- 25 Kasım 2008
- 700
- 19
- Konu Sahibi Christian_Louboutin
- #1
Merhaba Meltem Hanım,
Şu an 24 yaşındayım ve evli bir bayanım. 18 yaşımda bazı ruhsal değişiklikler sonucunda annemin ısrarlarıyla psikiyatri muayene sonrası ilaç tedavisi ve düzenli seanslarla tedavi gördüm. Fakat ilaçları kullanmak kendimi yetersiz ve kuvvetsiz hissetmemi sağladığı için gizlice bırakmıştım. Doktora gitmeyide bırakmıştım ben iyiyim diyerek. Fakat aynı bozuklukları şu an daha aşırı şekilde yaşıyorum. Üstelik şimdi buna şiddetli bir paranoya ve eşimi kaybetme korkusuda eklendi. Gün içerisinde ve yatarken kurduğum paranoyalardan ne uyur oldum ne huzurum kaldı. Eşime hiçbirşey hissettirmiyorum ama ufacık yakaladığım bir surat asıklığına bile tahmin edemeyeceğiniz kadar şey kuruyorum. Acaba başka kadınlamı? belki herkes biliyor ben bilmiyorum benimle dalga mı geçiyorlar yada benim dışımda bilmediğim birsürü olaylar mı dönüyor gibi... Başıma ağrılar giriyor ve vücudumun bazı bölgelerine(kollarım, boynum..) acı vererek hislerimi bastırmaya çalışıyorum.Bazen de gündüz telefonum çalsa sanki eşimin ölüm haberi gelicek veya aradığımda açmasa kaza yapmış olabileceğini falan düşünüp deliriyorum. Kendi içimde kurduğum dünyamda o kadar çok şey yaşıyorumki kendi kendime konuşurken yakalıyorum kendimi ve korkuyorum. Eşime hiçbirşey hissettirmeden nasıl tedavi edebilirim kendimi. Beni aciz görsün istemiyorum. Oda yıllardır annesinin depresyon bahanesiyle yaptığı acıtasyonlardan bıkmış ve annesinden uzaklaşmış durumda. Acaba bana önceden verilern ilaçları alsam devam etsem yardımcı olur mu? Ne yapabilirim
?
Şu an 24 yaşındayım ve evli bir bayanım. 18 yaşımda bazı ruhsal değişiklikler sonucunda annemin ısrarlarıyla psikiyatri muayene sonrası ilaç tedavisi ve düzenli seanslarla tedavi gördüm. Fakat ilaçları kullanmak kendimi yetersiz ve kuvvetsiz hissetmemi sağladığı için gizlice bırakmıştım. Doktora gitmeyide bırakmıştım ben iyiyim diyerek. Fakat aynı bozuklukları şu an daha aşırı şekilde yaşıyorum. Üstelik şimdi buna şiddetli bir paranoya ve eşimi kaybetme korkusuda eklendi. Gün içerisinde ve yatarken kurduğum paranoyalardan ne uyur oldum ne huzurum kaldı. Eşime hiçbirşey hissettirmiyorum ama ufacık yakaladığım bir surat asıklığına bile tahmin edemeyeceğiniz kadar şey kuruyorum. Acaba başka kadınlamı? belki herkes biliyor ben bilmiyorum benimle dalga mı geçiyorlar yada benim dışımda bilmediğim birsürü olaylar mı dönüyor gibi... Başıma ağrılar giriyor ve vücudumun bazı bölgelerine(kollarım, boynum..) acı vererek hislerimi bastırmaya çalışıyorum.Bazen de gündüz telefonum çalsa sanki eşimin ölüm haberi gelicek veya aradığımda açmasa kaza yapmış olabileceğini falan düşünüp deliriyorum. Kendi içimde kurduğum dünyamda o kadar çok şey yaşıyorumki kendi kendime konuşurken yakalıyorum kendimi ve korkuyorum. Eşime hiçbirşey hissettirmeden nasıl tedavi edebilirim kendimi. Beni aciz görsün istemiyorum. Oda yıllardır annesinin depresyon bahanesiyle yaptığı acıtasyonlardan bıkmış ve annesinden uzaklaşmış durumda. Acaba bana önceden verilern ilaçları alsam devam etsem yardımcı olur mu? Ne yapabilirim
?
