Bosanacaginizi cocugunuza nasil acikladiniz?

imtihan

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
30 Temmuz 2009
147
16
118
Diğer
12 yillik evliyim,8 yasinda bir erkek cocugum var.Siddet, hakaret,kufur, olumle tehdit nedenleriyle yarin bosanma davasi aciyorum.Bu sureci ve sonrasini cocugumun en hafif sekilde atlatmasi icin ona bu durumu nasil anlatmaliyim?Tesekkurler.
 
Çocuğunuz aranızdaki tartışmalara şahit olduysa bir şey anlatmanızın nasıl bir faydası olur bilemiyorum.Hassas bir konu..
Kendimden örnek verecek olursam;annem ve babamın tartışmalarına şahit oluyordum bazen ve o yaşlardaydım annemi anladım. Bir şey anlatmasına gerek kalmadı..Sadece boşanmak istiyorum senin fikrin nedir diye sormuştu...
 
Bence oturun sakin sakin konusun.


"Annecim iki insan evlenmeye karar verir ve evlenir ama bazen bu iki insan anlasamayabilirler ve ayrilmak isterler. Biz babanla ayrilmaya karar verdik ama o senin baban istedigin zaman goreceksin ve istedigin zaman konusabileceksin. Bundan sonra daha farkli bir hayatimiz olacak ama bu durumun seni uzmemesi icin elimden geleni yapacagim.Bana guven." Diyin.

8 yas cok kucuk bi yas degil. Uygun cumlelerle anlatirsaniz anlayacaktir.
 
Evet olabilir bu sekilde, cok endiseliyim, onun uzulmrsine dayanamam, bir cocuk psikologuyla gorusmeli miyim yoksa direkt kendim mi anlatmaliyim?
 
Ben olsam Pedagog eşliğinde söylerdim. Daha az yıpranir gibime geliyor.

Ya da babasiyla beraber aciklardim. Farklı bir hayatlarimiz olacağını
 
Babanla biz ayrılacağız ama o senin her zaman baban . .
Her daim yanındayız
Sen bizim bitanemsin
vs vs . .
 
Evet olabilir bu sekilde, cok endiseliyim, onun uzulmrsine dayanamam, bir cocuk psikologuyla gorusmeli miyim yoksa direkt kendim mi anlatmaliyim?

Psikolokla da konusun bence ama konusan siz olmalisiniz.

Birde sakin babasini kotulemeyin. Baban beni cok uzdu bende dayanamadim felan demeyin.

Boyle bir durumun olabilecegini bunun cokta felaket bir durum olmadigini hissettirin.

Hele de babasina duskun bir cocuksa onu istedigi zaman gorebilecegini vurgulayin.

Uzulecektir tabi ama siz karsinda ne kadar guclu bir kadin profili çizerseniz oglunuzun bu durumu kabullenmesi o kadar kolay olacaktir.

Allah yardimciniz olsun...
 
12 yillik evliyim,8 yasinda bir erkek cocugum var.Siddet, hakaret,kufur, olumle tehdit nedenleriyle yarin bosanma davasi aciyorum.Bu sureci ve sonrasini cocugumun en hafif sekilde atlatmasi icin ona bu durumu nasil anlatmaliyim?Tesekkurler.

bakın her çocuk farklıdır
bu sorunun cevabını burada bulamazsınız
bir uzmandan yardım alın, alın ki en az zararla atlatabilin
devlet hastanelerinde de var çocuk psikologları, ücretsiz
lütfen, önce bir uzmanla görüşün
çocuk daha 8 yaşında, hiçbirimiz tanımıyoruz onu
burada yazılan birşey kafanıza yatar, öyle yaparsınız, belki olumsuz sonuçlar doğurur
uzmanlık alanı çocuklar olmayan hiç kimse bu soruya yanıt vermemeli bence
 
Evet kesinlikle pedagog'tan yardım almalısınız, her çocuğun etkilenmesi farklıdır, ve ayrıca tartışmalara şahit oldu demişsiniz bunun için bile pedagoga götürmelisiniz, çünkü çocuklukta yaşanan travmalar maalesef hayat boyu unutulmuyor:(
 
Siz o açıklamayı zaten çok iyi bir şekilde yaparsınız bundan eminim. Önemli olan babasının boşanmadan sonraki tutumu. Ben boşandığım da kızım 10 yaşındaydı. İlk günden beri çok sık görüşürler bu nedenle bir sorun yaşamadım şükür. Ama arkadaşlarımda farklı durumlar sözkonusu. Kimisi hiç aramıyor kimi çok az. Çocuklar bu durumda siz ne yapsanız fark etmiyor çok üzülüyorlar.
 
Siddet i ,hakareti mutlaka cocukta goruyordur..
O evde daha cok zedeleniyordur zaten..
Isinde uzman bir pedagogla halledebilirsiniz .
Cok fazla ajite etmeyin
Cokta duygudan yoksun olmasin ..
Umarim carcabuk atlatir ..
Sizde oyle
 
Bence ayrılmak istiyorum, boşanmayı düşünüyorum vs. Demeyin. Babanla ayrılmaya karar verdik, ayrılmayı düşünüyoruz, birsüre/bundan sonra ayrı evlerde yaşayacağız gibi çoğul bir dil kullanın. Sadece sizin insiyatifinizle gelişen bir olay gibi görmesin boşanmayı.

Nedenini sorarsa mutlu değiliz, beni üzüyor, ona kızgınım gibi onun da dahil olduğu ev hayatını kötü yansıtacak duygusal açıklamalar yerine, anlaşamıyoruz, artık karı-koca olmak istemiyoruz, ama hep senin annen baban olacağız gibi açıklamalar bence daha doğru.

Yine bence çocuğa boşanma hakkındaki fikrini sormak, sence ne yapayım, kimle yaşamak istersin gibi sorular sormak doğru değil, bütün bunları kararlaştırdıktan sonra çocukla bu konuşmayı yapmak, ve kararlaştırılmış yeni düzeni açıklamak gerek. Çünkü çocuklar belirsizlikten ve ebeveynleri arasında kalmaktan hoşlanmazlar. Boşanmak, evli kalmak gibi ilişkiyle ilgili zor kararlarda ilişki dışında bir kişinin aklıyla hareket etmezsiniz bu kişi çocuğunuz bile olsa. Bu durumda çocuğun fikrini danışmanız sadece onun boşu boşuna böyle zor bir sürecin karar vericisi konumunda hissetmesine sebep olur.
 
Benimde annem ve babam o yaşlardayken ayrılmıştı, ben bunu boşanma kararını tesadüfen gördüğümde öğrenmiştim. O zaman ben pek bir anlam verememiştim o yaşımda.Sonradan kavrayıvermiştim neyin ne olduğunu.
Fakat zamane çocukları cin gibiler, kız çocuklarına göre erkek çocukları biraz daha fazla etkileniyorlar bu durumdan.Psikologla görüşmenizde kesinlikle fayda var bu yüzden.
 
Peki sizin sorusuna cevabiniz ne olmustu?Maalesef tartismalara sahit oldugu zamanlar oldu.
Annemle babamın evlendikleri andan itibaren sorunları olmuş...Farklı kültürlerle tanışmışlar ve bunlar onları evliliğini daha ilk aşamasından itibaren çıkmaza sokmuş.Buda bana fazlasıyla yansıdı anlamam gerekenden fazlasını anlamıştım ve annemin kızıydım...
Ben 4 5 yaşımdan itibaren hepsini hatırlıyorum mesela ve ben annemi daha haklı bulduğum için ayrılmalarının benim içinde daha iyi olacağını düşündüm.Onayladım.
Babasız bir hayatı o yaşta kabul ettim..Pişman değilim.
Siz farkında olmayan bir çocuğa sahipseniz daha iyi hiç olmazsa babasının kötü yanlarını görüp etkilenmeyecek ve daha iyisi belki hayatında ayrıda olsa babaya yer verebilecek.
O yaşta bile nasıl bir hayat istediğimi biliyordum..Eminim oğlunuzda biliyordur çünkü artık şimdiki çocuklar daha bilinçli..
Hır gür olan evde çocuk zor şartlar altında büyür..
Annemin ekonomik özgürlüğü vardı ve ayrılmak o noktada daha kolay oldu..
Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
arkadaşlar daha önce başka konularda da yazmıştım
yine yazayım
yardım alınacak kişi pedagog değil, çocuk psikoloğu ( witch hunt witch hunt senin yorumunun altına denk geldi ama senin için yazmadım, genel olarak yazdım)
maalesef bu konu, halk arasında çok yanlış biliniyor

http://www.milliyet.com.tr/klinik-p...rk-nedir--pembenar-yazardetay-saglik-2138184/

Aslında benim çalıştığım yerde çocuk psikoloğu olarak geçiyor, fakat arkadaşlar cevaplara pedagog diye yazınca acaba anlamı aynımı diye tereddütte kaldım, bilgilendirdiğiniz için teşekkürler:)
 
Çocukta cok mutlu degıldır bu tabloda sanırım
Bılemıyorum ama uzman yardımı alın
 
Ekonomik ozgurlugum var, o konuda sorun yok, memurum, aslinda oncelikle bir cocuk psikologuna tek gidip durumu anlatmayi sonra onlarin yonlendirmesine gore hareket etmeyi dusunuyorum, burada da bu konudaki deneyimleri ogrenmek derdimi paylasmak istedim.Rabbim bugunumuzu aratacak daha buyuk imtihanlar vermesin, amin
 
Back
X