H
hawana
Ziyaretçi
- Konu Sahibi hawana
- #1
dertleri yazmak insanı bi nebze rahatlatır derlermiş...bilmiorum pek zannetmiyorum ama yine de denicem...daha önce ilişkide sabır nereye kadar diye bi başlık açmıştım..hissettiklerimi az çok orda paylaşmıştım sizinle...
we...dün bitti gibi..gibi diorum çünkü ağzından ayrılık kelimesi çıkmadı.....hem de 13.ayımızda..ayın 17sinde...içim o kadar acıyor ki anlatamam...konuşamıyorum resmen..sadece hıçkıra hıçkıra ağlıyorum..
bitme nedenine gelince,sewgilimin çok ciddi maddi sorunları war...maliyeye olan borcunu ödeyemesse hapse gireceğini söylemişler...benim nolacağım belli değil artık elim kolum bağlı dedi..seni de kendimle beraber batıramam dedi...ben seni herşeyinle kabullenirim dediysem de yok...
işyerinde maaşını krizden dolayı yarıya düşürmüşler..ayda 200 ytlye çalışacak şimdi..buna da canı ayrıca sıkkın..annesiyle babasının da elinde awcunda bişey yok ki yardım etsinler...ya da etrafında borç isteyebileceği kimse yok...
işte bu sorunlarından dolayı bu durumdayız..parayla ne alakası war dieceksiniz,onu da açıklayayım...dediğim gibi ben dibe wurdum seni de yanımda götüremem,bunu sana yapamam,hiçkimseye bağlı olmak istemiyorum dedi...
nasıl ağladım nasıl yalwardım bırakma beni diye..herşey daha da zorlaşır yapma nolur dedi...bi yandan kendi de ağlıyordu...son bir kez sarıldım sımsıkı....ama görüşücez merak etme,hayatından tamamen çekip gitmiş değilim,birşey olduğunda mutlaka ara dedi..ben de beni kendinden habersiz bırakma nolursun dedim...merak etme dedi...
şimdi benim sabırlı olup sewgilimin(hala sewgilim diyorum,demek istiyorum...)bu günlerini atlatmasını beklemem gerek,ama biryandan içim nasıl kan ağlıyor anlatamam...
ilk aşık olduğum insandı o,bana ilkleri yaşatan insandı...
iş aramaya başladım..öğrenci olduğum için part time çalışabilirim ancak..ama aksi gibi iş de yok...en azından maddi destek olabilirim diye düşünüyorum...
beklemek kadar zor birşey yok..hele de bu durumlarda...
we...dün bitti gibi..gibi diorum çünkü ağzından ayrılık kelimesi çıkmadı.....hem de 13.ayımızda..ayın 17sinde...içim o kadar acıyor ki anlatamam...konuşamıyorum resmen..sadece hıçkıra hıçkıra ağlıyorum..
bitme nedenine gelince,sewgilimin çok ciddi maddi sorunları war...maliyeye olan borcunu ödeyemesse hapse gireceğini söylemişler...benim nolacağım belli değil artık elim kolum bağlı dedi..seni de kendimle beraber batıramam dedi...ben seni herşeyinle kabullenirim dediysem de yok...
işyerinde maaşını krizden dolayı yarıya düşürmüşler..ayda 200 ytlye çalışacak şimdi..buna da canı ayrıca sıkkın..annesiyle babasının da elinde awcunda bişey yok ki yardım etsinler...ya da etrafında borç isteyebileceği kimse yok...
işte bu sorunlarından dolayı bu durumdayız..parayla ne alakası war dieceksiniz,onu da açıklayayım...dediğim gibi ben dibe wurdum seni de yanımda götüremem,bunu sana yapamam,hiçkimseye bağlı olmak istemiyorum dedi...
nasıl ağladım nasıl yalwardım bırakma beni diye..herşey daha da zorlaşır yapma nolur dedi...bi yandan kendi de ağlıyordu...son bir kez sarıldım sımsıkı....ama görüşücez merak etme,hayatından tamamen çekip gitmiş değilim,birşey olduğunda mutlaka ara dedi..ben de beni kendinden habersiz bırakma nolursun dedim...merak etme dedi...
şimdi benim sabırlı olup sewgilimin(hala sewgilim diyorum,demek istiyorum...)bu günlerini atlatmasını beklemem gerek,ama biryandan içim nasıl kan ağlıyor anlatamam...
ilk aşık olduğum insandı o,bana ilkleri yaşatan insandı...
iş aramaya başladım..öğrenci olduğum için part time çalışabilirim ancak..ama aksi gibi iş de yok...en azından maddi destek olabilirim diye düşünüyorum...
beklemek kadar zor birşey yok..hele de bu durumlarda...
