- Konu Sahibi karanfilce
- #6.881
Kızlar gittim. Şimdi döndüm. Mevlüt okumasından. Sabahta onlara gidip yardımcı oldum. Sonra kendi evimi toparladım. Süpürge tuttum görünen yerleri siliverdim. Üstten temizledim. Sonra okumaya gittim. Kızlar ben çok kötüyüm yaaa. Niye böyleyim. napacağım. Geri dönsün diye yapılanı unutamıyorum. İçim ağlıyor resmen. Başkalrının yanında değil ama. Bir de artık herkes duyacak. İnsanlar ne düşünür? Çokta önemli değil biliyorum ama onların bakışlarına maruz klma düşüncesi bile beni üzecek.
Canım önemli olan başkalarının ne düşundügü değil ki..Sen iffetsizlik yapmadın kocanı kaçıracak bişey yapmadın.Bu onun tercihi.Ayrıca boşanmak o kadar korkunç ,kabul edilemez bir eylem olsaydı Allahü teala bunu haram kılardı.Bu bir travma..İnsan evde besledigi kuşu gidince bile bunalıma girer.Yeni bir hayat,yeni bir sayfa..Alışacaksın ...Hayattaki en büyük acı ölüm acısi onun harareti bile zamanla azalıyor di mi?Senin iki yavrunu topluma kazandırmak gibi bir misyonun var ,o yüzden ayakta durmalısın.İyi hissettirecek şeylerle uğraş.En büyük iyiliğide ,en büyük kötülüğüde insan kendi kendine yapar ...Allah yar ve yardımcın olsun kardeşim .Geçer,neler geçmediki ...