Merhaba. Eşim annesine benden bahsettiginde adimi bile sormadan nereli olduğumu sormuş. Ankara olmuş olsun. Ankaralilar da iyi olmaz derler demiş. Tüm konuşma kaynanamın yüreğini ferahlatmaya yönelik geçmiş. Bunu da sonraki ilk görüşmede bana eşim anlatmisti. Annesinin tepkilerini aktarırken eşim küçük bir çocuktan bahseder gibi guluyordu, eski romanlardaki türden saf ve urkek bir genç kızın yersiz korkularından bahsediyor gibi sefkat doluydu yüzü. İnanın abartmiyorum. Annesini dünyadan korkmakta o kadar haklı ve o kadar iyi niyetli algiliyordu ki daha görmediği gelin adayını nasıl itham ettiğini goremiyordu. Üstelik bunu da o kadar icsellestirmis ki bir baskasinin annesi hakkinda farklı dusunecegi ihtimali bile gelmemiş aklına ve gelip bunu bana çok şirin bir şeyi anlatıyor gibi anlatabildi. Doğal olarak tepki verdim. Şu an öfkeli hatırlıyorum ama o zaman üzgün tepki verdim. Eşim olayı benim açımdan görebildi ve bana hak verdi ama annesini suçlamak yerine bunu bana anlattığı için kendini sucladi. Yani o anlatmamıs olsa annesinin soyledikleri sorun olmayacak. Düğün arifesi bir konuda telefonda esimle tartisip aglamistim. Annesi konusmalardan bir şeylerin ters gittiğini anlayıp beni aradı ve ağzını şu cümleyle açtı, altın için ağlıyorsan daha fazla takariz. Ben yine cizgimi bozmadan tepki gösterdim. Eşim annesinin bu sozunu "demek ki hep altın için ağlayan kızlar görmüş, bilmiyor ki senin öyle biri olmadigini" şeklinde acikladi. Evlendik, bir sebepten hastanede bir iki ay kalmışlardı. Evlerine ziyarete geldigimde esim benden kendince özenli bulduğu bir yemek yapmami istedi jest olsun diye, hastaneden donduklerinde evde yemek olacakti. Yemek pişerken kaynanam eltimi aradı, neler yaptığımızı anlatırken eltim yemek yaptigimi soyledi ve kaynanam beni istedi telefona. Hünerlerini mi kanıtlamaya calisiyorsun, gerek yok ben biliyorum hünerli oldugunu diyerek zevkle güldü. Eşim bunu duyduğunda küçük cocuklarin buyumus de küçülmüş dedirten laflarina güler gibi guldu, benim de komik bularak anlattığımı sandi, o kadar kötülük beklemiyor annesinden. Benim tepkili oldugumu anlayınca beni annesinin espri yaptığına ikna etmeye calisti. Durumu ozetlemek adina yazabildigim örnekler bunlar, fazlası da var.
Hasılı, 5 yıl gecti, eşim son bir yılda ikna oldu annesinin bana kötü niyetle yaklaştığına ve beni daha beni görmeden sevmeme karari aldigina. Eşim iyi bir insandır, ikinci bir şansım olsa yine onunla evlenmeyi seçerdim. Fakat annesinin tüm aile fertleri üzerinde hastalıklı bir kontrol etkisi var. Her konuda karar mercii görüyor kendini ve benimle derdi beni kendisinin secmemiş olması. Eşime sürekli birilerini gostermis bununla evlen diye. Eşim hepsini reddedip karşısına benimle çıktığında annesine ihanet etmiş oldu. Annesi o yüzden beni begenmemeye ve onaylamamaya programlı. Bu güne gelene kadar eşimle mükemmel giden iliskimdeki tek pürüz bu konu oldu. Ben biraz daha pasif kalsam muhtemelen bugün çok kötü bir evlilik yaşıyor olurdum.
Uzun uzun şunu söylemek için yazdim. Kayınpederiniz oğlunun evlenecegi kızın fiziksel ozellikleri hakkında yorum yapma cesaretini gösteriyor ve buna hakkı olduğunu dusunuyor. Oğlu bunu size soyleyerek benim hikayemde olduğu gibi her ne kadar söylediği lafı onaylamasa da babasının müstakbel geliniyle ilgili fikir beyan etmesini normal algiliyor. Sizin de bunu normal algilayacaginiza inandigi için babasindaki cesarete tepki verebileceginizi dusunmeden bunu size anlatabiliyor. Yani sanıyor ki siz sadece sizi begenmemesine tepki verebilirsiniz, adamın fikir beyan etme curetini yadirgamiyor. İlerde her ikisi de bu "normal" davranışı evliliginiz üzerinden surdurmek isteyebilirler. Benim hikayemde eşim çok sakindi bana öfkeyle yaklasmadi, annesini sevdirmeye calisti, ben öfkemi doğru yonettim ve eşimi tahrik etmedim, kaynanama karşı saygı sınırlarını aşmadan net tepki verebildim, ezilmedim ve sonuçta bugun kendi küçük ailem kazandi. Sevgilinizin öfke kontrolu problemi varsa kayınpederinizin ilerde yaratacağı problemlerde arada kalmış hissedip öfkesini size yöneltebilir. Ya da siz olası sorunlarda gerektiği kadar tepki verip aynı zamanda ofkenizi eşinize yoneltmemeyi başarabilecek misiniz?
Sevgilim ben gerekeni soyledim merak etme dedi. Ayrica sevgilimin beni ne kadar begendigini de biliyorum, sık sık dile de getirir davranislariyla da belli eder. Ama babasina ne dusmus benim gorunusumle ilgili ustelik beni toplasan 10 dk gorup yorum yapmak ? kendimi kotu hissediyorum.. ilerde bu insanlarla sorun yasamaktan korkuyorum
sevgilime boyle dedigimde senin arkandan kotu konustu bilmek hakkin sonra onlari iyi sanma filan diyor.. ben zaten sevmiyorum hic gorusmeyi de dusunmuyorum onemli olan bizim ikimizin mutlulugu ben senin yanindayim sen annemle babami sevmesen de olur dedi hatta. garip bi iliskileri var abisi de kendisi de babalarini hic sevmiyorlar..
ne biçim erkek bu diye düşünürüm açıkçası
