. Simdi evini sattigi zaman evsiz barksiz kalacaklarmi? Durumlari cokmu kotulenecek? Kalkip o paraya araba almasida aslinda biraz tuhaf, onun kredisine sen ortak oluyormusun peki evli oldugunuz icin hala?
Anladigim kadariyla biraz vicdanina dokunuyor bu konu..yoksa bukadar tereddut etmezsin. Hakkin olan senin gozunde eger X miktar para ise, onu iste. Vermezlerse evin yarisini al, sanirim hukuksal hakkin var zaten.
Buyuklerine danis, annen babanla ayni fikirdeyseniz, karariniz neyse onu iste. Ben acikcasi o sekilde daha rahat ettim.

Maddi olarak olamadım işte, çalıştığım işlerde huzur vermedi. En fazla 15 bin kazanmışımdır toplam.
Ama eve bir şey alınacakken çok kıstım, o gidip borcumuz varken taksitle playstation almak isterdi, engel olurdum mesela. Bunun gibi türlü şeyler. 4,5 yılda bu katkım daha çoktur eminim. Çünkü eşim savurgan bi insandı.
Biz hep borç ödedik. Önce 3,5 tllik minik bi arabayla başladık onun borcu ödendi, sonra 15 binlik.. Sonra ev kredisi onu ödedik. Sürekli borç içinde geçti yıllarımız.
Aslında benim vicdanım rahat. Ben elimden gelen her şeyi yaptım bitmesin diye ama o istemedi. Çünkü kendini biliyor, sinirli yapısını, bana zarar vereceğini biliyor. Aslında o kurtardı beni kendinden diyelim..
Evin yarı parasını isterim zaten. Arabayı satar, kredi çeker, o annesinden ister, zora düşer, öder.
Onun durumuyla ilgilenmiyorum. Elin kızına arabasını vermeyi, ona pahalı hediye almayı biliyosa başına bunların geleceğini de bilmeliydi.
Kredi ihtiyaç kredisi kendi ödüyor. Benim param yok ki zaten :) Yarı işsizim. Düzgün iş bulamıyorum burası küçük şehir..
Ailem ne çektiğimi bildiği için senin hakkın diyor.
Ben neden muallakta kaldım her şeye rağmen bilmiyorum. Belki de yaşadığım durumu kabullenemiyorum. Boşanıp, parayı pulu konuşmak rahatsız ediyor ama diğer yandan da koca bi nefretle savaşıyorum.
Ben iyi değilim valla psikiyatri de işe yaramadı. Kendimi karanlık bi odaya mı kapatsam bilmiyorum artık :)
 
Eşiniz boşanmak istemiş ve sürekli tekliflerle gelmiş ama siz hep daha fazlasını istemişsiniz.
Gerçekten kurtulmak isteseydiniz bir an evvel boşanmak için çöpsüz bile dönmeye razı olurdunuz diye düşünüyorum.
Maddiyatla intikam almak pek mantıklı değil. Ortada hatalı bir evlilik var ve bu aynı zamanda sizin de hatanız.
Kısa bir evlilik, çocuk yok, ödemede payınız yok, evi istemenizi haklı bulamadım ben.
 
Evden kesinlikle hakkını al .. nafakaya gerek var mı çocuk olmadığı ıcın uğraşma sureklı ondan dolayı nafakaya gerek YÖK bence . Ailen ne iyi imiş ya onca hatana rağmen arkadanlar kıymet bil . Aşıktım deme Allah aşkına ne aşkı adam sana vurdu defalarca
 
Eşiniz boşanmak istemiş ve sürekli tekliflerle gelmiş ama siz hep daha fazlasını istemişsiniz.
Gerçekten kurtulmak isteseydiniz bir an evvel boşanmak için çöpsüz bile dönmeye razı olurdunuz diye düşünüyorum.
Maddiyatla intikam almak pek mantıklı değil. Ortada hatalı bir evlilik var ve bu aynı zamanda sizin de hatanız.
Kısa bir evlilik, çocuk yok, ödemede payınız yok, evi istemenizi haklı bulamadım ben.

Daha fazlasını istemedim ki. .
Ben boşanmak istemedim. Düzeliriz sandım hep. O da zaten hep bi teklifin ardından pişmanlıklarla döndü.
Çünkü dengesiz. Çünkü ne istediğini bilmiyor.

Vay be neymişim ben. Demek bana öyle gelmiş o kadar çok çekmemişim. O da güzel bi bakış açışı ne diyim :)
Kısa evlilik dimi 5 yıl :) Ömrümden ömür gitti gibi geldi bana :)
 
Evden kesinlikle hakkını al .. nafakaya gerek var mı çocuk olmadığı ıcın uğraşma sureklı ondan dolayı nafakaya gerek YÖK bence . Ailen ne iyi imiş ya onca hatana rağmen arkadanlar kıymet bil . Aşıktım deme Allah aşkına ne aşkı adam sana vurdu defalarca

Aşk değildi saplantımdı o benim. Çünkü benimle çok psikolojik oyunlar oynadı. Yıllarca hem itip hem kendine çekti. Bunu nasıl başardı bilmiyorum. Anlatamıyorum yaşadığım psikolojiyi.
 
4,5 yıllık evliydim, şuan boşanıyorum, çocuk yok, davamız çekişmeli.
Ve ben sırf inadına onu maddi zarara uğratmak istiyorum. 4,5 yılın birikmişliğiyle. Bu düşünce ne kadar doğru, onu duymak istiyorum?
Onun için evliliğimizi bi anlatayım..

19 yaşındaydım, çok aşıktım, okuyordum. Sevdiğim 600 km uzaktaydı, net üzerinden tanışmıştık. Aileme söyledim görüşmemi istemediler en azından azalt dediler ama ben yapamadım, çok aşıktım. Bi delilik yaptım okulumu bırakıp ona kaçtım. 600 km uzağa.

Evliliğimizin ilk ayında şiddet başladı. Ondan çok kötü dayaklar yedim, 2 kez burnum kanadı, vücudumdan morluklar eksik olmazdı o derece. Sonra dayanamadım aileme söyledim. Ayrılmamı istediler, arkandayız dediler. Ama sonra eşim pişman oldu çok, yalvardı, yakardı. Çok aşığım ya dayanamadım şans verdim. Eşimin olduğu şehre döndüm yine. Bir süre iyi oldu ama yine şiddet devam etti. Çaresiz kaldım, ayrılamadım. Çünkü onun dışında sürekli benimle ilgilenen, çok aşık biriydi. Ailemin çok faydası oldu bu süreçte. Bu arada onun ailesi var ama yok gibi bir şey. Süs aile diyelim. Anne babası ayrı.
Bir yıldan sonra şiddet azaldı. Kavga sürelerimiz bazen arttı bazen azaldı. Çok rezillikler yaşadık. Kavga ettiğimizde şiddet hep baş roldeydi. Bu sefer bende ona karşılık verirdim kendimi korumak için. Birbirimize girerdik kısaca. Tabi en çok zararı gören bendim. Böyle böyle yıllar geçti. Aşıkken çok aşık, kavga ederken iki düşman olarak bi evlilik yaşadık.

Geçen yıl bu zamanlar biz ayrıydık. O sırada eşimin eve bi kadın aldığını öğrendim. Birlikte oturmuş sohbet ediyorlarmış. Komşum söylemişti. Ben arayınca önce yalan söyledi, sonra bildiğimi söyleyince telefonu kapatıp evden koşarak çıkmışlar. Sonra hesabını sordum, arkadaşının sevgilisi olduğunu, uçakla geldiğini, havaalanından onu kendisinin aldığını, arkadaşının da yolda olduğunu söyledi. Ama ne arkadşını aradı ne bir şey bende pek kurcalamadım zaten.
(Bu arada bunun konusunu açmıştım aylar önce eski üyeliğimle bu konu tanıdık gelecektir bazı arkadaşlara, o üye benim. Nickimi yazmayın lütfen eşim o üyeliği biliyordu. Hatta boşanalım ama arada bi görüşelim diye bi konumda vardı. Bahsi geçen o eş.)

Bu olay üzerine yani olayı öğrendikten sonra bi hışımla dava açtım. Eşim sonra geldi açıklama yaptı, özürler diledi. Her şeyi yaparım senin için dedi. Bana güven dedi.
Zaten ayrılmak isteyen eşimdi. Bir hafta boyunca benden boşanmak istediğini söyleyip duruyordu. Gidelim imza atalım veriyim sana 15-20 bin herkes yoluna dedi bana. Ben kabul etmedim biraz kafa dinleyelim acele ediyosun dedim. Sonra ayrıyken yukardaki olay yaşandı.

Eşime güvenim sarsıldığı ve hala salak gibi onu sevdiğim için. Evi üzerimize ortak yaparsak geri dönerim dedim. Yaptık sonra geri döndüm. Ve yine kavgalar ettik. Artık karşımdaki adam değişmişti. Belki artık benimde psikolojim bozulmuştu.
Ev savaş alanına dönerdi, mutfaktan bıçak alması benim bi hışımla komşuya kaçmam, boğazımı sıkması. Ayrı zamanlarda yaşanan olaylar.

Sonra tekrar ayrılık aşamasına geldik. Bana bu sefer arabayı al boşanalım demeye başladı :)
Ben yine kabul etmedim. Biraz ayrı kalalım düşünelim dedim, memlekete geldim. Onun üzerine dava açmış anlaşmalı, benim haberim yok. Bende çekişmeliye çevirdim.
Atladığım çok şey vardır. Çünkü dolu dolu bi 4,5 yıl oldu. Yaşanmayan kalmadı. En mutlu anlardan en mutsuz anlara.

Bi olayı daha anlatıcam. 3 yıl önce biz yine kavgalar falan ben memlekete dönmüştüm. O ara eşimin annesinin evi satılacaktı. 90 bin falan. Biz o eve güvenerek kredi çekip ev almıştık, sevdiğimiz semtten. (Bizim evim şu anki değeri 140 bin, biz 90a aldık) Ben eşime sürekli ev satılınca evin borcunu kapayıp, evi annesine verip , kendimize küçük bi araba alalım derdim. Ama eşim iyi bi araba isterdi.
Neyse biz ayrıyken ev satıldı. Eşim kendine 55 bin değerinde araba almış. Anneside biz ayrılırız falan diye kendi üzerine yapmış. Evin 10 yıllık kredi borcu duruyor tabi, nasılsa evi alamaz diye düşündü sanırım. O kadın hep isterdi bizim boşanmamızı bu arada.
Anlatmak istediğim bi yandan diyorum ilahi adalet bu? Benim onların parasında gözüm olmadığı halde, bugün bi şekilde o evin yarısı bende.

Arkadaşlar 4,5 yıl maddi sıkıntının dibini yaşadık bu arada. Sürekli borç ödedik. Üstüme başıma , evime bir şey almazdım. Hep indirimden takılırdım. Allah var eşim olmadığı halde sakınmazdı , istediğini al, ben öderim bi şekilde derdi. Ama ben almazdım. Düşüncesiz biri değildim yani.

Bu aralar eşim benim canımı çok yakıcak şeyler yaptı, yapıyor. Onlara hiç girmiyim çünkü konu çok uzadı. Benim sadece intikam duydum var şu anda. Büyük bi hıncım var ona karşı. Tek intikam noktam mahkeme.. Ben evin yarısını alsam kötü mü olurum? Nafaka alıcam inadına, saçma mı olur?

Bu evlilik için çok emekler verdim. İlla ki benim de hatalarım olmuştur. Ben eşimi tahmin edemeyeceğiniz kadar çok sevdim. Onunla yaşlanmak istedim ama şu anki durumum bu. İçler acısı. Hırsım da bundan zaten..
Çok uzattım okuyup yardımcı olanlara şimdiden teşekkürler. Lütfen bana bi akıl :)


tabii ki o evin yarısı senin hakkın alacaksın, ev üstünde lmasaydı bile eşinin üstünde olması yeterli evlilik sonrası alınan her mal ortaktır. araba varsa onun da yarısı senindir. hepsini alacaksın. kimsenin hakkını yemiyorsun onlar senin hakkın.
 
X