Boşanan kadının psikolojisi

neva_5

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
4 Kasım 2007
35
5
86
bu siteyi seviyorum.Özellikle insanların hiçbir çıkar gözetmeden birbirlerine yardımcı oluşlarını.ama sitede dikkatimi çeken bir şey oldu.sanki site hep evli kadınlar ve psikolojileri üzerine kurulu.Ben 2 ay önce boşandım.Başta herşey iyiydi tek başıma yaşayabiliyordum.ama bir süre sonra ben yalnız kalamamaya başladım.hep yalnız kalacağım korkusu yaşamaya başladım.Karnımda sanki yolculuğa çıkacakmışım gibi bir ağrı hissediyorum.Annem ve babam yanımda kalmaya başladılar fakat ben hala yalnızlık korkusu yaşıyorum ve o lanet karın ağrısı huzursuzluk hissi.benim gibi böyle bir sıkıntı yaşayan varsa bana neler yaşadığınızı anlatın.ve boşanma psikolojisiyle nasıl başettiğinizi.buna cidden ihtiyacım var.
 
Hayır canım, bence hemen yeni birini bulmaya kalkma.
Çünkü daha sonuçta 2 ay olmuş.
İlk önce özgüvenini geri kazanmaya çalış. Olması gerekenler senin ve ya başkasının yüzünden olmadı.
Suçlamaları, nefreti, sitem i bir kenarı bırak.
Olanların, olması gerektiği için olduğuna inan.
Yalnızlığını kabullen. Yalnızken mutlu olmaya çalış ve aslında yalnızken hayatın daha çekilir olduğunu gör.
Bu yalnızlık psikolojisini üstünden at, çünkü hep yalnız olmayacaksın. Hep yalnız mıydın ?
Değildin, daha sonra da hep yalnız olmayacaksın.
Hayatına yeni insanlar girecek, annen ve baban var yalnız değilsin.
Çünkü yalnızlığının ölçütü eşinin olmaması değil. Çevrende seni seven bir tek kişi bile varsa asla yalnız değilsin.
Böyle düşün.
Kafandaki sorunları çöz ondan sonra hayatına yeni birini al.
Daha kafandaki sorunları çözmeden, hayatına yeni birini alırsan onunla da mutlu olamazsın çünkü kafandaki sorunları ona yansıtırsın.
Özgüvenini geri kazan canım bunun için de, yalnız başına bir şeyler başarmaya çalış.​
 
Ben de boşandım,6 ay oldu.Yalnızlık duygusunu ara ara ben de hissediyorum ancak katlanılmayacak gibi değil belki de 2 çocuk annesi olduğum için oyalıyorlar beni bir çocuklarım bir şekilde.

Hayatınızıa yeni birini yalnızım diyerek sokmayın bence,önce şu boşanma psikolojisini atlatalım ben de tekrar sevmeyi ve sevilmeyi istiyorum sizin gibi ama sanki daha zamanı var tekrar hata yapmamak adına..
 
yazdıklarınız,desteğiniz için çok teşekkür ederim.Benim hayatıma birini alıp almamamak gibi bir derdim yok.şu an tek istediğim içimdeki şu sıkıntı ve karın ağrısı geçsin.
 
Sevgili neva bende boşanıyorum yarın ilk celsem görülücek.Ağlamaktan gözlerim şişti bugün.Bitmesi gerekiyor.Seninde düşündüğün gibi bende hep yalnız kalıcakmışım gibi geliyor.30 yaşındayım çalışmıyorum bunlarda cabası.Beni dahada umutsuzluğa itiyor.
 

Sen çok güçlü bir kadınsın Bulamadım.Kendine güven,çok kolay atlatacaksın inşallah .Dualarım seninle her zaman.
 
canım, benim de kızım boşanma aşamasında 1 yıldır bizimle evinden ayrıldı....hemen işe girdi yoğun şekilde çalışıyor...ilk günler o da biz de üzüldük ama ona belli etmemeye çalıştık...evimizi de değiştirip başka bir semtte daha büyük bir ev aldık... oda yavaş yavaş alıştı...derin üzüntüler yaşamadı...olmamışsa olmamıştır öyle düşündük herşeyde bir hayır var dedik...şu anda gayet iyi...işi, arkadaşları ve ailesi yanında hiç evlenmemiş gibi...benim kızımın çocuğu olmadan evlilik bitti tabii buda çabuk toparlanma açısından bir avantaj...yalnız üzerinden 1 yıl geçtiği halde asla tekrar evlenmeyi düşnmüyor, kesinlikle bu konulara girmiyor....sende alışacaksın üzme kendini karın ağrım dediğin sinirsel mide ağrısıdır....sakin ol yavrum, sabırlı ol geçecek emin ol tecrübeyle sabit....güzel günler diliyorum....
 
yalnız yasıyorsunuz sanırım bosandıktan sonra aslında ailenizin yanına tasınsanız hani imkanınız varmı bilemem ama hic degilse size destek olurlar surekli birseyleri dusunmektense evde birileriyle konusarak sıkıntılarınızıda unutursunuz..zaten zamanla o his de kaybolur gezin tozun alısveris yapın eglenmeye bakın bunlar cok yardımcı oluyor
 
öncelikle çok zor ve sancılı bir süreç bu ama önemli olan en az hasarla atlatman.eğer çalışmıyorsan bir işe girmeyi dene ya da kendine yeni uğraşlar bul kurslara falan yazıl ama sakın içine kapanma.spor yap yürüyüşlere çık kitap oku ama kafanı dağıt mutlaka.Alla yardımcın olsun umarım en kısa sürede toparlanırsın.
 
Boşanma ve boşanma sonrası süreçte psikolojik destek almanızı öneririm. Ben boşanalı 1 yıl oldu. Boşanma aşaması ve sonrası toplam 4 ay destek aldım. Ve çok kısa sürede kendimi toparladım. Bu nedenle doktora gitmekten çekinmeyin. Bu karın ağrınız ve yalnızlık korkunuz psikolojik tabanlı.
 
ne yazacağımı bilemedim.ben boşanalı 3 ay dolmak üzere.iiyi bi evliliğim olmamasına rağme gerçekten çok zorlanıyorum bende.inşallah hakkımızda hayırlısı olmuştur ve hepimiz en kısa zamanda atlatırız canım.
 
yazdıklarınız için çok teşekkür ederim.Benim için yazdıklarınız çok önemli.Umarım herşey güzel olur.
 
Nasıl başlayacagımı bilmiyorum. Eşimi cok seviyorum. 5 senelik flörtten sonra 10 senelik evliliği olan 34 yasındayım ve 8 yaşında erkek cocuk annesiyim. Dün gece eşimle onu cok sevmeme rağmen ayrılık hakkında konustuk. Yakında bir süre ayrı yasamaya baslayacagız öncelikle. Eşimin hiçbir kötü alışkanlığı ve davranışı yok. Hayatın getirdikleri yasadığı stres ve (ona göre) benim umursamaz olusum onu büyük mutsuzluğa itti. Boyun fıtıgı bas agrısı kulak cınlaması ve hayattan zevk alamama. Bunlarıda benimle artık mutlu olmamasına bağlıyor. Düşman değiliz ama kendisinin iyi bir baba ve iyi bir eş olmadığını düşünüyor. Benimde şimdilik gecici bir mutluluk yaşadıgımı ve ileride bunu fark edeceğimi daha da mutsuz olacagımı söylüyor. Aile terapisine başladık ama benim cok cabaladığım halde hala her yaptıgımın ona battıgını söyledi akşam. Onu sevdiğimi ve sevdiğim için onu bırakacagımı söyledim. Fakat içim cok acıyor. Onsuz bir hayat düşünemiyorum. Ne annem ne babam var.Cocugumuz olduktan sonra işten ayrıldım. Bir suredir iş arıyorum elbet bulacağım ama hayata nereden nasıl başlayacagımı bilmiyorum. Off kafam cok karışık, severken ayrlmak istemiyorum ama 1 yıldır verdıgım savasn sonuna geldim sanırım. Cok iyi bir anne oldugumu ve oğlumuzun ondan cok benim eserim oldugunu soyluyor ama artık bana karsı birsey hissetmiyormus. Bu kadar zamandır baska kadın olmadıgını da konustuk cunku sorun tamamen psikolojık.Lanet olsun onu hala seviyorum .
 
Merhaba, Ben de boşanma sürecini bugün başlattım. Eşimle severek evlendik. Hatta bugün evlilik yıl dönümümüz Eşim senelerdir iş açtı batırdı. Her seferinde dünya borçla geri döndü. Ben de her seferinde affettim. Bu işlerini de bana danışmadan haberim olmadan yaptı. Dünya kadar yalanlar söyledi. Artık Allah bir dediğine inanır oldum. 8 senelik evlilik hayatımızda eve hiç katkısı olamadı. Ben çalışan biriyim. Evin bütün sorumluluğu benim üzerimde. Bir kere kira bile ödememiştir. Bu arada problemlerimiz çoğaldı. Bir gün iyisek 5 gün kavgalıydık. Artık stresten helak olmaya başladım. Bir oğlum oldu. 5 sene sonra. Güvensizliğimden çocuk bile düşünemiyordum ki bana yeminler etti düzeleceğine dair. Artık boşanmaktan başka bir şey düşünemez oldum. 3 ay öncesi kendisini aldattığıma dair imalar da bulundu. Çıldırmıştım (((( kendisinde suç aramaktansa bana iftira atmayı daha kolay buldu sanırım. Artık büyükler işin içine girmeye başladı.En sonunda da kayınvalidem babamı arayıp kızın oğlumu aldatıyor dedi. Bir adamla gezdiğimi söyledi. Ben hayatımda bu kadar kendimi kötü hissetmemiştim. Boşanma davasını başlattım. Benden gelip af diledi. Annesinin böyle bir şeyi nasıl söylediğini kendisinin de annesine çok kızdığını söyledi. Benden af dieyince çocuğumun hatırı için ona süre verdim. Bundan sonra annesi ile görüşmeyeceğimi ailesini sildiğimi falan söyledim. Kadınlık gururumu ayaklar altına aldım ve süre verdim. Bu süre zarfında çocuğu aramasını borçlarını kapatmasını gerçekten düzelecekse tekrar devam edeceğimi söyledim hata tabiki (((( 1 aydır evden ayrı. Bir kere bile çocuğunu arayıp sormadı.Bu süre içinde iyice düşündüm. Atılan iftira beni kahrediyor. İftira olmasaydı belki mutsuzluğuma rağmen devam ederdim. Çok uzattım şimdiden kusura bakmayın Nasıl bu süreci atlatabilirim? Boşanmada çevrenin etkisi nasıl? Çocuk nasıl etkileniyor? Teşekkür ederim.
 

Ben buraya ilk sevgililer gününden sonra yazmıştım. Eşimin depresyonda olduğu ortaya çıkmıştı. Psikoloğa ve aile terapisine gittik. Bana yaklaşık 1 ay evvel geldi ve boşanmak istediğini söyledi. Neden evliliğimiz iyi ama benim hareketlerim ona batıyormuş. Böyle soğumuş benden. Arkadaşları bile vazgeçiremiyor. Bile bile lades diyor anlayacağın. Biz bu arada sevgililer gününden beri ayrı yasıyoruz ve hafta sonları çocuğumuz için geliyor. Aslında ayrılık için sizinki kadar etkili nedenler yok. Burada bayan arkadaşların da bazılarının dediği gibi soğuk bir boşanma süreci ama hala sevdiğim ve çocuğumuzun babaya olan düşkünlüğünden dolayı mücadele veriyorum. Aramızdaki saygı kaybolmadan ya tekrar birleşeceğiz ya da ayrılacağız. Tabi ben bu olaylar olurken bir ev hanımıydım ve kendimize ait evimiz olmadığı için ne yapacağımı bilmiyordum. Şimdi 3 haftadır güzel bir işte çalışıyorum Allah devamını daim inşallah. Oğlumuz için güçlü olmam gerekiyor. Bu arada yaşadığım deneyimlere göre arkadaşım senin olayın giderek çirkinleşiyor ve kısa zamanda kesmezsen sana daha da dert çıkaracaklar tatlı dille ikna et üstüne bulaştırma inan ki huzursuz evde çocuk büyütmektense böylesi daha iyi. Evet herkes baba olamıyor maalesef. Beraberken ilgilenmeyenden sonrası içinde bir şey bekleme derim. Her şer de bir hayır vardır. Benim meselemin sonu daha belli değil ama kötü sona da hazırladım kendimi. Psikoloğumuza sordum, ne yaparsak ne kadar ilgilenirsek ilgilenelim, boşanma çocukta travma yaratırmış. Bundan kaçış yok muş. Şimdi de çıkabilirmiş belki orta yaşında da ama az ama çok. Belli değil. Babayı kötülemeden (burası önemli) çocuğunuzu karşınıza alıp onun anlayabileceği dilde konuşmanız ve senin de onun yüzüne bakarken ağlamaklı ifade takınmaman gerekiyormuş. Çünkü babaya veya anneye duyacağı öfke onun küçük ruhunu daha da yaralayabilirmiş. Az ve öz açıklamanız gerekiyor bu durumu. Bu şekilde evliliği sürdürmen seni de yıpratır. KEndine de acı ne kadar fazla verirsen o kadar fazla istiyorlar. Tamam evlilikte verici olmak iyidir ama bir yere kadar. Ben bu yüzden kaybettim. En azından yaptığım yanlışları gördüm bu bana kötü bir bedel oldu ama hayat böyle işte....Duygusalız biz kadınlar ama gerekiyorsa sakinleştirici al kendini de yıpratma derim.....
 



Allah sizin de yardımcınız olsun. Gerçekten çok zor bir durumdayız. Tüm zor durumda olan iyi yürekli insanların hepimizin yar ve yardımcısı olsun. Dün eşimle mesajlaştık. Adam afmı diliyo yoksa kendinimi aklıyo ben hiçbişey anlamadım. Bana yazmış olduğu aşağılayıcı bir mesajı vardı ki onu paylaşamayacağım bile (( şuan kahvaltı bile edemeyecek kadar kötüyüm... Dün de evladımı babasıyla konuşturdum. Ayy babaa canım babam seni çok özledim seni çok seviyorum dedi Çok fena oldum. Sizin şimdi psik. size vermiş olduğu çocuk için tranva meselesi beni çok üzdü. Peki biz ne yapıcaz? Bu çocukları nasıl düzgün bir birey olarak yetiştiricez hayata hazırlıcaz? Eşim eminim ki benı hep yavruma kötüleyecek. Kendi sütten çıkmış ak kaşık gibi davranıyor. Kafam karman çorman ve çok üzgünüm. Şimdiden benı çocuğumdan ayırdın diyor. Bende çocuğundan değil annesinden ayırlıyosun diyorum ki hep öncesinde de ara bol bol ara çocuğunu gör onun mutluluğu çok önemli diye belirtiyodum. Kendini öyle sabitlemişki benı çocuğumdan ayırdınız baba sevgisinden mahrum ettiniz die beni ve ailemi suçluyor halbuki alakası yok...Bu aşamayı daha sağlıklı geçirmek isterdim...Çocuğun birgün bunun hesabını sana sorcak diyo varmı böyle bişeeeeey ya
 

Valla bende nice günleri aç geçirdim inan şöyle düşünün verecek kilom vardı onu verdim diye :) Şaka bir yana olumlu düşünün olumlu şeyler size dönsün. Anladığım kadarıyla eşiniz çocuk gibi davranıyor. İsterseniz durumunuz uygunsa aile terapistine gidin ona gerçekleri o göstersin size düşman olmasın. Benim oğlumda babayı özlüyor ama elimden bir şey gelmiyor maalesef. Bu yüzden işleri oluruna bırakın zaman çözsün ama siz dirençli durun. Elbette ki çocuğunuza vakti zamanı gelince her şeyi anlatırsınız o da anlayacaktır. Ama eşinizin ailesi de cahil sanırım birleştirici olmak yerine çocuk gibi gelinlerini suçluyorlar. İnanın insanları düzeltemezsiniz. Siz kendinize ve çocuğunuz sahip çıkın gerçekten zaman her şeyin ilacı. Ben kendimi çok suçladım eşimi suçladım sıra kayınvalideye geldi ve sanırım hiç fark etmediğimiz bir şekilde asıl o suçlu ve ben bunu daha dün anladım. Acı gerçekler zamanla ortaya çıkıyor. İnsanlar sizin iyiliğinizi düşünürken hiç bilmeden kötü sona da itebiliyorlar. Boşuna dememişler iyilikten maraz doğar diye. O yüzden sakin kafayla sabırlı davranın. Allah sizin de yardımcınız olsun.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

2023 Kasım Ayı Burç Yorumları
6 7 8
Yorumlar
144
Görüntüleme
8K
Nhessa
29 Mayıs - 4 Haziran 2023 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
26
Görüntüleme
3K
Nhessa
Psikolojiye İlgi Duyanların Okumasını Önerdiğim Kitaplar
2 3 4
Yorumlar
71
Görüntüleme
45K
SARILARIN FILIZ
B
Babam Yüzünden EŞimle Boşanıyoruz, Canım Çok Yanıyor :(
16 17 18
Yorumlar
354
Görüntüleme
58K
anderunmastisi
A
Çalışan anne olmak
Yorumlar
14
Görüntüleme
7K
gibigibi88
G
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…