Arkadaslar dayanamadim ve bugun bu mesaji attim.
Bugün tam 1 ay oldu ve bunları hiçbir amacım olmadan yazıyorum neden yazdığımı bilmeden. Aklıma geleni içimde tutamam bilirsin. Belki şuan hayatında başkası var ya da yok beni ilgilendirmiyo. İçimde söylemek istediğim bir sürü şey var ama doğru kelimeleri bulamıyorum. Sana kızgın değilim kırgın da değilim. Sadecece anlamaya çalışıyorum ama anlayamıyorum. Düşünsene temmuzun 1 inde geldin 2 gün boyunca birlikteydik dolu dolu vakit geçirdik. 3 yıllık ilişkimiz boyunca ilk defa sevginden o kadar emin olmuştum,aklımda hiçbir şüphe,içimde hiçbir sıkıntı kalmamıştı. Sanki sana yeniden aşık olmuştum. Benim evleneceğim insan bu ve mutlu olacağıma da eminim demiştim o günlerde. Sonra ne oldu da sen o hale geldin bilmiyorum. 10 günde her şey nasıl o kadar değişebildi anlamadım. Evet sınavların vardı zor bir dönemdeydin belki. Derslerine yoğunlaşmıştın başka bir şey düşünemiyodun bunu da anlıyorum. Ama bana olan tavrını anlayamadım hiç bir zaman da anlayamiycam sanırım. Çünkü benden bir şeyler gizlemeye çalıştın. Beni ikinci plana attın. Amacım bunları sorgulamak ya da sitem etmek seni suclamak degil. Dedigim gibi zaten bir amacım da yok ama içimde tutmak istemiyorum bu sekilde rahatliyorum ben. Bunlari soylemezsem hep icimde kalicak cunku. İyisiyle kötüsüyle uzun bir iliskimiz oldu. Güldük ağladık cok sey paylastık mutlu da olduk kavga da ettik. Son noktada yapabilecek baska biseyim yoktu. Benden gizlediklerin soguk davranmalarin ikinci plana atmalarin beni cok üzmüştü ve o sekilde devam edemezdim. Belirsizlikten nefret ettigimi biliyosun. Muallakta kalmaktansa olumsuz bir sonucu tercih ederim her zaman. Ve sonra defalarca dusundum de yine olsa yine ayni seyi yaparim. İyiki de yapmisim iyi ki bitirmisim. Cunku sen zaten coktan kafanda bitirmistin o iliskiyi. Bitirmemis olsaydin ben o mesaji attigimda derdin ki suan yogun bir donemdeyim ders calisiyorum bunlari dusunecek zamanim yok. Bana zaman ver İzmire dondugumde konusalim derdin. Demedin. Cunku bitmisti her sey. Bizim iliskimizin en kötü yönü uzak olmamizdi. Sorunlarimizi da mutlulugumuzu da hep telefonla paylastik. Bir sorunumuz olunca bulusup konusma sansimiz olmadi hic. Ama bu kadar onemli bi konu icin isteseydin dugune gelip benimle de gorusebilirdin. Son bir kez konusup vedalaşalım diyebilirdin. İliskiye yeniden başlamak icin degil,hakkıyla bitirmek icin yapabilirdin bunu. Ben bu saatten sonra sana sitem edecek hesap soracak degildim. Ki zaten ortada bir suclu da yok bana gore. İnsanların sevgisi bitebilir aşkı bitebilir. Soğuyabilir. Bunları anlayamayacak bir insan degilim ki ben. Tek beklentim bitirirken gereken saygiyi görmek ve gostermekti. O yuzden o gun seni aramistim son kez konusup dogru bir karar vermeye calisacaktim ama sen beni yine ciddiye almadin. Belki de hic ciddiye almadin. Cunku hic beni karsina alip konusmadin sen. Bir sorunumuz oldugunda hep son aşamaya gelip oyle cozmeye calistik. Yani iliskiyi bitirmekle tehdit ettik birbirimizi. Şunu yaparsan biter bununla gorusursen ayrilirim dedik küstük tavır yaptık soguk davrandik birbirimize. Ama hic gel oturup konusalim demedik cozum yolu aramadik. Belki bunlar sana yine hikaye gibi geliyo. Çünkü ne zaman ben hosuna gitmeyen şeyler söylesem boş konuşma derdin hep. Belki de buraya kadar bile okumadan sildin mesaji. Eğer bu satırlara kadar geldiysen şunu bil ki ne kizginim ne kirginim ne sitem ediyorum ne de bir beklentim var. Sadece her zaman ki gibi aklıma eseni yapiyorum. Şuan icimden bunlari yazmak geldi yazdim hepsi bu.