• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Biraz iç döküş…

Sen vitaminlerini takviyelerini al içini ferah tut. Psikolojik olarak sağlam durursan bağışıklığın da kuvvetli olur. Gerekli de önlemleri alırsan birşey olmaz inşallah. Bunlar senin zaten bildiğin şeyler gerçi
 
Bence sizin sıkıntınız ise henüz adapte olamayisiniz.bikac hafta sonra tempoya alisirsiniz.tabi işinizin önemini kutsallığını bilerek sectiyseniz.boyle kritik görevleri gerçekten o mesleği sevenler yapmalı.yoksa savaşta veya herhangi bir karisiklikta asker polis te Başar istifayı gider.
 
Arkadaşım izni yeni bitmiş ve bir haftadır göreve başlamış
2 yıl sonra yeniden ise başlamakta belki odaklanma problemi yaşadı iki yılda bir sürü şey değişti zaten covit belası dünyanın dengesini bozdu
Çalışma şartları primler tabiki olmalı ama ben covitlierin odasına giremem yapamam bilmiyorum aşı olmam gibi gibi şeylerde doğru değil ha aşı kendi secimi ama oraya kimse.keyfinden covit olup gitmiyor o hastalarda bakıma muhtaç
Onlara secim sansı sunulsaydı coğu istifa edecekti farkındasınız dimi? Üstelik yemek bile vermeden ağır sekilde calıstırıldılar bu defalarca haber konusu oldu, insanların korkması normal değil mi cocugunun bağısıklık hastalığı varmıs benim tanıdığım hemsire covit olup annesine tasıdı annesi vefat etti, ne icin bu simdi? Calısıp 3 kuruş para alabilmek icin bir cok Sağlık calısanj ve ailesi Vefat etti farkında mısınız o yüzden bu dönemin asla emeği bilinmeyenleri saglık calısanları oldu bari özgüvensiz demeyelim bu kadarı cok fazla oluyor artık
 
Sağlık çalışanıyım ücretsiz iki yıllık iznim bitti işe geri döndüm bu hafta ama çok zorlanıyorum hem ortamdan uzak kaldım herşey ve herkes değişmiş hemde pandemi dolayısıyla iş yükü arşa çıkmış. Herkes bir işi diğerinin üstüne atıp kaçma derdinde.
sizi anlıyorum,keyfi olarak izin kullanma durumunuz olmadı,mecburdunuz. buna tamam.

ancak salgın başladığından beri çalışmak zorunda olan sağlık çalışanları var ve bunlardan biri de benim,buradan bakınca bazı cümleleriniz bencilce geliyor.

öncelikle 2 senede elbette her şey değişir,kaldı ki pandemi eklenince üzerine,nasıl değişmemesini bekliyorsunuz ki?

evet iş yükü arşa çıktı,mesela izin alıp çalışmaya ara verebilme şansına sahip olanların işleri de biz kalanlara eklendi. 1 insan 3 kişilik iş yapmak zorunda kaldı,normal değil mi sizce de bu bıkkınlık?
u arada bende kronik hastayım.
hastalığınız nedir?
iş yerinde herkesin siniri bozuk kimsenin yüzü gülmüyor öğrenmek istediğim birşeyi binbir nazla öğretiyorlar. Diyeceksiniz ki mecbur mu? Evet söz konusu insan hayatıysa yeni olan birşeyi diğeri yeni gelene anlatmalı. Ama maalesef pandemiden dolayı herşey batık halde doktorlar bile covid odalarına girmemk istemiyor.
yani bakın burada hiç kusura bakmayın. annesiniz evet,sağlık sorunlarınız da var o yüzden izin aldınız anlıyorum ama biz 2 senedir cehennemi yaşıyoruz. kimseden güler yüz beklemeye hakkınız yok. istifa bile edemedik değil izin almak,zorla çalıştırıldık,siz bizim psikolojimizin sağlam olduğunu mu düşünüyorsunuz?

yeni gelene iş anlatmak zorunda değil kimse,çünkü her ne sebeple olursa olsun o insanlar çalışırken siz o hengameden uzaktaydınız. bakın her ne sebeple olursa olsun diyorum,artık öyle bir raddeye geldi ki tahammülümüz, haticeye değil neticeye bakar olduk. anlatabildim mi bilmiyorum ama.

eksik kalan sizsiniz ondan dolayı sizin eksiklerinizi tamamlamak için çaba sarf etmeniz lazım. kimseden gelip size bir şey anlatmasını beklemeyin zira çok bekleyebilirsiniz.

güleryüzlü veya değil,soracaksınız, 2., 3. kişiye sorup öğreneceksiniz. veya sormadan kendi başınıza öğreneceksiniz. herkes bu kadar bitmiş durumdayken ,siz bana soğuk davrandılar diye söyleniyorsunuz. bu benim gözümde prenses tribidir kusura bakmayın.
Ne hayallerle ne emeklerle okudum
biz ne emeklerle okuduk? biz ana-baba kuzusu değil miydik? bizim canımız yok muydu? ama kimse acımadı bize,iltimas da tanınmadı. çıktık düşe kalka da olsa işimizi yaptık. çünkü söylenme hakkı bile verilmedi anlatabildim mi?


ha bu arada anne olmasına rağmen izin kullanma hakkı olmayan çoook meslektaşım oldu çalıştığım hastanede.

yani bu şans bile hastaneden hastaneye değişiyor anlayacağınız. :)
 
Sağlık çalışanıyım ücretsiz iki yıllık iznim bitti işe geri döndüm bu hafta ama çok zorlanıyorum hem ortamdan uzak kaldım herşey ve herkes değişmiş hemde pandemi dolayısıyla iş yükü arşa çıkmış. Herkes bir işi diğerinin üstüne atıp kaçma derdinde. Covitli hasta alıyoruz henüz aşımı da olmadım olmaya korkuyorum yan etkilerinden. Diyeceksiniz ki virüsün kendisinden korkmuyor musun? Korkuyorum hemde çok. Oğlumu anneme bıraktım onlarada virüs taşımayayım diye. Oğlumun bağışık sorunu var annem kronik hasta. Bu zamana kadar çok dikkat ettik çok korunduk ama şimdi göbeğindeyim. İşten ayrılmam söz konusu bile değil. Evimiz yok borçlarımız var. Bir şekilde iki sene idare ettik ama ömür boyu yettiremeyiz kiraya sürekli zam geliyor herşey pahalanıyor. Keşke anneler istediği kadar ücretsiz hakkını kullanabilseydi hiç değilse virüs bitene kadar. Bu arada bende kronik hastayım. Çin aşısı şuan yok alman aşısı da kronik hastalarda daha çok yan etki yaptığı için çekiniyorum.

iş yerinde herkesin siniri bozuk kimsenin yüzü gülmüyor öğrenmek istediğim birşeyi binbir nazla öğretiyorlar. Diyeceksiniz ki mecbur mu? Evet söz konusu insan hayatıysa yeni olan birşeyi diğeri yeni gelene anlatmalı. Ama maalesef pandemiden dolayı herşey batık halde doktorlar bile covid odalarına girmemk istemiyor. Ne olacak nasıl olacak diye düşünmekten ağlamaktan gözlerim şişti bir haftada üç kilo vermişim. Ne hayallerle ne emeklerle okudum. Emeğinin karşılığı bile yok. Nerde o sağlıkçılar iki üç maaş alıyor diyenler…

velhasıl kendimi bir kafeste çırpınıypr gibi hissediyorum istifa etsem (ki oda yasak) tekrar atanmam çok zor çünkü hemşirelik okulındqn daha yüksek bir okul daha okuduğım için kamu kurumunda artk hemşire kadrosundan atanamıyorum zaten puanlarda çok yüksek.
benim derdimin çözümü yok öyle içimi dökmek istedim. Mutsuzum sanki hiçbişey eskisi gibi güzel heyecanlı olamayacakmış gibi… oğlumu çok özledim
bir saglik calisani olarak asinin yan etkilerinden urkmeniz de beni urkuttu acikcasi..

basini takp ediyorsaniz , ilk etapta profesorlerin hemsirelerin onlarin cocuklarinin hastaliktan ölduklerini gormussunuzdur. alman asisini cevremdeki herkes oldu (y.disindayim) bir tane yan etki duymadim. esimin, alerjik astim, egzama, tuberkuloz gecmisi vs her turlu alerjik hastaligi var ve asidan sonra hicbir yan etki yasamadi, lutfen siz de hizmet ettiginiz bilime guvenin ve asinizi olun... bakin bulundugum yerde yuksek oranda asilanma tamamlandi ve maske zorunlulugu dahi kalkti. asilanmayi bir saglik personeli bile reddediyorsa, bizim ulkemiz daha cooook kapanir maalesef... saglikli gunler dilerim. isleriniz rast gitsin.
 
Sabır diliyorum bir anne olarak çocuğunuzudan uzak kalmanız beni hüzünlendi ikiniz için de zor neyseki iki sene izinli almışsınız,benim abim otelde kalıyordu ailesinden uzak zor bir süreç şimdi evine geliyor Aşı oldu,aşıya güvensizliğin sebebi toplumumuz güven ortamından kaynaklı bilim kurulu üyeleri halkla iletişimi eksikti medyada çok bilgi kirliliği mevcut,halada öyle...
Çevremde yapan çok hersey yolunda avrupa ülkeleri çoğu normalleşme sürecine Aşı sayesinde girdi,bir sağlıkçı olarak örnek olmalısınız yada niye öyle diyorsunuz demeyeceğim zaten stresli bir ortamdasiniz...fikir beyan etme hakkına sahipsiniz ülke olarak Aşı olmasak bu süreç uzayacak en çokta sizin yorar,inşallah en kısa sürede psikolojinizi toparlayıp hem aşınızi olursunuz ve ortama adapte olursunuz
 
5 yılın dolduysa, memuriyet boyunca verilen 1 yıllık ücretsiz izin hakkını kullan.

Dolmadiysa yapacağın tek şey, işe şükrederek gitmek, hem daha çabuk toparlar, alışırsın. Diğer türlü, ne ise adapte olursun, ne de işi öğrenirsin.

Ayrıca hastane de herkes forma, eldiven, maske yle gezdiginden covit kontrol altında. Mağaza, market, otobüs vs. En çok bulaşın olduğu yerler olarak tesbit edilmişti
 
Back
X