Öncelikle berlirteyim ki, asla ve asla ırka dayalı siyasi yorum ve bilimum siyasi problemler tartışmak değil amacım. Ben sadece içinde bulunduğum ve olası bir evlilikte çıkabilecek muhtemel sorunları göz önüne alarak yorumlar istiyorum. Benim sorunum kesinlikle bir ırka dayalı bir problem yahut bir grubu aşağılamak üzerine değildir. Tüm bunları belirttikten sonra durumumu ortaya koyuyorum:
Sizlere içinde bulunduğum durumu anlatmak ve bir nebze de olsa fikirlerinizi almak isterim.
Ben, 23 yaşında İstanbul doğumlu ve orada yaşayan aslen arnavut kökenli biriyim. Erkek arkadaşım ise, 27 yaşında Ağrı doğumlu 5 yıldır Almanya'da yaşayan kürt kökenli bir insan.
Ben, yeni avukat oldum. Erkek arkadaşım ise hukuk doktorası yapmakta ve kısmetse üniversitede yardımcı doçent olarak öğretim üyeliğine başlayacaktır. Göreceğiniz üzere, işimiz açısından bir problem yok. Kendisi Ağrı doğumlu, liseyi Konya'da okumuş, üniversiteyi ise İstanbul Üniversitesi Hukuk fakültesinde okumuş daha sonra ise Almanya'da eğitimine devam etmiş biri. Akademik anlamda gerçekten başarılı ve saygın bir insan. Kişilik olarak ise, son derece naif, titiz, temiz, düşünceli kibar bir insan. Ben okulum vesilesiyle ve onu ziyarete çok kez Almanya'ya gittim. Onun orada nasıl bir hayat sürdüğünü biliyorum. Allah var, 3 yıldır beraberiz bana karşı kötü katlanılamayacak bir davranışını görmedim. Her zaman bana sahip çıkmıştır ve nasıl desem sizlere kanatları üzerimdedir, annem babam gibi. Hep saygılı olmuştur bana karşı. Birlikte çok şey yaşadık, çok şey atlattık. İstanbul, Berlin, Ağrı derken.
Gelelim konuya, ailesi Ağrı'nın köyünde yaşıyor. 7 kardeşler. Annesi türkçe bilmiyor. Tarım ve hayvancılıkla uğraşan bir aile. Ben ise ailemin tek çocuğuyum. Annemle tanıştırdım fikrini almak için. Annem, gördü beğendi efendi saygılı çocuk dedi. Babamın henüz haberi yok. Ama ailemizde doğu kültürüne son derece yabancıdır, bunu belirtiyim. Mümkünse eş adayı kültürüne yabancı olmasın, diye düşünen klasik bir batı ailesine sahibim anlayacağınız. Neyse, ailemin tutumu bu şekilde. Ve, çevremdeki insanlar hep durup durup bir şekilde 'hayır yapamazsın, uyum sağlayamazsın, sana bir çok şey garip gelecek, henüz görmüyorsun' diyor. Ailem kızım çok iyi düşün, keşke böyle olmasaydı diyor. Ben ise düşünmekten hem kendimi hem onu üzüyorum. Bir insan ve bir hukukçu olarak ona nasıl bu kadar haksızlık ederim diyorum hiç haketmiyorken. Onu gerçekten seviyorum, bana olan sevgisinden de eminim. Ama beni korkutan şu ki, yaşımın gençliği sebebi ile ve evlilik yaşantısını görmemiş biri olarak acaba ben neyi göremiyorum, gerçekten yapamayacak mıyım? Uyum sorunu olacak mı? diye endişelerim mevcut. İşte, adliyede, çevrede insanlar görüyorum ki söylenenler, şu bu, kafam kazana döndü. Nacizhane fikirlerinizi bekliyorum.
Sevgilerimle.
