Boşanma davası ağlama krizleri

Yaşanılanlara rağmen hala iyi(!) taraflarina tutunmaya çalışıp bir de üzerine seviyorum diyorsanız üzgünüm o iş yaş boşanmazsınız! Eşiniz de bu durumun farkinda oldugundan tepki vermiyordur..
Seviyor olduğunuz icin bunun duygusallığına girmiş olabilirsiniz ama keşke ona bunu hissettirmeseydiniz.
Bu dönemlerde olur gel-gitler ama kararli ve dik durun ne olur salmayın bu kadar..Kendisi tutunacağınız dalı koparmış atmış.
Oldu ki o gün geldi çattı hakim karşısında ağlayıp sızlarsanız hakim boşanma kararınızı onaylamayabilir veya davayı uzatabilir.
Şahsen evliliğinizin sürmesinde bir hayır,bir doğruluk göremiyorum ama hayat sizin hayatınız ne desek boş..
 
Boşanma davasını ben açtım biiyorsunuz.eşimle karşılıklı tartışmalar, hakaret vs. yüzünden.bugün ortak konuta gitmem gerekti, çocuğun çantası orada kalmış da almam lazımdı.daha eve girmeden cafede duygusal bir şarkı çıkmasıyla ağlayacak gibi oldum, oradan eve gittim.çovuğun çantasını aldım, sonra eve baktım.süpürmüş, çamaşırları yıkaqyıp katlamış, kendi başının çaresine bakmış işte.İşte o an ağladım kızlar.halbuki üzülmüyorum sanıyordum.hep bu hisle daha önce de hep geri döndüm ona, yine yürümedi.birbirimize uyuz olmaya başlıyoruz zamanla.o bana konuşma diyor, ben anlatmak istiyorum, sonra ufak konulardan büyük tartışmalar çıkabiliyor.
ama iyi olduğumuz anlar da oldu, evin o köşelerinde güzel anlarımızı hatırladım.hani bana çikolata getirdiğini, hani karıcım dediğini, ne biliyim seni nereye gezmeye götüreyim dediğini vs vs
aslında kocamı seviyotum.yalan söyleyemem ama onun çok derinde psikolojik sorunları var.Psikiyatrla çözülecek gibi değil.kişilik bozukluğu var ama bu hastalık benim onu sevmeme engel değil.seviyorum ama zarar görmekten korktuğum için bu boşanmayı istedim.hamile kaldığımda boşanırsak nafaka istemiceksin diye karnımın üzerine çıkıp dövmüştü, hamileiğimde çok psikolojik fiziksel şiddete maruz kaldım ve çoğunda suçm yoktu.
ama iyi anlarımız da ve ben onu seviyorum.biliyorum eleştireceksiniz.ama elimde değil.hayatla nasıl baş edeceğimi bilmiyorum.onsuz.
bugün eve geldim.oğlumun yüzüne baktım ve kocamı gördüm...neyseki ondan bir hatıra çocuğumuz yanımda.

Kızlar ben kafayı mı yiyorum.birden mutluyken neden böyle üzüldüm.oysa içime de atmamıştım...
Tek cümle evet siz kafayı yemişsiniz
 
Şimdi bak 2 tane durum var. Burda cok konu var bu tip .
Mesela kadın,erkegi kışkırtıyor,vuruyor,tırnaklarıyla ciziyor,kufur ediyor. Ağır küfürler hemde. Erkekte onu kolundan tutup itiyor.
Buradaki kadinlar diyor ki,esinizin yaptığı yanlış elbette ama siz başlatmışsınız hırçınsınız. Adam iyi dayanmis. Adamdan boşan da senden kurtulsun tarzinda
Çünkü bu olayda,tahrik var,kadının öfkesini kontrol edememesi var. Yani bu olay şüpheli hic kimsede kadını savunmuyor. Boşan demiyor. Diyenler de erkek senden kurtulsun zavalli adam falan diyorlar
Kötü karakterli kötüdür. Kızı erkegi yok.

Bir de 2. Türlü olay var. Senin yaşadığın. Üstelik bunu hamileyken yaşamışsın ve sebebi ise ihanet falan degil. Yanlis anlaşılma olmasin. Kadin kocasini aldatti diye siddeti haketmez. Siddetin bahanesi asla yoktur. Aldattiysa cezasini ceker ve adam duzgun biriyse zaten onu boşar. Hani gozu dönmüş vurmuş olayı belki oyle bişeyde cok önemsenmez
Yani burda ben esimi aldattim esim cok iyi bir insandır bana cok deger verir ve beni yakaladi,tokat atti ve babamin evine kovdu diye bir konu açılsa burdaki kadinlar vayy pislik adam ne hakla sana tokat atti demez. Diye düşünüyorum. Derler ki onun yaptigi yanlis ama senin yaptığın igrenc. Adam insallah senden kurtulur yazik valla ..

Senin esin korkunc birisi. Kendini suclamani anlayamıyorum ev isleri disardan yemek söylemeler falan bahane. Sen ev hanımlarının hergun hergun yemek yaptiginimi saniyorsun kocalari onlardan soguyor mu? Tabiki hayır.

Sen bence suan kötü bir durumdasin destek al. Sansin bol olsun hayatta hersey gonlunce olsun ama bu adamla olmaz bir kere acımasız ve seni dövmüş
 
Sadece tutunacak bir eliniz olmayacak diye korkuyorsunuz. Aslında bu gerçek sevgi, aşk değil. Size ondan daha çok değer veren bir eşiniz olursa muhtemelen ondan eser kalmayacak
 
beynim bana oyun oynuyor.haklısın.eski düxzenimi istiyorum.mutfağımı evimi
boşanmaya yanaştığını kim söyledi.dava çekişmeli açıldı.boşanmıcakmış.iki hafta önce kapıyı çocuğumu verin diye geldi.sonra telefonfa babanı öldürürüm diye tehditler vs.soluğu emniyette aldım.30 gün koruma kararım var
Yok yok sen boşanmazsın. Zaten şiddeti de hak etmişsin,muhtemelen babanda ölümü hak edecek şeyler söylemiştir. Adamın ne suçu var ? Koruma da almasaydın keşke nasıl olsa seviyorsun, özlüyorsun. Aslında zaten güzel bir ikili de olmuşsunuz siz. Sadece çocuğa üzülüyorum.
 
Ben, kocanızın size yaptığı olayı eşimin bana yaptığını düşünüp, eşimden soğuyorum. Siz nasıl hala sevebiliyorsunuz gerçekten? Ben şu an kocamı öyle hayal ettim ve soğudum. Cidden çok enteresan.
 
Boşanma davasını ben açtım biiyorsunuz.eşimle karşılıklı tartışmalar, hakaret vs. yüzünden.bugün ortak konuta gitmem gerekti, çocuğun çantası orada kalmış da almam lazımdı.daha eve girmeden cafede duygusal bir şarkı çıkmasıyla ağlayacak gibi oldum, oradan eve gittim.çovuğun çantasını aldım, sonra eve baktım.süpürmüş, çamaşırları yıkaqyıp katlamış, kendi başının çaresine bakmış işte.İşte o an ağladım kızlar.halbuki üzülmüyorum sanıyordum.hep bu hisle daha önce de hep geri döndüm ona, yine yürümedi.birbirimize uyuz olmaya başlıyoruz zamanla.o bana konuşma diyor, ben anlatmak istiyorum, sonra ufak konulardan büyük tartışmalar çıkabiliyor.
ama iyi olduğumuz anlar da oldu, evin o köşelerinde güzel anlarımızı hatırladım.hani bana çikolata getirdiğini, hani karıcım dediğini, ne biliyim seni nereye gezmeye götüreyim dediğini vs vs
aslında kocamı seviyotum.yalan söyleyemem ama onun çok derinde psikolojik sorunları var.Psikiyatrla çözülecek gibi değil.kişilik bozukluğu var ama bu hastalık benim onu sevmeme engel değil.seviyorum ama zarar görmekten korktuğum için bu boşanmayı istedim.hamile kaldığımda boşanırsak nafaka istemiceksin diye karnımın üzerine çıkıp dövmüştü, hamileiğimde çok psikolojik fiziksel şiddete maruz kaldım ve çoğunda suçm yoktu.
ama iyi anlarımız da ve ben onu seviyorum.biliyorum eleştireceksiniz.ama elimde değil.hayatla nasıl baş edeceğimi bilmiyorum.onsuz.
bugün eve geldim.oğlumun yüzüne baktım ve kocamı gördüm...neyseki ondan bir hatıra çocuğumuz yanımda.

Kızlar ben kafayı mı yiyorum.birden mutluyken neden böyle üzüldüm.oysa içime de atmamıştım...

Bu gelgitleri yaşamanız çok normal. Zihniniz sizinle oyun oynuyor. Belli bir süre yaşadığınız, alıştığınız yerlerle, durumlarla karşılaşınca, sadece iyi şeyleri hatırlayıp arebeskleştiriyor bazen insanı kendi zihni. Üniversitede fizyoloji dersine giren hocamızın bir sözünü hiç unutmam. 'Beynin en önemli özelliği adaptasyon kapasitesidir' derdi. Yani yeni durumlara adapte olma, alışma. Ama bunun için en önemli koşul zaman ve sizin kararlı duruşunuz. Zamanla beyin yeni duruma, yeni yaşama öyle bir alışıyor ki, unutamam dediğiniz artık canınızı yakmaz oluyor, eskiden bunlara üzülen ben miydim diyorsunuz.

Anılar, yaşananlar çok taze. size gereken biraz zaman. Şiddet varsa zaten ardınıza bile bakmayın. Hele de hamile iken şiddet uygulayacak kadar gözü dönmüş olabilen bir ruh hastası, iyi olduğunda dünyanın iyisi olsa ne yazar. Ben de şiddet nedeniyle boşandım, kafam ruhum çok rahat şu an. İlk zamanlar bende ağladım, üzüldüm ama şu an damla duygum kalmamış o kişiye.
Siz de zamanla bir zamanlar nasıl hastalıklı bir ilişki içinde olduğunuzu daha net görmeye başlayacaksınız.
 
Boşanma davasını ben açtım biiyorsunuz.eşimle karşılıklı tartışmalar, hakaret vs. yüzünden.bugün ortak konuta gitmem gerekti, çocuğun çantası orada kalmış da almam lazımdı.daha eve girmeden cafede duygusal bir şarkı çıkmasıyla ağlayacak gibi oldum, oradan eve gittim.çovuğun çantasını aldım, sonra eve baktım.süpürmüş, çamaşırları yıkaqyıp katlamış, kendi başının çaresine bakmış işte.İşte o an ağladım kızlar.halbuki üzülmüyorum sanıyordum.hep bu hisle daha önce de hep geri döndüm ona, yine yürümedi.birbirimize uyuz olmaya başlıyoruz zamanla.o bana konuşma diyor, ben anlatmak istiyorum, sonra ufak konulardan büyük tartışmalar çıkabiliyor.
ama iyi olduğumuz anlar da oldu, evin o köşelerinde güzel anlarımızı hatırladım.hani bana çikolata getirdiğini, hani karıcım dediğini, ne biliyim seni nereye gezmeye götüreyim dediğini vs vs
aslında kocamı seviyotum.yalan söyleyemem ama onun çok derinde psikolojik sorunları var.Psikiyatrla çözülecek gibi değil.kişilik bozukluğu var ama bu hastalık benim onu sevmeme engel değil.seviyorum ama zarar görmekten korktuğum için bu boşanmayı istedim.hamile kaldığımda boşanırsak nafaka istemiceksin diye karnımın üzerine çıkıp dövmüştü, hamileiğimde çok psikolojik fiziksel şiddete maruz kaldım ve çoğunda suçm yoktu.
ama iyi anlarımız da ve ben onu seviyorum.biliyorum eleştireceksiniz.ama elimde değil.hayatla nasıl baş edeceğimi bilmiyorum.onsuz.
bugün eve geldim.oğlumun yüzüne baktım ve kocamı gördüm...neyseki ondan bir hatıra çocuğumuz yanımda.

Kızlar ben kafayı mı yiyorum.birden mutluyken neden böyle üzüldüm.oysa içime de atmamıştım...


Offf yazdıklarınızı bir daha okumanızı tavsiye ederim. Bu nasıl bir adam ve siz bu adama nasıl hala iyi duygular besleyebiliyorsunuz. Boşanırsak nafaka istemiceksin diye karnınızın üzerine çıkıp dövmesi size normal mi geldi de hala seviyorum diyebiliyorsunuz. Yazık çocuğunuz bunları haketmiyor. Kimse hayatla kolay başetmiyor ama siz bu kadar yaşananla hala böyle düşünmeniz evet siz kafayı yemişsiniz. Kusura bkmayın böyle sormuşsunuz ya o yüzden böyle cevap verdim. Bence sıyrılın böyle bi insandan evladınızla yolunuza bakın.
 
ve ömrümce yalnız kalacam.düşündükçe kafa tırlıyo


oooo daha boşanmadan ömrümce yalnız kalacam diye üzülmeye başlamışsınız. Ne olur bir makul olun sağlıklı düşünmeye çalışın düşünemiyorsanız da bırakın hiç bir şey düşünmeyin kafanızı boşaltın. Bir süre sonra sağlıklı düşünmeye başlayacaksınız.

Hadi diyelim boşandınız bunu yaşayan bir sürü insan var ve tekrar yoluna devam eden tekrar seven evlenen güzel bir yuva kuran bir sürü insan var.(biride benim mesela) Sanki sonunuz gelmiş gibi davranmayı bırakın silkelenin lütfen.
 
Back
X