Evliliğimin 7.ayında şiddet gördüm. Kafama o kadar çok yumruk yedim ki.. her yumrukta bi de kafamı duvara çarptım. Tokatları da sayamadım. En sonuncusu çok şiddetliydi. Kendimi kaybettim o an da karşımdaki canavar korkudan vurmayı bıraktı. Görüntü gitti ses gitti nefesim kesildi.
Sonrası pişmanlık özür dileme ağlama gel hastaneye götüreyim şikayetçi ol benden...
Korkudan evden çıkamadım o gece. Sabah kadar gözümü kırpmadım. Gece uykumda beni öldürür diye. Uyuyakalmamak için o kadar direndim ki.. dışardan gelen sesler sanki kafamın içindeydi. Kulaklarım mahvolmuştu.
Ertesi gün o canavar işe gidince polisi aradım da evden öyle çıktım
Kulak zarım yırtılmış. Doktor ameliyat olman lazım kendiliğinden kapanmaz dedi. Elim gayriihtiyarı parmağımdaki alyansıma gitti çıkardım attım
Barodan avukat istedim. 28 gün sonra boşanma davası resmen açıldı
Şimdi ceza davası görülecek Eylül'de . Kasten yaralamadan...
Şimdi haber alıyorum bütün gün evde yatıp uyuyormuş. Arkadaşları zorla dışarı çıkarıyormuş bunu. Düşün 2 aydır bu adam tüm zamanını evde uyuyarak geçiriyor
Senin kocanın hakettiği de bu. Sen çok tepene çıkarmışsın.
Ha ben üzülmedim mi acıdan kahroldum. Sevmiyor muydum deli gibi seviyordum.
Ama gurur diye bir şey var, korku var, hayal kırıklığı var...
((
