- Konu Sahibi chouchourouge
- #21
Merhaba bende 10 aylık evliyim eşiminde benimde ikinci evliliğimiz bizde çok sorunlar yaşadık hemde birbirimizi çok sevmemize rağmen.Sürekli tartışmalar kavgalar kıskançlık birbirimizi çok yıprattık.Benimde hatalarım çok oldu. Her kavgada gidicem dedim durdum evliliğime sahip çıkmak yerine eşim bazen alttan aldı bazen delirdi.Dün bitme noktasına geldik.Aileler geldi ayrılın böyle olmaz dedi. Eşim ilk defa ben istemiyorum artık dedi bende bir kere biter geriye dönüşü yok dedi. O an içime bir kor düştü. Çünkü kocamı çok seviyorum.Özünde çok iyi biri.Ve dün ilk defa sabaha kadar ağlayıp yalvardım ona ayrılmayalım biliyorum sende beni seviyorsun herşey düzelicek diye ve hiç gocunmadım utanmadım çünkü aşkım herşeyden baskın geldi. Çünkü gururunu çok kırdım ve artık oda canına tak dedi.Şimdi hallettik gibi ama tabi bir soğukluk var. Ama elimden geleni yapıcam çünkü kocamı seviyorum. Benlikten kurtulup biz olma zamanı geldi geçti bile o bnm hayat arkadaşım can yoldaşım bu yolu onunla yürümek istediğimi ilk defa dün anladım. Demekki kaybetmek gerekiyormuş kıymet bilip sevgiyi anlamak için. Ben onu kaybedecek kadar az sevmediğimi ve onu kaybedecek kdr güçlü olmadıgımı anladım. Eğer sizde eşinizi seviyorsanız mücadele edin derim. Ben i bırakın BİZ olmayı denedin. Tüm kalbinizle inanın biraz sabırlı olun keşke demeyin ilerde. Gözlerine bakın ben bu adamdan sonra daha mı mutlu olucam diyin. Eğer sevgi varsa sonuna kadar mücadele edin derin her ikiniziede. Ama karşı taraf boş sa yapacak birşey. İkinizinde sevgisi varsa birşeyler her zaman düzelir yeter ki sevgi olsun. Umudunuz hiç bitmesin. Umarım her şey yoluna girer...
etrafimdaki herkes sana sevgi saygi hosyermeyen biriyle omur gecmez diolar ama kahretsinki icimdeki ses birakma gitmesine izin verme diyor
