Asla kabul edilebilir bir durum değil şiddet ama bazı ilişkilerin iniş çıkışları çoktur.Tartışma esnasında insan farkında olmadan kendinide hırslandırır.Seslerin yükselmesi,ağır sözler,can yakan tehditler önlem alınmazsa(ki psikolojik şiddete girer)bir süre sonra yerini fiziksel şiddete bırakır.O yüzden şiddet her ilişkide bir parça olsun vardır kimse benim evliliğim,bizim ilişkimiz çok sorunsuz son derece saygılı diyemez.Bende çok sakin yapıda bir insan olamadım hiç bir zaman.Ama öfkemin kontrol altında olmadığı zamanlarda yaptıklarımdan çok büyük pişmanlık duyup,sivrilen yönlerimi törpülemesini öğreniyorum.Ne güzel hamileymişsinizde,ben bu durumun sizede çok büyük huzur katacağını düşünüyorum.size tavsiyem çok sinirli olduğunuz ve aşırı tepki vereceğiniz tartşmalara girmeden önce kendinizi telkin etmeniz.Asla otokontrolünüzü elinizden bırakmamanız.stratejik olmayın,politik davranmayın tabi ama eşinizin sizi ne kadar sevdiğini ve birbirinize en yakın olanın yine siz olduğunuzu asla unutmayın.Evliliğinize değer verdiğinizi ve bir şeyleri düzeltmek istediğinize çok inanıyorum.Öyle olmasa burada çözüm aramazdınız.Herşeyden önce şunu düşünün o sizin eşiniz ve bilerek isteyerek sizi kıramaz.O yüzden bu noktada biz kadınlara çok iş düşüyor,erkekler bizden tamamen farklı.Söylediklerinin altında çoğu zaman bir ima gizli değil,farklı anlamlar çıkartmakta ısrarcı olmayalım.Söylediklerini dümdüz alalım.Ortada apaçık bir sorun yoksa öylesine art niyetsiz söylediklerini soruna dönüştürmeyelim.Asla kendinizi ezdirmeyin ama bunu yaparkende karşımızdakinin de insan olduğunu,şiddetin o anki kavgaya bir çözüm getirmeyeceğini aksine şiddet uyguladığımızın bizden uzaklaşacağını ve her kavganın katlanarak bir dağ olup evliliğimizi bitireceğini unutmayalım.Evlilik güzel bir şey ve inanın bu ülkede milyonlarca genç gerekli maddiyatı ve ailevi sorunları aşamadıkları için evlenemiyorlar.Yani yerinizde olup huzurlu bir evlilik hayatı yaşamak isteyen çok insan var.Evliliklerimizin eşlerimizin değerini bilelim derim.Ve kimse vazgeçilmez değil bizlerde....Böyle nahoş kavgalarla,can yakan tartışmalarla kimseyi kendimizden uzaklaştırmayalım değil mi.Psikologmuş,ilişki uzmanıymış hepsi boş,önce siz kendinizi frenlemesini,öfkenizi,sinirinizi kontrol altına almasını öğrenin.Size kendinizden başka kimse gerçek anlamda yardım edemez.Şimdi önce eşinizle uygun bir zamanda güzel güzel konuşun,artık bebeğiniz olucağını bu tür tartışmaların hem sizi tüketip yorduğunu hemde hamileliğinizi olumsuz etkileyeceğini anlatın.Eşiniz kötü biri yada sizin düşmanınız değil,ortak bir hayatı paylaştığınız,sizi gerçekten seven biri.Eksilerine gelince bunlarında tamamen sizden kaynaklı oldugunu düşünüyorum.Siz bir kendi tepkilerinizi yumuşatın,onun tepkileride zaten değişecektir.