Davranış Bozuklukları Biraz konuşabilir miyiz???

Merhaba arkadaşlar
Benim paylaşmak ve sorunuma çözüm bulmak istediğim konu kızım.Şuan 3 yaşında ve ben size en başından anlatayım sizde bana nasıl davranmam gerektiği konusunda yardım edebilirseniz sevinirim çünkü paylaşabileceğim şuan kimsem yok.Kızıma hamileyken çok zor zamanlar geçirdim hem kendi ailemdeki sorunlar hemde eşimin ailesinin bana olan davranışları yüzünden.Bayılmalar falan da yaşadım.Neyse kızım doğdu ve 5 günlükken farkettim ki kızım ağlarken saçını yoluyor ve bunu birkaç kere daha yaptı ben onu bu davranışından vazgeçirmeye çalıştım ve bi süre sonra bıraktı.O zamandan bu zamana kadar davranışları sürekli saldırgan bir biçimde giderek artış gösteriyor.Ay ay,yıl yıl bu davranışları değişiyor ama her daim saldırmaya hazır bir şekilde bekliyor.ilk zamanlar ısırma vardı cimcikleme tükürme dövme bu şekilde yaşı büyükçe davranışlarıda farklılaşıyor.Hiçbir şekilde hiçbirşeyi paylaşmak istemiyor hep BENİM diyor.Sokakda sürekli arkadaşlarını dövüyor.3 yaşında ama ilkokula giden çocukları bile dövüyor.Çok saldırgan davranışlar gösteriyor.Benim en çok korktuğum olaysa tanısın veya tanımasın herkesin elini tutup gidiyor.Bu olay beni çok tedirgin ediyor. Bize misaifr geldiği zaman yollamak istemiyor kapıyı kitliyor veya biz gittiğimizde eve gelmiyor.Ben çok sabırlı davranmaya çalışıyorum ama bana karşı çok hırçın sürekli bana vuruyor.Akşam babası geldiğinde hep anne pis diyor.Eşim ilk zamanlar önemsemiyordu ama artık bana karşı davranışları çok değişince o da söylemeye başladı anne pis olmaz diye ama şuan pek kaale almıyor.Evden dışarı çıkmak istemiyorum ben sabırlıyım o benim evladım ama başkası benim gibi olmaz.Bugün eltime gittim ve burnumdan geldi iki çocuğu var ve ikisinide hiç rahat bırakmadı.Sürekli cimcirme dövme paylaşmama. Mesela eltime gidiyor diyor ki bu benim annem diyor veya kaynıma bu benim babam diyor.Sırf eltimin çocuğunu sinirlendirmek için(aynı yaştalar).Herkese karşı bu şekilde olumsuz davranışlar içinde.insanlar çok rahatsız kızımdan ama o benim kızım ne olursa olsun ben onu düzeltmeliyim ama ben bi yol bulamadım.Acaba fiziksel bi sebepten dolayımı diyorum çare bulamadım.Antalyada bi psikoloğa veya pedagog a götürücem ama sizlerden de fikir almak istiyorum.Buna çok ihtiyacım var...

oncellıkle hıcbırsey soyle boyle yap deyıp cozum bulamayız belkı ama tavsıyem pedagoga ve psıkolaga goturmen cımcımeyibazı ozellıkler yasının geregı ama ozellıkle anne pıs demesı ve baskasına anne babası demesı sasırtıcı.. bırde yanlıs anlama canım ama hamılelyken zor gunler gecırmısın hala devam edıyormu sııddet gıbı vs. bana o ızlenımıo verdı en yakın zamanda sorunlarınız atlatıp mutlu bır anne kız olursunuz

şiddet derken ""çocuğa şiddet uyguluyormusunuz" diye mi sordunuz tam anlıyamadım eğer öyleyse sorunuz o konuda çok sabırlıyım şiddete başvurmam.Peki sizce bu başkalarıyla gitmek meselesine nasıl çözüm bulucam.Gerçekten çok zor ya

Yapabileceginiz en iyi sey bir cocuk psikiyatristine goturmek canm. Allah yardimciniz olsun. Ayrica hareketli, siddet iceren, fazla gurultulu filmler yada cizgi filmler izletme. Yaninda yuksek ses tonuyla konusmayin. Benim kizimda 3 yasinda. Anne pis anne gitsin diye bir donem kotu davranislari oldu bana karsi ama gecici merak etmeyin. Babayi paylasamama anneyi kendine rakip gorme durumu bu. Ama saldirganlik ve asabiyet konusunda mutlaka bir cocuk psikiyatristine gitmelisiniz

Hamileliğim çok kötü geçti.Bebek hisseder denir ya gerçekten çok doğru.

Gokben1 .!.:

şiddet derken ""çocuğa şiddet uyguluyormusunuz" diye mi sordunuz tam anlıyamadım eğer öyleyse sorunuz o konuda çok sabırlıyım şiddete başvurmam.Peki sizce bu başkalarıyla gitmek meselesine nasıl çözüm bulucam.Gerçekten çok zor ya

Genişletmek için tıkla...

yok tatlım o kastetmedım yanı cevrde yada aılede gordumu sıddetı cnm baskalarıyla gıtmek meselesıne takılma ma dıkkat et tabı benım kızda gecende babasıyla gezerken yaslı bı dede gel senı goturuyeyım bnım kızım ol demıs bızımkı gıdıyormusyanı cocuk onlar daha sen dr. gotur vardır cozumu duzelır sıkma canını:26:

Gokben1 .!.:

Hamileliğim çok kötü geçti.Bebek hisseder denir ya gerçekten çok doğru.

Genişletmek için tıkla...

kesınlıkle dogru cnm bennımde hamıleleıgımde zaman zaman kotu seyler yasadım babamı kaybettımgercekten kızım tepkı vermıstı agladıkca uzuldukce..

bence şuan yaptığınız çok yanlış evden dışarı çıkmak istememeniz onu daha da hırçınlaştırabilir. bence bebeğinizin ve sizin sakinliğe ve biraz birlikte aktiviteye ihtiyacınız var ayrıca ne olursa olsun asla çocuğunuzun yanında tartışmayın. herzaman bu mümkün olamayabiliyor ama ne kadar dikkat etsek buna o kadar kar bizim için..kızınızı alın parkta diğer çocuklarla güzel güzel oynaması gerektiğini anlatın ve bol bol onunla evde de siz oyun oynayın .oyun bebeklerin çocukların gelişiminde çok etkili ona paylaşmayı ancak oyun oynayarak öğretebilirsiniz. az oyuncak olursa paylaşması gerektiğinide anlayacaktır oyun oynayabilmesi için bu gerekli. bunlar biraz zaman alacak yavaş yavaş hırçınlığı geçecektir burda iş sizin sabrınıza dayanıyo.r ev işi şu bu bırakın ve bol bol oyun oynayıp gezdirin ve farklı ortamlara girin hırçın ve herkes rahatsız oluyor diye eve kapatmayın bu daha da hırçınlaştıracaktır onu .her çocuk anne benim baba benim dendiği zaman kızar onu sürekli bu şekilde kızdıran birileri var ki o da diğer çocukları bu şekilde kızdırmaya çalışıyor bunu yapanlara engel olun başta bunu unutmasını sağlayın .ayrıca anne pis demesi babasını sahiplenmesinden kaynaklanabilir siz kıskanıyordur bütün kız çocuklarda olduğu gibi bence bi süre bunları deneyin yol alamazsanız bir psikolog veya pedagogdan yardım alın mutlaka çocuklarımız bizim herşeyimiz...

yazdıklarını okuduum ve çok üzüldüm arkadaşım,kimbilir sen nasıl üzülüp kahroluyorsun,
anne olup çocuğunu sevmeyen,iyi olsun istemeyen insan olamaz,eminim ki sen de çocuğunun en iyi şekilde yetişmesi için elinden geleni yapıyorsundur,
ancak senin de yazında belirttiğin gibi bir çocuğun,iyi olabilmesi annenin iyiliğine bağlıdır,
ben hep söylerim "nasıl anne-öyle çocuk"
sakin anne-sakin çocuk-gergin anne,gergin çocuk,
titiz anne-titiz çocuk-takıntılı anne-takıntılı çocuk,
mutlu anne,mutlu çocuk,daha çoğaltılabilir tabi.....
Olanların müsebbbibi sensin demiyorum tabi ki,ancak çocuğun başkasına anne-baba diyorsa bir sıkıntı var demektir,
Şimdi çocuğumuz gergin yada başkalarını dövüyor vuruyor ise bu bişeylerin yansımasıdır,
çocuk kendini doğru ifade etmeyi öğrenememiş yada acısını başkalarından çıkaıyor demektir,
yada bi başkasının elinden tutup giidyorsa mesela kendisine ilgi gösteren birilerinin ardından gidiyor demektir ki bu da yeterince sevgiye doyamadığını gösterir,
yani bu çocuk herşeye şiddet göstermiyor,birilerini benimsiyor,birilerinin elinden tutuyor,
işte o ne bunu doğru düşünmek yakalamak lazım,,
daha sistemli ilerlemek ve düzelme sağlamak makstalı bir çocuk psikiyatristi isabetli olur..
Ama doğru davranışlarla geçicektir,inanıyorum..

Mesela dün akşam kızımız yanımızda koltukta uyuyp kaldı,
eşim de bir diziyi izliyor,dizi de böyle kavga gürültü tabanca falan,
hemen sesini kıstırdım,uyanmasın diye değil,
uykunun ilk evresinde duyduklarımızın tümü bilinçaltına kaydoluyor,al sana şiddet kodu beyne girdi..

Bu kadar hassas herşey,

suslubaykus arkadaşıma katılıyorum,dışarı çıkarmamak değil,
beraber birebir gülümsenen,paylaşılan,elektrik alışverişi olan kaliteli vakit geçirme zamanlarına ihtiyaç var bence de..

suslubaykus .!.:

bence şuan yaptığınız çok yanlış evden dışarı çıkmak istememeniz onu daha da hırçınlaştırabilir. bence bebeğinizin ve sizin sakinliğe ve biraz birlikte aktiviteye ihtiyacınız var ayrıca ne olursa olsun asla çocuğunuzun yanında tartışmayın. herzaman bu mümkün olamayabiliyor ama ne kadar dikkat etsek buna o kadar kar bizim için..kızınızı alın parkta diğer çocuklarla güzel güzel oynaması gerektiğini anlatın ve bol bol onunla evde de siz oyun oynayın .oyun bebeklerin çocukların gelişiminde çok etkili ona paylaşmayı ancak oyun oynayarak öğretebilirsiniz. az oyuncak olursa paylaşması gerektiğinide anlayacaktır oyun oynayabilmesi için bu gerekli. bunlar biraz zaman alacak yavaş yavaş hırçınlığı geçecektir burda iş sizin sabrınıza dayanıyo.r ev işi şu bu bırakın ve bol bol oyun oynayıp gezdirin ve farklı ortamlara girin hırçın ve herkes rahatsız oluyor diye eve kapatmayın bu daha da hırçınlaştıracaktır onu .her çocuk anne benim baba benim dendiği zaman kızar onu sürekli bu şekilde kızdıran birileri var ki o da diğer çocukları bu şekilde kızdırmaya çalışıyor bunu yapanlara engel olun başta bunu unutmasını sağlayın .ayrıca anne pis demesi babasını sahiplenmesinden kaynaklanabilir siz kıskanıyordur bütün kız çocuklarda olduğu gibi bence bi süre bunları deneyin yol alamazsanız bir psikolog veya pedagogdan yardım alın mutlaka çocuklarımız bizim herşeyimiz...

Genişletmek için tıkla...

Yorumunuz için çok teşekkür ederim.İnanın ki 1 haftaya kadar bu dışarı çıkmamam düşüncesinde değildim.Aksine neredeyse her gün parka götürdüm eşimde akşamları erken geliyor o yüzden kızımın dışarıda vakit geçirebileceği zaman çok.Parktaki oyuncakları bile başkalarıyla paylaşmıyor.Onun olmadığını onun olsa bile hepbirlikte oynaması gerektiğini söuylüyorum ama bu paylaşma konusunda onu ikna edemiyorum.Mesela kaydırağın tepesine çıkıyor orda bekliyor ve gelen çocukları ittirip düşürüyor.Haliyle parkta çok sorun yaşıyorum.Genede haklısınız ne kadar çok ortam içine girerse o kadar çabuk aşabiliriz gibi gözüküyor bu paylaşma olayını.

Hymarry .!.:

yazdıklarını okuduum ve çok üzüldüm arkadaşım,kimbilir sen nasıl üzülüp kahroluyorsun,
anne olup çocuğunu sevmeyen,iyi olsun istemeyen insan olamaz,eminim ki sen de çocuğunun en iyi şekilde yetişmesi için elinden geleni yapıyorsundur,
ancak senin de yazında belirttiğin gibi bir çocuğun,iyi olabilmesi annenin iyiliğine bağlıdır,
ben hep söylerim "nasıl anne-öyle çocuk"
sakin anne-sakin çocuk-gergin anne,gergin çocuk,
titiz anne-titiz çocuk-takıntılı anne-takıntılı çocuk,
mutlu anne,mutlu çocuk,daha çoğaltılabilir tabi.....
Olanların müsebbbibi sensin demiyorum tabi ki,ancak çocuğun başkasına anne-baba diyorsa bir sıkıntı var demektir,
Şimdi çocuğumuz gergin yada başkalarını dövüyor vuruyor ise bu bişeylerin yansımasıdır,
çocuk kendini doğru ifade etmeyi öğrenememiş yada acısını başkalarından çıkaıyor demektir,
yada bi başkasının elinden tutup giidyorsa mesela kendisine ilgi gösteren birilerinin ardından gidiyor demektir ki bu da yeterince sevgiye doyamadığını gösterir,
yani bu çocuk herşeye şiddet göstermiyor,birilerini benimsiyor,birilerinin elinden tutuyor,
işte o ne bunu doğru düşünmek yakalamak lazım,,
daha sistemli ilerlemek ve düzelme sağlamak makstalı bir çocuk psikiyatristi isabetli olur..
Ama doğru davranışlarla geçicektir,inanıyorum..

Genişletmek için tıkla...

Yorumun için sağol canım.Kızımın kendini doğru ifade edemediğinden de bu şekilde hırçın olabileceğini düşüyorum çünkü hala konuşamıyoruz.Herşeyi biliyoruz söylüyoruz ama telafüzumuz düzgün değil.Bazen dediği kelimeyi ben anlamadığımda sinirleniyor ve bağırarak eliyle göstererek anlatmaya çalışıyor.Bir başkasıyla gitme konusu beni tedirgin etmiyor hiç tanımadığı insanların elinden tutup gidiyor.Anneannesiyle,babasnnesiyle,akrabalarla gitse dert etmiycem ama bu yabancı meselesini öğretemiyorum.Ama bu ve beni kıskanma olayı eşimden kaynaklandı biraz.Kızım daha küçükken farzedin hastanede tanımadığımız bi insanla bi diyaloğumuz oldu ve kızımızı sevmek istedi.Eşim bu konuda çok gevşek davrandı sıcakkanlı olsun diye hiç yabancı kavramını söylemedi,öğretmedi.Ayrıca hep kızıma eğer yemeğini yemezsen anneye yediricem,eğer şunu yapmazsan anne yapar gibi kelimeler kullandı haliyle beni kendine eş değer bi yarışcı olarak görüyor kızım.Eşimde şimdi yaptığının çok yanlış olduğunu anladı ama düzelmekte zorlanıyoruz.

kızınızın sizi rakip görmesi çok doğal,bu yaşlarda çocuklar ödip-elektra kompleksleri yaşar karşıcins ebeveyne aşırı bir ilgi ve hemcins ebeveyn ile yarış halinde olmayı içerir bu kompleksler.ama kızınızın durumu daha farklı gibi,bu tarz zor çocukların yetiştirilmesi de haliyle zor oluyor ve bu hususta birçok noktaya dikkat etmek gerekiyor.anlattıklarınız bana bir filmi hatırlattı, 'we need to talk about kevin' adında.sonu pek iyi bitmiyor ama en azından hissettiklerinizi içeriyor çoğunlukla.bence kesinlikle bir pedagoga gitmelisiniz,sizi nasıl davranmanız gerektiği konusunda en iyi şekilde yönlendirir,zira çok hassas bir konu bu..

flyingballoon .!.:

kızınızın sizi rakip görmesi çok doğal,bu yaşlarda çocuklar ödip-elektra kompleksleri yaşar karşıcins ebeveyne aşırı bir ilgi ve hemcins ebeveyn ile yarış halinde olmayı içerir bu kompleksler.ama kızınızın durumu daha farklı gibi,bu tarz zor çocukların yetiştirilmesi de haliyle zor oluyor ve bu hususta birçok noktaya dikkat etmek gerekiyor.anlattıklarınız bana bir filmi hatırlattı, 'we need to talk about kevin' adında.sonu pek iyi bitmiyor ama en azından hissettiklerinizi içeriyor çoğunlukla.bence kesinlikle bir pedagoga gitmelisiniz,sizi nasıl davranmanız gerektiği konusunda en iyi şekilde yönlendirir,zira çok hassas bir konu bu..

Genişletmek için tıkla...

Muhakkak gidicem canım çünkü ben nasıl davranacağımı şaşırdım.Tavsiyelere çok ihtiyacı var...

pedagoga gidince burada da paylaşırmısın aynı tarz sorunlarla karşılaşan ben ve benim gibi annelere ışık olsun

okurken yazdıklarınızı bıan yegenım sandım sorunlu yavruyu..

aynı tarıf ettıgınız sekılde yegenım..suan 3 yaslarında bırde 6 aylık erkek kardesı oldu(erken dogum netıcesınde gelısen bazı saglık sorunları vardı bebegımızın halıyle ılgı alakada aynı nısbette oldu bı muddet)..yegenım herseyı anlıyor,ınanılmaz cumleler kuruyor,cok asabı,cok hırçın,ıstedıgı bırseyın yapılması babaanne ve dede yanında oylesıne alıstıkı annesı yanı ablam katıyyen bas edemıyor,ustune bırde yenı bır bebek gelınce ve o da sorunlu olunca ablam dada tahammul kalmıyor ve kızını dövüyor,o dövdükce cocouk dahada hırcınlasıyor kardesını dahada kıskanıyor..

daha gecen gun ablam kucuk bebegı sık sık kontrol ıcın dr a goturuyordu ..buyuk kız olan demıs kı hastayım ben hastaneye gotur benı..ablam 2 3 gun sureklı boyle dedı dıyor,neresının agrıdıgını sordugumda bogazım agrıyo dıyomus ve yalan dan öksürtüyormus kendını..nıyemı yalandan!ablam kızı dr a goturdugunde a dan z ye muayene etmıs dr demıs ne bogazı ne baska bı yerınde hastalık yok benden saglam :) yanı anlayacagınız buyuk olan kardesını kıskandıgından hastalık numarası yapmıs,onunlada fazlasıyla ılgılenıyor ablam ,,dıyorkı kucuge mama yapıyorum normalde agzına surmez ama sırf kardesı yıyor dıye gıdıp kasık getırıp hepsını yeyıp bıtırıyor kardesı yemesın ıstıyor dıyor..yalnız yegenımın boyle olmasında ablamın ve enıstemınde rolu buyuk..sık sık yanında tartısırlar,evde ne seyrettıklerı ne dıkkat etmezler ve ne konustuklarına..anne baba da cok tahammul etmeyıp cocouga sıddet uygulayabılıyolar ve cok kural koyuyorlar..cocoukta kendınce aklınca boyle yapıyor..unutmamak gerekı cocouk nasıl ıstersek degıl nasıl yetıstırırsek oyle olur..daha 7 aylık kızıma bazen sakadan kaslarımı cattıgımda oyunlar oynarken falan esım hemen ıkaz edıyor benı oyle bakma onun herseyı sensın en cok sana guvenecek senı ornek alacak...beynıne kaydedıyor a dan z ye herseyı dıyor..cokta dogru bazen bızım yaptıklarımızı saka gıbı taklıd edıyor..

ozellıkle 2 yas ve sonrası cok daha zorlasıyor dıye bılıyorum bu vazıyet..en ıyısı uzun donem de arkadaslarında onerdıgı gıbı bır pedagoga gorunmekte dıye dusunuyorum..Allah sabrınızı artırsın ve kolaylık versın dılerım..

Merhabalar,benim 4,5 yaşında kızım var.Artık tahammül sınırlarımı zorladığı için geçen ay çocuk psikiyatristine götürdüm.davranış bozukluğu olduğunu ve sınırsız çocuk tabir edilen grupta olduğunu söyledi.bir tane şurup verdi ve bir kitap tavsiye etti.Çocuğumuza sınır koyma-robert... yazarı tam hatırlayamadım şu an ama bu kitabı her anne-baba okumalıymış(google de aratınca çıkıyor).bunun haricinde çocuğun kesinlikle anne ve baba ile yatmamasını,olumsuz bir hareketinde odasına gönderilerek bir süre orada bırakılarak cezalandırılmasını,cezadan çok olumlu davranışların ödüllendirilmesini ve tam gün kreşe gitmesini tavsiye etti.birde ne kadar erken götürürseniz psikiyatriste işiniz daha kolay,ben biraz geç kalmışım

Lütfen üzülmeyin daha küçücük zamanla toparlarsınız
ben doktorunuzun söylediklerini biraz abartılmış buldum
bu psikiyatristler hep böyle ne yani çocuk doğduğu gibi doktor doktor gezilmelimi

PINARNEHIR .!.:

Merhabalar,benim 4,5 yaşında kızım var.Artık tahammül sınırlarımı zorladığı için geçen ay çocuk psikiyatristine götürdüm.davranış bozukluğu olduğunu ve sınırsız çocuk tabir edilen grupta olduğunu söyledi.bir tane şurup verdi ve bir kitap tavsiye etti.Çocuğumuza sınır koyma-robert... yazarı tam hatırlayamadım şu an ama bu kitabı her anne-baba okumalıymış(google de aratınca çıkıyor).bunun haricinde çocuğun kesinlikle anne ve baba ile yatmamasını,olumsuz bir hareketinde odasına gönderilerek bir süre orada bırakılarak cezalandırılmasını,cezadan çok olumlu davranışların ödüllendirilmesini ve tam gün kreşe gitmesini tavsiye etti.birde ne kadar erken götürürseniz psikiyatriste işiniz daha kolay,ben biraz geç kalmışım

Genişletmek için tıkla...

bunun eğitimini almış biri olarak size şunları söyleyebilirim: çocuğunuz yaşı ve içinde bulunduğu dönem itibariyle hem kendi başına bağımsız davranmayı öğrenmeli ve siz de bunu desteklemesiniz... ve de şuan sorumluluklar almalı ve bunları yerine getirmeyi öğrenmeli...her konuda onun girişimciliğini destekleyin ve onunla konuşun onun sorularını bıkmadan usanmadan dinleyin cevaplar verin... her yaptığı olumlu şeyi hemen övün yada onu küçük küçük ödüllendirin... kötü yaptığı davranışları mümkün olduğunca görmezden gelin sabrınız taştığı anda da onu başka odaya göndererek cezalandırın( aslında eğitim de ceza kullanılmamalı kesinlike ona sözlü yada fiziksel şiddet uygulamayın çünkü bu ileri daha kötü yapar) kesinlikle yemek yemese bile zorla yedirmeye çalışmayın bırakın kendisi yesin... yemiyorsa da acıkınca mecbur yiyecek...döküp batıracak evi dağıtacak diye onu engellemeyin...dediğim gibi girişimlerini destekleyin varsın döksün yığsın ama birşeyler başarsın... ve de en önemlisi kesinlikle tutarlı davranın ve taviz vermeyin... bir kere hayır diyorsanız kesinlikle ne kadar ağlasa da saldırganlaşsa da sözünüzde durun...eşinizle ortak karar alarak uygulayın o da sizinle çelişmesin o da hayır desin sizin hayır dediğiniz şeye... anane babanne dede gibi çocuğu şımartan her istediğini yapan aile fertleri çevrenizdeyse onlarla da konuşun onlarda sizinle aynı doğrultu da kararlı davransınlar...çünkü çocuk için en kötü şey ebeveynlerin tutarsız davranışları... çocuklar çok zeki... hemen bunu farkedip size karşı kullanırlar

nes8 .!.:

pedagoga gidince burada da paylaşırmısın aynı tarz sorunlarla karşılaşan ben ve benim gibi annelere ışık olsun

Genişletmek için tıkla...

Yengemin tavsiye ettiği bi yer var antalyada oraya götürmeyi düşünüyorum çocuğu hem ruhsal hemde fiziksel yönden inceliyorlar.Çünkü bu tür davranışların altında beyindeki bi hasardan dolayıda olabiliyormuş.Yengem umre de şuan gelince hemen götürücem.Gittiğim zaman sizlerlede paylaşıcam muhakkak.