Boşanıp 2 çocuğu yalnız büyütmek imkansız mı...?

anneperi

iki çocuk annesi:)
Kayıtlı Üye
10 Ocak 2015
171
115
36
Özellikle benzer durumdaki arkadaşlar yorum yaparsa sevinirim.
tanımadan yapılan bir evlilik..
şiddet, hakaret...
eşim dışarıya iyi, anlayışlı, mükemmel biri
ama evde bambaşka:KK43:
ailelerin yuva dağılmasın baskısıyla tutunmaya çalışılan hayat
huzur nerede bilmiyorum
öğretmenim, maaşım maddi gücüm var.
oğlum 4 yaşına girdi kızım 11 aylık
hep onlar etkilenmesin diye biraz daha büyümelerini bekliyorum
ama bir fıkra var...90 yaşında çift boşanacakmış. hakim bu yaşta nereden çıktı demiş.
çift: çocukların psikolojisi bozulmasın diye ölmelerini bekledik demiş:/

hayat elimden kayıp gidiyor sanki..
boşansak aramızda 12 saatlik yol olacak. çocuklar babalarını sık göremeyecekler

kafam karışık...
yardım...
 
İkinci çocuğu yapmayaydınız bari diyenler çok olacak birazdan.
Madem çocukları düşünüyorsunuz, o zaman şöyle yapın. Aynı durumda olan annelere değil de, çocukluğunda o iki durumu da yaşamış olan insanlara sorun, hangi durumu tercih ederdiniz diye.
Babasını az gören çocuklar, nispeten daha kabul edilebilir.
Fakat annesi şiddet ve hakaret gören çocuklar, benim nezdimde daha kötü durumda olanlardır kıyaslama yapıldığında.
 
Benzer durumdakiler yorum yaparsa sevinirim yazmışsınız ama burada öyle kadınlar var ki hiçbir şeyi yok ama boşanmaya ve ayakları üstünde durup onu ezen adama karşı koyan...
Ve öyle kadınlar var ki ellerinde her imkan varken gene de susup boyun eğen...
Bu tamamen sizin elinizde.
İmkanınız varsa ve gücünüz kuvvetiniz en önemlisi de psikolojik sağlınız yerinizde iken ayrılın ve kendi hayatınıza bakın.
Huzur en önemlisi ise iç huzur herşeyden daha önemli.
 
çözülemeyecek gibi değil aslında sorunlarımız
ama işte ...
bir sabah kesinlikle bitmeli diye uyanıyorum
diğer sabah denemeye değer diyorum

kk kızlarını bilirim...ahkam kesen çok olur
her fikre açığım...
eşim çift karakterli gibi...birgün aşık olduğum adam, 2 saat sonra despot kavgacı psikopat:KK43:(
ben çok yoruldum

ekimde kesin kararlıydım. istanbula gittim telefonlarına çıkmadım.
yalvardı babamlara
4 gün sonra açtım telefonunu,
ben senden başka bir hayat istemiyorum dedi.
ama ondan önce de "hayatıma girdiğin güne lanet olsun, gebersen de kurtulsam" en sıradan cümlesydi:KK43:
ona inanıp geri dndüm
sonra itiraf etti...
mahkeme çocukları bana verir diye, çocukları için benimle yaşamaya tahammül ediyormuş meğer

anlayacağınız birgün iyi iki gün kötü...
birgün aşık ertesi gün düşman
yoruldum artık
 
Mutsuzsanız , ileride çocuklarda hep mutsuz olucak , boşanacak raddeye geldiyse durum , şartları hazırlayıp ertelemeyin derim, çocuklar için derken kendiniz yıpranıp sağlıklı birey olmalarını etkileyedebilirsin, yani iki ucu b.klu değnek diyelim. Hayat işte...
 
Benzer durumdakiler yorum yaparsa sevinirim yazmışsınız ama burada öyle kadınlar var ki hiçbir şeyi yok ama boşanmaya ve ayakları üstünde durup onu ezen adama karşı koyan...
Ve öyle kadınlar var ki ellerinde her imkan varken gene de susup boyun eğen...
Bu tamamen sizin elinizde.
İmkanınız varsa ve gücünüz kuvvetiniz en önemlisi de psikolojik sağlınız yerinizde iken ayrılın ve kendi hayatınıza bakın.
Huzur en önemlisi ise iç huzur herşeyden daha önemli.
inanın hep aynı ayarda gitse ben de bir karar vereceğim
iki gün önce evlilik yıldönümümüzdü
oturdum 5 sayfa mektup yazdım
kadın yerine değil insan yerine koymuyorsun dedim.böyle gitmez boşanalım. sen de hayatına bak yeniden evlen dedim.
sarılırım, boğma der...sırnaşırım sıkma der...
o oğlumla uyur ben kızla...bahanesi de üşümesinler kış...
bazı fiziksel sıkıntılardan cinsel hayat bitti neredeyse..
o mektuptan sonra bir parça düzeldi sanki
ama nereye kadar sürecek Allah bilir
 
Mutsuzsanız , ileride çocuklarda hep mutsuz olucak , boşanacak raddeye geldiyse durum , şartları hazırlayıp ertelemeyin derim, çocuklar için derken kendiniz yıpranıp sağlıklı birey olmalarını etkileyedebilirsin, yani iki ucu b.klu değnek diyelim. Hayat işte...

eşim de diyor "ben de boşanmak istiyorum da çocuklarım seninle büyüsün istemiyorum"
:KK43:
bazen her şeyi öteleyip iyi daranıyor
güzel şeyler söylüyor...iyi davranıyor
ama sanki hepsi rol...
sırf iyi geçinmek adına:KK43:
 
Özellikle benzer durumdaki arkadaşlar yorum yaparsa sevinirim.
tanımadan yapılan bir evlilik..
şiddet, hakaret...
eşim dışarıya iyi, anlayışlı, mükemmel biri
ama evde bambaşka:KK43:
ailelerin yuva dağılmasın baskısıyla tutunmaya çalışılan hayat
huzur nerede bilmiyorum
öğretmenim, maaşım maddi gücüm var.
oğlum 4 yaşına girdi kızım 11 aylık
hep onlar etkilenmesin diye biraz daha büyümelerini bekliyorum
ama bir fıkra var...90 yaşında çift boşanacakmış. hakim bu yaşta nereden çıktı demiş.
çift: çocukların psikolojisi bozulmasın diye ölmelerini bekledik demiş:/

hayat elimden kayıp gidiyor sanki..
boşansak aramızda 12 saatlik yol olacak. çocuklar babalarını sık göremeyecekler

kafam karışık...
yardım...



Huzursuz ama birlikte olmakta çocuklara iyi gelmeyecek .
Huzurlu ve ayrı büyüsünler çok daha iyi diye düşünüyorum .
 
eşim de diyor "ben de boşanmak istiyorum da çocuklarım seninle büyüsün istemiyorum"
:KK43:
bazen her şeyi öteleyip iyi daranıyor
güzel şeyler söylüyor...iyi davranıyor
ama sanki hepsi rol...
sırf iyi geçinmek adına:KK43:
Bence taktikler geliştirin , bazen gidin arkadaşlarınız ile görüşün , alışverişe çıkın , rica etsem bakar mısın bugün dışarda biraz işim var diyin, kavgadan uzaklaşıp sessiz durun, bak o zaman nasıl canı yanıcak sen onu takmıyorsun diye...
 
İmkansız değil ama zor.
Boşandım, 2 kızım var.
Zaman zaman çok bunaldığım oluyor. Çocukların tüm yükünü, yük derken manevi sorumluluklarını taşımak zor.
Ama hiç bir zaman keşke boşanmasaydım demedim. Bu zorluklarla baş etmek o adamla (adam değil aslında) evli kalmaktan daha kolay.
 
çözülemeyecek gibi değil aslında sorunlarımız
ama işte ...
bir sabah kesinlikle bitmeli diye uyanıyorum
diğer sabah denemeye değer diyorum

kk kızlarını bilirim...ahkam kesen çok olur
her fikre açığım...
eşim çift karakterli gibi...birgün aşık olduğum adam, 2 saat sonra despot kavgacı psikopat:KK43:(
ben çok yoruldum

ekimde kesin kararlıydım. istanbula gittim telefonlarına çıkmadım.
yalvardı babamlara
4 gün sonra açtım telefonunu,
ben senden başka bir hayat istemiyorum dedi.
ama ondan önce de "hayatıma girdiğin güne lanet olsun, gebersen de kurtulsam" en sıradan cümlesydi:KK43:
ona inanıp geri dndüm
sonra itiraf etti...
mahkeme çocukları bana verir diye, çocukları için benimle yaşamaya tahammül ediyormuş meğer

anlayacağınız birgün iyi iki gün kötü...
birgün aşık ertesi gün düşman
yoruldum artık
hocam madem sizinle yaşamak istiyor
gitsin tedavi olsun
na sanıyo bunlar kendilerini!!
en doğru kararı siz verirsiniz inşallah
sevgiler..
 
Özellikle benzer durumdaki arkadaşlar yorum yaparsa sevinirim.
tanımadan yapılan bir evlilik..
şiddet, hakaret...
eşim dışarıya iyi, anlayışlı, mükemmel biri
ama evde bambaşka:KK43:
ailelerin yuva dağılmasın baskısıyla tutunmaya çalışılan hayat
huzur nerede bilmiyorum
öğretmenim, maaşım maddi gücüm var.
oğlum 4 yaşına girdi kızım 11 aylık
hep onlar etkilenmesin diye biraz daha büyümelerini bekliyorum
ama bir fıkra var...90 yaşında çift boşanacakmış. hakim bu yaşta nereden çıktı demiş.
çift: çocukların psikolojisi bozulmasın diye ölmelerini bekledik demiş:/

hayat elimden kayıp gidiyor sanki..
boşansak aramızda 12 saatlik yol olacak. çocuklar babalarını sık göremeyecekler

kafam karışık...
yardım...
Olan olmuş tabi de sen bu adamın böyle olduğunu bildiğin halde neden 2. dünyaya getirdin?
Ekonomik özgürlüğün varsa 1 kere geldiğin hayatı ne çocuklara ne de kendine zehir etme.
 
Bence taktikler geliştirin , bazen gidin arkadaşlarınız ile görüşün , alışverişe çıkın , rica etsem bakar mısın bugün dışarda biraz işim var diyin, kavgadan uzaklaşıp sessiz durun, bak o zaman nasıl canı yanıcak sen onu takmıyorsun diye...

ben hep alttan alıp geyşa modunda evde dolanırsam "olur bey tamam ben sen ağasın sen paşasın" o zaman bizden iyisi yok
ama gururuma dokunuyor sürekli itilmek...
evlendiğimiz ilk aydan beri
kadın mıyım ot muyum belli değil:KK43:
 
"davulun sesi uzaktan hoş gelir" mi dersiniz, "bekara karı boşamak kolay" mı bilmem ama sadece evde bağrış, çağrış ve hissedilebilir bir gerginlik olması bile boşanmanız için neden bence.

ben sizin durumunuzda değilim ama maddi ve manevi olarak güçsüz, kimsesiz bir annenin nasıl mutsuz olduğunu ve o evde nasıl mutsuz çocuklar yetiştiğini kendimden çok iyi biliyorum.

babam bize dünya iyisi, belki de en iyi baba figürü ama tam bir psikopat, hakaret olarak değil gerçekten hasta. sürekli tetikteyiz "bağırdı, bağıracak, anneme küfür edecek, bize höykürecek, yanlış mı yaptık, doğru mu söyledik, annemle yalnız kalmasalar bari..." ömrümüz böyle geçti. her bayram, her yılbaşında mutlaka kavga vardı evimizde çünkü babam huzursuzdur. yapısı öyle. millet ne der, ayıp, günah... sıkar, boğar insanı.
kaç kere boşanmaya kalkıştı annem. parasız, pulsuz, kimsesiz ama lanet olasıca benim zırlamalarımla geri döndü. keşke dönmeseydi. ömrü geçti, her mutlu anımda annem içimde kocaman bir yara. evlendim, anne oldum hala her an aklım onlarda telefonu geç açsalar babam bir şey mi yaptı (bıçaklama girişimi olmuştu), annemin panik atağı mı azdı (babam sayesinde ilaçlarla ayakta durmaya çalışan bir annem oldu) sürekli bu şekilde hayatım, hayatımız kardeşimle.

inanın bana eğer huzursuzluk, şiddet, kavga varsa er ya da geç çocuklarınız size minettar olacaktır boşandığınız için ve en önemlisi hayatınıza sahip çıkın.
 
kardeşim 3 çocukla boşandı kızlar büyük biraz anlıyor ama 7 yaşındaki kabullenmiyor babasına çok düşkün sık görüştüğü halde özlüyor babasının resmiyle yatıyormuş :KK12::KK12::KK12:ama mutsuz bir ailede büyümektense boşanmak daha iyi
 
İmkansız değil ama zor.
Boşandım, 2 kızım var.
Zaman zaman çok bunaldığım oluyor. Çocukların tüm yükünü, yük derken manevi sorumluluklarını taşımak zor.
Ama hiç bir zaman keşke boşanmasaydım demedim. Bu zorluklarla baş etmek o adamla (adam değil aslında) evli kalmaktan daha kolay.

inanın ona da acıyorum
her insan aşık olduğu biriyle evli kalmak ister
bana aşık değil
inkar da etmiyor
ama seviyorum karımsın diyor:/
çok aşağılayıcı bir durum bu
sürekli evde de sakalım bıyığım...ya inanın bakımlı biriyim ben :KK43:
ama hep bir aşağılama havası...
ben çok üzülünce vicdan yapıyor
ya da ciddi ciddi boşanmayı gündeme getirince tırsıp 3 gün insan gibi davranıyor

şu an da o dönemdeyiz...

ama biliyorum ki bitecek:KK43:
 
hocam madem sizinle yaşamak istiyor
gitsin tedavi olsun
na sanıyo bunlar kendilerini!!
en doğru kararı siz verirsiniz inşallah
sevgiler..

inanın bunu da konuştum
hatta ekimde bana söz verdi, gel aile terapistine gidelim dedi
şimdi de diyor ki sen kendini düzelt bizim sorunumuz kalmaz:KK43:
 
Olan olmuş tabi de sen bu adamın böyle olduğunu bildiğin halde neden 2. dünyaya getirdin?
Ekonomik özgürlüğün varsa 1 kere geldiğin hayatı ne çocuklara ne de kendine zehir etme.

ben kızıma kötü bir şekilde hamile kaldım
ayrıntı vermek istemiyorum
ama boşanmaya karar vermiştim o yaz da..
eşim ..anlayın işte
ben istemeden

ama tabii ki evladıma aşığım...iyi ki doğurmuşum
 
Ben de öğretmenim kardesm,evliyim.bazen okulda çocuklara gösterdiğimiz sabri ailemize esimize gösteremiyordu.benim de çok bunaldugim zamanlar oldu bosanmayi düşündüğüm.ama seytanin sürekli bir şeyler fisildadigini unutmayın boşanmak için. Hic bires mmükemmel değil arkadaşlarından görüyorum.o yüzden ona sabirla davranin karsiligini muhakkak göreceksiniz. Yikmak kolaydır yapmak zordur.sabredin yuvanizi bozmayin bosanlar çok mu mutlu ?sanmıyorum
 
Sadece başlığa göre yorum yapıyorum. Bir aile dostumuz henüz 25 yaşındayken 3 çocuğu ile dul kalmıştı. Kocasını çok severmiş ve evlenmemiş. Çalışmayan ilkokul mezunu kadından bahsediyorum. Ne yaptı etti, başvurmadığı gitöediği yer kalmayarak o çocukları büyüttü. Üçünü de okuttu hatta biri doktorasını aldı. Üniversitede okurken bile peşlerini bırakmadı, her türlü kolaylığı araştırdı, çalıştı, evlendirdi. Hoş şimdi hiçbiri yüzüne bakmıyor kadının. Zamanında çocukları için evlenmeyip uğraşmış ama şimdi tek başına ve hasta.
Üzülüyorum ama hayatımda da bu kadın kadar güçlüsünü görmedim...
Neticede hayır imkansız değil.
 
X