Biri günleri 48 saat yapsın....

yoğun bir işim var. aslında kimsenin beni çalışmam içimn zorlamadığı, çalışırsam kendime çalıştığım, ne kadar çok çalışırsam o kadar yükseldiğim bir iş. izin almak gibi bir derdim yok. geç geldin, erken gittin diyen yok. ama tüm bunlara rağmen çooookkk işim oluyor. 1. sınıfa giden bir yavrum var. ben günün 24 saatini bir türlü değerlendiremiyorum. yani yapmak istediğim çok şey var ama yapabildiğim hiçbir şey yok. hergün spor yapmak, namaz kılmak, cilt bakımımı aksatmamak, kuzumla ders çalışıp vakit geçirebilmek vs gibi. bunun yanında arkadaşlarıma vakit ayırmaıyorum. alışveriş listem günlerce cebimde geziyor. çizme almam gerek onun için bile dışarı çıkamıyorum. bu işkoliklikten nasıl kurtulacağım. zamanı nasıl değerlendireceğim. sizin günleriniz nasıl geçiyor.

:124: değil 48 saat,148 saat olsa yetmez canım..yalnız değilsin üzülme...ben de aynı dertten şikayetçiyim,öyle ki uyumak bile lüks geliyor bazen...yaşlılar der,belki duymuşsundur,ancak ölünce yerinde dinlenir insan diye...yetmiyor,yapacaklarımı bazen rüyamda görüyorum...tek çözüm bilim ilerlesin insan klonlasın,kopyam çalışsın ben dinleneyim

Ben de senin gibiyim canım çözüm bulamadım plan yapıyorum çoğu zaman ama her zaman hesapta olmayan başka işler çıkıyor yine kendime çocuğuma vakit az kalıyor. Ben de uykumdan kısıyordum bi ara ama hem sağlıksız hem de sinirlerim yıpranıyor. Çok fazla kasmamaya çalışıyorum artık 3 günlük dünya, madalya takan da yok.

valla 548 saat olsa yine de yetmez sanırım :/

Iste sirf bu yuzdn bir cocugum olsun istemiyorum.. ilgisiz kalicak diye
korkuyorumm..