Biterken her şey

Biri de sabret demiş lafınız bana olmalı ama siz yanlış yorumlamışsınız.Hiçkimse aman herşeye sabredeyim diyip kendini mutsuz etmez,ediyorsa zaten normal değildir.Biz olayı tek taraflı dinliyoruz adama sorulsa o da başka anlatacak.lohusa psikolojisi bambaşkadır yaşadım da biliyorum.böyle evliliği bitirme gibi önemli kararlar böyle zamanlarda verilmez.insan gibi soruyorum öncesinde de bu adam böylemiydi?eğer böyleydiyse çocuk neden?yani buradaki sınırlı bilgiyle herkes ahkam kesmeyi iyi biliyor.
sabret nedir ? bu kadın şizofren mi burda kafasına göre bana bunları yaptılar diyecek. lohusa haliyle kocası dövünce aman kocamdır bende lohusayım diyip susacak mı ? erkeğin lohusa eşine daha yumuşak , daha anlayışlı davranması gerekmiyor mu ? o kadın elalemin çocuğunu doğurmadı, o kadın o adamın çocuğunu doğurdu.
acaba bana şiddet uyguladı mı, yoksa uygulamadı mı, uygulamış olabilir, uygulamamış olabilir , belki de uygulamadı mı gibi birşey . hangi koca ben karımı dövdüm diyor .
ayrıca konu sahibinin tek sorunu şiddet değil, her türlü şiddet görüyor.
ve çocuğu da dayanak olsun, yuvadır çocuk eksik olmasın diye yapıyorlar. bu bilmem kaçıncı konu.
ayrıca evlilik kadının herşeye rağmen ayakta tutmak zorunda olduğu kurum değildir. kadın hepsine göz yummak, sineye çekmek zorunda değildir. siz belki şiddet görseniz boşanmazsınız o sizin tercihiniz ,saygı duyarım. ama bir başkası anlatıyorsa, soruyorsa tabi ki boşan derim . çünkü evlilik kadının herşeye katlanmak zorunda olduğu bir kurum değil.

ayrıca okuyun. konu sahibinin yazısı ....
Sorunsuz gözüken bir evliliğimiz olsa da işin aslı öyle değildi maalesef. Eşimin annesi evliliğimizi yönetiyordu. Sorun şu ki eşim de buna izin veriyordu. Oturacağımız ev, alacağımız araba, benim araba kullanıp kullanamayacağım, kullanacaksam hangi model arabayı kullanıp kullanamayacağıma kadar karışan bir kadındı. Eşim de bunları bir güzel dinler, benden de buna uymamı beklerdi. Eşime uyum sağladığım, o her ne derse yaptığım sürece iyi geçiniyorduk. Buna rağmen mutlu olmuyordu. Sürekli “Benim sana içim ısınmadı. Bizim seninle doku uyuşmazlığımız var.”gibi cümleler kuruyordu. Boşan o zaman kapı orada dediğimde ise adım atmıyordu. Benim ailemin yanında yüzü gülmemesine rağmen ailesine güler yüzü eksik etmezdim. Bir gün dank eder, bir gün insanlık öğrenir dedim ama nafile...
Bir kere bile kayınvalidemle tartışmamız olmamıştır. Eşim için, yuvamızın huzuru için duymazlıktan gelirdim densiz, patavatsız cümlelerini. Eşim bana evliliğimiz süresince fiziksel, psikolojik, ekonomik şiddet uyguladı. Hepsini yuttum. İçime attım. O kadar pişmanım ki darp raporu almadığıma...Evliliğim yürütmek adına yapılacak her şeyi yaptım.
 
Arkadaşım ben başka açıdan bakıyorum şu an olaya.doğum yapmış biri olarak size söyleyeceğim şu ki bebek olmasaydı hamilelik yaşanmamış olsaydı siz genede boşanırmıydınız? Yoksa bebekten sonra daha mı sarpasardı?çünkü ben lohusayken eşimle boşanmanın eşiğinden döndük ,psikolojim alt üst olmuştu.ona ve olaylara bakışım bambaşkaydı.çok depresiftim,yani sizinde böyle bir durumunuz varsa bebek için biraz beklesenizmi? Baştan beri herşey sizin anlattığınız gibiyse kararınızda haklısınız tabiki.şiddet affedilemez.
Şimdi daha sakin kafa ile eşiniz size şiddet uygulasa normal mi göreceksiniz, lohusa iken mi dayanılmaz olacak?
 
Yok eşiniz haklı geldi bana ayrılmak istediği için . Gidin yalvarın o kadar şiddete , dayağa, eziyete rağmen ayak diretmişsiniz evden çıkmamışsınız.
Çocuk yapıp onunda başını yakmışsınız. Eşiniz ve kayınvalideye dua edeceksiniz sizi bıraktıkları için. Sizde daha kovulduğunuz eve geri dönme potansiyeli var dayakla kaçmamanıza rağmen bence bi uzmana görünün normal değilsiniz.
 
Sürekli “Benim sana içim ısınmadı. Bizim seninle doku uyuşmazlığımız var.”gibi cümleler kuruyordu. Boşan o zaman kapı orada dediğimde ise adım atmıyordu.
Hah işte, bunları kolundan sürüye sürüye mahkemeye götüreceksin! Bir an evvel götüreceksin, tez zamanda bulsunlar dengini. Bulsunlar ki kendileri gibisi ile yaşamak nasıl bir şey görsünler. Ama yoook, bizim kadınımız akıllanmaz, bu sümüklüleri bişey sanırlar, peşpeşe doğururlar çocuklarını. Sanırlar ki ne kadar çocuk yaparsam o kadar yerim sağlamlaşır, kıymetim bilinir. Adamların onları başından atacağı güne kadar beklerler.
 
Sizin bebeğiniz ben olsaydım büyüyünce size kızmak yerine annecim o kadar şiddete neden katlandın yazık değil miydi canına diye üstüne bir de teselli ederdim.
 
Hepinizin yorumu benim için değerli. Olumlu/olumsuz yorum yapan herkese tekrar teşekkür ederim. Bebeğim çok küçük olduğu için tek tek cevaplayamadım kusura bakmayın.

Böyle berbat bir evlilikte neden çocuk yaptım biliyor musunuz? Çünkü sağlık problemim vardı. Çocuğum gelecekte olmayabilirdi. Ben de erkeklerden ve evlilikten ölesiye soğuduğum için ve bir daha evlenmeyi bilincimi kaybetmediğim, ben ben olmaktan çıkmadığım sürece düşünmediğim için hayatta tutunacak bir dalım olsun istedim. Yavrumu güzel yetiştirebileceğime inandım. Hala inanıyorum. Yani çocuğumu evliliğimi kurtarsın amacıyla yapmadım. Ama şunu umuyordum eşimden. Benim eşim anne babası ayrılınca babasız büyümüş. Baba sevgisi görmemiş. Aramamış sormamış babası. Şimdi aynısını kendi yavrusuna yaşatıyor. Ben zannettim ki ayrı da birlikte de olsak baba sevgisi görmediği için çocuğunu çok sever, ona sarılır. Ama ne büyük yanılgıymış. Görmediği, bilmediği bir şeyi uygulayamadı. Veremediği sevgisini çocuğuna.

Burada bir arkadaş şey yazmış: Ben her işimi kendim yaptım neden kayınvalideniz iş yapsın onu anlamadım. Herkes sizin kadar güçlü olmak zorunda değil. Siz aynı gün ayaklandınız diye bütün doğum yapan kadınlar ayaklanmak , işlerini kendi yapmak zorunda değil. Kayınvalidem bana, eve, bebeğe bakmayacaksa neden evime 20 gün boyunca kalmaya geldi pardon? Tatile mi geldi acaba? Yardımcı olmayacaksa misafir gibi gelip gidebilirdi. Buna hiç bozulmazdım. Çünkü kendisinden gelip kalmasını isteyen, yardımını isteyen ben değildim.

Son olarak şunu söylemeliyim ki şiddet gören kadınlarımız kesinlikle darp raporlarını alsınlar. Ben çok çok çoookkkk pişmanım.
 
Kayınvalidenizin anneniz 20 gün size baktıktan sonra gelip, siz dururken neden banyo tuvalet temizlemesi, yemek yapması, kahvaltı hazirlamasi gerektiğini anlamadım. Yanlış mı okudum yoksa?

Sezeryan demişsiniz de, ben sezeryani sabah oldum, öğleden sonra da ayagi kalktim ve iki aydır kalkış o kalkış bir daha da oturamadim. Malum, iki çocuk, kosusturma. Annem yok. Kayınvalide de el gibi iki saat oturup, takisini taktı gitti. Kesin yanlış okudum ben.
Konu sahibi adına ben cevap vereyim acaba konu sahibine söz hakkı verdiler mi ki ben iki doğumda da kimseyi istemiyorum dedim ama beni takan olmadı hiçbir hacetimi gordurmedim üstüne birde ziyarete gelenlere hizmeti ikramı ben yaptım bebeği sadece sevmeleri için verdim ellerine 1er hafta kaldilar gittiler gerçi çok şükür ki ki doğumumda kolay oldu belki bunun etkisi ama demem o ki bizim eminim kayınvalide emrivaki ile gelmiştir konu sahibinin rızası olmadan emrivaki olunca pamuklar sarsa ne fayda ki
 
Benim sana içim ısınmadı. Bizim seninle doku uyuşmazlığımız var.”

diye kayınvalidem çabuk ara babasını gelip alsınlar dedi

İçi ısınmadıysa niye evlenmiş şaşkın herif evlenene kadar aklı nerdeymiş?

Çabuk ara babasını gelip alsınlar ne demek ya dış kapının dış mandalına bile laf düşüyor. Buna sebep olan da eşiniz.

Hatasını anlayıp özür dileyeceği yerde avukata bende boşanmak istiyorum demiş. Bu durumda verdiğiniz kararın doğruluğunu sorgulamaya gerek yok. Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Hepinizin yorumu benim için değerli. Olumlu/olumsuz yorum yapan herkese tekrar teşekkür ederim. Bebeğim çok küçük olduğu için tek tek cevaplayamadım kusura bakmayın.

Böyle berbat bir evlilikte neden çocuk yaptım biliyor musunuz? Çünkü sağlık problemim vardı. Çocuğum gelecekte olmayabilirdi. Ben de erkeklerden ve evlilikten ölesiye soğuduğum için ve bir daha evlenmeyi bilincimi kaybetmediğim, ben ben olmaktan çıkmadığım sürece düşünmediğim için hayatta tutunacak bir dalım olsun istedim. Yavrumu güzel yetiştirebileceğime inandım. Hala inanıyorum. Yani çocuğumu evliliğimi kurtarsın amacıyla yapmadım. Ama şunu umuyordum eşimden. Benim eşim anne babası ayrılınca babasız büyümüş. Baba sevgisi görmemiş. Aramamış sormamış babası. Şimdi aynısını kendi yavrusuna yaşatıyor. Ben zannettim ki ayrı da birlikte de olsak baba sevgisi görmediği için çocuğunu çok sever, ona sarılır. Ama ne büyük yanılgıymış. Görmediği, bilmediği bir şeyi uygulayamadı. Veremediği sevgisini çocuğuna.

Burada bir arkadaş şey yazmış: Ben her işimi kendim yaptım neden kayınvalideniz iş yapsın onu anlamadım. Herkes sizin kadar güçlü olmak zorunda değil. Siz aynı gün ayaklandınız diye bütün doğum yapan kadınlar ayaklanmak , işlerini kendi yapmak zorunda değil. Kayınvalidem bana, eve, bebeğe bakmayacaksa neden evime 20 gün boyunca kalmaya geldi pardon? Tatile mi geldi acaba? Yardımcı olmayacaksa misafir gibi gelip gidebilirdi. Buna hiç bozulmazdım. Çünkü kendisinden gelip kalmasını isteyen, yardımını isteyen ben değildim.

Son olarak şunu söylemeliyim ki şiddet gören kadınlarımız kesinlikle darp raporlarını alsınlar. Ben çok çok çoookkkk pişmanım.
Cocuk için tabiki pişman olma ama şu bir gerçek çocuk aile ister senin kocan sana ne sevgisi ne saygısı yok çocuğa sevgisi yok her çocuğun hakkı iyi anne babaya sahip olmak sen şimdi bu herifi bosasan eminim her türlü evladına kol kanat gerersin ama çocuk büyürken rol model baba görmeli bu herifi bosamayacaksan kendi başının çaresine bakana kadar he de :)son olarak Tam tahmin ettiğim gibi kayınvalide gelirken sizden destur almadı emrivaki yaptı türk toplumunun klasiği maalesef
 
uslubumu beğenmeyen engelleyebilir, görmeyebilir, cevap vermeyebilir. sonuçta halka hitap etmiyorum.
biri inatla kendini savunmazsa, sürekli kendini haksız görüp herşeye rağmen dayağa,küçük düşmeye hakarete rağmen duruyorsa bu beni üzdüğü kadar sinirlendiriyor. okurken aklıma kardeşim ,annem , arkadaşım geliyor. yabancı bir kadın aman banane diyip "ayyy canım ya haklsıın sen de " diyip boşvermeyi de biliyorum . yada okusun da onu gerçekten düşünen biri ne der ,ne düşünür bunu görsün istiyorum.
benim yorumumu beğenmemiş olabilirsiniz tabiki. başka biri güzel güzel sabret belki geçer yazmış . onun uslubu daha güzel

Neyi kastettiğimi çok iyi anladığınızı düşünüyorum.
Kalanı manipülatif cümleler.
Aile içindeki üslubunuz "kasap sevdiği deriyi yerden yere vurur" türünden olabilir, ya da gergin de olabilirsiniz
Ama bırakın, boşanmış biri olarak, incitici bulduğum cümleyi söyleyim, çünkü orası benim alanıma giriyor.
Şayet boşanmadıysanız, sizden daha fazla empati kurabilirim o konuda diye düşünüyorum.
Yine de hararetinize devam edebilirsiniz tabi ki, tarz meselesi.
 
Bu ne bicim insan aklım almadı. Sonuna kadar haklısınız. Esim dediğiniz şahıs 50 yaşına gelmiş ama hala sütten kesilememis belli.
 
Neyi kastettiğimi çok iyi anladığınızı düşünüyorum.
Kalanı manipülatif cümleler.
Aile içindeki üslubunuz "kasap sevdiği deriyi yerden yere vurur" türünden olabilir, ya da gergin de olabilirsiniz
Ama bırakın, boşanmış biri olarak, incitici bulduğum cümleyi söyleyim, çünkü orası benim alanıma giriyor.
Şayet boşanmadıysanız, sizden daha fazla empati kurabilirim o konuda diye düşünüyorum.
Yine de hararetinize devam edebilirsiniz tabi ki, tarz meselesi.
Sizin düşüncelerinizden banane? İstediğinizi düşünebilirsiniz tabiki.
 
bakın aynı yaştayız. inanın çocuk sahibi olmaktan çok korkuyorum. niye? o çocuğa ben bakarım ama babası ne olacak, o adamdan baba olur mu, bu yuvada çocuk kendini güvende hisseder mi, ona her yaşta bilmesi gerekenleri öğretebilir miyim, uyurken huzurlu uyur mu, alması gereken eğitimleri ,ilgiyi ,ihtiyaçları karşılayabilir miyim, ben neleri yapmalıyım, babası neleri yapmalı?..... bunları siz kendinize sordunuz mu? çocuk koca düzelsin ,evlilik kurtulsun diye yapılmaz .

Alkisliyorum 👏 öyle güzel Yazdiniz ki. Katiliyorum. 3 defa okudum

Klavye degisik.
 
Hayır .
İlk siz benim mesajıma yorum yapmışsınız.
Unutmuşsunuz. 🖐

Ben ilk ya da son kavgası yapmıyorum burda.
Fikrimle ilgilenmediğinizi söylediniz, ama ilgilenmeseydiniz böyle uzamazdı bu diyalog.
İlginç bi şekilde manipüle ediyorsunuz konuşmaları.
Gerçekten tuhaf.
 
Ben ilk ya da son kavgası yapmıyorum burda.
Fikrimle ilgilenmediğinizi söylediniz, ama ilgilenmeseydiniz böyle uzamazdı bu diyalog.
İlginç bi şekilde manipüle ediyorsunuz konuşmaları.
Gerçekten tuhaf.
Çocuk oyuncagina döndü iyice. Uzatan sizsiniz. Hem gelip benim yorumuma yorum yapıyorsunuz, sonra cevap verince uzatmış oluyorum. Madem rahatsizsiniz, beğenmediniz yazmayın. Çok mu zor. Hatta kolaylık olsun engelleyeyim.
 
X