bir yazı... (Halil Cibran)

ikizbalik

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
12 Mart 2010
2.351
230
163
Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil,
Onlar kendi yolunu izleyen Hayat'ın oğulları ve kızları.
Sizin aracılığınızla geldiler ama sizden gelmediler
Ve sizinle birlikte olsalar da sizin değiller.
Onlara sevginizi verebilirsiniz, düşüncelerinizi değil.
Çünkü onların da kendi düşünceleri vardır.
Bedenlerini tutabilirsiniz, ruhlarını değil.
Çünkü ruhlar yarındadır,
Siz ise yarını düşlerinizde bile göremezsiniz.
Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz ama sakın onları
Kendiniz gibi olmaya zorlamayın.
Çünkü hayat geriye dönmez, dünle de bir alışverişi yoktur.
Siz yaysınız, çocuklarınız ise sizden çok ilerilere atılmış oklar.
Okçu, sonsuzluk yolundaki hedefi görür
Ve o yüce gücü ile yayı eğerek okun uzaklara uçmasını sağlar.
Okçunun önünde kıvançla eğilin
Çünkü okçu, uzaklara giden oku sevdiği kadar
Başını dimdik tutarak kalan yayı da sever.
 
çok güzelmiş. lise yıllarımda annemle aramızdaki tartışmaların genel konusu buydu. kimlik bulma çabası... birey olma çabası... umarım ilerde çocuğum olduğunda unutmam bunları...
 
Ebeveynler evlâtlarının somut gerçekliğini (bedenlerini) kontrol ettikleri gibi, yönlendirdikleri gibi soyutluklarını da (hislerini,duygularını,isteklerini de) avuçlarının içine almak istiyorlar.

Evlât kişi 'yanlış' yaptı mı bu yanlışın kendilerine atfedildiğini düşünüyor ebeveyn, ayrıştıramıyor kendilerinden. Dolayısıyle çocuk da ayrışamıyor,birey olamıyor.

'Benim çocuğumun başarısı' övüncü, 'benim çocuğumun başarısızlığı' kaygısı. Evlât üzerinden kendini güzel hissetme refleksi.
İstek cocuğunun başarılı olması isteği değil,
kendisinin 'başarılı' olma isteği. Aksini kabullenememe duygusu.

Denge hassas. Ebeveyn olmak büyük büyük sorumluluk.

Sağlıklı bir koruma güdüsü olmalı. Yerli yerinde kontrol. Güzel anlayış.

Anne-baba olmak fedakârlık da demek. Kendinden fedakârlık. Kaygından dahi.
 
Back
X