- 14 Mayıs 2015
- 86
- 13
- 31
Artik bilmiyorum dayanamiyorum sanirim. Kimseye yaranamadim kimseyi mutlu edemedim kendimi bile! Gittikce kilo veriyorum. Dogru duzgun yemek yemeyi kestim. Kaybedecek hic birseyim yok gibi. Yuzume kotu laflar soylendi. En kotu ithaflar. Kotu oldugum icimin ruhumun kotu oldugu soylendi. Artik o soylenen kotu kisi miyim diye dusunuyorum. Ya da o mu olmaliyim? Duydugum laflari hak mi etmeliyim? Ona mi burunmeliyim? Kalabaliklar icinde yalnizim. Elinde onlarca mutluluk olan kisileri goruyor ve kiskaniyorum. Gecmisimde yaptigim hatalar yuzume vuruluyor pismanim dedikce yine vuruyorlar yuzume. Haykiriyorlar sen busun degersizsin diye sanki.Hayat hep beni teget geciyor. Herkesten art niyet beklemeye basladim. Surekli istenmedigimi dusunuyorum. Beni yaninda isteyen asla birakmayacagim diyen elimi tutup surekli destek olacagini soyleyenler bile gitti. Arkalarina bakmadilar. acik bulmaya her an beni suclayacak biseyler bulmaya calisiyorlar. O kadar korkuyorum ki. Korkarak yasiyorum. Yapmadigim biseyi bile ya kanitlayamazsam ustume kalirsa psikolojisi ile karsiliyorum. Dayanacak gucumun kalmadigi bir noktadayim gittikce batiyorum. Sonum yakin gibi vucudum iflas ediyor. Cidden bittim sanki.