Kızlar fikirlerinize cok ihtiyacim var.Evliligim kopma noktasinda ve inanin 10 senedir bircok fedakarlik yaptim.İsimi,ailemi ve memleketimi biraktim onunla 3 sene burda 5 sene şurda geziyorum.10 yilda bu sekizinci evim tasindigim.Küfür,hakaret zaman zaman şiddet hersey vardi.Hakkini yiyemeyecegim seyler ise; cocuklarini cok sever,5 dk bos vakti varsa mutlaka evdedir,maddi konularda eve alinacak harcanacak abartarak yapar.Son bir kriz durumu yaşadık ve birakip anne evine gidemedim birden,kayinvalideme geldim.Duyduklarim karsisinda gun gectikce soguyorum kendisinden.Ben onunla para icin duruyormusum ve ikinci cocugu beni terketmesin diye yapmisim daha neler neler.Para icin derken bu arada aciklik getireyim tsk mensubu kendisi henüz bir evimiz yok 11 yıldir gorevde borcla bindigimiz bir arabamiz var.O arabayi kullanmamda yasak ayrica.kayinvalidem cok cok kötüsünu yasadigi icin ya cekeceksin ya gideceksin modunda,erkekler boyle,erkek kadından hep bi tik üstün olmali vs.Cunku kendisi su yasinda siddet gorur zaman zaman.Karar vermek cok kolay olurdu cocuklar olmasaydi ama 9 yasinda bir kizim ve 1 yasinda oglum var.Kardesler birbirinden ayrilir diye korkuyorum.Ben cocuklarimsiz yapamam.Kizim kardesine cok ama cok bagli,zorla yapti dedigi cocugum suan cok kiymetli.Cikmazdayim,düşünüyorum mantikli bir cikis yolu bulamiyorum.Çıkmaya calistikca cama carpan kelebek gibiyim her buldugum çıkış yolunda karsima cocuklarim cikiyor.En kotu ihtimalle anne ve baba kanadı altında yasama haklarini ellerinden almis olacagim.