-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
bir türlü karar verip yoluma devam edemiyorum
- Konu Sahibi wsed
- Başlangıç Tarihi
- 9 Eylül 2011
- 7.563
- 4.577
- 448
üzüldüm aslında yazdıklarına... kim isterki parası pulu olmayıp, nişanlının ailesiyle birlikte yaşamayı... ailesi destek olmayınca tek dal olarak nişanlını görmüşsün sanırım. çalışmak istemediğinden de değil dimi? sadece yoruldun. hatta tükendin. heleki aldığın para çektiğin eziyete değmiyorsa...
ama sanırım pek şansın yok. orada yaşamaya mecbur gibisin. biraz sabret inş. evlenip yuvanızı kurar başka evde devam edersin.
ama sanırım pek şansın yok. orada yaşamaya mecbur gibisin. biraz sabret inş. evlenip yuvanızı kurar başka evde devam edersin.
Son düzenleme:
seni çok iyi anlıyorum
bende 7 ay önce nişan attım evliliği kaçış olarak görüyordum
bana verilen sözlerin yavaş yavaş tutulmadığını gördüm hep.
ve kendimden çok ödün verdim onun memleketinde yaşama olsun
ben kova burcuyum kısıtlanmaktan hoşlanmam ama onun için
onun kültürünü öğreniyordum nasıl diyeyim
onlarda gelin demek hizmetçi demek net bir şekilde de diyorlardı.
ben resmen hizmetçilik yapıyordum
kendi aileme yapmadığım şeyleri bunlara yapıyordum güya seviyordum.
ben bu değildim üniversite mezunuyum kendi kızları kayınpederlerine amca der
ben onların babalarına babacım derdim saygıda asla kusurum yoktu.
ama en sonunda nişanı attım başka nedenlerde var tabi ...
şimdi 1 aydır arıyor beni barışmak istiyor ama asla barışmam
kendinden ödün verme canım ne istiyorsan onu yaşa.
beni bu insanlar öyle bir kültüre soktular ki inanamazsın onun ailesini akrabalarını kendi akarabalarımdan çok
benimsemiştim...ama yok kendin ne olmak istiyorsan onu yap sakın ilerde ah keşke şöyle olsaydı deme
boynunu eğme dik dur canım benim Rabbim yanında olsun.
bende 7 ay önce nişan attım evliliği kaçış olarak görüyordum
bana verilen sözlerin yavaş yavaş tutulmadığını gördüm hep.
ve kendimden çok ödün verdim onun memleketinde yaşama olsun
ben kova burcuyum kısıtlanmaktan hoşlanmam ama onun için
onun kültürünü öğreniyordum nasıl diyeyim
onlarda gelin demek hizmetçi demek net bir şekilde de diyorlardı.
ben resmen hizmetçilik yapıyordum
kendi aileme yapmadığım şeyleri bunlara yapıyordum güya seviyordum.
ben bu değildim üniversite mezunuyum kendi kızları kayınpederlerine amca der
ben onların babalarına babacım derdim saygıda asla kusurum yoktu.
ama en sonunda nişanı attım başka nedenlerde var tabi ...
şimdi 1 aydır arıyor beni barışmak istiyor ama asla barışmam
kendinden ödün verme canım ne istiyorsan onu yaşa.
beni bu insanlar öyle bir kültüre soktular ki inanamazsın onun ailesini akrabalarını kendi akarabalarımdan çok
benimsemiştim...ama yok kendin ne olmak istiyorsan onu yap sakın ilerde ah keşke şöyle olsaydı deme
boynunu eğme dik dur canım benim Rabbim yanında olsun.
sanki benim hikayeme benziyor cidden senin için cok üüzldüm su an sanırım bende bu durumdayım ama ben bilmiyorum gidemiyorum ondan ayrılırsam pişman olur muyum diye bekliyorum karasısızm işte ama senin için cok üzüldüm inan çekip sıyırmıssın bu saçmalıktan kendini ben henüz o gücü hissetmiyorum ve gercekten seviyorum ama bu durumlarıda anlarsın işte kabul edemiyorum eminim beni cok iiyi nalıyorsundur bende kendimi tek sanmıstım bir ben böyle rezil bir durumdaydım demiştim denmekki yasanıyormus kendimi öyle yıprattım ki su son bir hafat içinde anlatamam
Evlenirken aileleri tanımak lazım kendi yaşantımıza uygunmu yani erkekler evlenirken ailesiylede evleniyoruz gibi bişey bu çünki onlarla paylaştıgımız zaman geçirdiğimiz zamanlar oluyor. Bizde evlenirken herseyi kendimizaldık yaptık ancak benim babam biraz daha destek oldu.bende annemi kaybettim bi tek babam var vede baskasıyla evli .benimde üzüldüğüm zamanlar oldu ve hala da unutamıyorum malesef insanın içine işliyor nişanlımla kuyumcuya gittiğimizde anneside gelmişti ben set takımı istemiştim annesi izin vermedi bende ozaman kolyemi takmam demişti okadar şaşırdım ki ogluna böyle müdahele ettiğine.ben zaten herseyi akışına bırakmışım o zamanlar annemin eksikliğini çok yaşadım.keşke yanımda olsaydı o günlerde. ailem ne takıcaksınız diye konuşmamıştı çünki her düğünde ne yapılıyorsa o uygulanır diye düşünmüştüm.kadının dediği oldu set takımı alınmadı eşim bana kalın bir bilezik aldı ve dogum gününde ben sana daha sonra set takımı alırım diyerek beni teselli etti. hani set takımı alınmadıgı için değil annesinin bu tavrına çok kızdım üzüldüm.ilk tanıdıgımda annesini cok seviyordum ancak ne zaman alışverişe başladık kadının beni esirgediğini gördüm.oğlunun parası bana harcanmasın kendisine harcansın istedi genelde hep öyle olmustur . kayınvalide kendi kızına daha çok önem veriyor oğlunun eşi ona el oldugu için öyle görüyor. herseye ragmen ben saygısızlıgımı yitirmedim kavga etmedim ancak şuanki duygularımı sorucak olursanız eşim halen annesine göremi hareket edecek maddi konularda o canımı sıkıyor.
seni okadar iyi anlıyorum ki sonuçta bende bir genç kızım ilk evliligim istiyorsun iyi kötü elden ne geliniyorsa yapılsın bana da nişan kıyafeti görümcemin abiyesini giy dediler dedim hani benim boyum var o kısacık ya ne bilim saçmalıklar işte sanki taksa ne olcak altını gene ben takmayacam onunla bir borç ödenecek insan içinde mahcup olmamak amaç su an mesala en büyük sıkıntımlarımdan biri çehiz herkesin annesi el emegi göz nuru yapmış bende dul kadın gibi ne cehiz ne bi şey yok işte kendim yaptıracam ama onu bile danışıp yarmcı olacak biri yok benim yanımda babamda yokk cok zor seni yle iyi anlıyorum kii onlarda kızını evlendirdiler işte nişanda bunu yapmadılar bayramda böyle etmediler diye söylenip durdular kendileri bana hiç bir ey yapmadı aman dedigim gibi beklentimi azaltacam ama üzülüyor işte insan başkasına giden bohçları hediyeleri görünce benim neyim eksik diyorsunn
sürekli kendide kusur arıyorsun böyle böyle yıpranıyorsun inşallah mutlu olursun eşinle canım zor arkanda ailen olmayınca cokk zorr