Boşanma dilekçemizi verdik.

Hayırlısı olsun, kendin için bi karar almışsın iyi veya kötü.
Şimdi düşünmen gereken bir de bebeğin var.
Onu düşünerek, süreçten en az zararla ayrılması için en uygun şartı bulmalısın.
Mesela ayrı eve çıkarsan bebeğine kim bakacak gibi?
 
İnşallah en iyi karardır boşanma kararınız.
Ailenize söyleyin.
Karar alınmış, dilekçe verilmiş.
 
Merhaba ,
Eşimle şiddetli geçimsizlik yaşıyoruz ve aşamadığımız problemlerimiz vardı. Ben 1 kez aile danışmanına gittim konuştum, eşinle de görüşelim dedi ama eşim gitmedi, işlerini bahane etti ve bir türlü görüşmeye gidemedik, gitsek nasıl olacaktı bilmiyorum ama... Bugünse sabah anlaşmalı boşanma dilekçemizi verdik adliyeye, pazartesi duruşma günü almak için adliyeye gideceğim.
Bundan sonra ne olacak bilmiyorum. Çalışıyorum ve 15 aylık bir kızım var.
Ailem benimle aynı şehirde ama ben onlarla kalmayı düşünmüyorum. Aramız çok iyi, bana destekçiler ama kendi hayatımızı kurmalıyız, o yüzden ayrı evimiz olmalı.
Henüz ailelere söylemedik, herşey sonuçlanana kadar da söylemeyeceğiz.
Şu zaman çabucak aksa da herşey rayına otursa istiyorum :KK43: Çok üzgünüm

ailenizin yanınızda olması ve çalışmanız büyük şans hakkınızda hayırlısı olsun.
 
eşiniz sorumsuzluğumu kafa yapısı mı uymadı ?
 
Merhaba ,
Eşimle şiddetli geçimsizlik yaşıyoruz ve aşamadığımız problemlerimiz vardı. Ben 1 kez aile danışmanına gittim konuştum, eşinle de görüşelim dedi ama eşim gitmedi, işlerini bahane etti ve bir türlü görüşmeye gidemedik, gitsek nasıl olacaktı bilmiyorum ama... Bugünse sabah anlaşmalı boşanma dilekçemizi verdik adliyeye, pazartesi duruşma günü almak için adliyeye gideceğim.
Bundan sonra ne olacak bilmiyorum. Çalışıyorum ve 15 aylık bir kızım var.
Ailem benimle aynı şehirde ama ben onlarla kalmayı düşünmüyorum. Aramız çok iyi, bana destekçiler ama kendi hayatımızı kurmalıyız, o yüzden ayrı evimiz olmalı.
Henüz ailelere söylemedik, herşey sonuçlanana kadar da söylemeyeceğiz.
Şu zaman çabucak aksa da herşey rayına otursa istiyorum :KK43: Çok üzgünüm
Bence de eğer ailelerle sorun yaşamadıysan hem kendi ailene hem onun ailesine durumu çıtlatmalısın. Yoksa yuvanız kurulurken destek olan insanları çiğneyip geçmiş, hiç bişeye saymamış gibi olursun.
Kaç yıllık evliydiniz? Sorun ne tam olarak? Sevgi hiç mi kaldı?
 
Bence de eğer ailelerle sorun yaşamadıysan hem kendi ailene hem onun ailesine durumu çıtlatmalısın. Yoksa yuvanız kurulurken destek olan insanları çiğneyip geçmiş, hiç bişeye saymamış gibi olursun.
Kaç yıllık evliydiniz? Sorun ne tam olarak? Sevgi hiç mi kaldı?
Haziranda 4 yıl olacaktı. Aslında belli bir sorun yok, aldatma, alkol vs. gibi.
Ama bolca geçimsizlik, psikolojik şiddet, ego savaşı, karşılıklı hakaret ve bir türlü aramızdan çıkaramadığımız aileler mevzusu.
Dışardan bakıldığında iyi bir aileydik çünkü birey olarak iyi insanlarız, evliliğimizin de iyi olduğu düşünülüyor. Ama bir araya geldiğimizde kedi-köpek gibi sürekli didişiyoruz. Artık yalnız kaldığımız her an kavga etmeye başladık ve her kavganın sonunda "ver dilekçeni bitsin" aşamasına kadar geldik. Sanırım bu durumda sevgi varsa bile kırgınlıkların altında fazlasıyla ezildi.
 
Ailenizi arkanıza alarak çok daha sağlam durursunuz ,bu tarz meseleler de hem manevi destek olarak hem karşı taraf içinde ailenizin yanında olmanız size avantaj sağlar, aileniz ayrı yaşamanızı problem edecek mi? bence sular durulup herşey rayına oturana kadar ailenize durumu açıkça anlatıp yanlarında olmalısınız..tabi bu karardan yeterince eminsenizo_O
 
Haziranda 4 yıl olacaktı. Aslında belli bir sorun yok, aldatma, alkol vs. gibi.
Ama bolca geçimsizlik, psikolojik şiddet, ego savaşı, karşılıklı hakaret ve bir türlü aramızdan çıkaramadığımız aileler mevzusu.
Dışardan bakıldığında iyi bir aileydik çünkü birey olarak iyi insanlarız, evliliğimizin de iyi olduğu düşünülüyor. Ama bir araya geldiğimizde kedi-köpek gibi sürekli didişiyoruz. Artık yalnız kaldığımız her an kavga etmeye başladık ve her kavganın sonunda "ver dilekçeni bitsin" aşamasına kadar geldik. Sanırım bu durumda sevgi varsa bile kırgınlıkların altında fazlasıyla ezildi.
Üzüldüm, sizi sevenler de şok olacak öyleyse. Keşke terapiye eşiniz de yanaşsaydı. Üçünücü bir göze, tarafsız olarak ilişkinizi gözlemleme fırsatı verilseydi.
İnşallah hakkınızda en hayırlısı olur.
 
Haziranda 4 yıl olacaktı. Aslında belli bir sorun yok, aldatma, alkol vs. gibi.
Ama bolca geçimsizlik, psikolojik şiddet, ego savaşı, karşılıklı hakaret ve bir türlü aramızdan çıkaramadığımız aileler mevzusu.
Dışardan bakıldığında iyi bir aileydik çünkü birey olarak iyi insanlarız, evliliğimizin de iyi olduğu düşünülüyor. Ama bir araya geldiğimizde kedi-köpek gibi sürekli didişiyoruz. Artık yalnız kaldığımız her an kavga etmeye başladık ve her kavganın sonunda "ver dilekçeni bitsin" aşamasına kadar geldik. Sanırım bu durumda sevgi varsa bile kırgınlıkların altında fazlasıyla ezildi.
sizinkine çok benze bi evliliğim var
ifade ettiğin herşey bizde de var
peki sana bir sorum olacak
terapiste gitseydinişz faydası olur muytudu?
yoksa o kırgınlıklar ın ağırlığı mı baskın çıkardı
 
Kafa yapınızı uyuşturmanın bir yolu vardır. Bu yaptığınız en kolayı ama:( Yapmayın, düşünün, süre tanıyın kendinize. gerekirse bir müddet ayrı kalın, düşünün taşının. Çocuğunuz var sonuçta, böyle kolay olmaması lazım bu işin sonunun. Nedir uyuşamadığınız noktalar? Uzman yardımı alın.
 
sizinkine çok benze bi evliliğim var
ifade ettiğin herşey bizde de var
peki sana bir sorum olacak
terapiste gitseydinişz faydası olur muytudu?
yoksa o kırgınlıklar ın ağırlığı mı baskın çıkardı

Terapiste gitmeyi ben istedim hep. Eşim de gitmem taraftarıydı ama şahsi olarak sorunum olduğunu düşünüyor. Ona göre problemlerin kaynağı bendim, kendisinde hiçbir hata yoktu.
Mesela eşim çok şüpheci, beni bu konuda itham etmediği şey kalmadı, gerek kendisi gerek ailesi!
Benim sabrımı fazlasıyla zorladı, sonra surat asan, bağırıp çağıran ben olduğum için suçlu ben oldum.
Burada konum vardı benim yakın zamanda, ordaki olayları bile unuttum, kırgınlıklarımı bir kenara koydum ama bir türlü karşılıklı unutup yeniden eski biz olamadık.
Terapiste gittiğimde bana "ona da saçma sapan, kendini haklı çıkaracak şeyler anlatmışsındır" dedi, daha ne diyeyim bana bakışıyla ilgili...
Uyuşamadığımız nokta hiçbir zaman "biz" olamayışımızdı bence.
Ona göre ailesi 1.sıradaydı ve ben çabalayarak onlara verdiği değer kadar değer görmeye hak kazanmalıydım.
Ailesi her çağırdığında yemeğe gitmeliydik ama bizimkilere gitmemeliydik.
Onun annesi bakmalıydı bebeğe, bizimkiler bakmamalıydı.
Onun ailesi bana istediğini söyleyebilirdi, benim kırılmaya hakkım yoktu, büyüklerdi çünkü.
 
Terapiste gitmeyi ben istedim hep. Eşim de gitmem taraftarıydı ama şahsi olarak sorunum olduğunu düşünüyor. Ona göre problemlerin kaynağı bendim, kendisinde hiçbir hata yoktu.
Mesela eşim çok şüpheci, beni bu konuda itham etmediği şey kalmadı, gerek kendisi gerek ailesi!
Benim sabrımı fazlasıyla zorladı, sonra surat asan, bağırıp çağıran ben olduğum için suçlu ben oldum.
Burada konum vardı benim yakın zamanda, ordaki olayları bile unuttum, kırgınlıklarımı bir kenara koydum ama bir türlü karşılıklı unutup yeniden eski biz olamadık.
Terapiste gittiğimde bana "ona da saçma sapan, kendini haklı çıkaracak şeyler anlatmışsındır" dedi, daha ne diyeyim bana bakışıyla ilgili...
Uyuşamadığımız nokta hiçbir zaman "biz" olamayışımızdı bence.
Ona göre ailesi 1.sıradaydı ve ben çabalayarak onlara verdiği değer kadar değer görmeye hak kazanmalıydım.
Ailesi her çağırdığında yemeğe gitmeliydik ama bizimkilere gitmemeliydik.
Onun annesi bakmalıydı bebeğe, bizimkiler bakmamalıydı.
Onun ailesi bana istediğini söyleyebilirdi, benim kırılmaya hakkım yoktu, büyüklerdi çünkü.
Burçlarınız neydi canım
size çok benziyor bizimkisi
 
hakkınızda hayırlısı..artık kararınız kesin..bundan sonra daha güçlü olmanız gerekecek..ilk etapta ailenin desteği önemli bence..bir süre orda kalabilirsin..yada ev tutucaksan annen yanında kalabilir..
 
Merhaba ,
Eşimle şiddetli geçimsizlik yaşıyoruz ve aşamadığımız problemlerimiz vardı. Ben 1 kez aile danışmanına gittim konuştum, eşinle de görüşelim dedi ama eşim gitmedi, işlerini bahane etti ve bir türlü görüşmeye gidemedik, gitsek nasıl olacaktı bilmiyorum ama... Bugünse sabah anlaşmalı boşanma dilekçemizi verdik adliyeye, pazartesi duruşma günü almak için adliyeye gideceğim.
Bundan sonra ne olacak bilmiyorum. Çalışıyorum ve 15 aylık bir kızım var.
Ailem benimle aynı şehirde ama ben onlarla kalmayı düşünmüyorum. Aramız çok iyi, bana destekçiler ama kendi hayatımızı kurmalıyız, o yüzden ayrı evimiz olmalı.
Henüz ailelere söylemedik, herşey sonuçlanana kadar da söylemeyeceğiz.
Şu zaman çabucak aksa da herşey rayına otursa istiyorum :KK43: Çok üzgünüm
Ne denmeli bu durumda bilmiyorum aslında bende aynı görüşteyim bi şekilde fikir ayrılığı yada sorun varsa çözümlenemiyorsa çiftler illaki kendilerine farklı hayatlar kurabilir fakat çocuk varsa arada mutlaka defalarca düşünüşmeli sende iyi düşün canım
 
Back
X