Bizim sorunumuz hep ailesi oldu.Hep onları ön planda tuttu benden ve kızımdan önce.
Annesi ve 2 ablası var.Baba hasta.Ablalarının kocalarıda umursamaz,aile kavramı bilmez....Erkek olarak hep bu oldu ellerinde.Başka ilgilenecek kimse yoktu çünkü.
İlk olarak acıyordum hallerine.Bi şey söylemiyordum.Gariban geliyorlardı.Ama sonraları durum değişti.Kullanıldığımı hissettim.Hem maddi,hem manevi...
Benden gizli yapılan alışverişleri görüm ekstrelerde çoğu kez.Alsın annesidir dedim.Ablalarının faturalarının ödendiğini duydum sonra.Kızımın sadakası olsun dedim.Hep ılımlı olmaya çalıştım.
Ama durum çok değişti.Kullanmaya getirdiler işi.Her konuda...Ben ılımlı olmaya çalıştıkça, SAF GELİN ANLAMIYOR diye algılandım...
Öle işteeee...Yine bu konulardan tartışma yaşandı.
Sen hiç evlenmemeliymişsin dedim.Anneni ve ablalarını alıp bi ewde yaşamalıymışsın.Daha mutlu olurdun dedim.Burdan büyüdü olaylar....
Bi kaç kere çıtlattım bizimkilere durumumu ama babam '' Bana annesi,ablası,babası diye gelme...Bunları sorun yapıp boşanacağım diye de gelme.Seni aldatır,döver,bakmaz o zaman kapım açık dedi .