Boşanma Süreci...Sanırım Deliriyorum ...

libby

Guru
Kayıtlı Üye
2 Ağustos 2010
71
38
Kızlar , merhaba ...
Böyle acı bir günde , insanın özel sorunlarını paylaşası da gelmiyor ama bir yandan da insan kendi cehennemini yaşıyor ..
Bir içimi dökme ve aslında , tutunabilmek istiyorum kararımda ..En azından bu sefer.
9 yıl önce evlendim ...Eşimle tanışmamızın 2. ayında evlenme kararı aldık ..Evlenirken artık yaşım 30 u geçmişti ve biraz baskı da vardı ve sanırım o etkileşim de oldu ve 8 ay içinde evliydik ...
Ama o dönemde de asla güvenemedim ona ..Bizi tanıştıran arkadaşım ona asla güven olmayacağını söyledi , biz nişanlanacakken bir kadın bana sosyal medyadan ulaşarak , müstakbel nişanlımla arasında birşeylerin olduğunu , bir kadın olarak söylemek istediğini söyledi... Söyledim ona , kimbilir hangi peşimde olan kadın vs dedi ve geçiştirdi..Yine nişanlıyken , başka başka şeyler oldu , hep bir bahane buldu... O dönemde de ayrılmak geldi aklıma ama , kızkardeşim yeni boşanmıştı , ben de hem kendim hem ailem böyle bir sürece tekrar girmesin , belki evlenince düzelir dedim...Bu arada öğretmenim ..O da öyle..Ailemin olduğu şehirdeydik biraz mesafe olsun diye aileme yakın başka bir şehire taşındık evlenince ...
Balayında başladı gerginlikler , tartışmalar ...
Bu arada şunu da söylemeliyim , karakter olarak kıskanç , meraklı ve herşeyi didikleyen bir yapım var ... Birşeyler oluyorsa da bilme kaygısı... Aptal yerine konulmama kaygısı ... Sanki bilince birşey yapabildim de.. Neyse...
Balayından eve döndük , telefonunda , kına gecesine gelirken , yolda tanıştığı kadınlarla mesajlar ...
Sonrası benim sürekli didiklemem , sürekli başka başka kadınlarla yazışmalar ...
Yolda giderken tanışıyor , sosyal medyadan aynı anda 10 tane kadına " merhaba , nasılsın, tam tipimsin " vs diye yazmalar...Hangileri dönerse , onlarla uzun uzadıya konuşmalar , cinsel içerikli konuşmalar vs .. Bazıları evli , bazıları bekar ...Yakaladığımı söylediğimde , birşey değil onlar , yazmaktan ne olacak ,öylesine , sana kızdığım için yaptım , sen didikliyorsun diye sinirlenip yazdım vs ..
İlk yazları hep onun ailesinin yanındaydık. O hiç gelmezdi benim ailemin yanına .. Sonra cocuğum olunca , yazları ben kendi ailemin yanına gitmeye başladım , o da kendi ailesinin yanına ...Ama kızlar , ben sanırım tam bir obsesif oldum o dönemden itibaren. Tüm sosyal medyalarının farketmeden şifresini alıp takip etmeye başladım. Bir yaz , uzakken , bir kadınla otelde birlikte olduğunu hatta kadının çiplak fotoğraflarını gördüm telefonunda ...Delirdim , sinir krizleri geçirdim , sonra yine , sen böyle yaptın söyle yaptın dedi , barıştım... Bir yaz , ben ailemin yanında iken , tek başına tatile gittiğini öğrendim birkaç günlüğüne , orada yabancı bir kadın bulmuş ve onunla yapmış tatilini de ...Bir başka delirme , bir başka kriz , sonra yine döndüm...Ama bir özür dileme fln da yok.Çünkü hep ben hatalıyım , o yüzden yapmış oluyor o ...
Geçen yaz aramız yine kötü iken ben ailesinin yanına gittim. O gece çıktı .Gece dönünce telefonuna baktım..Gece kulübünde 2 kadın 2 erkek takılmışlar , videoları vs var...Tamam dedim ayrılıyorum bitti..Bütün aileyi seferber ettim , herkes destek oldu . Annem , babam , kardeşlerim .Annem babam yanıma gelecekti vs .Onun ailesi öğrendi ...Sonra yaz bitti , döndüm eve...Oğluma" oğlum baban gelmeyece bugün " dedim.Oğlum ağlama krizleri geçirdi...Çağırdım ve barıştım...Bir özür olmadan üstelik ...Kızlar, ben kabul ediyorum ..Sorun bende...Sanırım bir bağımlı kişilik oldum ben ...Bu arada , eve gelen , evli arkadaşımla yazısmalarını , hayat kadınları ile (çok merak ettiği ve hoşuna gittiği için sadece!!!) yazıştığını , ailemle asla iletişim kurmadığını ayrıntılandırmıyorum da. ..
Tabi bir ucu da maddiyat bu işin...İlk 2 yıl banka kartımı aldı benden ...Ben ondan kendi paramı isteyerek idsre ettim. Sonrasında da paranın çoğunu aktardım ona , kendim için biraz ayırarak..Birikim o yapacakmış , tatil parası vs onda olacakmış.Gerçi 1 defa dışında tatile de gitmedik...
Şu anda hangi noktadayım derseniz, sene başından beri yine sürekli oradan buradan takip ediyorum. Yine onlarca kadınla yazışma , gece bankaya para .ekmeye gidiyorum diye çıkıp , arabalarda kadınlarla öpüşüp gelmeler vs...En son , oğlumun önünde , bana bas bas bağırıp ,binbir laf söyleynce ...Bir gaz ile dilekçeyi verdim...On defa aklımdan "yok düzelir , yok evde düzen var iyi kotu , yok dayan ne olacak çocuk için " nidalarıyla... Ama inatla verdim. Ve mahkemeyi 3 gün sonraya verdi ve türlü manipulasyonlarına , davadan 1 saat öncesinde " seni çok seviyorum , sensiz yaşayamam , herşey çok farklı olacak " demelerine ragmen , davaya girip boşandım...
Şu anda , 1 ay içinde olacak o son imza sürecini bekliyorum . Ama hala kafamda durmadan, " acaba iptal mi etsem , acaba düzelir mi , çocuğum boynu bükük olur mu " sesleri...Çocuğu acaba bahane mi ediyorum diyorum , kendi takıntı haline gelen bu ilişkim için ...Ne normal ne değil kaybettim ben ...Yazısmaları başka kadınlarla , cinsel içerikli vs , normal gelmeye başladı ...O ama beni seviyor, öylesine yazışıyor vs demeye başladım... Tel dileğim , vazgeçmeden bu 1 ayı geçirip , artık bu toksik hale gelmiş durumdan kendimi çıkarabilmek ...
Uzun oldu biraz...Çok okudum burayı..Her başım sıkısınca , buraya girip sizlerden hep bir haber aldım , bir akıl sordum , haberiniz yok :)
 
Bir öğretmen olarak çocuğunuza boşanmayı "baban artık eve gelmeyecek" şeklinde mi açıkladınız? Ne yapmasını bekliyordunuz? Terkedilmişlik hissetmiş çocuk. Resmen boşanmamak için yapmışsınız gibi duruyor.

Siz bir -birçok- erkekle yazışın bakalım. O içinden diyecek mi "öylesine yazışıyordu" diye.

Biraz içiniz acısın diye sert olacağım. Buradan da döner, affederseniz enayisiniz. Herkes önünüzden arkanizdan güler boynuzlarınıza.
 
Nolursun yapma kendine bunu. Ki zaten cok uzun bi sure direnmissin. Daha evlendigin ilk gunden baslayan bi aldatma silsilesiyle sen 9 yil nasil dayandın be ablacim. Gencligini heba etmissin resmen. Kurtul bu adamdan. Ne hissettigini cok iyi anliyorum insan bazen kendini ikna etmeye baslar her şeyin o kadar da kotu olmadigina. Suclandikca ciddi ciddi kendinde suc aramaya baslarsin. Ama bu baska bi boyut. Bunun elle tutulur hallolabilcek hic bi yanı yok. Olay aldatilmakta degil. Hadi bi hata yapmis pisman olmus kendini affettirmeye calismis der devam edersin kestirip atmazsin belki ama bu adam sonsuza kadar buna devam edicek. Hic birakmamis asla da vazgecmicek bu huyundan. Şuna karar ver. Cocugumun duzeni bozulmasin yeterki babasiyla ayni evde yasasin ben kendimi feda ederim aldatilmayi sorun etmem diyosan yine devam et. Ama sakin belki degisir bu sefer dersini almıştır umuduna girip kendini bi kez daha hayal kirikligina surukleme
 
Kusura bakmayin ama evet cocugu bahane ediyorsunuz. Defalarca ihanete ugramaniza ragmen evlenmiş, evliliginiz içinde ihaneti yakalamaniza ragmen evlilige devam etmis, dunyaya bir cocuk getirmissiniz, simdide onu kullanip ilişkinizi devam ettirmek icin bahane arıyorsunuz. Kendi durtuleriniz ugruna cocuklari harcamayin
 
Bir öğretmen olarak çocuğunuza boşanmayı "baban artık eve gelmeyecek" şeklinde mi açıkladınız? Ne yapmasını bekliyordunuz? Terkedilmişlik hissetmiş çocuk. Resmen boşanmamak için yapmışsınız gibi duruyor.

Siz bir -birçok- erkekle yazışın bakalım. O içinden diyecek mi "öylesine yazışıyordu" diye.

Biraz içiniz acısın diye sert olacağım. Buradan da döner, affederseniz enayisiniz. Herkes önünüzden arkanizdan güler boynuzlarınıza.
Baban bugün gelmeyecek " dedim aslında ... Ama belki de çocuktan o tepkiyi almak için ,kendime bahane etmek için söyledim bunu ..
Bazen düşünüyorum , babam da biz çocukken annemi aldatmıştı , annem de ağladı ağladı , evde kaldı ..Acaba diyorum , böyle böyle normalleştirdim mi ben bunu ...Annem bile şu an , " kızım ben maaşım yoktu boşanamadım , sen boşan , seninkine ömür dayanmaz " derken bile ...
Bu sefer , geri dönmemek için elimden ne gelirse yapacağım , zaten imzayı attık , sadece o 1 aylık gerekçeli karar süresi var , geri adım atmamak için ...
Sert olabilirsiniz , başkası anlatsa bana bunları , ben de sert olup enayilik derdim ...
 
Kusura bakmayin ama evet cocugu bahane ediyorsunuz. Defalarca ihanete ugramaniza ragmen evlenmiş, evliliginiz içinde ihaneti yakalamaniza ragmen evlilige devam etmis, dunyaya bir cocuk getirmissiniz, simdide onu kullanip ilişkinizi devam ettirmek icin bahane arıyorsunuz. Kendi durtuleriniz ugruna cocuklari harcamayin
İnanın dürtü olacak ya da evliliği devam ettirecek de birşey yasamıyorum . Bir cinsellik ya da bir kopamama tutku durumu değil ..Evin içine ortak alınmış bir eşya , tutunacak birşey gibi gelir mi ?Ya da eve gelirken , kaç ekmek alınacak diye sormuş bak , ya da mutfak tezgahımızı değiştirelim , evimize şunları alalım vs demiş diye saçma sapan duygusal moda girilir mi... Ama evet bu haldeyim... Bu sefer tutunayım diye yazdım zaten ...Herkes çok güçlü duramıyor fikrinin arkasında . Bazen böyle ite kaka işte ...Yargılayabilirsiniz evet ama manipülasyon çok başka birşey ...Ve buna maruz kalınca artık ruhunuzda güç fln kalmıyor
 
İnanın dürtü olacak ya da evliliği devam ettirecek de birşey yasamıyorum . Bir cinsellik ya da bir kopamama tutku durumu değil ..Evin içine ortak alınmış bir eşya , tutunacak birşey gibi gelir mi ?Ya da eve gelirken , kaç ekmek alınacak diye sormuş bak , ya da mutfak tezgahımızı değiştirelim , evimize şunları alalım vs demiş diye saçma sapan duygusal moda girilir mi... Ama evet bu haldeyim... Bu sefer tutunayım diye yazdım zaten ...Herkes çok güçlü duramıyor fikrinin arkasında . Bazen böyle ite kaka işte ...Yargılayabilirsiniz evet ama manipülasyon çok başka birşey ...Ve buna maruz kalınca artık ruhunuzda güç fln kalmıyor

Lutfen geri adim atmayin. Benim babamda anneme ihanet ederdi. O tartismalar, sinir krizleri, annenin mutsuz olmasi hersey cocugu cok etkiliyor. Keske bunlar yasanmadan evvel bosansalardi diyorum hep. Bir psikiyatriste görünün ya da psikologa, terapi alın ama cocugunuz icin barismayin
 
Nolursun yapma kendine bunu. Ki zaten cok uzun bi sure direnmissin. Daha evlendigin ilk gunden baslayan bi aldatma silsilesiyle sen 9 yil nasil dayandın be ablacim. Gencligini heba etmissin resmen. Kurtul bu adamdan. Ne hissettigini cok iyi anliyorum insan bazen kendini ikna etmeye baslar her şeyin o kadar da kotu olmadigina. Suclandikca ciddi ciddi kendinde suc aramaya baslarsin. Ama bu baska bi boyut. Bunun elle tutulur hallolabilcek hic bi yanı yok. Olay aldatilmakta degil. Hadi bi hata yapmis pisman olmus kendini affettirmeye calismis der devam edersin kestirip atmazsin belki ama bu adam sonsuza kadar buna devam edicek. Hic birakmamis asla da vazgecmicek bu huyundan. Şuna karar ver. Cocugumun duzeni bozulmasin yeterki babasiyla ayni evde yasasin ben kendimi feda ederim aldatilmayi sorun etmem diyosan yine devam et. Ama sakin belki degisir bu sefer dersini almıştır umuduna girip kendini bi kez daha hayal kirikligina surukleme
Tam da bu aslında ... Kendi kendimi kandırıyorum sürekli...Avm de anne baba cocuk birlikte görünce , ağlama krizlerine girdim geçenlerde .. Ama ben kendim evde çocuğumla ilgilenemiyorum ki ...Sürekli elimde telefon , kiminle ne yazısıyor ,sürekli ekran görüntüsü alıyorum ... Farkındayım hepsinin ... Ve sanırım bu süreci de destek alıp yürütmem gerekiyor ama diyorum ya , her insanın karşısındaki vaka aynı değil ... Öğretmen olmak zaten , insan ilişkilerinde ,çok başarılı süreçler yürüteceğiz anlamına gelmiyor .. Teoride evet ama pratikte hepimiz , yaşayacaklarımızın acemisiyiz ...
Ama siz sonuna kadar haklısınız , değişmez...Ve sorun etmeden de duramıyorum , evde krizler çıkarıp , hiçbir şey olmamış gibi , tamam kapatalım deyip , yemeği yapıyorum ....
Çocuk için tam da , boşanmanın zamanı gelmiş...
 
Lutfen geri adim atmayin. Benim babamda anneme ihanet ederdi. O tartismalar, sinir krizleri, annenin mutsuz olmasi hersey cocugu cok etkiliyor. Keske bunlar yasanmadan evvel bosansalardi diyorum hep. Bir psikiyatriste görünün ya da psikologa, terapi alın ama cocugunuz icin barismayin
Çok sağ olun ... Sadece bu 3.seslere ihtiyacım vardı ..Ve sert konuşulsa da burada , her kadın bir başka kadının bunları yaşamasını kaldıramadığı için söylüyor bunları , farkındayım ...Bu yazdıklarınız özellikle ... Çok haklısınız..Çocuğa kötülük , iyilikle alakası yok..
 
Oğluma" oğlum baban gelmeyece bugün " dedim.Oğlum ağlama krizleri geçirdi...Çağırdım ve barıştım..
Şu kısım hiç mi sekmez
Çocuk ağlasın diye psikolog gözetiminde olmadan küt diye her şey anlat. Sonra çocuğa travma yaşat. Çocuk ağlayınca da barıştım de. İyi taktik
 
Bir yaz , uzakken , bir kadınla otelde birlikte olduğunu hatta kadının çiplak fotoğraflarını gördüm telefonunda ...Delirdim , sinir krizleri geçirdim , sonra yine , sen böyle yaptın söyle yaptın dedi , barıştım...
Şaka mısınız yahu?
Siz aynısınız yapıp bu cevabı verseydiniz o tamam deyip barışacak mıydı?

Yani ne diyim bunları yazan bu kafadaki bir kafına zaten ne dersek diyelim bildiğini okuyacaktır.
 
Kızlar , merhaba ...
Böyle acı bir günde , insanın özel sorunlarını paylaşası da gelmiyor ama bir yandan da insan kendi cehennemini yaşıyor ..
Bir içimi dökme ve aslında , tutunabilmek istiyorum kararımda ..En azından bu sefer.
9 yıl önce evlendim ...Eşimle tanışmamızın 2. ayında evlenme kararı aldık ..Evlenirken artık yaşım 30 u geçmişti ve biraz baskı da vardı ve sanırım o etkileşim de oldu ve 8 ay içinde evliydik ...
Ama o dönemde de asla güvenemedim ona ..Bizi tanıştıran arkadaşım ona asla güven olmayacağını söyledi , biz nişanlanacakken bir kadın bana sosyal medyadan ulaşarak , müstakbel nişanlımla arasında birşeylerin olduğunu , bir kadın olarak söylemek istediğini söyledi... Söyledim ona , kimbilir hangi peşimde olan kadın vs dedi ve geçiştirdi..Yine nişanlıyken , başka başka şeyler oldu , hep bir bahane buldu... O dönemde de ayrılmak geldi aklıma ama , kızkardeşim yeni boşanmıştı , ben de hem kendim hem ailem böyle bir sürece tekrar girmesin , belki evlenince düzelir dedim...Bu arada öğretmenim ..O da öyle..Ailemin olduğu şehirdeydik biraz mesafe olsun diye aileme yakın başka bir şehire taşındık evlenince ...
Balayında başladı gerginlikler , tartışmalar ...
Bu arada şunu da söylemeliyim , karakter olarak kıskanç , meraklı ve herşeyi didikleyen bir yapım var ... Birşeyler oluyorsa da bilme kaygısı... Aptal yerine konulmama kaygısı ... Sanki bilince birşey yapabildim de.. Neyse...
Balayından eve döndük , telefonunda , kına gecesine gelirken , yolda tanıştığı kadınlarla mesajlar ...
Sonrası benim sürekli didiklemem , sürekli başka başka kadınlarla yazışmalar ...
Yolda giderken tanışıyor , sosyal medyadan aynı anda 10 tane kadına " merhaba , nasılsın, tam tipimsin " vs diye yazmalar...Hangileri dönerse , onlarla uzun uzadıya konuşmalar , cinsel içerikli konuşmalar vs .. Bazıları evli , bazıları bekar ...Yakaladığımı söylediğimde , birşey değil onlar , yazmaktan ne olacak ,öylesine , sana kızdığım için yaptım , sen didikliyorsun diye sinirlenip yazdım vs ..
İlk yazları hep onun ailesinin yanındaydık. O hiç gelmezdi benim ailemin yanına .. Sonra cocuğum olunca , yazları ben kendi ailemin yanına gitmeye başladım , o da kendi ailesinin yanına ...Ama kızlar , ben sanırım tam bir obsesif oldum o dönemden itibaren. Tüm sosyal medyalarının farketmeden şifresini alıp takip etmeye başladım. Bir yaz , uzakken , bir kadınla otelde birlikte olduğunu hatta kadının çiplak fotoğraflarını gördüm telefonunda ...Delirdim , sinir krizleri geçirdim , sonra yine , sen böyle yaptın söyle yaptın dedi , barıştım... Bir yaz , ben ailemin yanında iken , tek başına tatile gittiğini öğrendim birkaç günlüğüne , orada yabancı bir kadın bulmuş ve onunla yapmış tatilini de ...Bir başka delirme , bir başka kriz , sonra yine döndüm...Ama bir özür dileme fln da yok.Çünkü hep ben hatalıyım , o yüzden yapmış oluyor o ...
Geçen yaz aramız yine kötü iken ben ailesinin yanına gittim. O gece çıktı .Gece dönünce telefonuna baktım..Gece kulübünde 2 kadın 2 erkek takılmışlar , videoları vs var...Tamam dedim ayrılıyorum bitti..Bütün aileyi seferber ettim , herkes destek oldu . Annem , babam , kardeşlerim .Annem babam yanıma gelecekti vs .Onun ailesi öğrendi ...Sonra yaz bitti , döndüm eve...Oğluma" oğlum baban gelmeyece bugün " dedim.Oğlum ağlama krizleri geçirdi...Çağırdım ve barıştım...Bir özür olmadan üstelik ...Kızlar, ben kabul ediyorum ..Sorun bende...Sanırım bir bağımlı kişilik oldum ben ...Bu arada , eve gelen , evli arkadaşımla yazısmalarını , hayat kadınları ile (çok merak ettiği ve hoşuna gittiği için sadece!!!) yazıştığını , ailemle asla iletişim kurmadığını ayrıntılandırmıyorum da. ..
Tabi bir ucu da maddiyat bu işin...İlk 2 yıl banka kartımı aldı benden ...Ben ondan kendi paramı isteyerek idsre ettim. Sonrasında da paranın çoğunu aktardım ona , kendim için biraz ayırarak..Birikim o yapacakmış , tatil parası vs onda olacakmış.Gerçi 1 defa dışında tatile de gitmedik...
Şu anda hangi noktadayım derseniz, sene başından beri yine sürekli oradan buradan takip ediyorum. Yine onlarca kadınla yazışma , gece bankaya para .ekmeye gidiyorum diye çıkıp , arabalarda kadınlarla öpüşüp gelmeler vs...En son , oğlumun önünde , bana bas bas bağırıp ,binbir laf söyleynce ...Bir gaz ile dilekçeyi verdim...On defa aklımdan "yok düzelir , yok evde düzen var iyi kotu , yok dayan ne olacak çocuk için " nidalarıyla... Ama inatla verdim. Ve mahkemeyi 3 gün sonraya verdi ve türlü manipulasyonlarına , davadan 1 saat öncesinde " seni çok seviyorum , sensiz yaşayamam , herşey çok farklı olacak " demelerine ragmen , davaya girip boşandım...
Şu anda , 1 ay içinde olacak o son imza sürecini bekliyorum . Ama hala kafamda durmadan, " acaba iptal mi etsem , acaba düzelir mi , çocuğum boynu bükük olur mu " sesleri...Çocuğu acaba bahane mi ediyorum diyorum , kendi takıntı haline gelen bu ilişkim için ...Ne normal ne değil kaybettim ben ...Yazısmaları başka kadınlarla , cinsel içerikli vs , normal gelmeye başladı ...O ama beni seviyor, öylesine yazışıyor vs demeye başladım... Tel dileğim , vazgeçmeden bu 1 ayı geçirip , artık bu toksik hale gelmiş durumdan kendimi çıkarabilmek ...
Uzun oldu biraz...Çok okudum burayı..Her başım sıkısınca , buraya girip sizlerden hep bir haber aldım , bir akıl sordum , haberiniz yok :)
Çok afedersiniz siz kendinizden nefret ediyorsunuz, tek suçlu siz değilsiniz tabi ama kendi hakkınıza epey bir girmişsiniz.
 
Şu kısım hiç mi sekmez
Çocuk ağlasın diye psikolog gözetiminde olmadan küt diye her şey anlat. Sonra çocuğa travma yaşat. Çocuk ağlayınca da barıştım de. İyi taktik
Çocuğa ,babasının o gün için gelmeyeceğini söyledim ... Ne kadar akıl tutulması yaşıyor olsam da, en azından kendi çocuğuma travma yaşatıp barışmak gibi bir taktik içerisine girmedim ... Yazdıklarımı akıl almıyor , biliyorum, haklıısnız ama bir şekilde debelenip çıkmaya çalıştım bu delikten ...Her yaz karar verip boşanmaya , sonra yine , olmayan düzeni düzen gibi görüp kaldım...
 
Çok sağ olun ... Sadece bu 3.seslere ihtiyacım vardı ..Ve sert konuşulsa da burada , her kadın bir başka kadının bunları yaşamasını kaldıramadığı için söylüyor bunları , farkındayım ...Bu yazdıklarınız özellikle ... Çok haklısınız..Çocuğa kötülük , iyilikle alakası yok..

Bir cocuk dunyaya sifir bilgi ile geliyor. Anne babanin ayni evde yaşadığını bile tecrubeyle ogreniyor. O kucuk dunyasinda ayriligin ne oldugunu konumlandiramadan, ihaneti, kotu sözleri anlamaya calisacak. Cocugunuz kac yasinda bilmiyorum benim bebegim henuz pedagoga götüremeyecegim kadar kucuk oldugu icin kendi capimda yaptigim bilimsel araştırmalarda cocugun dunyasinin zedelendigini, tasiyamayacaklari yüklerle basetmeye calistiklarini okudum. Bunlari okudugum icin birisi "cocuk babasiz kalmasin diye bosanmuyorum" dediginde cok sinirleniyorum. Okuduklarimin bir cogunu bende yasadim. Cocuk o tartışmalarda payı ve soz hakki olmamasina ragmen sucluluk hissediyor.
 
X