• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşandığınız eşinizle görüşüyor musunuz ?

Geçen akşam bu konuyla ilgili bir program izledim. Biri yetişkin psikiyatristi diğeri ergen psikiyatristi

Özetle diyorlar ki;

Boşandıktan sonra sımırlarınızı çizin ve çocuklarınıza gösterin. Örneğin anne babanın evine, baba annenin evine girmesin. Kapıda çocuğu alsın versin, içeri girmesin. Çünkü annenin ayrı hayatı var o ev artık çocukla annenin. Diğer ev babayla çocuğun.

Beraber tatile gitme olayını aklınızdan çıkarın. Madem bu kadar iyi anlaşıyordunuz, neden boşandınız, çocuğun kafasını karıştırmayın dediler.

Boşanıp çocuktan boşanmayı saklayıp hala aynı evde yaşayanlar varmış, çocuk zarar görmesin diye(!). Çocuklarınıza asla yalan söylemeyin dediler. Her doğruyu hemen söylemek zorunda değilmişiz ama sorarlarsa da yaşlarına uygun şekilde doğruyu söylemek gerekiyormuş.

Çocuklar boşanmadan hemen sonraki 1-2 yıl anne babalarının tekrar bir araya geleceğini umut ederler, o yüzden kesinlikle buna yönelik umut vermeyin, artık başka bir yaşamınız olduğunu çocuğunuz bir süre sonra kabullenecektir dediler.

Hep beraber sinemaya gitme, hep beraber yemeğe gitme çocuğunuz için iyi bir şey gibi gözükse de aslında değil dediler.
 
Merhaba .. hani derlerya senin icin çiğ tavuk yerim :) evlat icin görüşüyosunda konuşuyosunda malesef arada bağ olunca eee zaman gelicek cocuk buyuyecek seninde altindan kalkamadigin sorunlar olacak sen aricaksin hemde gel konusmamiz lazim diye eee tabi insansin bunlari derkende hal hatir sorucaksin bi kahve icicek bi bakmissinki iyi bi dost olmussun ... buyuk konusma Allah islah eylesin de ..
Onca kadinin öldürüldüğü su dünyada dost olabiliyosaniz evlat icin ne mutlu ..sevgiler
 
Burdaki yazdiklarinizdan sizden uzak kalmak istemiyo gibi gelmişti bana ama diğer konuları okuyunca boşan ve senin istediğin kadar görüş bence
 
Görüşürsünüz de sınırlarınızı belirleyin ayrıca yarım kaldım demişsiniz de bu biraz kendini aşağılama değil mi? Ayrıca boşandıktan sonra eşinizin yeni hayatınıza müdahale etmesine izin vermeyin.
 
Benimde eşimin ilk evliliğinden bir kızı var kreşine gidiyor alıyor eve bırakırken götürüyor eski esiyle malesef muhattap olmak zorunda kalıyor. Eşimde hiç hoşlanmıyor eski eşinden kızım için mecburum diyor
 
cocuk varsa gorusmemek gibi bir luksunuz olamaz. tabii cocugunu gormeye merakli bir babaysa en azindan
 
GelenKutusu .!.:
Geçen akşam bu konuyla ilgili bir program izledim. Biri yetişkin psikiyatristi diğeri ergen psikiyatristi

Özetle diyorlar ki;

Boşandıktan sonra sımırlarınızı çizin ve çocuklarınıza gösterin. Örneğin anne babanın evine, baba annenin evine girmesin. Kapıda çocuğu alsın versin, içeri girmesin. Çünkü annenin ayrı hayatı var o ev artık çocukla annenin. Diğer ev babayla çocuğun.

Beraber tatile gitme olayını aklınızdan çıkarın. Madem bu kadar iyi anlaşıyordunuz, neden boşandınız, çocuğun kafasını karıştırmayın dediler.

Boşanıp çocuktan boşanmayı saklayıp hala aynı evde yaşayanlar varmış, çocuk zarar görmesin diye(!). Çocuklarınıza asla yalan söylemeyin dediler. Her doğruyu hemen söylemek zorunda değilmişiz ama sorarlarsa da yaşlarına uygun şekilde doğruyu söylemek gerekiyormuş.

Çocuklar boşanmadan hemen sonraki 1-2 yıl anne babalarının tekrar bir araya geleceğini umut ederler, o yüzden kesinlikle buna yönelik umut vermeyin, artık başka bir yaşamınız olduğunu çocuğunuz bir süre sonra kabullenecektir dediler.

Hep beraber sinemaya gitme, hep beraber yemeğe gitme çocuğunuz için iyi bir şey gibi gözükse de aslında değil dediler.
Genişletmek için tıkla...
Çok mantıklı geliyo teşekkürler paylaşımınız için.
 
Nickymouse .!.:
Görüşürsünüz de sınırlarınızı belirleyin ayrıca yarım kaldım demişsiniz de bu biraz kendini aşağılama değil mi? Ayrıca boşandıktan sonra eşinizin yeni hayatınıza müdahale etmesine izin vermeyin.
Genişletmek için tıkla...
Evet çünkü ben iki sene için evlenmemiştim hiçbişey istediğim gibi olmadı o Yüzden öyle söyledim
 
Ayrildigimizda oglum 7 yasinda idi. Cocuk oldugu icin omur boyu gorusecegiz diye ben once biraz esnek davrandim ancak bir sure sonra zirt pirt cocugu gormeye gelmeye basladi ve benim bir planim varsa da yapamadim. Ozel hayatim diye bir sey olmadi, sanki hep evimizin icindeydi. Cocugun vasitasiyla herseyi sorup ogreniyordu. O ise hesapsiz yasiyordu. Sonunda sadece mahkemenin belirledigi gunler ve saatlerde gorusme karari verdim. Cocuk icin bile olsa mumkun oldugu kadar gorusmuyorum. Boyle kafam rahat. Bir de gorustugumde tekrar birlesmek icin cocugu kullandigimi bile dusundu. Onunla bosandik ve cocuk icin gorusmek zorunda degilim. Kim ne derse desin ben boyle dusunuyorum. O oglumla gorusebilir ama benimle gorusmek zorunda degil. Ortada bir ayrilik varsa zaten eskisi gibi de olmuyor. O yuzden net kararlar alinmali, taviz verilmemeli.
Nerede oturacagina sen karar vermelisin, o degil. Cunku artik bu senin hayatin. Gerekirse baska bir şehire dahi yerlesebilirsin, karisamaz. Gormek istiyorsa gelip gorur. Cocugu gormek istedigi gun ve saatler belirli olmali. Cocugu gordugunde yaninda anneniz olabilir. Siz olmak zorunda degilsiniz. Zaten 4 aylik bir bebegi gorus saati bir iki saat olur, fazla olmaz. Ve o yaştaki cocugu babaya yatili vermez hakim. Dolayisiyla tavsiyem minumum gorusme... yoksa kendileri istedigi hayati yasarken sizi de cepte sanabiliyorlar...sizin yeni duzeninize alismaniza imkan vermeyebiliyorlar. Kararlarinizi yeni hayatinizda siz alin, ona birakmayin. Evinizi siz tasimayin onun yanina. Onun dediklerini yapmayin. Bir gorus takviminiz olsun. Biz mahkemenin belirledigi takvimden sasmiyoruz.
 
O zaman birde annesi babası ayrı birinden dinleyin .
Bizimkiler ayrıldıklarında 7 yaşındaydım .ondan öncesini hatırlamıyorum. Babamın benle vakit geçirmesini 4 gözle beklerdim. Annemle babam barışsın diye çok dua ederdim . Tek hayalim annem babam ben eleele dolaşmaktı..
Ergenliğimde anneme “ben babama gidiyorum “diye yalan söylerdim konuşmadıkları için benden haberi olmazdı. Yani aradaki sevgi zamanla bitiyor siz çocuklarınız için arkadaş kalın .. malesef böyle kalabilen çiftler çok az...
 
Çocuğum olmadığı için görüşmüyorum ama çocuk varsa iletişim mecburen devam etmek zorunda.
 
Benim kuzenim de sizin gibi tereddüt içindeydi. Seviyordu ama olmayacağınıda biliyordu. Nihayetinde boşandı. Çocuk için görüştüler birkaç kez; sonra giderek arttı. önce dışarda sonra evde telefonda vs derken 2 yıl sonra tekrar birleşip nikah kıydılar.. :)

Sebepler ne bilmiyorum. Kararınızı vermiş gibisiniz ama yinede çok acele etmeyin derim. DAha bebeğiniz 4 aylık yanı lohusa sayılırsınız ve toplamda 2 yıllık bir evlilik. Bunlar evliliğin oturması için çok kısa bir süre..

 
lovelove1 .!.:
Aldatılmadsn şüpheleniyorum bir önceki konumda da var.Ayrıca benimle cinsel olarak ilgisiz olması,Üslup sorunu filan.Hamilrlikten sonra evliliğimiz çok yıprandı
Genişletmek için tıkla...
Ilk bebeğimiz olunca çok sevindik ama ikimizde acemi olduğumuz için bir sürü problem yaşadık. Eşim kızımızı manyakça sevmeye başladı. Sanki ben çocuğun dadısı o babas. O kadar değişti ki anlatamam. Lohusaligim berbat geçti. Sırf çocuk doğurdum diye böyle davranıyor diye düşündüm. Bilsem doğurmazdım dedim. O kadar yani. Eşim kızımın annesi moduna girdi. Aylarca yaklaşmadı. Ama aldatıldığımı düşünmedim. 11 ay böyle sürdü. Hep alttan alıyordum ama en son patladım. Kavga ettik. Ciddi ciddi boşanmak istedim. Benim ciddi olduğumu anlayınca özür diledi. Ben psikolojik tedavi görmeye başladım. Çok şükür düzeldi. Ikinci kızımız oldu elhamdülillah. Çok korkmuştum yine aynı olacak diye ama olmadı. Daha anlayışlı oldu ,üstüme düşmeye başladı. Anlatmak istediğim bu bir süreç. Maalesef yaşanabiliyor böyle şeyler. Oturun konuşun. Ikinizde psikolojik destek alın. Bir yuva zor kuruluyor ama kolay yıkılıyor.
 
lovelove1 .!.:
Merhaba kızlar,
2 yıllık evliliğimi noktalama aşamasındayım.dört aylık bebeğim var.Eşim boşansak bile bebeği görmeye evine gelirim diyo çünkü anne sütü alıyo benim de olmam gerek diye sanırım,dışarda da hep beraber vakit geçirmemiz gerekir ve zaten tutacağın ev bana yakın olmalı diyor arada çocuk olduğu sürece Görüşmek zorundayız filan.Ben çok kızgınım ona çocukla arasına girmem ama boşandıktan sonra benimle muhatap Olmasını istemiyorum.Çünkü minik yavrum onun vurdumduymazlığı ve bir takım hataları Yüzünden parçalanmış aile çocuğu olacak ben de yarım kalmış Olacağım.Aslında seviyordum kendisini,zaman geçince öfkem geçer de üzülürsem diye korkuyorum.Görmeyim unutayım gitsin istiyorum.Çocuğum için elbetteki Görüşmek iyi olur ama o kadar iradeli olabilecek miyim bilemiyorum.

Siz nasıl yapıyorsunuz boşanmış hanımlar ? Nasıl yapıcam ben
Genişletmek için tıkla...
İyi de sizin kızgınlığınız yüzünden çocuk niye zarar görsün.
Olan olmuş artık kendinizi değil çocuğu düşünün zaten başkaları ile evlenirseniz bu olan da olmaz
 
Reyman .!.:
Ilk bebeğimiz olunca çok sevindik ama ikimizde acemi olduğumuz için bir sürü problem yaşadık. Eşim kızımızı manyakça sevmeye başladı. Sanki ben çocuğun dadısı o babas. O kadar değişti ki anlatamam. Lohusaligim berbat geçti. Sırf çocuk doğurdum diye böyle davranıyor diye düşündüm. Bilsem doğurmazdım dedim. O kadar yani. Eşim kızımın annesi moduna girdi. Aylarca yaklaşmadı. Ama aldatıldığımı düşünmedim. 11 ay böyle sürdü. Hep alttan alıyordum ama en son patladım. Kavga ettik. Ciddi ciddi boşanmak istedim. Benim ciddi olduğumu anlayınca özür diledi. Ben psikolojik tedavi görmeye başladım. Çok şükür düzeldi. Ikinci kızımız oldu elhamdülillah. Çok korkmuştum yine aynı olacak diye ama olmadı. Daha anlayışlı oldu ,üstüme düşmeye başladı. Anlatmak istediğim bu bir süreç. Maalesef yaşanabiliyor böyle şeyler. Oturun konuşun. Ikinizde psikolojik destek alın. Bir yuva zor kuruluyor ama kolay yıkılıyor.
Genişletmek için tıkla...
Bizim oturup konuşmalarımız malesef tartışmaya dönüyor.ona Hatalı olduğunu düşündüğüm şeyleri sıralıyorum beni anlasım dşye ama o beni devamlı suçluyorsun deyip susturuyor beni.biz hiç kritik yapamadık o Yüzden.
Evlendiğimden beri bi defa bile kolunu omzuma atmış değil,elimi kendiliğinden tutmuş ya da beni kendiliğinden öpmüş değildir.Aksine evlendiğimiz günün ertesi de başladı kaldıramayacağım laflar etmeye ve ben de zamanla uzaklaştım.Hamilelikten sobra değiştin diyorum hayır biz hep aynıydık senle içli Dışlı değildim hiçbir zaman diyor yangına körükle gidiyor.Vurdumduymaz.Dün akşam bile önüne protokol koydum ve Devamında her zamanki gibi uzanmış tv izledi Güldü çayını içti.Hiçbir anlam ifade etmiyor benim gidecek olmam.Şu iki yılda hiç güzel anı hatırlamıyorum,bol bol kavgalar Hatırlıyorum.Aramızdski en büyük problem iletişim sorunu.36 Yaşında Evlenip 38 Yaşında boşanacak olmak çok üzüyor beni ama artık yapacsk bişey yok malesef.Sevgisi yok saygısı yok cinsellik de istemiyor ve kendisi kabul etmese de aldatma işaretleri gördüm kaç defa.Hakkımızda Hayırlısı
 
Ne olursa olsun aranızda o çocuk evlenene kadar bazen yüzyüze bazen telefonda görüşmek zorundasınız.Çünkü çocuklar mutlu günlerinde zor zamanlarında ebeveyn desteği duyarlar.Sizin içinde bu çocuğun zor zamanında mecbur sıkıntısını babasıyla paylaşacaksınız.Bana çok saçma geliyor anneyle yada babayla görüşmeye engel olmak çünkü bu sadece çocuğa eziyettir.Siz gerçekten kararlıysanız boşanmakta etkilenmezsiniz sonuçta artık sadece kızınızın babası olacak ama birşeyler varsa bitince daha da yoğunlaşır ona göre kararınızı verin.Bazıları evine giremez falan demiş ama özel durumlarda var mesela çocuk hasta olsa beraber hastanede kalacaksınız yada çocuk gece baba diye tuttursa ilerde istemesi falan yani çocuğun en az etkilenmesi için mecbur sık görüşeceksiniz
 
Çocuk olunca çiftler görüşmek zorunda bırakılıyor
Ama bir arkadaşın da yazdığı gibi, sadece çocuğunuzu görsün bence de
Hem öyle arkadaş gibi olmak falan nedir
Çok normalleştiriyorlar
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Nurgul
Burçlara Göre Kadınların Özellikleri
Yorumlar
12
Görüntüleme
30K
zuhalG
Z
puccakanka
  • Kilitli
yılbaşında eşimin ailesi bize geliyorlar ,ama istemiyorum bi akıl verin nolur
14 15 16
Yorumlar
314
Görüntüleme
47K
imagination forever
imagination forever
Back
X