Bir yıllık evliyim mutsuzum

  • Konu Sahibi Konu Sahibi kub8
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
Eşinizin karakteri bu yönde . Yani ilaçlar kişinin karakterine göre şekil verir.
Mesela arkadaşım panik hastası ilaç kullanıyor ama cinsel hayatı veya enerjisi tavan ,çünkü karakteri de böyle .
Siz uyumsuzsunuz , ama bunun için boşanılır mı bilmem . Terapiste falan gidin ya da konuşun ve orta yolu bulmaya çalışın . Ama olmuyorsa da ömür boyu sizi mutsuz eden bir evliliğin içinde olmak anlamsız .
 
Merhaba arkadaşlar, mutsuzum. Geçtiğimiz eylülde evlendik. Öncesinde 2 yıl falan süren sevgililik sürecimiz oldu. Eşim panik atak hastası ama konumuzun bununla alakası yok. Evlilikten olan beklentimi karşılamıyor maalesef ve ben çok mutsuz çok yalnız hissediyorum kendimi. Ben çok hareketli çok aktif bir insanım çocukla çocuk olan büyükle büyük olan bir yapıya sahibim her şeye ayak uydururum. Ama eşim dümdüz biri durağan ve ben bu durumdan cok sıkılıyorum. Aktif bir çalışma hayatı yok yorulmuyor, ama sürekli hasta sürekli yatmak istiyor. Ben de tam tersiyim. Birbirimize ayak uyduramiyoruz. Tüm bunların dışında gerçekten iyi birisi ne istersem yapar ama benim istemem gerekiyor. Yönetmem gerekiyor surekli kontrol etmem gerekiyor onun hayatını bundan da bir süre sonra cok sıkıldığımı farketttim. İlgisiz birisi dolayısıyla sürekli bir şeyler için ittirmem gerekiyor onu. Ben söylemeden bana bir kere bile bir şey yapmışlığı yok. Ben söyledikten sonrada pek bir anlamı olmuyor zaten. Ben düşünülmek onemsilmek istiyorum ama asla yok. Eve gelir koltuğa uzanır sabahtan akşama kadar telefona bakar. Ben de yanında mal gibi otururum tabiri caizse. Asla uzun uzun konuşamıyoruz. Kalabalık arkadaş ortamlarımız var zaman zaman oturuyoruz öyle ortamlarda da sıfır ilgi bana herhangi bir arkadaşıymışım gibi davranıyor. Panik hastası olduğunu söylemiştim ya sürekli bunu da one sürüyor durumla alakalı. İlaç kullanıyor 7 yıldır böyle olmasında etkisi var mı bilmiyorum ama inanılmaz rahat gamsız birisi. Bazı zamanlar çok bunalıyorum canıma tak ediyor. Kendimi koskocaman bir evde yapayalnız hissediyorum.
Ailemle aynı şehirde yaşıyorum zaman zaman onlarla görüşüyorum ama sıkıntılarımdan onlara asla bahsetmem beni anlayacaklarını da zannetmiyorum. Kocam çalışıyor mu çalışıyor eve ekmek getiriyor mu getiriyor bana şiddet uyguluyor mu hayır. Aileme göre her şey mükemmel demek. Ben öyle düşünmüyorum ama. 1 yıllık evliyiz cinsellikte de inanılmaz isteksiz kendisi. Çok nadir ilişkiye giriyoruz haftada bir bazen 2 haftada bir çünkü istemiyor hissediyorum. Ben de o istemediği için istemiyorum sinirlerim bozuluyor. Bu konuyu da defalarca konuştuk kullandığı ilaçlarla alakalı olabileceğini söyledi durumunun çünkü bildiğim kadarıyla yeni evli bir çift için bu durum normal değil. Doktora gideceğini söyledi ama tamamen beni geçiştirmek için. Asla hiçbir icraat yok benimle alakalı. Ben susan birisi değilim her şeyi apaçık konuşurum konuşarak çözmeye çalışırım ama karşımda resmen bir duvar var ve ben tosluyorum her seferinde. Aldatma vs gibi bi durum söz konusu değil her şeyini bilirim telefonunu çok rahat elime alırım çok şeffaf o konuda ama böyle genel olarak hayattan bezmiş bir hali var ve bu da benim enerjimi aşagı çekiyor resmen. Cinsellik konusunda bu kadar isteksiz oluşu da benim çok kafama takılıyor açıkçası çok bakımlı biriyim her gün duş alırım her gün saçlarımı yaparım markete dahi bakımlı giden cinstenim. Çevrem tarafından da beğenilen biriyim ama sorun tam olarak ne asla çözemiyorum. Kendimi suanda çıkmazda hissediyorum. Belki buraya yazmak dertleşmek iyi gelir diye açtım bu başlığı çünkü çevremde kimseye bahsedemiyorum.
yazınızı okuyunca 8 yıl önce benmi yazdım diye düşündüm.Aynı şeyleri ve sinir ve psikolojik şiddet yaşadım.2 çocukla dayanamayıp gecen hafta ayrıldım.Terapist birlikde başlayın.Yoksa çocuk yoken sorunları çözün veya kopun...Çocuk varken çok yorucu...
 
Merhaba arkadaşlar, mutsuzum. Geçtiğimiz eylülde evlendik. Öncesinde 2 yıl falan süren sevgililik sürecimiz oldu. Eşim panik atak hastası ama konumuzun bununla alakası yok. Evlilikten olan beklentimi karşılamıyor maalesef ve ben çok mutsuz çok yalnız hissediyorum kendimi. Ben çok hareketli çok aktif bir insanım çocukla çocuk olan büyükle büyük olan bir yapıya sahibim her şeye ayak uydururum. Ama eşim dümdüz biri durağan ve ben bu durumdan cok sıkılıyorum. Aktif bir çalışma hayatı yok yorulmuyor, ama sürekli hasta sürekli yatmak istiyor. Ben de tam tersiyim. Birbirimize ayak uyduramiyoruz. Tüm bunların dışında gerçekten iyi birisi ne istersem yapar ama benim istemem gerekiyor. Yönetmem gerekiyor surekli kontrol etmem gerekiyor onun hayatını bundan da bir süre sonra cok sıkıldığımı farketttim. İlgisiz birisi dolayısıyla sürekli bir şeyler için ittirmem gerekiyor onu. Ben söylemeden bana bir kere bile bir şey yapmışlığı yok. Ben söyledikten sonrada pek bir anlamı olmuyor zaten. Ben düşünülmek onemsilmek istiyorum ama asla yok. Eve gelir koltuğa uzanır sabahtan akşama kadar telefona bakar. Ben de yanında mal gibi otururum tabiri caizse. Asla uzun uzun konuşamıyoruz. Kalabalık arkadaş ortamlarımız var zaman zaman oturuyoruz öyle ortamlarda da sıfır ilgi bana herhangi bir arkadaşıymışım gibi davranıyor. Panik hastası olduğunu söylemiştim ya sürekli bunu da one sürüyor durumla alakalı. İlaç kullanıyor 7 yıldır böyle olmasında etkisi var mı bilmiyorum ama inanılmaz rahat gamsız birisi. Bazı zamanlar çok bunalıyorum canıma tak ediyor. Kendimi koskocaman bir evde yapayalnız hissediyorum.
Ailemle aynı şehirde yaşıyorum zaman zaman onlarla görüşüyorum ama sıkıntılarımdan onlara asla bahsetmem beni anlayacaklarını da zannetmiyorum. Kocam çalışıyor mu çalışıyor eve ekmek getiriyor mu getiriyor bana şiddet uyguluyor mu hayır. Aileme göre her şey mükemmel demek. Ben öyle düşünmüyorum ama. 1 yıllık evliyiz cinsellikte de inanılmaz isteksiz kendisi. Çok nadir ilişkiye giriyoruz haftada bir bazen 2 haftada bir çünkü istemiyor hissediyorum. Ben de o istemediği için istemiyorum sinirlerim bozuluyor. Bu konuyu da defalarca konuştuk kullandığı ilaçlarla alakalı olabileceğini söyledi durumunun çünkü bildiğim kadarıyla yeni evli bir çift için bu durum normal değil. Doktora gideceğini söyledi ama tamamen beni geçiştirmek için. Asla hiçbir icraat yok benimle alakalı. Ben susan birisi değilim her şeyi apaçık konuşurum konuşarak çözmeye çalışırım ama karşımda resmen bir duvar var ve ben tosluyorum her seferinde. Aldatma vs gibi bi durum söz konusu değil her şeyini bilirim telefonunu çok rahat elime alırım çok şeffaf o konuda ama böyle genel olarak hayattan bezmiş bir hali var ve bu da benim enerjimi aşagı çekiyor resmen. Cinsellik konusunda bu kadar isteksiz oluşu da benim çok kafama takılıyor açıkçası çok bakımlı biriyim her gün duş alırım her gün saçlarımı yaparım markete dahi bakımlı giden cinstenim. Çevrem tarafından da beğenilen biriyim ama sorun tam olarak ne asla çözemiyorum. Kendimi suanda çıkmazda hissediyorum. Belki buraya yazmak dertleşmek iyi gelir diye açtım bu başlığı çünkü çevremde kimseye bahsedemiyorum.
yani evlenmeden önce nasıldı böylemiydi ? ayrıca bu sürekli hastaymış gibi yatmalar filan kafasında bir şeyler takılı olabilir
 
Merhaba arkadaşlar, mutsuzum. Geçtiğimiz eylülde evlendik. Öncesinde 2 yıl falan süren sevgililik sürecimiz oldu. Eşim panik atak hastası ama konumuzun bununla alakası yok. Evlilikten olan beklentimi karşılamıyor maalesef ve ben çok mutsuz çok yalnız hissediyorum kendimi. Ben çok hareketli çok aktif bir insanım çocukla çocuk olan büyükle büyük olan bir yapıya sahibim her şeye ayak uydururum. Ama eşim dümdüz biri durağan ve ben bu durumdan cok sıkılıyorum. Aktif bir çalışma hayatı yok yorulmuyor, ama sürekli hasta sürekli yatmak istiyor. Ben de tam tersiyim. Birbirimize ayak uyduramiyoruz. Tüm bunların dışında gerçekten iyi birisi ne istersem yapar ama benim istemem gerekiyor. Yönetmem gerekiyor surekli kontrol etmem gerekiyor onun hayatını bundan da bir süre sonra cok sıkıldığımı farketttim. İlgisiz birisi dolayısıyla sürekli bir şeyler için ittirmem gerekiyor onu. Ben söylemeden bana bir kere bile bir şey yapmışlığı yok. Ben söyledikten sonrada pek bir anlamı olmuyor zaten. Ben düşünülmek onemsilmek istiyorum ama asla yok. Eve gelir koltuğa uzanır sabahtan akşama kadar telefona bakar. Ben de yanında mal gibi otururum tabiri caizse. Asla uzun uzun konuşamıyoruz. Kalabalık arkadaş ortamlarımız var zaman zaman oturuyoruz öyle ortamlarda da sıfır ilgi bana herhangi bir arkadaşıymışım gibi davranıyor. Panik hastası olduğunu söylemiştim ya sürekli bunu da one sürüyor durumla alakalı. İlaç kullanıyor 7 yıldır böyle olmasında etkisi var mı bilmiyorum ama inanılmaz rahat gamsız birisi. Bazı zamanlar çok bunalıyorum canıma tak ediyor. Kendimi koskocaman bir evde yapayalnız hissediyorum.
Ailemle aynı şehirde yaşıyorum zaman zaman onlarla görüşüyorum ama sıkıntılarımdan onlara asla bahsetmem beni anlayacaklarını da zannetmiyorum. Kocam çalışıyor mu çalışıyor eve ekmek getiriyor mu getiriyor bana şiddet uyguluyor mu hayır. Aileme göre her şey mükemmel demek. Ben öyle düşünmüyorum ama. 1 yıllık evliyiz cinsellikte de inanılmaz isteksiz kendisi. Çok nadir ilişkiye giriyoruz haftada bir bazen 2 haftada bir çünkü istemiyor hissediyorum. Ben de o istemediği için istemiyorum sinirlerim bozuluyor. Bu konuyu da defalarca konuştuk kullandığı ilaçlarla alakalı olabileceğini söyledi durumunun çünkü bildiğim kadarıyla yeni evli bir çift için bu durum normal değil. Doktora gideceğini söyledi ama tamamen beni geçiştirmek için. Asla hiçbir icraat yok benimle alakalı. Ben susan birisi değilim her şeyi apaçık konuşurum konuşarak çözmeye çalışırım ama karşımda resmen bir duvar var ve ben tosluyorum her seferinde. Aldatma vs gibi bi durum söz konusu değil her şeyini bilirim telefonunu çok rahat elime alırım çok şeffaf o konuda ama böyle genel olarak hayattan bezmiş bir hali var ve bu da benim enerjimi aşagı çekiyor resmen. Cinsellik konusunda bu kadar isteksiz oluşu da benim çok kafama takılıyor açıkçası çok bakımlı biriyim her gün duş alırım her gün saçlarımı yaparım markete dahi bakımlı giden cinstenim. Çevrem tarafından da beğenilen biriyim ama sorun tam olarak ne asla çözemiyorum. Kendimi suanda çıkmazda hissediyorum. Belki buraya yazmak dertleşmek iyi gelir diye açtım bu başlığı çünkü çevremde kimseye bahsedemiyorum.
Benim kardeşimde panik atak hastası ve bir dönem o da ilaç kullandı. İlaç kullandığı sıralarda çok tepkisiz hep uykulu idi. Kafasını kaldıramıyordu. İlaçlar uyuşturuyordu bildiğiniz. Bence eşinizin durağanlığı ve cinsel isteksizliği ilaç ile doğrudan bağlantılıda olabilir.
 
Merhaba arkadaşlar, mutsuzum. Geçtiğimiz eylülde evlendik. Öncesinde 2 yıl falan süren sevgililik sürecimiz oldu. Eşim panik atak hastası ama konumuzun bununla alakası yok. Evlilikten olan beklentimi karşılamıyor maalesef ve ben çok mutsuz çok yalnız hissediyorum kendimi. Ben çok hareketli çok aktif bir insanım çocukla çocuk olan büyükle büyük olan bir yapıya sahibim her şeye ayak uydururum. Ama eşim dümdüz biri durağan ve ben bu durumdan cok sıkılıyorum. Aktif bir çalışma hayatı yok yorulmuyor, ama sürekli hasta sürekli yatmak istiyor. Ben de tam tersiyim. Birbirimize ayak uyduramiyoruz. Tüm bunların dışında gerçekten iyi birisi ne istersem yapar ama benim istemem gerekiyor. Yönetmem gerekiyor surekli kontrol etmem gerekiyor onun hayatını bundan da bir süre sonra cok sıkıldığımı farketttim. İlgisiz birisi dolayısıyla sürekli bir şeyler için ittirmem gerekiyor onu. Ben söylemeden bana bir kere bile bir şey yapmışlığı yok. Ben söyledikten sonrada pek bir anlamı olmuyor zaten. Ben düşünülmek onemsilmek istiyorum ama asla yok. Eve gelir koltuğa uzanır sabahtan akşama kadar telefona bakar. Ben de yanında mal gibi otururum tabiri caizse. Asla uzun uzun konuşamıyoruz. Kalabalık arkadaş ortamlarımız var zaman zaman oturuyoruz öyle ortamlarda da sıfır ilgi bana herhangi bir arkadaşıymışım gibi davranıyor. Panik hastası olduğunu söylemiştim ya sürekli bunu da one sürüyor durumla alakalı. İlaç kullanıyor 7 yıldır böyle olmasında etkisi var mı bilmiyorum ama inanılmaz rahat gamsız birisi. Bazı zamanlar çok bunalıyorum canıma tak ediyor. Kendimi koskocaman bir evde yapayalnız hissediyorum.
Ailemle aynı şehirde yaşıyorum zaman zaman onlarla görüşüyorum ama sıkıntılarımdan onlara asla bahsetmem beni anlayacaklarını da zannetmiyorum. Kocam çalışıyor mu çalışıyor eve ekmek getiriyor mu getiriyor bana şiddet uyguluyor mu hayır. Aileme göre her şey mükemmel demek. Ben öyle düşünmüyorum ama. 1 yıllık evliyiz cinsellikte de inanılmaz isteksiz kendisi. Çok nadir ilişkiye giriyoruz haftada bir bazen 2 haftada bir çünkü istemiyor hissediyorum. Ben de o istemediği için istemiyorum sinirlerim bozuluyor. Bu konuyu da defalarca konuştuk kullandığı ilaçlarla alakalı olabileceğini söyledi durumunun çünkü bildiğim kadarıyla yeni evli bir çift için bu durum normal değil. Doktora gideceğini söyledi ama tamamen beni geçiştirmek için. Asla hiçbir icraat yok benimle alakalı. Ben susan birisi değilim her şeyi apaçık konuşurum konuşarak çözmeye çalışırım ama karşımda resmen bir duvar var ve ben tosluyorum her seferinde. Aldatma vs gibi bi durum söz konusu değil her şeyini bilirim telefonunu çok rahat elime alırım çok şeffaf o konuda ama böyle genel olarak hayattan bezmiş bir hali var ve bu da benim enerjimi aşagı çekiyor resmen. Cinsellik konusunda bu kadar isteksiz oluşu da benim çok kafama takılıyor açıkçası çok bakımlı biriyim her gün duş alırım her gün saçlarımı yaparım markete dahi bakımlı giden cinstenim. Çevrem tarafından da beğenilen biriyim ama sorun tam olarak ne asla çözemiyorum. Kendimi suanda çıkmazda hissediyorum. Belki buraya yazmak dertleşmek iyi gelir diye açtım bu başlığı çünkü çevremde kimseye bahsedemiyorum.
TÜm kalbimle söylüyorum hele akrabalarından birine hiç bahsetme. Ben çok kötü bir dönemdeyken bahsettim. Rezil oldum. İnsanlar çok zor ve kötü. Durumuna gelince inşallah düzelirsin ben 3 yıldır evliyim. EŞİm çok iyi biri çok düşünceli saygılı saygın da bir işi var. Maddi olarakta çok çok rahatım ama cinsel hayat sıfır. Dün akşam boşanmak istediğimi söyledim. Doktora gidelim dedi. Bakalım gidecez izinde. Şununla kendimi meşgül ediyorum ben. Aldatmıyor ve asla bana o duyguyu yaşatmaz bu çok daha zor olurdu benim için daha ağır olurdu. Düzelir inşallah herseyin doktoru çaresi var. Allah doktorlarımızı başımızdan eksik etmesin.
 
G
Merhaba arkadaşlar, mutsuzum. Geçtiğimiz eylülde evlendik. Öncesinde 2 yıl falan süren sevgililik sürecimiz oldu. Eşim panik atak hastası ama konumuzun bununla alakası yok. Evlilikten olan beklentimi karşılamıyor maalesef ve ben çok mutsuz çok yalnız hissediyorum kendimi. Ben çok hareketli çok aktif bir insanım çocukla çocuk olan büyükle büyük olan bir yapıya sahibim her şeye ayak uydururum. Ama eşim dümdüz biri durağan ve ben bu durumdan cok sıkılıyorum. Aktif bir çalışma hayatı yok yorulmuyor, ama sürekli hasta sürekli yatmak istiyor. Ben de tam tersiyim. Birbirimize ayak uyduramiyoruz. Tüm bunların dışında gerçekten iyi birisi ne istersem yapar ama benim istemem gerekiyor. Yönetmem gerekiyor surekli kontrol etmem gerekiyor onun hayatını bundan da bir süre sonra cok sıkıldığımı farketttim. İlgisiz birisi dolayısıyla sürekli bir şeyler için ittirmem gerekiyor onu. Ben söylemeden bana bir kere bile bir şey yapmışlığı yok. Ben söyledikten sonrada pek bir anlamı olmuyor zaten. Ben düşünülmek onemsilmek istiyorum ama asla yok. Eve gelir koltuğa uzanır sabahtan akşama kadar telefona bakar. Ben de yanında mal gibi otururum tabiri caizse. Asla uzun uzun konuşamıyoruz. Kalabalık arkadaş ortamlarımız var zaman zaman oturuyoruz öyle ortamlarda da sıfır ilgi bana herhangi bir arkadaşıymışım gibi davranıyor. Panik hastası olduğunu söylemiştim ya sürekli bunu da one sürüyor durumla alakalı. İlaç kullanıyor 7 yıldır böyle olmasında etkisi var mı bilmiyorum ama inanılmaz rahat gamsız birisi. Bazı zamanlar çok bunalıyorum canıma tak ediyor. Kendimi koskocaman bir evde yapayalnız hissediyorum.
Ailemle aynı şehirde yaşıyorum zaman zaman onlarla görüşüyorum ama sıkıntılarımdan onlara asla bahsetmem beni anlayacaklarını da zannetmiyorum. Kocam çalışıyor mu çalışıyor eve ekmek getiriyor mu getiriyor bana şiddet uyguluyor mu hayır. Aileme göre her şey mükemmel demek. Ben öyle düşünmüyorum ama. 1 yıllık evliyiz cinsellikte de inanılmaz isteksiz kendisi. Çok nadir ilişkiye giriyoruz haftada bir bazen 2 haftada bir çünkü istemiyor hissediyorum. Ben de o istemediği için istemiyorum sinirlerim bozuluyor. Bu konuyu da defalarca konuştuk kullandığı ilaçlarla alakalı olabileceğini söyledi durumunun çünkü bildiğim kadarıyla yeni evli bir çift için bu durum normal değil. Doktora gideceğini söyledi ama tamamen beni geçiştirmek için. Asla hiçbir icraat yok benimle alakalı. Ben susan birisi değilim her şeyi apaçık konuşurum konuşarak çözmeye çalışırım ama karşımda resmen bir duvar var ve ben tosluyorum her seferinde. Aldatma vs gibi bi durum söz konusu değil her şeyini bilirim telefonunu çok rahat elime alırım çok şeffaf o konuda ama böyle genel olarak hayattan bezmiş bir hali var ve bu da benim enerjimi aşagı çekiyor resmen. Cinsellik konusunda bu kadar isteksiz oluşu da benim çok kafama takılıyor açıkçası çok bakımlı biriyim her gün duş alırım her gün saçlarımı yaparım markete dahi bakımlı giden cinstenim. Çevrem tarafından da beğenilen biriyim ama sorun tam olarak ne asla çözemiyorum. Kendimi suanda çıkmazda hissediyorum. Belki buraya yazmak dertleşmek iyi gelir diye açtım bu başlığı çünkü çevremde kimseye bahsedemiyorum.
amsizlik ve isteksizligi ilaclar yapiyor olabilir. Doktora gitsin doktor onerirse terapiye baslasin terapi ile ilaç bırakılıyirdu belki.
 
Merhaba arkadaşlar, mutsuzum. Geçtiğimiz eylülde evlendik. Öncesinde 2 yıl falan süren sevgililik sürecimiz oldu. Eşim panik atak hastası ama konumuzun bununla alakası yok. Evlilikten olan beklentimi karşılamıyor maalesef ve ben çok mutsuz çok yalnız hissediyorum kendimi. Ben çok hareketli çok aktif bir insanım çocukla çocuk olan büyükle büyük olan bir yapıya sahibim her şeye ayak uydururum. Ama eşim dümdüz biri durağan ve ben bu durumdan cok sıkılıyorum. Aktif bir çalışma hayatı yok yorulmuyor, ama sürekli hasta sürekli yatmak istiyor. Ben de tam tersiyim. Birbirimize ayak uyduramiyoruz. Tüm bunların dışında gerçekten iyi birisi ne istersem yapar ama benim istemem gerekiyor. Yönetmem gerekiyor surekli kontrol etmem gerekiyor onun hayatını bundan da bir süre sonra cok sıkıldığımı farketttim. İlgisiz birisi dolayısıyla sürekli bir şeyler için ittirmem gerekiyor onu. Ben söylemeden bana bir kere bile bir şey yapmışlığı yok. Ben söyledikten sonrada pek bir anlamı olmuyor zaten. Ben düşünülmek onemsilmek istiyorum ama asla yok. Eve gelir koltuğa uzanır sabahtan akşama kadar telefona bakar. Ben de yanında mal gibi otururum tabiri caizse. Asla uzun uzun konuşamıyoruz. Kalabalık arkadaş ortamlarımız var zaman zaman oturuyoruz öyle ortamlarda da sıfır ilgi bana herhangi bir arkadaşıymışım gibi davranıyor. Panik hastası olduğunu söylemiştim ya sürekli bunu da one sürüyor durumla alakalı. İlaç kullanıyor 7 yıldır böyle olmasında etkisi var mı bilmiyorum ama inanılmaz rahat gamsız birisi. Bazı zamanlar çok bunalıyorum canıma tak ediyor. Kendimi koskocaman bir evde yapayalnız hissediyorum.
Ailemle aynı şehirde yaşıyorum zaman zaman onlarla görüşüyorum ama sıkıntılarımdan onlara asla bahsetmem beni anlayacaklarını da zannetmiyorum. Kocam çalışıyor mu çalışıyor eve ekmek getiriyor mu getiriyor bana şiddet uyguluyor mu hayır. Aileme göre her şey mükemmel demek. Ben öyle düşünmüyorum ama. 1 yıllık evliyiz cinsellikte de inanılmaz isteksiz kendisi. Çok nadir ilişkiye giriyoruz haftada bir bazen 2 haftada bir çünkü istemiyor hissediyorum. Ben de o istemediği için istemiyorum sinirlerim bozuluyor. Bu konuyu da defalarca konuştuk kullandığı ilaçlarla alakalı olabileceğini söyledi durumunun çünkü bildiğim kadarıyla yeni evli bir çift için bu durum normal değil. Doktora gideceğini söyledi ama tamamen beni geçiştirmek için. Asla hiçbir icraat yok benimle alakalı. Ben susan birisi değilim her şeyi apaçık konuşurum konuşarak çözmeye çalışırım ama karşımda resmen bir duvar var ve ben tosluyorum her seferinde. Aldatma vs gibi bi durum söz konusu değil her şeyini bilirim telefonunu çok rahat elime alırım çok şeffaf o konuda ama böyle genel olarak hayattan bezmiş bir hali var ve bu da benim enerjimi aşagı çekiyor resmen. Cinsellik konusunda bu kadar isteksiz oluşu da benim çok kafama takılıyor açıkçası çok bakımlı biriyim her gün duş alırım her gün saçlarımı yaparım markete dahi bakımlı giden cinstenim. Çevrem tarafından da beğenilen biriyim ama sorun tam olarak ne asla çözemiyorum. Kendimi suanda çıkmazda hissediyorum. Belki buraya yazmak dertleşmek iyi gelir diye açtım bu başlığı çünkü çevremde kimseye bahsedemiyorum.
Annem 10 yıldır panik atak hastası günde 2 doz ama yüksek doz sakinleştirici alıyor. Aynen eşiniz gibi. Yemeği bile zorla yapıyor. Sabah yataktan kalkıyor kahvaltıdan sonra yine yatıyor. Günün hangi saati arasam yatıyor, çünkü hasta. Anne sen hasta değilsin dediğim zaman nankör evlat oluyorum. Çünkü hiç derdini anlamıyorum. Oysa onu harekete geçirmek için söylüyorum. Sen nasılsın diye sormuyor bile. O derece sürekli mutsuz, sürekli hayattan bezgin. Ruhumu emiyor bu hali. Hiç bir derdimi annemle paylaşamıyorum anında tansiyonu yükseliyor. Günlerce süren ağlama nöbetleri oluyor. Ama bu günlerce sürüyor bunlarda atak dönemleri. Babamı çok üzüyor bu durum. Panik atak biriyle yaşam çok zor.
 
Merhaba arkadaşlar, mutsuzum. Geçtiğimiz eylülde evlendik. Öncesinde 2 yıl falan süren sevgililik sürecimiz oldu. Eşim panik atak hastası ama konumuzun bununla alakası yok. Evlilikten olan beklentimi karşılamıyor maalesef ve ben çok mutsuz çok yalnız hissediyorum kendimi. Ben çok hareketli çok aktif bir insanım çocukla çocuk olan büyükle büyük olan bir yapıya sahibim her şeye ayak uydururum. Ama eşim dümdüz biri durağan ve ben bu durumdan cok sıkılıyorum. Aktif bir çalışma hayatı yok yorulmuyor, ama sürekli hasta sürekli yatmak istiyor. Ben de tam tersiyim. Birbirimize ayak uyduramiyoruz. Tüm bunların dışında gerçekten iyi birisi ne istersem yapar ama benim istemem gerekiyor. Yönetmem gerekiyor surekli kontrol etmem gerekiyor onun hayatını bundan da bir süre sonra cok sıkıldığımı farketttim. İlgisiz birisi dolayısıyla sürekli bir şeyler için ittirmem gerekiyor onu. Ben söylemeden bana bir kere bile bir şey yapmışlığı yok. Ben söyledikten sonrada pek bir anlamı olmuyor zaten. Ben düşünülmek onemsilmek istiyorum ama asla yok. Eve gelir koltuğa uzanır sabahtan akşama kadar telefona bakar. Ben de yanında mal gibi otururum tabiri caizse. Asla uzun uzun konuşamıyoruz. Kalabalık arkadaş ortamlarımız var zaman zaman oturuyoruz öyle ortamlarda da sıfır ilgi bana herhangi bir arkadaşıymışım gibi davranıyor. Panik hastası olduğunu söylemiştim ya sürekli bunu da one sürüyor durumla alakalı. İlaç kullanıyor 7 yıldır böyle olmasında etkisi var mı bilmiyorum ama inanılmaz rahat gamsız birisi. Bazı zamanlar çok bunalıyorum canıma tak ediyor. Kendimi koskocaman bir evde yapayalnız hissediyorum.
Ailemle aynı şehirde yaşıyorum zaman zaman onlarla görüşüyorum ama sıkıntılarımdan onlara asla bahsetmem beni anlayacaklarını da zannetmiyorum. Kocam çalışıyor mu çalışıyor eve ekmek getiriyor mu getiriyor bana şiddet uyguluyor mu hayır. Aileme göre her şey mükemmel demek. Ben öyle düşünmüyorum ama. 1 yıllık evliyiz cinsellikte de inanılmaz isteksiz kendisi. Çok nadir ilişkiye giriyoruz haftada bir bazen 2 haftada bir çünkü istemiyor hissediyorum. Ben de o istemediği için istemiyorum sinirlerim bozuluyor. Bu konuyu da defalarca konuştuk kullandığı ilaçlarla alakalı olabileceğini söyledi durumunun çünkü bildiğim kadarıyla yeni evli bir çift için bu durum normal değil. Doktora gideceğini söyledi ama tamamen beni geçiştirmek için. Asla hiçbir icraat yok benimle alakalı. Ben susan birisi değilim her şeyi apaçık konuşurum konuşarak çözmeye çalışırım ama karşımda resmen bir duvar var ve ben tosluyorum her seferinde. Aldatma vs gibi bi durum söz konusu değil her şeyini bilirim telefonunu çok rahat elime alırım çok şeffaf o konuda ama böyle genel olarak hayattan bezmiş bir hali var ve bu da benim enerjimi aşagı çekiyor resmen. Cinsellik konusunda bu kadar isteksiz oluşu da benim çok kafama takılıyor açıkçası çok bakımlı biriyim her gün duş alırım her gün saçlarımı yaparım markete dahi bakımlı giden cinstenim. Çevrem tarafından da beğenilen biriyim ama sorun tam olarak ne asla çözemiyorum. Kendimi suanda çıkmazda hissediyorum. Belki buraya yazmak dertleşmek iyi gelir diye açtım bu başlığı çünkü çevremde kimseye bahsedemiyorum.
Valla tam okuyamadım eşiniz bana eski erkek arkaşadımı hatırlattı iyi ki ayrılmışım sümsükten. Mutlu değilseniz siz de ayrılın kimse sizin mutluluğunuzdan asla önemli değil. :)
 
Merhaba arkadaşlar, mutsuzum. Geçtiğimiz eylülde evlendik. Öncesinde 2 yıl falan süren sevgililik sürecimiz oldu. Eşim panik atak hastası ama konumuzun bununla alakası yok. Evlilikten olan beklentimi karşılamıyor maalesef ve ben çok mutsuz çok yalnız hissediyorum kendimi. Ben çok hareketli çok aktif bir insanım çocukla çocuk olan büyükle büyük olan bir yapıya sahibim her şeye ayak uydururum. Ama eşim dümdüz biri durağan ve ben bu durumdan cok sıkılıyorum. Aktif bir çalışma hayatı yok yorulmuyor, ama sürekli hasta sürekli yatmak istiyor. Ben de tam tersiyim. Birbirimize ayak uyduramiyoruz. Tüm bunların dışında gerçekten iyi birisi ne istersem yapar ama benim istemem gerekiyor. Yönetmem gerekiyor surekli kontrol etmem gerekiyor onun hayatını bundan da bir süre sonra cok sıkıldığımı farketttim. İlgisiz birisi dolayısıyla sürekli bir şeyler için ittirmem gerekiyor onu. Ben söylemeden bana bir kere bile bir şey yapmışlığı yok. Ben söyledikten sonrada pek bir anlamı olmuyor zaten. Ben düşünülmek onemsilmek istiyorum ama asla yok. Eve gelir koltuğa uzanır sabahtan akşama kadar telefona bakar. Ben de yanında mal gibi otururum tabiri caizse. Asla uzun uzun konuşamıyoruz. Kalabalık arkadaş ortamlarımız var zaman zaman oturuyoruz öyle ortamlarda da sıfır ilgi bana herhangi bir arkadaşıymışım gibi davranıyor. Panik hastası olduğunu söylemiştim ya sürekli bunu da one sürüyor durumla alakalı. İlaç kullanıyor 7 yıldır böyle olmasında etkisi var mı bilmiyorum ama inanılmaz rahat gamsız birisi. Bazı zamanlar çok bunalıyorum canıma tak ediyor. Kendimi koskocaman bir evde yapayalnız hissediyorum.
Ailemle aynı şehirde yaşıyorum zaman zaman onlarla görüşüyorum ama sıkıntılarımdan onlara asla bahsetmem beni anlayacaklarını da zannetmiyorum. Kocam çalışıyor mu çalışıyor eve ekmek getiriyor mu getiriyor bana şiddet uyguluyor mu hayır. Aileme göre her şey mükemmel demek. Ben öyle düşünmüyorum ama. 1 yıllık evliyiz cinsellikte de inanılmaz isteksiz kendisi. Çok nadir ilişkiye giriyoruz haftada bir bazen 2 haftada bir çünkü istemiyor hissediyorum. Ben de o istemediği için istemiyorum sinirlerim bozuluyor. Bu konuyu da defalarca konuştuk kullandığı ilaçlarla alakalı olabileceğini söyledi durumunun çünkü bildiğim kadarıyla yeni evli bir çift için bu durum normal değil. Doktora gideceğini söyledi ama tamamen beni geçiştirmek için. Asla hiçbir icraat yok benimle alakalı. Ben susan birisi değilim her şeyi apaçık konuşurum konuşarak çözmeye çalışırım ama karşımda resmen bir duvar var ve ben tosluyorum her seferinde. Aldatma vs gibi bi durum söz konusu değil her şeyini bilirim telefonunu çok rahat elime alırım çok şeffaf o konuda ama böyle genel olarak hayattan bezmiş bir hali var ve bu da benim enerjimi aşagı çekiyor resmen. Cinsellik konusunda bu kadar isteksiz oluşu da benim çok kafama takılıyor açıkçası çok bakımlı biriyim her gün duş alırım her gün saçlarımı yaparım markete dahi bakımlı giden cinstenim. Çevrem tarafından da beğenilen biriyim ama sorun tam olarak ne asla çözemiyorum. Kendimi suanda çıkmazda hissediyorum. Belki buraya yazmak dertleşmek iyi gelir diye açtım bu başlığı çünkü çevremde kimseye bahsedemiyorum.
Bu yaptığınız çok yanlış, eşinizin tavrı hastalığından ve ilaçtan dolayı Bende de benzeri bi hastalık var,aynılarını bende yapıyorum.Belki depresyonda bie olabilir,zorlayarak beraber doktora gidin,beraber görüşün doktorla.Bu tavrı size karşı değildir.Ayrıc tabii böyle bi evliliği sürdürmek şstemiyorsanız ise hiç upraşmayın,inceldiği yerden kopsun.Seviyorsanız ise dediğimi yapın
 
Benzer bir durum yaşadım ben de. Düzelir diye çok uzun süre bekledim. Ancak erkekler ne kadar kusurlu ise o kadar narsistik karakter geliştiriyor. Eşiniz hiçbir zaman suçu kendinde bulmayacak. Bu hali ile devam edip edemeyeceğinizi değelendirmeniz faydalı olur. Hayatta yanlış ilişkide geçen zaman kadar yakıcı çok az şey var. Çünkü giden kendi hayatınız gençliğiniz mutluluk ihtimaliniz.
 
7 senedir kullanıyor ilaçları diyorsunuz. Yani ben sevgililikte anlamadım arkadaş ortamında görüştük vs kısmına inanamadım pek.
Siz görmüşsünüz ama görmezden gelmişsiniz bir şekilde gibi geldi.
 
Evli misiniz bilmiyorum ama sevgililik ve evlilik çok farklı sevgiliyken bir çok şeyi farketmek mümkün mü sizce? Mutluydum o zaman her şey güzel gidiyordu ve farketmemistim bazı şeyleri, tabii ki başbaşa da görüşüyorduk ama aynı evin içinde yaşama deneyimimiz olmamıştı. suanda beni rahatsız eden şeylerin farkında olsaydım sizce bu yazıyı yazmakla uğraşıyor olur muydum?
Hayır aynı aslında sadece siz görmek istemiyorsunuz.
 
Merhaba arkadaşlar, mutsuzum. Geçtiğimiz eylülde evlendik. Öncesinde 2 yıl falan süren sevgililik sürecimiz oldu. Eşim panik atak hastası ama konumuzun bununla alakası yok. Evlilikten olan beklentimi karşılamıyor maalesef ve ben çok mutsuz çok yalnız hissediyorum kendimi. Ben çok hareketli çok aktif bir insanım çocukla çocuk olan büyükle büyük olan bir yapıya sahibim her şeye ayak uydururum. Ama eşim dümdüz biri durağan ve ben bu durumdan cok sıkılıyorum. Aktif bir çalışma hayatı yok yorulmuyor, ama sürekli hasta sürekli yatmak istiyor. Ben de tam tersiyim. Birbirimize ayak uyduramiyoruz. Tüm bunların dışında gerçekten iyi birisi ne istersem yapar ama benim istemem gerekiyor. Yönetmem gerekiyor surekli kontrol etmem gerekiyor onun hayatını bundan da bir süre sonra cok sıkıldığımı farketttim. İlgisiz birisi dolayısıyla sürekli bir şeyler için ittirmem gerekiyor onu. Ben söylemeden bana bir kere bile bir şey yapmışlığı yok. Ben söyledikten sonrada pek bir anlamı olmuyor zaten. Ben düşünülmek onemsilmek istiyorum ama asla yok. Eve gelir koltuğa uzanır sabahtan akşama kadar telefona bakar. Ben de yanında mal gibi otururum tabiri caizse. Asla uzun uzun konuşamıyoruz. Kalabalık arkadaş ortamlarımız var zaman zaman oturuyoruz öyle ortamlarda da sıfır ilgi bana herhangi bir arkadaşıymışım gibi davranıyor. Panik hastası olduğunu söylemiştim ya sürekli bunu da one sürüyor durumla alakalı. İlaç kullanıyor 7 yıldır böyle olmasında etkisi var mı bilmiyorum ama inanılmaz rahat gamsız birisi. Bazı zamanlar çok bunalıyorum canıma tak ediyor. Kendimi koskocaman bir evde yapayalnız hissediyorum.
Ailemle aynı şehirde yaşıyorum zaman zaman onlarla görüşüyorum ama sıkıntılarımdan onlara asla bahsetmem beni anlayacaklarını da zannetmiyorum. Kocam çalışıyor mu çalışıyor eve ekmek getiriyor mu getiriyor bana şiddet uyguluyor mu hayır. Aileme göre her şey mükemmel demek. Ben öyle düşünmüyorum ama. 1 yıllık evliyiz cinsellikte de inanılmaz isteksiz kendisi. Çok nadir ilişkiye giriyoruz haftada bir bazen 2 haftada bir çünkü istemiyor hissediyorum. Ben de o istemediği için istemiyorum sinirlerim bozuluyor. Bu konuyu da defalarca konuştuk kullandığı ilaçlarla alakalı olabileceğini söyledi durumunun çünkü bildiğim kadarıyla yeni evli bir çift için bu durum normal değil. Doktora gideceğini söyledi ama tamamen beni geçiştirmek için. Asla hiçbir icraat yok benimle alakalı. Ben susan birisi değilim her şeyi apaçık konuşurum konuşarak çözmeye çalışırım ama karşımda resmen bir duvar var ve ben tosluyorum her seferinde. Aldatma vs gibi bi durum söz konusu değil her şeyini bilirim telefonunu çok rahat elime alırım çok şeffaf o konuda ama böyle genel olarak hayattan bezmiş bir hali var ve bu da benim enerjimi aşagı çekiyor resmen. Cinsellik konusunda bu kadar isteksiz oluşu da benim çok kafama takılıyor açıkçası çok bakımlı biriyim her gün duş alırım her gün saçlarımı yaparım markete dahi bakımlı giden cinstenim. Çevrem tarafından da beğenilen biriyim ama sorun tam olarak ne asla çözemiyorum. Kendimi suanda çıkmazda hissediyorum. Belki buraya yazmak dertleşmek iyi gelir diye açtım bu başlığı çünkü çevremde kimseye bahsedemiyorum.
Bazı antidepresanlar isteksizlik yapabilir, başka bir antidepresan verilebilir ya da olan antidepresana başka bi ilaç eklenebilir
 
Ben durumu anlayabiliyorum. Bende ayni hatayi yaptim. Iki yillik iliski sürecimizin, 4-5 aylik evliyiz. Benim esiminde cok ilgisizliklerini, ayni sekilde yorucu isi olmadigi halde tüm bos zamanini (uyanmasindan, yatmasina kadar) tv önünde gecirmelerini ve daha nelerini yasadigim halde, göz göre göre gittim evlendim. Önceden ayri evlerde yasarken, sürekli bana gelmesini, aksamlari beraber yemek yapip yememiz, balkonda oturup konusmalarimiz bana „ilgi olarak“ yetiyordu. Cinsellikte iliskide cok doyumsuzdu, ve biktirmisti beni.
Ve simdi ayni evde, ayri yataklarda, cinsel hayatimiz sifir yasiyoruz. Balayindan sonra tasindik, daha evin lambalarini bile takmadi.
Ne kavgalar, ne konusmalar ise yaradi. Ve esim ilac milac kullanmiyor. Ben böyleyim diyor.
Ve ben birtek kendime kizmakla kalakaldim, karar alma asamasindayim. Ve yasim 39, ikinci evliligim, cocugum yok. Ve bu yasimda kendimin acizligini, duygusal bagimli oldugumu ve bu yüzdende kendi ellerimle narsist bir es secip evlendigimi anladim.
Düsmez kalkmaz bir Allah. Yaptim bir hata ve ayaga kalkip, dogru kararlarla yoluma devam edicem insallah
 
Merhaba arkadaşlar, mutsuzum. Geçtiğimiz eylülde evlendik. Öncesinde 2 yıl falan süren sevgililik sürecimiz oldu. Eşim panik atak hastası ama konumuzun bununla alakası yok. Evlilikten olan beklentimi karşılamıyor maalesef ve ben çok mutsuz çok yalnız hissediyorum kendimi. Ben çok hareketli çok aktif bir insanım çocukla çocuk olan büyükle büyük olan bir yapıya sahibim her şeye ayak uydururum. Ama eşim dümdüz biri durağan ve ben bu durumdan cok sıkılıyorum. Aktif bir çalışma hayatı yok yorulmuyor, ama sürekli hasta sürekli yatmak istiyor. Ben de tam tersiyim. Birbirimize ayak uyduramiyoruz. Tüm bunların dışında gerçekten iyi birisi ne istersem yapar ama benim istemem gerekiyor. Yönetmem gerekiyor surekli kontrol etmem gerekiyor onun hayatını bundan da bir süre sonra cok sıkıldığımı farketttim. İlgisiz birisi dolayısıyla sürekli bir şeyler için ittirmem gerekiyor onu. Ben söylemeden bana bir kere bile bir şey yapmışlığı yok. Ben söyledikten sonrada pek bir anlamı olmuyor zaten. Ben düşünülmek onemsilmek istiyorum ama asla yok. Eve gelir koltuğa uzanır sabahtan akşama kadar telefona bakar. Ben de yanında mal gibi otururum tabiri caizse. Asla uzun uzun konuşamıyoruz. Kalabalık arkadaş ortamlarımız var zaman zaman oturuyoruz öyle ortamlarda da sıfır ilgi bana herhangi bir arkadaşıymışım gibi davranıyor. Panik hastası olduğunu söylemiştim ya sürekli bunu da one sürüyor durumla alakalı. İlaç kullanıyor 7 yıldır böyle olmasında etkisi var mı bilmiyorum ama inanılmaz rahat gamsız birisi. Bazı zamanlar çok bunalıyorum canıma tak ediyor. Kendimi koskocaman bir evde yapayalnız hissediyorum.
Ailemle aynı şehirde yaşıyorum zaman zaman onlarla görüşüyorum ama sıkıntılarımdan onlara asla bahsetmem beni anlayacaklarını da zannetmiyorum. Kocam çalışıyor mu çalışıyor eve ekmek getiriyor mu getiriyor bana şiddet uyguluyor mu hayır. Aileme göre her şey mükemmel demek. Ben öyle düşünmüyorum ama. 1 yıllık evliyiz cinsellikte de inanılmaz isteksiz kendisi. Çok nadir ilişkiye giriyoruz haftada bir bazen 2 haftada bir çünkü istemiyor hissediyorum. Ben de o istemediği için istemiyorum sinirlerim bozuluyor. Bu konuyu da defalarca konuştuk kullandığı ilaçlarla alakalı olabileceğini söyledi durumunun çünkü bildiğim kadarıyla yeni evli bir çift için bu durum normal değil. Doktora gideceğini söyledi ama tamamen beni geçiştirmek için. Asla hiçbir icraat yok benimle alakalı. Ben susan birisi değilim her şeyi apaçık konuşurum konuşarak çözmeye çalışırım ama karşımda resmen bir duvar var ve ben tosluyorum her seferinde. Aldatma vs gibi bi durum söz konusu değil her şeyini bilirim telefonunu çok rahat elime alırım çok şeffaf o konuda ama böyle genel olarak hayattan bezmiş bir hali var ve bu da benim enerjimi aşagı çekiyor resmen. Cinsellik konusunda bu kadar isteksiz oluşu da benim çok kafama takılıyor açıkçası çok bakımlı biriyim her gün duş alırım her gün saçlarımı yaparım markete dahi bakımlı giden cinstenim. Çevrem tarafından da beğenilen biriyim ama sorun tam olarak ne asla çözemiyorum. Kendimi suanda çıkmazda hissediyorum. Belki buraya yazmak dertleşmek iyi gelir diye açtım bu başlığı çünkü çevremde kimseye bahsedemiyorum.
Cok benziyoruz ben de yakin seyler yaşıyorum sizib gibi. Bizimki de surekli telefonla oynar evde ben kendim takılıyorum biriyle ozellikle esinle uzun uzun konusamamak sohbet edememek gercekten acı bir sey
 
Merhaba arkadaşlar, mutsuzum. Geçtiğimiz eylülde evlendik. Öncesinde 2 yıl falan süren sevgililik sürecimiz oldu. Eşim panik atak hastası ama konumuzun bununla alakası yok. Evlilikten olan beklentimi karşılamıyor maalesef ve ben çok mutsuz çok yalnız hissediyorum kendimi. Ben çok hareketli çok aktif bir insanım çocukla çocuk olan büyükle büyük olan bir yapıya sahibim her şeye ayak uydururum. Ama eşim dümdüz biri durağan ve ben bu durumdan cok sıkılıyorum. Aktif bir çalışma hayatı yok yorulmuyor, ama sürekli hasta sürekli yatmak istiyor. Ben de tam tersiyim. Birbirimize ayak uyduramiyoruz. Tüm bunların dışında gerçekten iyi birisi ne istersem yapar ama benim istemem gerekiyor. Yönetmem gerekiyor surekli kontrol etmem gerekiyor onun hayatını bundan da bir süre sonra cok sıkıldığımı farketttim. İlgisiz birisi dolayısıyla sürekli bir şeyler için ittirmem gerekiyor onu. Ben söylemeden bana bir kere bile bir şey yapmışlığı yok. Ben söyledikten sonrada pek bir anlamı olmuyor zaten. Ben düşünülmek onemsilmek istiyorum ama asla yok. Eve gelir koltuğa uzanır sabahtan akşama kadar telefona bakar. Ben de yanında mal gibi otururum tabiri caizse. Asla uzun uzun konuşamıyoruz. Kalabalık arkadaş ortamlarımız var zaman zaman oturuyoruz öyle ortamlarda da sıfır ilgi bana herhangi bir arkadaşıymışım gibi davranıyor. Panik hastası olduğunu söylemiştim ya sürekli bunu da one sürüyor durumla alakalı. İlaç kullanıyor 7 yıldır böyle olmasında etkisi var mı bilmiyorum ama inanılmaz rahat gamsız birisi. Bazı zamanlar çok bunalıyorum canıma tak ediyor. Kendimi koskocaman bir evde yapayalnız hissediyorum.
Ailemle aynı şehirde yaşıyorum zaman zaman onlarla görüşüyorum ama sıkıntılarımdan onlara asla bahsetmem beni anlayacaklarını da zannetmiyorum. Kocam çalışıyor mu çalışıyor eve ekmek getiriyor mu getiriyor bana şiddet uyguluyor mu hayır. Aileme göre her şey mükemmel demek. Ben öyle düşünmüyorum ama. 1 yıllık evliyiz cinsellikte de inanılmaz isteksiz kendisi. Çok nadir ilişkiye giriyoruz haftada bir bazen 2 haftada bir çünkü istemiyor hissediyorum. Ben de o istemediği için istemiyorum sinirlerim bozuluyor. Bu konuyu da defalarca konuştuk kullandığı ilaçlarla alakalı olabileceğini söyledi durumunun çünkü bildiğim kadarıyla yeni evli bir çift için bu durum normal değil. Doktora gideceğini söyledi ama tamamen beni geçiştirmek için. Asla hiçbir icraat yok benimle alakalı. Ben susan birisi değilim her şeyi apaçık konuşurum konuşarak çözmeye çalışırım ama karşımda resmen bir duvar var ve ben tosluyorum her seferinde. Aldatma vs gibi bi durum söz konusu değil her şeyini bilirim telefonunu çok rahat elime alırım çok şeffaf o konuda ama böyle genel olarak hayattan bezmiş bir hali var ve bu da benim enerjimi aşagı çekiyor resmen. Cinsellik konusunda bu kadar isteksiz oluşu da benim çok kafama takılıyor açıkçası çok bakımlı biriyim her gün duş alırım her gün saçlarımı yaparım markete dahi bakımlı giden cinstenim. Çevrem tarafından da beğenilen biriyim ama sorun tam olarak ne asla çözemiyorum. Kendimi suanda çıkmazda hissediyorum. Belki buraya yazmak dertleşmek iyi gelir diye açtım bu başlığı çünkü çevremde kimseye bahsedemiyorum.
Ben de de panik atak var pandeminin başinda başladi .2 sene raporlu ilac kullandim .evet gecti bitti ama ardindan yorgunluk halsizlik uyku birakiyor şöyle ilaclari biraktikdan 2veya 3 ay sonra normale dönüyorsun .ilaclari kullandigimda bütüngün uyurdum biraktin 2 ay sonra normale döndüm eşinde biraktiginda normale döner inşallah
 
Merhaba arkadaşlar, mutsuzum. Geçtiğimiz eylülde evlendik. Öncesinde 2 yıl falan süren sevgililik sürecimiz oldu. Eşim panik atak hastası ama konumuzun bununla alakası yok. Evlilikten olan beklentimi karşılamıyor maalesef ve ben çok mutsuz çok yalnız hissediyorum kendimi. Ben çok hareketli çok aktif bir insanım çocukla çocuk olan büyükle büyük olan bir yapıya sahibim her şeye ayak uydururum. Ama eşim dümdüz biri durağan ve ben bu durumdan cok sıkılıyorum. Aktif bir çalışma hayatı yok yorulmuyor, ama sürekli hasta sürekli yatmak istiyor. Ben de tam tersiyim. Birbirimize ayak uyduramiyoruz. Tüm bunların dışında gerçekten iyi birisi ne istersem yapar ama benim istemem gerekiyor. Yönetmem gerekiyor surekli kontrol etmem gerekiyor onun hayatını bundan da bir süre sonra cok sıkıldığımı farketttim. İlgisiz birisi dolayısıyla sürekli bir şeyler için ittirmem gerekiyor onu. Ben söylemeden bana bir kere bile bir şey yapmışlığı yok. Ben söyledikten sonrada pek bir anlamı olmuyor zaten. Ben düşünülmek onemsilmek istiyorum ama asla yok. Eve gelir koltuğa uzanır sabahtan akşama kadar telefona bakar. Ben de yanında mal gibi otururum tabiri caizse. Asla uzun uzun konuşamıyoruz. Kalabalık arkadaş ortamlarımız var zaman zaman oturuyoruz öyle ortamlarda da sıfır ilgi bana herhangi bir arkadaşıymışım gibi davranıyor. Panik hastası olduğunu söylemiştim ya sürekli bunu da one sürüyor durumla alakalı. İlaç kullanıyor 7 yıldır böyle olmasında etkisi var mı bilmiyorum ama inanılmaz rahat gamsız birisi. Bazı zamanlar çok bunalıyorum canıma tak ediyor. Kendimi koskocaman bir evde yapayalnız hissediyorum.
Ailemle aynı şehirde yaşıyorum zaman zaman onlarla görüşüyorum ama sıkıntılarımdan onlara asla bahsetmem beni anlayacaklarını da zannetmiyorum. Kocam çalışıyor mu çalışıyor eve ekmek getiriyor mu getiriyor bana şiddet uyguluyor mu hayır. Aileme göre her şey mükemmel demek. Ben öyle düşünmüyorum ama. 1 yıllık evliyiz cinsellikte de inanılmaz isteksiz kendisi. Çok nadir ilişkiye giriyoruz haftada bir bazen 2 haftada bir çünkü istemiyor hissediyorum. Ben de o istemediği için istemiyorum sinirlerim bozuluyor. Bu konuyu da defalarca konuştuk kullandığı ilaçlarla alakalı olabileceğini söyledi durumunun çünkü bildiğim kadarıyla yeni evli bir çift için bu durum normal değil. Doktora gideceğini söyledi ama tamamen beni geçiştirmek için. Asla hiçbir icraat yok benimle alakalı. Ben susan birisi değilim her şeyi apaçık konuşurum konuşarak çözmeye çalışırım ama karşımda resmen bir duvar var ve ben tosluyorum her seferinde. Aldatma vs gibi bi durum söz konusu değil her şeyini bilirim telefonunu çok rahat elime alırım çok şeffaf o konuda ama böyle genel olarak hayattan bezmiş bir hali var ve bu da benim enerjimi aşagı çekiyor resmen. Cinsellik konusunda bu kadar isteksiz oluşu da benim çok kafama takılıyor açıkçası çok bakımlı biriyim her gün duş alırım her gün saçlarımı yaparım markete dahi bakımlı giden cinstenim. Çevrem tarafından da beğenilen biriyim ama sorun tam olarak ne asla çözemiyorum. Kendimi suanda çıkmazda hissediyorum. Belki buraya yazmak dertleşmek iyi gelir diye açtım bu başlığı çünkü çevremde kimseye bahsedemiyorum.
Birbirinize denk değilsiniz inşallah duzelir umuduyla çocuk yapmazsınız.
 
Konu sahibi en son deprem günü girmiş siteye. Son görülmede 6 şubat 2023'ü görmek travma oldu.
 
Merhaba arkadaşlar, mutsuzum. Geçtiğimiz eylülde evlendik. Öncesinde 2 yıl falan süren sevgililik sürecimiz oldu. Eşim panik atak hastası ama konumuzun bununla alakası yok. Evlilikten olan beklentimi karşılamıyor maalesef ve ben çok mutsuz çok yalnız hissediyorum kendimi. Ben çok hareketli çok aktif bir insanım çocukla çocuk olan büyükle büyük olan bir yapıya sahibim her şeye ayak uydururum. Ama eşim dümdüz biri durağan ve ben bu durumdan cok sıkılıyorum. Aktif bir çalışma hayatı yok yorulmuyor, ama sürekli hasta sürekli yatmak istiyor. Ben de tam tersiyim. Birbirimize ayak uyduramiyoruz. Tüm bunların dışında gerçekten iyi birisi ne istersem yapar ama benim istemem gerekiyor. Yönetmem gerekiyor surekli kontrol etmem gerekiyor onun hayatını bundan da bir süre sonra cok sıkıldığımı farketttim. İlgisiz birisi dolayısıyla sürekli bir şeyler için ittirmem gerekiyor onu. Ben söylemeden bana bir kere bile bir şey yapmışlığı yok. Ben söyledikten sonrada pek bir anlamı olmuyor zaten. Ben düşünülmek onemsilmek istiyorum ama asla yok. Eve gelir koltuğa uzanır sabahtan akşama kadar telefona bakar. Ben de yanında mal gibi otururum tabiri caizse. Asla uzun uzun konuşamıyoruz. Kalabalık arkadaş ortamlarımız var zaman zaman oturuyoruz öyle ortamlarda da sıfır ilgi bana herhangi bir arkadaşıymışım gibi davranıyor. Panik hastası olduğunu söylemiştim ya sürekli bunu da one sürüyor durumla alakalı. İlaç kullanıyor 7 yıldır böyle olmasında etkisi var mı bilmiyorum ama inanılmaz rahat gamsız birisi. Bazı zamanlar çok bunalıyorum canıma tak ediyor. Kendimi koskocaman bir evde yapayalnız hissediyorum.
Ailemle aynı şehirde yaşıyorum zaman zaman onlarla görüşüyorum ama sıkıntılarımdan onlara asla bahsetmem beni anlayacaklarını da zannetmiyorum. Kocam çalışıyor mu çalışıyor eve ekmek getiriyor mu getiriyor bana şiddet uyguluyor mu hayır. Aileme göre her şey mükemmel demek. Ben öyle düşünmüyorum ama. 1 yıllık evliyiz cinsellikte de inanılmaz isteksiz kendisi. Çok nadir ilişkiye giriyoruz haftada bir bazen 2 haftada bir çünkü istemiyor hissediyorum. Ben de o istemediği için istemiyorum sinirlerim bozuluyor. Bu konuyu da defalarca konuştuk kullandığı ilaçlarla alakalı olabileceğini söyledi durumunun çünkü bildiğim kadarıyla yeni evli bir çift için bu durum normal değil. Doktora gideceğini söyledi ama tamamen beni geçiştirmek için. Asla hiçbir icraat yok benimle alakalı. Ben susan birisi değilim her şeyi apaçık konuşurum konuşarak çözmeye çalışırım ama karşımda resmen bir duvar var ve ben tosluyorum her seferinde. Aldatma vs gibi bi durum söz konusu değil her şeyini bilirim telefonunu çok rahat elime alırım çok şeffaf o konuda ama böyle genel olarak hayattan bezmiş bir hali var ve bu da benim enerjimi aşagı çekiyor resmen. Cinsellik konusunda bu kadar isteksiz oluşu da benim çok kafama takılıyor açıkçası çok bakımlı biriyim her gün duş alırım her gün saçlarımı yaparım markete dahi bakımlı giden cinstenim. Çevrem tarafından da beğenilen biriyim ama sorun tam olarak ne asla çözemiyorum. Kendimi suanda çıkmazda hissediyorum. Belki buraya yazmak dertleşmek iyi gelir diye açtım bu başlığı çünkü çevremde kimseye bahsedemiyorum.
Uzun bir sevgilik dönemi var bir yorumda evlilik ve sevgilik farklı demişsiniz ama ben uzun süreli sevgililik döneminde bu tarz şeyler farkedilir. 4 yıllık ilişkim vardı evet aynı evde yaşamadık ama sonuçta sürekli iletişim halindeyiz eee görüşüyoruzda ve adamı çözmüştüm yani. Dediğiniz gibi pasif durağan biriyse bunu farketmek için evli olmak gerekmiyor bir insan böyleyse sevgililik döneminde de durağan pasif sakin biridir.
 
Back
X