- 12 Kasım 2014
- 494
- 197
Artik dayanacak gücüm kalmadi. Öyle yorgunum ki..
Daha önce konu actim yasadigim yerde yalnizim, cevre dinin diyenler icin söylüyorum o sansim da yok. Yurt disindayim, parklarda arkadas edinin deseniz o da olmuyor malum kültür farkimiz var..
Dün gece dayanamadim yavrumun poposuna sap sap attim. Cildiracak gibiydim, kendime hakim olmamiyorum. Bütün gece bagiriyor, kac gündür uyku uyumadim ama bagirmasa en azindan. Bir derdi de yok.
Kendimi berbat hissediyorum, gece basimin sag tarafinda kursun vardi sanki cok agriyordu.
Ben artik cocugumla gülmek eglenmek istiyorum. Bu halimle ne gülebiliyorum ne de güldürebiliyorum.
Dus alamiyorum, pesimden ayrilmiyor. Gündüz uykusunda zaman bulup yemek yapiyorum. Bugün onu da yapmayacagim. Burada sizinle konusmak istiyorum. Buna cok ihtiyacim var.
Havalar günes acca da yürüyüse ciksam diye bekliyorum. Hic yardim edenim yok, kaynanam arada ugrar. Aramiz söyle ki, ondan pek birsey isteyemiyorum. Bu konu baska acmak dahi istemiyorum.
Durumum söyle. Gülemiyorum. Bitkinim. Aglamamak icin zor duruyorum. Sezeryan oldum ve sürekli yara yerim agriyor. Kendime aynada bakmak istemiyorum.
En cok da cocugumla güzel ilgilenemiyorum. Icten ice bu bitiriyor beni. Bazen kiziyorum, hele ki geceleri. Hic sucu yok ama annesi gercekten kötü durumda. Bunlari yazarken bile gözlerim doldu. Cocuguma bunu yapmaya hakkim yok ama su an sevkate ve dinlemeye o kadar ihtiyacim var ki.
Bazen birsey olsa da hastanede yatsam birkac gün, belki dinlenirim diyorum. Sirf dinlenebilmek icin istiyorum bunu..
Kendimce evde spor yapardim, yürüyüse cikardim. Kendimi oyalamaya calisirim ama artik bu bile mümkün degil. Evim daginik, her seye yetisemiyorum. Nasil zaman geciyor anlamiyorum bile. Söyle doya doya aglasam...
Yaklasik bir senedir gece uyku uyumadim hic. En fazla bes kere 6 saat uyudugum olmustur bir sene boyunca.
Güclü olmaya calisiyorum. Bunlar kücük dertler diyorum. Ama herseyden bikmis durumdayim. Gülemiyorum. Artik bana hicbirsey zevk vermiyor. Psikolojik destek almak istiyorum ama yasadigim yerde dile cok hakim degilim. Doktora gitsem bile bana ne faydasi olacak. Sirf sakinlesmek icin hap verseler yeter diyorum..
Gercekten herseyi tüketmis gibiyim..
Daha önce konu actim yasadigim yerde yalnizim, cevre dinin diyenler icin söylüyorum o sansim da yok. Yurt disindayim, parklarda arkadas edinin deseniz o da olmuyor malum kültür farkimiz var..
Dün gece dayanamadim yavrumun poposuna sap sap attim. Cildiracak gibiydim, kendime hakim olmamiyorum. Bütün gece bagiriyor, kac gündür uyku uyumadim ama bagirmasa en azindan. Bir derdi de yok.
Kendimi berbat hissediyorum, gece basimin sag tarafinda kursun vardi sanki cok agriyordu.
Ben artik cocugumla gülmek eglenmek istiyorum. Bu halimle ne gülebiliyorum ne de güldürebiliyorum.
Dus alamiyorum, pesimden ayrilmiyor. Gündüz uykusunda zaman bulup yemek yapiyorum. Bugün onu da yapmayacagim. Burada sizinle konusmak istiyorum. Buna cok ihtiyacim var.
Havalar günes acca da yürüyüse ciksam diye bekliyorum. Hic yardim edenim yok, kaynanam arada ugrar. Aramiz söyle ki, ondan pek birsey isteyemiyorum. Bu konu baska acmak dahi istemiyorum.
Durumum söyle. Gülemiyorum. Bitkinim. Aglamamak icin zor duruyorum. Sezeryan oldum ve sürekli yara yerim agriyor. Kendime aynada bakmak istemiyorum.
En cok da cocugumla güzel ilgilenemiyorum. Icten ice bu bitiriyor beni. Bazen kiziyorum, hele ki geceleri. Hic sucu yok ama annesi gercekten kötü durumda. Bunlari yazarken bile gözlerim doldu. Cocuguma bunu yapmaya hakkim yok ama su an sevkate ve dinlemeye o kadar ihtiyacim var ki.
Bazen birsey olsa da hastanede yatsam birkac gün, belki dinlenirim diyorum. Sirf dinlenebilmek icin istiyorum bunu..
Kendimce evde spor yapardim, yürüyüse cikardim. Kendimi oyalamaya calisirim ama artik bu bile mümkün degil. Evim daginik, her seye yetisemiyorum. Nasil zaman geciyor anlamiyorum bile. Söyle doya doya aglasam...
Yaklasik bir senedir gece uyku uyumadim hic. En fazla bes kere 6 saat uyudugum olmustur bir sene boyunca.
Güclü olmaya calisiyorum. Bunlar kücük dertler diyorum. Ama herseyden bikmis durumdayim. Gülemiyorum. Artik bana hicbirsey zevk vermiyor. Psikolojik destek almak istiyorum ama yasadigim yerde dile cok hakim degilim. Doktora gitsem bile bana ne faydasi olacak. Sirf sakinlesmek icin hap verseler yeter diyorum..
Gercekten herseyi tüketmis gibiyim..