merhaba hanımlar, önceki konumu belki hatırlayan çıkar eşimle alakalı, son zamanlarda iki kere feci kavgalar ettik. hiç istemiyorum karşılık vermeyi ama o kadar yıprandım ki en ufak şeye tahammülüm kalmadı. sinir krizi geçiriyorum elimde olmadan. bunlar kesinlikle bebeğimin yanında olmuyor. gece o uyuyorken oldu iki kavga da. bu sabah son noktayı koydu eşim kişisi benim için. bebeğim kucağımdayken itekledi beni, boşanmaya o an karar verdim. şimdi araştırmaya başladım, sıkıntı şu ki gelirim yok. maddi açıdan eş kişisinin eline bakmak da istemiyorum. ailem de arkamda durmayacak, yanlarına alırlar ama başıma kakarak. ben de onlardan kaçtım zaten yıllar önce mümkün olduğunca telefondan görüşmeye çalışırım. düşüncem şu; güzellik uzmanlığı sertifikası almak bu sene, sonra işe girmek. bir can dostum var çocuğuma bakabilecek. ne diyorsunuz kafam karmakarışık. lütfen kırıcı şekilde eleştirmeyin, zaten dipte hissediyorum kendimi
